Wyprysk u dzieci

Częstość występowania chorób alergicznych u dzieci rośnie z każdym dniem. Niekorzystne objawy mogą wystąpić zarówno u noworodków, jak i młodzieży. W tym artykule omówimy egzemę u dzieci.

Ostra zapalna reakcja alergiczna, która występuje w warstwach skóry, gdy dostają się do nich określone alergeny, nazywana jest wypryskiem. Niepożądane objawy choroby mogą rozwinąć się u dziecka w każdym wieku. Zwykle najcięższy przebieg występuje u niemowląt.

Do rozwoju egzemy u dziecka wymagana jest specjalna predyspozycja. Naukowcy wykazali, że u dzieci, których rodzice cierpią z powodu różnych chorób alergicznych, ryzyko wystąpienia egzemy przekracza średnią częstość występowania o ponad 40%. Jeśli zarówno mama, jak i tata mają alergie w tym samym czasie, prawdopodobieństwo tej choroby u dziecka wzrasta do 60%. Ta dziedziczna cecha wynika ze specjalnego funkcjonowania układu odpornościowego u alergików.

Niektórzy specjaliści używają innego określenia na tę chorobę. Uważają, że poprawniejsze jest mówienie młodym dzieciom o braku egzemy, ale „wysiękowym zapaleniu skóry”. W tym stanie miejscowa wrażliwość skóry na różne specyficzne alergeny jest zwiększona, odporność organizmu na wiele infekcji jest zmniejszona, a także występuje zwiększona tendencja do tworzenia wysięków zapalnych.

Zazwyczaj lekarze rejestrują przypadki wyprysku. u najmniejszych pacjentów. W starszym wieku częstość występowania jest nieco zmniejszona. Rozwój choroby przyczynia się do wielu czynników. Należą do nich: obecność cukrzycy, stany niedoboru odporności, patologie w tarczycy, przewlekłe choroby przewodu pokarmowego, choroby alergiczne.

Różne czynniki przyczynowe prowadzą do pojawienia się choroby dziecka. Do tej pory pojedyncza przyczyna choroby nie istnieje. W niektórych przypadkach czynniki przyczynowe mogą działać jednocześnie, co prowadzi do pojawienia się różnych postaci klinicznych choroby u tego samego dziecka.

Lekarze identyfikują kilka głównych przyczyn prowadzących do pojawienia się niepożądanych objawów na skórze u niemowląt:

• Dziedziczność. Wszystkie geny, które kodują tendencję do zwiększonej alergii, do tej pory nie zostały zainstalowane. Jednak statystycznie udowodniono, że w rodzinach, w których bliscy krewni mają choroby alergiczne, wyprysk u dzieci występuje dwukrotnie częściej.
• Patologiczne stany regulacji neurohumoralnej. Zazwyczaj warunki te powstają w wyniku różnych patologii i niepowodzeń w układzie nerwowym. W niektórych przypadkach objawy wyprysku występują u dziecka po silnym szoku psycho-emocjonalnym lub stresie. Należą do nich: częste podróże do nowego miejsca zamieszkania, rozwód rodziców, śmierć bliskiego krewnego (zwłaszcza w młodym wieku).

• Zwiększona indywidualna wrażliwość skóry. Ten stan nie jest patologią. Zazwyczaj wysoka podatność skóry na działanie różnych substancji występuje u niektórych dzieci od urodzenia. Te dzieci z reguły mają jasną i delikatną skórę, która jest podatna na zaczerwienienie i podrażnienie.
• Stany niedoboru odporności. Może być wrodzona i nabyta. Upośledzona praca układu odpornościowego przyczynia się do jasnego przebiegu reakcji alergicznych z pojawieniem się licznych objawów, które przynoszą dziecku wyraźny dyskomfort. Dość często patologie niedoboru odporności występują u wcześniaków i dzieci z licznymi chorobami przewlekłymi.
• Wtórne ogniska przewlekłego zakażenia. Obecność zakaźnego procesu w ciele jest zawsze „bombą zegarową”. Wraz ze zmniejszeniem odporności w wyniku ekspozycji na niekorzystne czynniki środowiskowe, aktywuje się wzrost flory bakteryjnej, co przyczynia się do pojawienia się objawów klinicznych egzemy u dziecka.

• Zwiększona skłonność do jakichkolwiek reakcji alergicznych. W tym przypadku alergen, który dostał się do organizmu dziecka, łatwo powoduje kaskadę zapalenia u dziecka, w którym rozwija się wysiękowy obrzęk, a na skórze pojawiają się specyficzne elementy zapalne.
• Niewłaściwa higienazwłaszcza u noworodków. Stosowanie produktów zawierających barwniki i substancje chemiczne może powodować pojawienie się na skórze dziecka określonych zmian chorobowych.
• Sztuczne karmienie. Szybkie porzucenie karmienia piersią często prowadzi do zmniejszenia odporności biernej u dziecka. Nieprawidłowo dobrana dostosowana mieszanina, która nie może zrekompensować wejścia do organizmu dziecka wszystkich składników odżywczych niezbędnych do jego wzrostu i rozwoju, powoduje, że dziecko ma zwiększoną skłonność do tworzenia reakcji alergicznych.

Lekarze rozróżniają kilka postaci klinicznych tej patologii. Ta różnica wynika z różnych powodów, które prowadzą do ich wyglądu. Każda postać kliniczna wyprysku ma swoje charakterystyczne cechy i preferencyjną lokalizację. Istnieją również pewne różnice w leczeniu i diagnozowaniu takich patologii.

Istnieje kilka form klinicznych:

• Moneta. Powoduje, że dziecko ma wydłużone blaszki na skórze, które przypominają monetę w kształcie i średniej wielkości. Zwykle wysypki skórne znajdują się na plecach, pośladkach i nogach. Na zewnątrz blaszki skóry pokryte są kilkoma warstwami rogowych łusek, które łatwo odrywają się od powierzchni przy kontakcie z nimi. Najczęściej forma ta występuje w starszym wieku.

• Wirusowe. Różne wirusy wywołują objawy niepożądane. Często czynniki sprawcze grypy, ospy wietrznej, różyczka, proste i półpasiec i inne. Wysypka może znajdować się na różnych częściach ciała: na policzku, na plecach, na brodzie, na łokciach i innych strefach anatomicznych. Aby wyeliminować objawy niepożądane, konieczne jest włączenie leków przeciwwirusowych i immunomodulujących do schematu leczenia.
• Moczenie. Charakteryzuje się pojawieniem dużych pęcherzyków, wewnątrz których znajduje się płyn surowiczy. Te zmiany skórne są łatwo traumatyzowane wraz z upływem wysięku i dlatego nazywane są „płaczeniem”. Często u dzieci półrocznych często występują niekorzystne objawy. Pierwotna lokalizacja - na rękach, pośladkach, kończynach dolnych.

• Mikrobiologiczny. Spowodowane przez różne mikroorganizmy. Rozwój niekorzystnych objawów klinicznych poprzedza wyraźny spadek odporności. Objawia się pojawieniem się na skórze czerwonych zapalnych wysypek skórnych. Aby wyeliminować kliniczne objawy choroby, wymagane jest kompleksowe leczenie.
• Herpetic Rozwój tej postaci klinicznej jest spowodowany zakażeniem różnymi podtypami wirusa opryszczki. Charakteryzuje się tworzeniem pęcherzyków na skórze, wypełnionych płynem krwionośnym. Formacje te można łatwo zranić i owrzodzić.Choroba może wystąpić z dość ciężkim przebiegiem i znacznie pogarsza samopoczucie dziecka.
• Bakteryjny. Zwany także mikrobiologicznym. Nietrudno zgadnąć, że zakażenie różnymi bakteriami prowadzi do rozwoju tej postaci klinicznej. Szczytowa częstość występowania występuje w wieku od dwóch do sześciu miesięcy po urodzeniu dziecka. Aby wyeliminować niekorzystne objawy chorych dzieci, zaleca się stosowanie nowoczesnych antybiotyków o szerokim spektrum działania.

• Wyprysk opryszczkowy lub Kaposiego. Rozwija się z powodu zakażenia wirusem opryszczki typu 8. Występuje u niemowląt, zwłaszcza małych dzieci, dość ciężko. Charakteryzuje się pojawieniem na skórze licznych wysypek skórnych, które łatwo zamieniają się w erozję. W przypadku wyprysku Kaposiego zwiększają się obwodowe węzły chłonne i znacznie wzrasta temperatura ciała.
• Seborrheic. Przyczyna tej patologii nie została jeszcze ustalona. Postać ta charakteryzuje się pojawieniem łuskowatych żółtych blaszek, które zwykle znajdują się na twarzy, skórze głowy i rzadziej w innych strefach anatomicznych. Często pojawienie się łupieżu u dzieci może być spowodowane obecnością egzemy łojotokowej u dziecka.

Początkowy etap wyprysku jest taki sam dla wszystkich dzieci - na skórze pojawiają się różne wysypki skórne. Nasilenie objawów może być różne. Zależy to w dużej mierze od stanu początkowego dziecka, obecności towarzyszących chorób przewlekłych i niedoboru odporności, a także od wieku, w którym rozwija się choroba. Pojawienie się wysypek na skórze zwykle prowadzi rodziców w prawdziwym przerażeniu. Panika nie jest tego warta! Kiedy pojawiają się pierwsze niepożądane objawy kliniczne, bardzo ważne jest, aby natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Obecność dużej liczby klinicznych wariantów choroby powoduje wiele różnych postaci wysypek skórnych. Tak więc niektóre formy wyprysku pojawiają się z pojawieniem się jasnoczerwonych plam na skórze. Mogą osiągnąć rozmiar od ½ do kilku centymetrów. Do dotyku plamy są gorące. Dziecko może odczuwać wyraźne swędzenie.

Częste drapanie uszkodzonych obszarów skóry prowadzi do tego, że wtórna flora bakteryjna łatwo dostaje się do jej warstw powierzchniowych. To znacznie pogarsza rokowanie choroby. Wysypki skórne mogą się nasilać wraz z wydostaniem się ropy. Aby wyeliminować ten objaw niepożądany, należy obowiązkowo ustalić antybiotyki. W ciężkich przypadkach podaje się je dożylnie lub domięśniowo.

Podczas całego ostrego okresu choroby chore dziecko wygląda bardzo źle. Pojawia się dziecko słabość i apatia. Dziecko bawi się mniej swoimi ulubionymi zabawkami, może uniknąć kontaktu z innymi dziećmi, a nawet rodzicami. Ciężkie swędzenie skóry narusza zachowanie dziecka. Dziecko staje się coraz bardziej kapryśne.

Często chore dzieci źle śpią. Gdy wyprysk jest zaburzony, czas snu zarówno w dzień, jak iw nocy. Często mogą budzić się w środku nocy z powodu silnego świądu skóry z zapaleniem. Niektóre dzieci mają osłabiony apetyt. Niemowlęta mogą odmówić karmienia piersią.

W niektórych przypadkach przebieg egzemy u dzieci może być przewlekły. Następnie charakteryzuje się zmianą okresów zaostrzenia i niestabilnej remisji. Zwykle objawy niepożądane pojawiają się ponownie w zimnej porze lub po silnym stresie psycho-emocjonalnym. Odnotowano osobne przypadki, gdy objawy kliniczne wyprysku pojawiły się u alergicznego dziecka po szczepieniu wiekowym.

Wyprysk może mieć łagodny przebieg. W tej sytuacji na skórze pojawiają się tylko niewielkie zaczerwienienia, które zwykle nie swędzą. Po ostrym okresie choroby takie elementy skóry znikają całkowicie, a skóra odzyskuje zdrowy wygląd. Najczęściej takie wysypki pojawiają się u dziecka po praniu, z ząbkowaniem, podczas aktywnych i nadmiernie intensywnych zajęć w szkole, po dodaniu nowych nieznanych produktów spożywczych do żywności. Te objawy kliniczne nie powodują dyskomfortu u dziecka i po kilku dniach mijają same.

Z klinicznego punktu widzenia najczęstsze u dzieci są egzemy mikrobiologiczne i łojotokowe. U dzieci z silną wrażliwością skóry na działanie różnych alergenów występuje tendencja do masowego pojawiania się wysypek skórnych, jak również do ich odprowadzania na duże obszary.

Istnieją również dość rzadkie rodzaje egzemy. Należą do nich: żylaki i pourazowe. Gdy w żyłach kończyn dolnych pojawia się postać zmian zapalnych skóry. Ta postać kliniczna jest związana z obecnością u dziecka indywidualnych naruszeń trofizmu żył, a także nadmierną wrażliwością na działanie różnorodnej flory bakteryjnej. Wypryskom żylakowym towarzyszy pojawienie się na skórze różnych płaczących wrzodów, które są słabo nabłonkowe.

Nawet po gojeniu, resztkowe zmiany mogą pozostać na skórze przez długi czas. Zwykle objawiają się one zwiększoną suchością i przerzedzeniem skóry. W niektórych obszarach występuje silny peeling, który znika po kilku miesiącach.

Alergolodzy i dermatolodzy zajmują się leczeniem różnego rodzaju wyprysku. Jeśli choroba pojawiła się na skutek choroby przewlekłej, mogą być wymagane dodatkowe konsultacje z innymi specjalnościami, takimi jak gastroenterolog, dentysta lub otolaryngolog.

Przypisanie taktyki leczenia przeprowadza się dopiero po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych testów, które pozwalają wyjaśnić nasilenie objawów klinicznych, a także określić nasilenie choroby. Schemat leczenia egzemy obejmuje wyznaczenie całego zespołu różnych metod terapeutycznych. Leczenie choroby przeprowadza się zwykle w ostrym okresie choroby.

W leczeniu choroby stosuje się następujące metody:

• Normalizacja schematu dziennego. W codziennej rutynie chorego dziecka musi być obecny odpoczynek - co najmniej trzy godziny. W nocy dziecko powinno spać co najmniej 8-9 godzin, niemowlęta - więcej. Pomaga to układowi odpornościowemu i nerwowemu pracować wydajniej, a dziecko szybciej się regenerować.
• Przestrzeganie diety hipoalergicznej. Wszystkie pokarmy wysoce alergenne są wyłączone z diety alergicznego dziecka. Należą do nich: słodycze, batony czekoladowe, owoce cytrusowe, owoce morza, owoce tropikalne i jagody. Jeśli dziecko ma indywidualną odporność na białko mleka lub nietolerancję glutenu, to każde jedzenie zawierające te składniki jest również wyłączone z jego menu. Obserwuj hipoalergiczną dietę dziecka przez całe życie.
• Lokalne leczenie. Aby wyeliminować stany zapalne skóry, odpowiednie są płyny zawierające 2%. kwas borowy, 0,25% roztwór amidopiryny, 0,25% roztwór azotanu srebra i inne. Konieczne jest stosowanie ich zgodnie z zaleceniem lekarza.W przypadku ciężkiej i uporczywej choroby stosuje się różne maści i kremy hormonalne. Należą do nich leki na bazie prednizonu i deksametazonu.

• Antybiotyk na receptę. Leki te są stosowane w leczeniu egzemy mikrobiologicznej, a także wtórnej infekcji flory bakteryjnej innych zmian skórnych. Wybór antybiotyków jest przeprowadzany z uwzględnieniem wieku dziecka, masy ciała i obecności przewlekłych chorób towarzyszących u dziecka, co może być względnym przeciwwskazaniem do podawania tych leków.
• Systemowe podawanie leków. Stosuje się go w przypadku ciężkiej choroby lub w przypadku nieskuteczności uprzednio wykonanego leczenia. Leki przeciwhistaminowe mają dobre działanie przeciwzapalne. Należą do nich: Suprastin, Claritin, Loratadyna i inni. Dawkowanie, częstotliwość stosowania i czas trwania kursu są wybierane przez lekarza prowadzącego na podstawie indywidualnego początkowego samopoczucia dziecka.

• Stosowanie delikatnych środków chemia gospodarcza i specjalne kosmetyki dla dzieci. Do codziennych higienicznych procedur dla niemowląt cierpiących na różne formy alergii należy stosować łagodne środki. Nie powinny zawierać silnych zapachów i dodatków barwiących, które mogą powodować pojawienie się na skórze dziecka nowych wysypek alergicznych.

• Powołanie terapii immunomodulacyjnej. Jest przeprowadzana zgodnie ze ścisłymi wskazaniami dla wszystkich dzieci z objawami niedoboru odporności. W leczeniu stosuje się zarówno tabletki, jak i formy do wstrzykiwania leków. Czas trwania leczenia wynosi zwykle 10-14 dni. W ciągu roku zazwyczaj 2-3 kursy takiej terapii.

W następnym numerze programu dr Komarovsky'ego dowiesz się wielu przydatnych informacji na temat leczenia egzemy, a także innych chorób skóry u dzieci.