Czy pępowina ciągnąca płód jest niebezpieczna?

W czasie ciąży mogą rozwinąć się patologie, w które zaangażowana jest pępowina. Jednym z nich jest splątanie pępowiny ciała płodu. Ten artykuł szczegółowo opisuje, czy pojedynczy zarodek pępowiny jest niebezpieczny w czasie ciąży.

Wszystkie składniki odżywcze dla ich wzrostu i rozwoju płodu, znajdujące się w łonie matki, otrzymują przez pępowinę (pępowinę). Wewnątrz tego wyjątkowego organu znajdują się naczynia krwionośne, przez które tlen wchodzi do ciała dziecka, a także składniki odżywcze niezbędne do rozwoju wewnątrzmacicznego. Zwykle pępowina jest wydłużonym sznurem lub „sznurem” o długości około 50–70 cm.

Jednak w praktyce położniczej zdarzają się przypadki, gdy pępowina wydłuża się. W takiej sytuacji może złożyć, tworząc pętle. Splątanie pojedynczego kordu to patologia, w której pępowina raz pokrywa ciało dziecka.

Splątanie pępowiny może wystąpić w różnych miejscach. Zatem płód może być spleciony z pępowiną na poziomie szyi, brzucha lub kończyn. Pojedyncze splątanie występuje często we wczesnej ciąży, kiedy dziecko jest małe i bardzo aktywne.

Jeśli splątanie pępowiny występuje znacznie wcześniej niż w 30 tygodniu ciąży, wówczas w takiej sytuacji możliwe jest, że dziecko „rozwinie się”. Jeśli w macicy jest dostateczna ilość płynu owodniowego, a dziecko jest małe, to będzie mu całkiem łatwo.

Jeśli lekarze stwierdzą splątanie z pępowiną dziecka w 36–38 tygodniu ciąży, wówczas możliwość samorozplątania jest już znacznie zmniejszona. Duży rozmiar dziecka w końcowym etapie ciąży przed porodem nie pozwala mu na wykonywanie aktywnych ruchów, jak poprzednio. Przyczynia się to do tego, że splątanie pępowiny w tym przypadku zostanie zapisane bezpośrednio do narodzin.

Rokowanie dalszego przebiegu ciąży z tą patologią może być inne. Lekarze zauważają, że wewnątrzmaciczny rozwój płodu w czasie tak skomplikowanej ciąży w dużej mierze zależy od klinicznego wariantu splątania.

Eksperci identyfikują ciasne i luźne splątanie przewodu. Przy ścisłym splątaniu pętli pępowiny ciało dziecka jest ściśnięte wystarczająco mocno. Jeśli płód jest słabo owinięty pętlami pępowiny, to w tym przypadku mówią o siatce. Każdy z tych wariantów klinicznych patologii ma swoje własne cechy rozwoju.

Ta opcja kliniczna jest może bardziej korzystna. Potwierdzają to także opinie kobiet, które zmagają się z tą patologią w czasie ciąży. Gdy nie są splecione, pętle pępowiny znajdują się w pewnej odległości od ciała dziecka. Pomiędzy nimi a skórą dziecka jest mała przestrzeń. Dzięki temu klinicznemu wariantowi patologii dziecku łatwiej jest „rozplątać”. W przypadku nieinwazyjnego splątania z reguły nie dochodzi do ucisku narządów wewnętrznych dziecka, co oznacza, że ​​nie rozwija on niebezpiecznych patologii.

Rokowanie przebiegu ciąży z tą patologią kliniczną jest zwykle korzystne. Jeśli ciąża nie jest skomplikowana przez inne warunki, lekarze mogą nawet zezwolić na naturalny poród.W tym przypadku taktyka porodu jest ważna: po urodzeniu głowy położnik może delikatnie zdjąć pępowinę z ciała dziecka. Tak więc biomechanizm pracy nie zostanie zakłócony.

Ta opcja jest już mniej korzystna. Przy ciasnych pętlach pępowiny ciała dziecka podczas ciąży mogą wystąpić pewne komplikacje. Ten stan jest dość niebezpieczny, ponieważ istnieje dość wysokie ryzyko niedotlenienia. Wiele przyszłych matek uważa, że ​​niedotlenienie wewnątrzmaciczne rozwija się, jeśli pętla pępowinowa znajduje się na szyi dziecka. Wierzą, że pępowina podczas szczypania szyi, gdzie tchawica, co prowadzi do niewydolności oddechowej u dziecka. To jest mit.

Podczas życia płodowego płód dostaje rozpuszczony tlen we krwi, ponieważ jego płuca nie mogą jeszcze funkcjonować niezależnie. Tlen wchodzi przez pępowinowe naczynia krwionośne, które znajdują się w pępowinie. Ścisłe splątanie może prowadzić do tego, że pępowina jest zaciśnięta w niektórych obszarach. Może to przyczyniać się do zmniejszenia przepływu krwi, a tym samym do rozwoju niedoboru tlenu u płodu.

W tej sytuacji narządy wewnętrzne dziecka (w tym narządy życiowe) przestają się w pełni rozwijać. Ryzyko wad wrodzonych u dziecka jest dość wysokie. Przy ścisłym uwikłaniu lekarze koniecznie oceniają stopień zmiany przepływu krwi przez naczynia pępowinowe. Aby to zrobić, przypisują sonografię dopplerowską przyszłej matce. Korzystając z tej bezbolesnej metody diagnostycznej, lekarze uzyskują informacje o tym, jak krew płynie w tętnicach pępowinowych i żyłach.

Jeśli przepływ krwi przez naczynia pępowinowe jest zakłócany, zagrożenie rozwojem niebezpiecznych patologii jest już wyższe. W takiej sytuacji przyszłą matkę i jej dziecko śledzi obserwacja medyczna.

W tym przypadku kobieta w ciąży będzie musiała częściej odwiedzać lekarza, jak również pokój diagnostyki ultradźwiękowej. W razie potrzeby przyszła matka zostanie dodatkowo przydzielona do kardiotokografii - metody pozwalającej ocenić aktywność serca i aktywność motoryczną płodu. W przypadku wykrycia niedotlenienia wewnątrzmacicznego, spowodowanego pojedynczym splątaniem pępowiny, lekarze mogą nawet skorzystać z przepisywania leków. W terapii wybiera się środki, które mają pozytywny wpływ na przepływ krwi.

Zgodnie ze świadectwem przepisywane są środki przeciwskurczowe oraz dezagreganty. Lekarz może przepisać terapię witaminową, która z reguły jest stosowana przez dłuższy czas.

Jeśli stan płodu na tle rozwijającej się patologii znacznie się pogorszy, w tym przypadku przyszła mama może zostać hospitalizowana w szpitalu (w celu intensywnego leczenia). W późniejszych etapach ciąży można rozważyć wyznaczenie daty wczesnego porodu. Zazwyczaj środki te są wykorzystywane do opracowania szeregu komplikacji, które są możliwe przy pojedynczym splątaniu pępowiny płodu.

Sprawdź, czy pępowina jest niebezpieczna w następnym filmie.