Dysplazja stawu biodrowego u noworodków i niemowląt

Po urodzeniu noworodki często mają dysplazję stawu biodrowego. Diagnoza takich chorób jest dość skomplikowana. Rodzice będą mogli podejrzewać pierwsze objawy już u dzieci poniżej pierwszego roku życia. Choroba ta jest niebezpieczna ze względu na rozwój niekorzystnych powikłań, które mogą znacząco pogorszyć jakość życia dziecka.

Ta patologia układu mięśniowo-szkieletowego wynika z wielu przyczyn, które prowadzą do naruszenia wkładania narządów wewnątrzmacicznych. Czynniki te przyczyniają się do niedorozwoju. stawy biodrowe, jak również wszystkie elementy stawowe, które tworzą stawy biodrowe.

Wrodzony niedorozwój stawów biodrowych jest dość powszechny. Prawie co trzecia z setek dzieci zarejestrowała tę chorobę. Ważne jest, aby zauważyć, że podatność na tę chorobę jest większa u dziewcząt, a chłopcy rzadziej chorują.

W krajach europejskich dysplazja dużych stawów jest częstsza niż w krajach afrykańskich.

Zwykle po lewej stronie znajduje się patologia, procesy praworęczne są rejestrowane znacznie rzadziej, podobnie jak przypadki procesów dwustronnych.

Czynniki prowokacyjne, które mogą prowadzić do rozwoju niedojrzałości fizjologicznej dużych stawów, jest kilkadziesiąt. Większość efektów prowadzących do niedojrzałości i zaburzeń struktury dużych stawów występuje w pierwszych 2 miesiącach ciąży od momentu poczęcia. Właśnie w tym czasie przechodzi wewnątrzmaciczna struktura wszystkich elementów układu mięśniowo-szkieletowego dziecka.

Najczęstsze przyczyny choroby to:

• Genetyka. Zwykle w rodzinach, w których występowały przypadki tej choroby, prawdopodobieństwo wystąpienia u dziecka patologii dużych stawów wzrasta o 40%. W tym przypadku dziewczęta mają większe ryzyko zachorowania.
• Narażenie na toksyczne chemikalia podczas ciąży. Ta sytuacja jest najbardziej niebezpieczna w pierwszym trymestrze ciąży, gdy dochodzi do wewnątrzmacicznego wprowadzenia narządów układu mięśniowo-szkieletowego.
• Niekorzystna sytuacja środowiskowa. Szkodliwe czynniki środowiskowe mają negatywny wpływ na rozwój nienarodzonego dziecka. Niedostateczna ilość napływającego tlenu i wysokie stężenie dwutlenku węgla mogą powodować niedotlenienie płodu i prowadzić do zakłócenia struktury stawów.
• Przyszła mama ma ponad 35 lat.
• Waga dziecka wynosi ponad 4 kg przy urodzeniu.
• Narodziny dziecka przed czasem.
• Previa pośladków.

• Mając duży płód z początkowo małą wielkością macicy. W tym przypadku dziecko nie ma wystarczająco dużo miejsca na aktywne ruchy. Taka wymuszona bierność podczas rozwoju wewnątrzmacicznego może prowadzić do upośledzenia ruchliwości lub wrodzonych zwichnięć po urodzeniu.
• Zakażenie różnymi infekcjami przyszłej matki. Podczas ciąży wszelkie wirusy lub bakterie łatwo przechodzą przez łożysko.Taka infekcja we wczesnych stadiach rozwoju dziecka może prowadzić do wad wrodzonych w strukturze dużych stawów i więzadeł.
• Słabe odżywianie, brak niezbędnych witaminktóre są potrzebne do pełnego rozwoju chrząstki i kostnienia - tworzenia tkanki kostnej.
• Nadmierne i ciasne pieluszki. Nadmierne dociskanie nóg dziecka do ciała może prowadzić do rozwoju wielu wariantów dysplazji.

Lekarze klasyfikują różne formy choroby według kilku podstawowych cech. W dysplazji takie kryteria są łączone w dwie duże grupy: na podstawie anatomicznego poziomu zmiany i ciężkości choroby.

Według anatomicznego poziomu obrażeń:

• Ołówkowa. Istnieje naruszenie struktury głównych dużych elementów tworzących staw biodrowy. Zasadniczo w tym wariancie dotyczy to rąbka i powierzchni brzeżnej. Jednocześnie architektura i struktura artykulacji jest bardzo zróżnicowana. Obrażenia te prowadzą do zaburzeń ruchów, które powinny być wykonywane przez staw biodrowy w normalnych warunkach.
• Epiphyseal. Charakteryzuje się naruszeniem mobilności w stawie. W tym przypadku norma kątów, które są mierzone w celu oceny wydajności dużych stawów, jest wyraźnie zniekształcona.
• Obrotowy. W tym wariancie choroby może wystąpić naruszenie struktury anatomicznej stawów. Przejawia się to odchyleniem głównych struktur tworzących staw biodrowy od płaszczyzny środkowej. Najczęściej postać ta objawia się zaburzeniami chodu.

Według wagi:

• Łatwy stopień. Lekarze nazywają tę formę predyspozycją. Silne naruszenia, które występują z tą opcją i prowadzą do niepełnosprawności, z reguły nie występują.
• Średnio ciężki. Może być nazywany subluxation. W tym przykładzie wykonania, głowa kości udowej zwykle rozciąga się poza artykulację przy aktywnych ruchach. Ta forma choroby prowadzi do rozwoju objawów niepożądanych, a nawet długotrwałych negatywnych konsekwencji choroby, które wymagają bardziej aktywnego leczenia.
• Ciężki prąd. Takie wrodzone zwichnięcie może prowadzić do wiodącego przykurczu. W tej postaci występuje wyraźne zaburzenie i deformacja stawu biodrowego.

Wykrywanie pierwszych objawów wad anatomicznych dużych stawów odbywa się już w pierwszych miesiącach po urodzeniu dziecka. Możesz podejrzewać chorobę już u niemowląt. Gdy pojawią się pierwsze oznaki choroby, chirurg ortopeda powinien pokazać dziecku. Lekarz przeprowadzi wszystkie dodatkowe badania, które wyjaśnią diagnozę.

Najbardziej charakterystyczne objawy i objawy choroby obejmują:

• Asymetria fałdów skórnych. Zazwyczaj są one dobrze zdefiniowane u noworodków i niemowląt. Każda mama może ocenić ten objaw. Wszystkie fałdy skóry powinny być w przybliżeniu na tym samym poziomie. Ciężka asymetria powinna ostrzegać rodziców i sugerować, że dziecko ma objawy dysplazji.
• Wygląd charakterystycznego dźwięku przypominającego kliknięciepodczas rzucania stawów biodrowych. Ten symptom można również zidentyfikować za pomocą dowolnego ruchu w stawie, w którym następuje odwodzenie lub przywodzenie. Ten dźwięk jest spowodowany aktywnymi ruchami głowy kości udowej na powierzchniach stawowych.
• Skrócenie kończyn dolnych. Może wystąpić zarówno z jednej strony, jak i z obu. W procesie dwukierunkowym dziecko jest często skarłowaciałe. Jeśli patologia występuje tylko po jednej stronie, wówczas u dziecka może rozwinąć się kulawizna i zaburzenia chodu. Jednak ten objaw jest określany nieco rzadziej, gdy próbuje się postawić dziecko na nogi.
• Bolesność w dużych stawach. Ten znak jest wzmocniony, gdy dziecko próbuje wstać.Zwiększony ból występuje podczas wykonywania różnych ruchów w szybszym tempie lub z szeroką amplitudą.
• Wtórne objawy choroby: niewielki zanik mięśni kończyn dolnych, jako reakcja wyrównawcza. Próbując określić puls na tętnicach udowych, można zaobserwować nieco zmniejszoną impulsację.

Dysplazja jest niebezpieczna przez rozwój niekorzystnych powikłań, które mogą wystąpić podczas długiego przebiegu choroby, jak również przez niewystarczająco skuteczne i dobrze wybrane leczenie choroby w początkowych stadiach.

Ponadto, jeśli objawy choroby były obserwowane przez długi czas, na uszkodzonej kończynie dolnej może wystąpić zanik mięśni. Przeciwnie, mięśnie zdrowej nogi mogą być nadmiernie przerośnięte.

Silne skrócenie również często prowadzi do zaburzeń chodu i silnego utykanie. W ciężkich przypadkach sytuacja ta może nawet prowadzić do rozwoju skoliozy i różnych zaburzeń postawy. Wynika to z przemieszczenia funkcji podtrzymującej uszkodzonych stawów.

Z reguły patologia ta zaczyna się całkowicie wymazywać. Tylko specjalista może określić pierwsze objawy, a rodzicom trudno jest to zrobić samodzielnie w domu.

Pierwszym krokiem w ustaleniu diagnozy jest skonsultowanie się z chirurgiem ortopedą. Już w pierwszym roku życia dziecka lekarz określa obecność czynników predysponujących, a także podstawowe objawy choroby. Zwykle można rozpoznać pierwsze objawy ortopedyczne choroby w pierwszej połowie życia dziecka. W celu dokładnej weryfikacji diagnozy zaleca się różne rodzaje dodatkowych badań.

Diagnostyka ultrasonograficzna jest również wysoce informacyjną metodą, która jasno opisuje wszystkie anatomiczne wady obserwowane w różnych typach dysplazji. Badanie to jest całkowicie bezpieczne i wykonywane od pierwszych miesięcy po narodzinach dziecka. Poważne obciążenie promieniowaniem stawów podczas tego badania nie występuje.

Radiodiagnozę stosuje się tylko w najbardziej złożonych przypadkach choroby. Rentgenów nie można przeprowadzać dla dzieci poniżej pierwszego roku życia. Badanie pozwala dokładnie opisać różne wady anatomiczne, które wystąpiły po urodzeniu. Diagnoza ta jest również stosowana w złożonych przypadkach klinicznych, w których wymagane jest wykluczenie chorób powiązanych.

Nie stosuje się wszystkich metod chirurgicznych do badania dużych stawów u noworodków. W artroskopii lekarze za pomocą narzędzi instrumentalnych przeprowadzają badania wszystkich elementów tworzących staw biodrowy. Podczas takich badań ryzyko wtórnego zakażenia wzrasta kilka razy.

Konieczne jest leczenie chorób układu mięśniowo-szkieletowego przez długi czas i przy ścisłym przestrzeganiu zaleceń. Tylko taka terapia pozwala wyeliminować w jak największym stopniu wszystkie objawy niepożądane występujące w tej patologii. Kompleks ortopedyczny jest przepisywany przez chirurga ortopedę po badaniu i badaniu dziecka.

Do najbardziej skutecznych i często stosowanych zabiegów należą:

• Użyj szerokiego pieluszki. Ta opcja pozwala utrzymać najwygodniejszą pozycję stawów biodrowych - są one w stanie nieco rozcieńczonym. Ten rodzaj pieluszki można stosować nawet u niemowląt od pierwszych dni po urodzeniu. Spodnie Becker to jedna z szerokich opcji pieluszki.
• Wykorzystanie różnych środków technicznych. Najczęściej używane różne opony i rozpórki. Mogą mieć różną sztywność i mocowanie. Wybór takich środków technicznych jest przeprowadzany tylko na zalecenie chirurga ortopedy.
• Ćwiczenia i złożona terapia wysiłkowa powinny być wykonywane regularnie. Zazwyczaj zaleca się wykonywanie takich ćwiczeń codziennie. Kompleksy powinny być wykonywane pod kierunkiem personelu medycznego polikliniki, a następnie - niezależnie.
• Masaż Mianowany od pierwszych dni po narodzinach dziecka. Prowadzony jest przez kursy kilka razy w roku. Dzięki temu masażowi specjalista działa dobrze na nogach i plecach dziecka. Ta metoda leczenia jest doskonale postrzegana przez dziecko i, jeśli zostanie przeprowadzona prawidłowo, nie powoduje żadnego bólu.
• Gimnastyka. Specjalny zestaw ćwiczeń musi być wykonywany codziennie. Usunięcie i przyniesienie nóg w określonej kolejności pozwala poprawić ruch w stawach biodrowych i zmniejszyć przejawy sztywności stawów.
• Zabiegi fizjoterapeutyczne. Dziecko można zrobić ozokeryt i elektroforeza. Również dla dzieci aktywnie wykorzystywane są różne rodzaje leczenia termicznego i terapii indukcyjnej. Wykonuj procedury fizjoterapii w leczeniu dysplazji w klinice lub specjalistycznych szpitalach dziecięcych.

• Leczenie uzdrowiskowe. Pomaga skutecznie radzić sobie z niekorzystnymi objawami wynikającymi z dysplazji. Pobyt w sanatorium może znacząco wpłynąć na przebieg choroby, a nawet poprawić samopoczucie dziecka. W przypadku dzieci z dysplazją stawu biodrowego zaleca się corocznie poddawać zabiegom sanatoryjno-uzdrowiskowym.
• Pełne odżywianie z obowiązkowym włączeniem wszystkich niezbędnych witamin i minerałów. Upewnij się, że dzieci z zaburzeniami w układzie mięśniowo-szkieletowym powinny jeść wystarczającą ilość fermentowanych produktów mlecznych. Zawarty w nich wapń korzystnie wpływa na strukturę tkanki kostnej i poprawia wzrost i rozwój fizyczny dziecka.
• Leczenie chirurgiczne noworodków z reguły nie jest przeprowadzane. Taka terapia jest możliwa tylko u starszych dzieci. Zazwyczaj przed osiągnięciem 3-5 lat lekarze starają się wykonać wszystkie niezbędne metody leczenia, które nie wymagają operacji.
• Stosowanie leków przeciwbólowych niesteroidowych leków przeciwzapalnych wyeliminować wyraźny zespół bólowy. Takie leki są przepisywane głównie w ciężkich wariantach choroby. Zaleca lekarzowi ortopedii lub pediatrze anestezjologowi zbadanie dziecka i zidentyfikowanie przeciwwskazań do takich leków.
• Nakładanie gipsu. Jest używany dość rzadko. W tym przypadku dotknięta noga jest mocno przytwierdzona odlewem gipsowym. Po pewnym czasie obsada jest zwykle usuwana. Zastosowanie tej metody jest dość ograniczone i ma wiele przeciwwskazań.

Nawet w przypadku genetycznej predyspozycji choroby możliwe jest znaczne zmniejszenie ryzyka wystąpienia objawów niepożądanych podczas rozwoju dysplazji. Regularne przestrzeganie środków zapobiegawczych pomoże w zauważalny sposób poprawić samopoczucie dziecka i zmniejszyć możliwość wystąpienia niebezpiecznych komplikacji.

Aby zmniejszyć ryzyko ewentualnego rozwoju dysplazji, użyj następujących wskazówek:

1. Spróbuj wybrać wolniejsze lub szersze przewijanie.Jeśli dziecko ma kilka czynników ryzyka rozwoju dysplazji dużych stawów. Ta metoda przewijania może zmniejszyć ryzyko rozwoju zaburzeń w stawach biodrowych.
2. Kontrola zdrowej ciąży. Spróbuj ograniczyć wpływ różnych substancji toksycznych na ciało przyszłej matki. Silny stres i różne infekcje mogą powodować różne wady wewnątrzmaciczne. Przyszła matka musi dbać o ochronę swojego ciała przed kontaktem z chorymi lub gorączkowymi znajomymi.
3. Korzystanie ze specjalnych fotelików samochodowych. W tym przypadku nogi dziecka są w prawidłowej pozycji anatomicznej podczas całej podróży samochodem.
4. Staraj się odpowiednio trzymać dziecko w ramionach.. Nie dociskać nóg dziecka mocno do ciała. Anatomicznie bardziej korzystna pozycja jest uważana za bardziej rozcieńczoną pozycję stawów biodrowych. Pamiętaj również o tej zasadzie podczas karmienia piersią.
5. Kompleksowe ćwiczenia gimnastyczne zapobiegawcze. Taka gimnastyka może być wykonywana od pierwszych miesięcy po narodzinach dziecka. Połączenie ćwiczeń z masażem znacznie poprawia rokowanie choroby.
6. Zabierz pieluchy w prawo. Mniejszy rozmiar może spowodować wymuszone obniżenie stanu nóg u dziecka. Nie dopuszczaj do nadmiernego napełniania pieluchy, często je zmieniaj.
7. Regularnie przeprowadzaj kontrole u chirurga ortopedy. Podczas takich konsultacji każde dziecko musi być obecne przed początkiem sześciu miesięcy. Lekarz będzie w stanie ustalić pierwsze objawy choroby i przepisać odpowiedni kompleks leczenia.

Aby uzyskać informacje na temat dysplazji stawu biodrowego, sposobu jej leczenia oraz wieku, w którym najlepiej rozpocząć leczenie, patrz poniższy film.