Alsou Gataullina,

Jestem dziennikarzem, ukończyłem Uniwersytet Federalny w Kazaniu. Piszę o różnych rzeczach, ale ostatnio interesują mnie tematy związane z wychowaniem i opieką nad dziećmi. Kiedy miałem 14 lat, urodził się mój brat, a większość ciężaru opieki nad noworodkiem spadła na mnie.

Z powodu wielkiej przerwy między narodzinami dzieci, moja matka zapomniała o doświadczeniu, które kiedyś miała, a także o tacie, więc wszyscy zaczęliśmy uczyć się podstaw opieki nad dzieckiem i wychowywania go. Oczywiście nie wstawałem w nocy, ale robiłem resztę pracy: zmieniłem pieluchy, karmione z butelki, wyszedłem na zewnątrz, nie zwracając uwagi na zaskoczone spojrzenia przechodniów. Wyglądałem jak dorosły i wszyscy myśleli, że to moje dziecko. Wszyscy krewni powiedzieli, że było to dla mnie wspaniałe doświadczenie, jak na przyszłą sprawę.

Oczywiście, oprócz trosk domowych, słuchałem wszystkich napadów złości mojego brata i, podobnie jak jego rodzice, tolerowałem jego złe zachowanie. Doskonale rozumiałem doświadczenia moich rodziców dotyczące zdrowia mojego młodszego brata i tak jak oni, chciałem, aby wyrósł na wspaniałą osobę.