Co jeśli nie możesz począć dziecka przez kilka lat z rzędu?

Niektóre pozornie zdrowe pary uparcie nie zachodzą w ciążę przez kilka lat. Jest całkiem naturalne, że pewnego dnia zaczynają się zastanawiać, dlaczego nie można począć dziecka i czy można je zmienić. W tym artykule wyjaśnimy, jak postępować w tym przypadku.

Jeśli para nie chroni się i prowadzi aktywne życie seksualne w najkorzystniejszym momencie dla poczęcia (w środku cyklu miesiączkowego, kiedy kobiety owulują), a ciąża nie występuje przez rok lub dłużej, lekarze mówią o niepłodności. Może to być kobieta, mężczyzna, a także wzajemne.

Do najczęstszych przyczyn spadku lub całkowitego braku płodności u kobiet należą choroby zapalne narządów rozrodczych, w tym przewlekłe infekcje narządów płciowych, które czasami występują ukryte, a także zaburzenia hormonalne i miesiączkowe. Brak owulacji powoduje, że kobieta jest bezpłodna. Niedostateczny poziom hormonu stymulującego pęcherzyki nie może zapewnić dojrzewania pęcherzyków w pierwszej połowie cyklu, a niewystarczający poziom progesteronu nie może zagwarantować, że nawet zapłodnione jajo może przylgnąć i zarodek zacznie się rozwijać.

Przyczyną niemożności zajścia w ciążę mogą być wcześniej wykonane poronienia, endometrioza, mięśniaki, rozerwanie jajników, niedrożność jajowodów. Czasami przyczyną braku ciąży są cechy anatomiczne struktury narządów rozrodczych lub zmiany pourazowe. Przyczyną może być stres, nieprzygotowanie psychologiczne na ciążę i poród - wtedy jest to kwestia bezpłodności psychogennej.

Złe nawyki, szalony rytm życia, pasja do kawy i mocnej herbaty, nadwaga i niezdrowa dieta zwiększają prawdopodobieństwo niepłodności u kobiet w wieku rozrodczym. Przy okazji, sam wiek jest również ważnym czynnikiem. Po 34 latach prawdopodobieństwo zajścia w ciążę gwałtownie spada, a jakość jaj ulega pogorszeniu.

Wśród powszechnych męskich przyczyn niepłodności są pogwałcenie ilości i jakości składu plemników, zakażeń narządów płciowych, chorób zapalnych narządów rozrodczych i niedrożności dróg nasienia. Mężczyźni są nie mniej niż kobiety charakteryzujące się psychogennymi przyczynami braku płodności. Mimo że przyczyny niepłodności u mężczyzn są mniejsze niż u kobiet, odsetek niepłodności męskiej i żeńskiej u par jest w przybliżeniu równy - kobiety stanowią około 40% przypadków, według statystyk, około 45% dla mężczyzn.

Wzajemna niepłodność nie jest tak powszechna, ale reprezentuje najtrudniejsze i najbardziej złożone przypadki. Taka niepłodność jest wskazana, jeśli płodność obu partnerów jest osłabiona, a także w przypadku genetycznej niezgodności między mężem i żoną.

Pierwszym krokiem jest ustalenie prawdziwego powodu braku długo oczekiwanej ciąży.Aby to zrobić, kobieta musi skontaktować się z ginekologiem i mężczyzną - z urologiem-andrologiem. Najlepiej wybrać jedną klinikę, aby razem przejść na badanie. Testy rodzinne zwiększają prawdopodobieństwo dokładniejszego i szybszego określenia przyczyny lub wielu przyczyn i ich eliminacji.

Kobietom przepisano szereg obowiązkowych egzaminów:

• USG narządów miednicy (pozwala ustawić cechy anatomiczne układu rozrodczego, zidentyfikować zmiany patologiczne);
• kolposkopia (pozwala ustalić stan szyjki macicy, aby wykluczyć tzw. czynnik niepłodności szyjki macicy);
• histeroskopia (pozwala lekarzowi uzyskać najdokładniejszy obraz stanu endometrium, ścian macicy);
• laparoskopia diagnostyczna (wyznaczona w przypadku podejrzenia niedrożności jajowodów lub ich krytycznego zwężenia);
• prześwietlenie klatki piersiowej klatki piersiowej (eliminuje gruźlicę);
• ogólne badania krwi i moczu;
• biochemiczne badanie krwi;

• badanie krwi pod kątem profilu hormonalnego (wykonywane po miesiączce, w dniach 5-6 cyklu - FSH, estradiol, estrogeny, hormony tarczycy, TSH, testosteron, prolaktyna i wiele innych, w dniach 21-22 cyklu - progesteron). Jest to bardzo ważna analiza, która w połączeniu z danymi ultradźwięków jajników może dać wyobrażenie, czy zachodzi owulacja, czy dojrzewają komórki jajowe.
• badanie krwi pod kątem zakażenia TORCH;
• badanie krwi na obecność HIV, kiły i zakażeń przenoszonych drogą płciową;
• wymaz z pochwy na mikroflorę i zakażenie, skrobanie z szyjki macicy do nieprawidłowych komórek, jak również przeciwciała przeciw spermom;
• immunogram (pozwala określić, czy niepłodność jest czynnikiem odpornościowym).

Mężczyzna również nie musi stać z boku, jednoczesne badanie pozwoli zaoszczędzić czas i zwiększyć szanse na skuteczne leczenie. Mężczyzna nie powinien przejść wielu testów, ich lista jest następująca:

• spermogram (w celu ustalenia ilościowego i jakościowego składu ejakulatu);
• test immunogramowy i MAP (pozwala wykryć przeciwciała antyspermowe);
• ogólne badania krwi i moczu;
• biochemiczne badanie krwi;
• badania krwi pod kątem statusu HIV, kiły i zakażeń narządów płciowych;
• wymaz z cewki moczowej;
• badanie krwi na hormony (testosteron, estrogeny, hormony tarczycy).

Dodatkowe badania mogą być przepisane przez lekarza, jeśli wyniki nasienia rozczarowują. Na przykład, mężczyzna, u którego plemniki mają dużą liczbę leukocytów, ma ultrasonograficzne badanie gruczołu krokowego, jądra i mężczyzn z ciężką teratozoospermią (zwiększona liczba zmutowanych, zmodyfikowanych plemników, które nie są zdolne do normalnego zapłodnienia), mogą być zalecane do badania genetyki i próbek plemników w grupie fragmentacji. .

Leczenie jest przepisywane w zależności od przyczyny. W celu wyeliminowania patologii można zastosować schematy leczenia, operację, a także terapię hormonalną. Leczenie niepłodności jest zawsze dość długie, a para będzie musiała być cierpliwa i przestrzegać wszystkich zaleceń.

W 85% przypadków leczenie po zidentyfikowaniu przyczyn jest skuteczne, a para zajdzie w ciążę po ukończeniu kursu w ciągu kilku miesięcy. Jeśli leczenie nie daje pozytywnego efektu, zaleca się stosowanie technologii wspomagających reprodukcję - IVF, IVF + ICSI, IMSI, inseminacja domaciczna.Nawet w najcięższych przypadkach - gdy kobieta nie ma jajników i nie ma własnych jaj, gdy mężczyzna nie ma jąder, medycyna będzie mogła zaoferować opcje, które pomogą jej stać się rodzicami. Techniki reprodukcyjne mogą być wykonywane przy użyciu jaja dawcy, nasienia dawcy, a nawet zarodków dawcy.

2,3 lub 4 lata niepłodności - wystarczająco duże doświadczenie, aby para zaczęła szukać możliwości przezwyciężenia niepłodności. Jeśli bezdzietność trwa znacznie dłużej niż 4 lata, mogą pojawić się dodatkowe problemy z leczeniem „starych” i „zaniedbanych” problemów ze zdrowiem reprodukcyjnym. Dlatego konieczne jest jak najszybsze skontaktowanie się z lekarzem, na etapie, w którym kobieta bez większego niepokoju po prostu zaczyna myśleć, że nie może zajść w ciążę przez rok - wszystko jest w porządku z mężem.

Kilka prostych wskazówek pomoże parze zwiększyć szanse na poczęcie dziecka, ale w żadnym wypadku nie anulują zaleceń, aby skonsultować się z lekarzem i dokładnie zbadać.

• Zwróć uwagę na wagę. Nawet niewielka utrata masy ciała wynosząca 5% masy początkowej zwiększa szanse na zajście w ciążę o 10%.
• Przestań myśleć o planowaniu. Stres niekorzystnie wpływa na produkcję hormonów płciowych. Im więcej spodziewasz się ciąży, tym wyższy poziom stresu. Im silniejszy i dłuższy stres, tym mniejsze prawdopodobieństwo poczęcia dziecka.

• Ponownie rozważ styl życia. Obaj partnerzy muszą się wyspać, jeść zrównoważoną dietę, przyjmować witaminy, eliminować złe nawyki ze swojego życia i ograniczać nadmierny wysiłek fizyczny.
• Przestań obwiniać siebie i swojego partnera. Kompleks winy i urazy - częste reakcje partnerów na bezpłodność w rodzinie. Nie obwiniaj drugiego i popełnij sam siebie. Lepiej razem szukać rozwiązania.

Kobiety, które od kilku lat są w stanie planowania ciąży, zazwyczaj próbowały dużo - od pijawki do masażu punktów energetycznych i środków ludowych. Ale ciąża zwykle pojawia się dopiero wtedy, gdy para ma odwagę i idzie do lekarza, aby ją zbadać, a następnie zaczyna leczyć nie tylko „bezpłodność”, ale prawdziwą chorobę, która doprowadziła do spadku płodności.

W następnym wideo lekarz urolog-wenerolog Ekaterina Makarova omawia, dlaczego nie można począć dziecka.