Co oznacza ból głowy płodu w czasie ciąży, jak to się dzieje i jak postępuje poród?

Podczas przejścia następnego ultradźwięku przyszła matka słyszy, że jej okruch znajduje się w głównej prezentacji. To, co to oznacza, nie jest trudne do odgadnięcia: dziecko jest na głowie. Ta pozycja jest najwygodniejsza dla jej rozwoju, wzrostu i kolejnych narodzin na świecie. Ta pozycja jest zapewniana dziecku w łonie przez samą naturę. Ale czy prezentacja bólu głowy jest zawsze normalna i bezpieczna dla matki i płodu? Opowiemy o tym więcej w tym artykule.

Płód w łonie matki podczas ciąży zmienia swoją pozycję więcej niż raz lub dwa razy, we wczesnych stadiach iw drugim trymestrze ciąży dziecko może się przewracać i swobodnie przewracać i naturalnie kilka razy na godzinę. Do pewnego czasu pozwala na to wielkość macicy, ilość płynu owodniowego.

Jednak od 30. tygodnia ciąży dziecko staje się mniej mobilne, jest już wystarczająco duże, aby ćwiczyć wstrząsy gimnastyczne, a jego ruchy stają się bardziej ograniczone w miarę wzrostu wieku ciążowego.

Uważa się, że pozycja ciała w stosunku do wyjścia do miednicy małej, skąd rozpoczyna się jego podróż przez drogi rodne podczas porodu, zostaje ostatecznie ustalona w 34-35 tygodniu ciąży. Po tym okresie zmiana prezentacji jest mało prawdopodobna.

Po 23-25 ​​tygodniu ciąży 80% dzieci zajmuje właściwą, najwygodniejszą pozycję głowy, w której głowa jest częścią prowadzącą do wejścia do miednicy.

W 34 tygodniu ciąży 95% dzieci jest odwróconych w dół. Do 38 tygodnia liczba takich dzieci wzrasta do 97%.

Dziecko, które siedzi na księdzu w macicy, tj. Jest w trakcie miednicy, w ostatnich miesiącach ciąży ma szansę wrócić do właściwej pozycji. A jeśli dziecko ma ból głowy, praktycznie nie ma ryzyka, że ​​nagle „usiądzie” lub osiądzie na urządzeniu wewnątrzmacicznym.

Wydawałoby się, że stwierdzenie lekarza, że ​​dziecko jest w pozycji głowy, powinno uspokoić ciężarną kobietę. Ale w praktyce rzeczy nie są takie proste. Niektóre rodzaje umieszczenia głowy nie oznaczają rutynowej dostawy i wymagają wyznaczenia planowanego cięcia cesarskiego. Dowiedzmy się, jakie rodzaje tej prezentacji istnieją i jakie może być ich niebezpieczeństwo.

Twierdząc, że dziecko ma ból głowy, lekarz z pewnością zwróci uwagę na postawę i pozycję dziecka, jego położenie względem środkowej osi środkowej macicy oraz położenie ramion i nóg dziecka względem samego ciała (artykulacja).

Prezentacja bólu głowy jest inna, a oto główne typy:

• potyliczny, gdy przylegającą częścią głowy jest kark dziecka;
• anteropteraleum, w którym dziecko jest dociskane do wyjścia macicy matki przez głowę ciemieniową;
• twarzy (dziecko jest przyciśnięte do twarzy wyjściowej);
• czołowy, gdy dziecko przylega do obszaru miednicy czoła.

Najbardziej optymalna i bezpieczna dla dziecka i jego matki jest prezentacja potyliczna zginacza. Wraz z nim dziecko pójdzie naprzód w pracy, celem postępu będzie mała wiosna, właśnie dla tego i przewidziana przez naturę. Reszta ciała okruchów będzie o wiele łatwiejsza, ponieważ tył głowy - największy. Pierwszym rodzonym jest tył głowy, szyja będzie zgięta, dziecko nie będzie w stanie go wyprostować i otrzyma uraz kręgosłupa szyjnego. W tym scenariuszu do 90% wszystkich rodzajów naturalnych.

Jednak głowa może być „włożona” do miednicy i pod innym kątem, i tutaj wiele będzie zależeć od tego, która część głowy i z jakim przedłużeniem szyi tego narożnika dziecko przygotowuje się do „rozpoczęcia” do naszego świata.

• Anteropagia - pierwszy stopień rozszerzenia głowy. Punktem, w którym porusza się seksualnie po urodzeniu, jest druga (duża) wiosna. Obszar wystającej części głowy jest większy, co oznacza, że ​​przejście dziecka przez kanał rodny będzie dłuższe. Czy kobieta w tym przypadku może rodzić samodzielnie? Tak, całkiem, ale ryzyko zranienia jej i dziecka jest znacznie wyższe niż przy urodzeniu głowy. Takie porody mają dłuższy czas trwania, istnieje szansa, że ​​skurcze staną się słabsze, rozwinie się pierwotne lub wtórne osłabienie siły roboczej, a u dziecka może wystąpić niedotlenienie (głód tlenu).

• Prezentacja czołowa to drugi stopień rozszerzenia głowy. W okolicy miednicy matki znajduje się największa część głowy, co może powodować znaczne trudności podczas porodu. „Punch” sposób, w jaki dziecko podczas porodu w tej pozycji będzie czoło. Zwiększa to prawdopodobieństwo urazów rdzenia kręgowego, mózgu i rdzenia kręgowego, początek ostrego niedotlenienia, które może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji, a nawet śmierci dziecka, dziesięciokrotnie. W przypadku matek takie porody są niebezpieczne z powodu pęknięć macicy, szyjki macicy, krocza, uszkodzeń kości i więzadeł miednicy.

• Prezentacja twarzy to trzeci stopień przedłużenia głowy, uważany za skrajny w położnictwie - po prostu nie ma miejsca na przedłużenie głowy. Przy naturalnym porodzie przez drogi rodne matki, dziecko wystąpi z brodą. Ten podbródek będzie głównym punktem aplikacji. Teoretycznie kobieta może rodzić samodzielnie, ale tylko wtedy, gdy jej dziecko ma małe rozmiary i niewielką wagę, a jednocześnie rozmiar miednicy kobiety jest wystarczająco duży. Istnieje jednak ryzyko obrażeń, które nie są tak duże, jak w przypadku prezentacji frontalnej.

W praktyce pozycje prostowników są mniej popularne. Tylko 1,5-2% prezentacji głowy wymaga operacji. Wśród przyczyn, dla których dziecko znajduje się z przedłużeniem w obszarze szyjki macicy, możemy zauważyć wąskość miednicy kobiety, obecność guzów, mięśniaki w macicy, blizny z poprzednich operacji. Faktem jest, że dzieci instynktownie starają się zająć najwygodniejszą dla siebie pozycję, aby nacisk na głowę był minimalny.

Jeśli guz lub mięśniaki wychwytują dolny odcinek macicy, dziecko może zejść w dół, ale z niewielkimi korektami, które będą prostownikiem.

Często nieregularne pozycje głowy są związane z niskim łożyskiem, wraz z jego prezentacją. Częstą przyczyną tej sytuacji jest wysoka woda. Istnieje również związek dziedziczny - jeśli sama kobieta urodziła się z brodą do przodu, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że jej dzieci również będą chciały powtórzyć ścieżkę w prezentacji twarzy.

Czasami przyczyną patologii jest słabo rozwinięta ściana brzucha - dzieje się tak u kobiet, które często rodzą. Ponadto, dzieci mogą być w złym bólu głowy z pewnym rodzajem przedłużenia u kobiet w ciąży z wrodzonymi wadami macicy - siodłową lub dwurożną macicą.

Lokalizacja płodu w łonie matki jest określana za pomocą ultradźwięków od 12 tygodnia, ale dane te nie mają żadnej praktycznej wartości w tak wczesnej ciąży. W protokole USG nie można zwrócić uwagi na ten przedmiot, ponieważ lekarz opisuje tylko pozę, w której dziecko zostało „złapane” w czasie badania USG. Od 28 tygodnia ciąży ginekolog-położnik zaczyna określać rodzaj prezentacji, która monitoruje kobietę w ciąży.

Stosuje metody zewnętrznych badań położniczych: mierzy wysokość stania dna macicy i bada część pośrednią przez brzuch kobiety w ciąży. Kiedy miednica w podbrzuszu powyżej kości łonowej, miednica jest wyczuwalna, jest bardziej miękka i mniej ruchliwa niż głowa dziecka, a wysokość macicy, gdy miednica jest wyższa niż normalnie. W poprzek previa, głowa znajduje się po prawej lub lewej stronie, a wysokość pozycji macicy często pozostaje w tyle za standardowymi wartościami.

W pozycji głowy bicie serca dziecka jest słyszalne w podbrzuszu, poniżej pępka, w miednicy lub poprzecznie, w pępku przyszłej matki lub powyżej. Dlatego Przy każdym badaniu po 28 tygodniu lekarz mierzy brzuch za pomocą taśmy pomiarowej i czuje prezentującą się część. Jednak nawet najbardziej doświadczony ginekolog-położnik nie może odczuć ani określić stopnia rozszerzenia głowy, jeśli jest dostępny, poprzez badanie dopochwowe.

Dlatego najdokładniejszą metodą diagnozy jest USG. Pozwala określić dokładny typ podłużnego bólu głowy, określić szacowaną masę ciała dziecka, zwłaszcza położenie jego pleców (z przodu lub z tyłu) w stosunku do przedniej ściany brzucha matki, a także pokazuje, jak zlokalizowane są inne części ciała, czy nie ma splątania sznurka i łożyska previa. Wszystkie te informacje są obowiązkowe przy podejmowaniu decyzji o trybie dostawy.

Jak już wspomniano, poród występuje najczęściej w prezentacji potylicznej zginacza. To klasyczny poród, rodzaj „złotego standardu” położnictwa. Z nimi ryzyko urazu dziecka i matki jest minimalne. W prezentacji potylicznej proporcje między wielkością rodzącej się głowy a wielkością miednicy kobiety są w doskonałej zgodzie.

Gdy poruszasz się wzdłuż kanału rodnego, dziecko naturalnie się rozwija, a tył głowy zwrócił się do łona, a twarz - do sacrum. Gdy głowa jest przecięta, dziecko odwraca ramiona, a twarz zwraca się do uda matki. Zapewnia to najbezpieczniejsze i najłatwiejsze przejście ciała dziecka.

Czasami te rodzaje wymagają użycia kleszczy położniczych, chociaż w ostatnim czasie starają się używać ich w jak najmniejszym stopniu, ponieważ ich samo nałożenie stanowi wielkie ryzyko zranienia najmłodszych.

W przypadku prezentacji twarzy poród, jeśli zostanie podjęta decyzja o naturalnej porodzie, odbywa się klasycznie, jednak lekarze uważnie obserwują, czy dziecko nie powoduje urazów struktur twarzy, ponieważ będzie wychodzić z brodą do przodu. W przypadku zagrożenia urazem lub pęknięciem macicy i szyjki macicy wykonuje się pilne cięcie cesarskie.

W przypadku prezentacji czołowej niezależna praca jest niepożądana, zazwyczaj wykonywane jest zaplanowane cięcie cesarskie.Jeśli z jakiegoś powodu wystąpi poród spontaniczny, który może być przedłużony, proces wydalania płodu z macicy będzie długi i może mu towarzyszyć zmniejszenie siły skurczów.

Oczywiście doświadczony ginekolog może teoretycznie wykonać obrót dziecka ręcznie, ale jest w trakcie porodu, co stwarza pewne ryzyko urazu kręgosłupa szyjnego dziecka. Po takich obrażeniach rodzą się najczęściej dzieci niepełnosprawne.

Dla każdego rodzaju prezentacji bólu głowy innej niż przednia, niezależna dostawa jest możliwa, jeśli lekarz stwierdzi, że rozmiar dziecka i rozmiar miednicy kobiety są całkiem porównywalne. Nawet doskonała prezentacja potyliczna może spowodować cesarskie cięcie, jeśli dziecko jest duże i nie pasuje do rozmiaru miednicy.

Decyzja o wyborze taktyki porodu jest zwykle podejmowana w 36-37 tygodniu ciąży. Jeśli przepisane jest cięcie cesarskie, kobieta musi przyjść wcześniej na hospitalizację, nie czekając na spontaniczne skurcze. Zazwyczaj lekarze próbują wykonywać zaplanowane operacje przez okres 38-39 tygodni ciąży.

Aby uniknąć urazów i urazów porodowych u kobiet podczas porodu, kobieta w ciąży powinna odpowiedzialnie i kompetentnie podejść do wizyty w poradni przedporodowej. Nie należy przegapić zaplanowanych wizyt u lekarza, zwłaszcza w trzecim trymestrze ciąży, należy przestrzegać wszystkich zaleceń specjalisty, aby zdać wszystkie zaplanowane badania i wykonać wymagane testy.

Do 35-36 tygodnia pożądane jest ustalenie wyboru instytucji położniczej. Teraz, gdy kobiety otrzymują świadectwo urodzenia, mogą je rozporządzać według własnego uznania, wybierając dowolny szpital położniczy nie tylko w swoim regionie. To prawo może i powinno zostać wykorzystane do znalezienia szpitala położniczego lub ośrodka okołoporodowego, o którym są najbardziej pozytywne opinie.

Jeśli u kobiety zdiagnozowano jeden z rodzajów bólu głowy, w żadnym wypadku nie możesz zgodzić się na poród domowy lub poród wodny, ponieważ wynik takich porodów może być bardzo smutny.

Nawet jeśli dziecko jest całkowicie normalne, najlepiej rodzić w wyspecjalizowanej placówce medycznej, ponieważ nikt nie może zagwarantować, że poród będzie łatwy i nieskomplikowany. Ten proces jest nieprzewidywalny. Nie ryzykuj swojego zdrowia, zdrowia i życia długo oczekiwanego dziecka.

Jeśli musisz natychmiast udać się do szpitala po karetce pogotowia, koniecznie poinformuj lekarza na oddziale ratunkowym o lokalizacji swojego dziecka, jeśli jest, i podaj kartę wymiany, która powinna zawierać najnowsze dane USG. Pomoże to zaoszczędzić cenny czas, gdy lekarz podejmie ważną decyzję o tym, jak najlepiej urodzić dziecko.

Informacje na temat określania pozycji płodu w macicy znajdują się w poniższym filmie.