Uszkodzenie CNS u noworodków

Centralny układ nerwowy jest tym samym mechanizmem, który pomaga osobie rozwijać się i poruszać po tym świecie. Ale czasami ten mechanizm zawodzi, „pęka”. Jest to szczególnie przerażające, jeśli dzieje się to w pierwszych minutach i dniach niezależnego życia dziecka lub nawet przed jego narodzinami. Dlaczego dziecko jest dotknięte przez centralny układ nerwowy i jak pomóc dziecku, omówimy to w tym artykule.

Centralny układ nerwowy jest bliskim „więzadłem” dwóch najważniejszych ogniw - mózgu i rdzenia kręgowego. Główną funkcją powierzoną ośrodkowemu układowi nerwowemu z natury jest zapewnienie odruchów, zarówno prostych (połykanie, ssanie, oddychanie), jak i złożonych. CNS, a dokładniej jego środkowe i dolne części, regulować czynności wszystkich narządów i układów, zapewnia komunikację między nimi. Najwyższa część to kora mózgowa. Odpowiada za samoświadomość i samoświadomość, za połączenie osoby ze światem, z rzeczywistością otaczającą dziecko.

Naruszenia, a w konsekwencji uszkodzenie centralnego układu nerwowego, mogą rozpocząć się już w rozwoju płodu w łonie matki i mogą wystąpić pod wpływem pewnych czynników natychmiast lub po pewnym czasie po urodzeniu.

U dzieci z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego około połowa wszystkich przypadków występuje w zmianach wewnątrzmacicznych, lekarze nazywają to patologiami okołoporodowymi ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto ponad 70% z nich to wcześniaki, który pojawił się wcześniej niż warunki położnicze. W tym przypadku główna przyczyna leży w niedojrzałości wszystkich narządów i systemów, w tym nerwowego, nie jest gotowa do autonomicznej pracy.

Około 9-10% maluchów urodzonych ze zmianami w centralnym układzie nerwowym urodziło się w czasie o normalnej wadze. Eksperci uważają, że na stan układu nerwowego wpływają negatywne czynniki wewnątrzmaciczne, takie jak długotrwałe niedotlenienie u niemowlęcia w łonie matki podczas ciąży, uraz porodowy i stan ostrego głodu tlenowego podczas trudnego porodu, zaburzenia metaboliczne dziecka, które Choroby zakaźne i powikłania ciąży zaczęły się jeszcze przed urodzeniem; Wszystkie zmiany wynikające z powyższych czynników podczas ciąży lub bezpośrednio po porodzie nazywane są również resztkami organicznymi:

• Niedotlenienie płodu. Najczęściej brak tlenu we krwi w czasie ciąży dotykają dzieci, których matki nadużywają alkoholu, narkotyków, dymu lub pracują w niebezpiecznej produkcji. Bardzo ważna jest również liczba poronień, które poprzedzały te rodzaje, ponieważ zmiany zachodzące w tkankach macicy po zakończeniu ciąży przyczyniają się do zakłócenia przepływu krwi macicy podczas następnej ciąży.

• Przyczyny traumatyczne. Rany porodowe mogą być związane zarówno z nieprawidłowo wybraną taktyką porodu, jak i błędami medycznymi podczas procesu porodu. Obrażenia obejmują działania prowadzące do naruszenia centralnego układu nerwowego dziecka po porodzie, w pierwszych godzinach po urodzeniu.
• Zaburzenia metabolizmu płodu. Takie procesy zwykle rozpoczynają się w pierwszym - na początku drugiego trymestru.Są one bezpośrednio związane z naruszeniem czynności narządów i układów ciała dziecka pod wpływem trucizn, toksyn i niektórych leków.
• Zakażenia matki. Szczególnie niebezpieczne choroby powodowane przez wirusy (odra, różyczka, ospa wietrzna, zakażenie wirusem cytomegalii i kilka innych dolegliwości), jeśli choroba wystąpiła w pierwszym trymestrze ciąży.

• Patologia ciąży. Na stan centralnego układu nerwowego dziecka wpływają najróżniejsze cechy okresu ciąży - wysoka woda i niska woda, podwójna lub potrójna ciąża, ablucja łożyska i inne przyczyny.
• Ciężkie choroby genetyczne. Zazwyczaj patologiom takim jak zespoły Downa i Ewardsa, trisomia i wiele innych towarzyszą istotne zmiany organiczne ze strony centralnego układu nerwowego.

Na obecnym poziomie rozwoju medycyny patologie ośrodkowego układu nerwowego stają się widoczne dla neonatologów już w pierwszych godzinach po urodzeniu dziecka. Rzadziej - w pierwszych tygodniach.

Lista możliwych objawów zależy od przyczyn, zasięgu i rozległości zmian w mózgu lub rdzeniu kręgowym lub połączonych zmian chorobowych. Na wynik wpływa również czas negatywnego wpływu - jak długo dziecko było narażone na czynniki wpływające na aktywność i funkcjonalność centralnego układu nerwowego. Ważne jest, aby szybko określić okres choroby - ostry, wczesny powrót do zdrowia, późny powrót do zdrowia lub okres efektów ubocznych.

Wszystkie patologie centralnego układu nerwowego mają trzy stopnie nasilenia:

• Łatwe Stopień ten objawia się niewielkim wzrostem lub spadkiem napięcia mięśniowego dziecka, można zaobserwować zbieżny zez.

• Średnia. Przy takich zmianach napięcie mięśniowe jest zawsze zmniejszone, odruchy są całkowicie lub częściowo nieobecne. Ten stan zostaje zastąpiony hipertonią, drgawkami. Pojawiają się charakterystyczne zaburzenia okulomotoryczne.
• Ciężki Wpływa nie tylko na funkcje motoryczne i napięcie mięśniowe, ale także na narządy wewnętrzne. Jeśli centralny układ nerwowy jest znacznie obniżony, mogą się rozpocząć drgawki o różnym natężeniu. Problemy z aktywnością serca i nerek mogą być ciężkie, podobnie jak rozwój niewydolności oddechowej. Jelito może być sparaliżowane. Nadnercza nie wytwarzają właściwych hormonów we właściwej ilości.

Zgodnie z etiologią przyczyny, która powodowała problemy z aktywnością mózgu lub rdzenia kręgowego, patologie są podzielone (jednak dość arbitralnie) na:

• Niedotlenienie (niedokrwienne, krwotoki śródczaszkowe, połączone).
• Traumatyczne (uszkodzenia urodzenia czaszki, pierwotne uszkodzenia kręgosłupa, patologia przodków nerwów obwodowych).
• Dysmetaboliczny (żółtaczka jądrowa, nadmiar wapnia, magnezu, potasu we krwi i tkankach dziecka).
• Zakaźne (konsekwencje zakażeń przenoszonych przez matki, wodogłowie, nadciśnienie śródczaszkowe).

Objawy kliniczne różnych typów zmian również różnią się znacznie od siebie:

• Zmiany niedokrwienne. Najbardziej „nieszkodliwą” chorobą jest niedokrwienie mózgu 1 stopień. U niej dziecko wykazuje zaburzenia CNS tylko w ciągu pierwszych 7 dni po urodzeniu. Powodem najczęściej jest niedotlenienie płodu. Dziecko w tym czasie można zaobserwować stosunkowo łagodne objawy pobudzenia lub depresji ośrodkowego układu nerwowego.
• Drugi stopień tej choroby znajduje się w tej sprawie jeśli naruszenia, a nawet napady trwają dłużej niż tydzień po urodzeniu. Można mówić o trzecim stopniu, jeśli dziecko stale zwiększa ciśnienie śródczaszkowe, występują częste i ciężkie drgawki, występują inne zaburzenia autonomiczne.

• Niedotlenienie krwotoku mózgowego. Jeśli w wyniku głodu tlenowego dziecko ma krwotok wewnątrz komór mózgu, to przy pierwszym stopniu nie może być żadnych objawów. A teraz drugi i trzeci stopień takiego krwotoku prowadzą do poważnego uszkodzenia mózgu - zespołu drgawkowego, rozwoju wstrząsu. Dziecko może zapaść w śpiączkę. Jeśli krew dostanie się do jamy podpajęczynówkowej, wówczas u dziecka zdiagnozowane zostanie nadmierne pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego. Wysokie prawdopodobieństwo rozwoju puchliny mózgu w ostrej postaci.

• Urazy pourazowe, uraz urodzenia. Jeśli podczas procesu porodowego lekarze musieli używać kleszczy na głowie dziecka i coś poszło nie tak, gdyby wystąpiła ostra niedotlenienie, najczęściej następował krwotok w mózgu. W przypadku urazu porodowego dziecko ma drgawki w mniej lub bardziej wyraźnym stopniu, uczeń z jednej strony (z tym, u którego wystąpił krwotok) wzrasta. Głównym objawem traumatycznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego jest wzrost ciśnienia wewnątrz czaszki dziecka. Może wystąpić ostry wodogłowie. Neurolog zeznaje, że OUN jest częściej podekscytowany niż przygnębiony. Nie tylko mózg, ale także rdzeń kręgowy mogą zostać zranione. Najczęściej objawia się to zwichnięciami i łzami, krwotokiem. U dzieci zaburzenia oddychania, niedociśnienie wszystkich mięśni, szok kręgowy.
• Dysmetaboliczne zmiany. Przy takich patologiach, w przeważającej większości przypadków, dziecko ma wysokie ciśnienie krwi, obserwuje się drgawki drgawkowe, a świadomość jest dość wyraźnie przygnębiona. Badania krwi, które wykazują albo krytyczny niedobór wapnia, albo brak sodu, albo inne zaburzenie równowagi innych substancji mogą determinować przyczynę.

Prognozy i przebieg choroby zależą od okresu, w którym dziecko jest. Istnieją trzy główne okresy rozwoju patologii:

• Ostry Naruszenia dopiero się rozpoczęły i nie zdążyły spowodować poważnych konsekwencji. Zazwyczaj jest to pierwszy miesiąc niezależnego życia dziecka, okres noworodkowy. W tym czasie dziecko ze zmianami CNS zwykle śpi słabo i niespokojnie, często płacze bez wyraźnego powodu, jest pobudliwe, może przestraszyć się bez podrażnień nawet we śnie. Napięcie mięśni jest zwiększone lub zmniejszone. Jeśli stopień obrażeń jest wyższy niż pierwszy, odruchy mogą osłabnąć, w szczególności miękisz zacznie ssać i przełknąć gorzej i słabiej. W tym okresie dziecko może zacząć rozwijać wodogłowie, przejawia się to zauważalnym wzrostem głowy i dziwnymi ruchami oczu.

• Odzyskiwanie. Może być wcześnie i późno. Jeśli dziecko jest w wieku 2-4 miesięcy, mówi o wczesnym powrocie do zdrowia, jeśli ma już od 5 do 12 miesięcy, a następnie o późnej. Czasami rodzice po raz pierwszy zauważają naruszenia centralnego układu nerwowego w okruchach po raz pierwszy. Po 2 miesiącach te maluchy prawie nie wyrażają emocji, nie interesują ich jasne wiszące zabawki. W późnym okresie dziecko jest wyraźnie opóźnione w rozwoju, nie siedzi, nie chodzi, jego płacz jest cichy i zwykle bardzo monotonny, niepomalowany emocjonalnie.
• Konsekwencje. Okres ten rozpoczyna się po ukończeniu przez dziecko pierwszego roku życia. W tym wieku lekarz jest w stanie najdokładniej ocenić skutki zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego w tym konkretnym przypadku. Objawy mogą zniknąć, jednak choroba nie znika nigdzie. Najczęściej lekarze takich dzieci corocznie wydają takie wyroki, jak zespół nadpobudliwości, opóźnienie rozwoju (mowa, fizyczna, umysłowa).

Można mówić o leczeniu, gdy zmiany w OUN są diagnozowane z maksymalną precyzją.Niestety we współczesnej praktyce medycznej pojawia się problem nadmiernej diagnozy, innymi słowy, każde dziecko, które ma drżenie podbródka przez miesiąc podczas badania, niespokojnie jedzące i śpiące, może łatwo zdiagnozować niedokrwienie mózgu. Jeśli neurolog twierdzi, że twoje dziecko ma uszkodzenia OUN, konieczne jest naleganie na kompleksową diagnozę, która obejmie ultrasonografię mózgu (przez wiosnę), tomografię komputerową, aw szczególnych przypadkach prześwietlenie czaszki lub kręgosłupa.

Każda diagnoza, która jest w jakiś sposób związana ze zmianami w centralnym układzie nerwowym, musi zostać potwierdzona diagnostycznie. Jeśli w szpitalu położniczym zauważono oznaki naruszenia centralnego układu nerwowego, pomoc udzielona przez neonatologów w odpowiednim czasie pomaga zminimalizować dotkliwość możliwych konsekwencji. To po prostu brzmi przerażająco - uszkodzenie CNS. W rzeczywistości większość tych patologii jest odwracalna i podlega korekcie, jeśli zostanie zidentyfikowana na czas.

Dokładną listę leków może wezwać tylko lekarz, ponieważ lista ta zależy od przyczyn, stopnia, okresu i głębokości zmiany. Farmakoterapia noworodków i niemowląt jest zwykle świadczona w szpitalu. Po złagodzeniu objawów rozpoczyna się główny etap terapii, którego celem jest przywrócenie prawidłowego funkcjonowania OUN. Ten etap zwykle ma miejsce w domu, a na ramionach rodziców spoczywa wielka odpowiedzialność za przestrzeganie licznych zaleceń medycznych.

Dzieci z zaburzeniami czynnościowymi i organicznymi zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego potrzebują:

• masaż leczniczy, w tym hydromasaż (zabiegi odbywają się w wodzie);
• elektroforeza, ekspozycja na pola magnetyczne;
• Terapia Vojta (zestaw ćwiczeń, które pozwalają zniszczyć odruchowe niepoprawne połączenia i stworzyć nowe - właściwe, korygując w ten sposób zaburzenia motoryczne);
• Fizjoterapia dla rozwoju i stymulacji rozwoju narządów zmysłów (muzykoterapia, terapia światłem, terapia kolorami).

Takie efekty są dozwolone dla dzieci od 1 miesiąca i muszą być nadzorowane przez specjalistów.

Prognozy na przyszłość dla dziecka ze zmianami w centralnym układzie nerwowym mogą być bardzo korzystne, pod warunkiem, że otrzymają szybką i terminową pomoc medyczną w ostrym lub wczesnym okresie rekonwalescencji. To stwierdzenie jest prawdziwe tylko dla łagodnych do umiarkowanych uszkodzeń OUN. W tym przypadku główne przewidywania obejmują całkowite wyzdrowienie i przywrócenie wszystkich funkcji, niewielkie opóźnienie w rozwoju, późniejszy rozwój nadpobudliwości lub zaburzenia uwagi.

Przy ciężkich formach prognozy nie są tak optymistyczne. Dziecko może pozostać niepełnosprawne, a zgony w młodym wieku nie są wykluczone. Najczęściej uszkodzenie centralnego układu nerwowego takiego planu prowadzi do rozwoju wodogłowia, do porażenia mózgowego, do napadów padaczkowych. Z reguły dotyczy to niektórych narządów wewnętrznych, dziecko ma współistniejące przewlekłe choroby nerek, układu oddechowego i sercowo-naczyniowego oraz marmurową skórę.

Zapobieganie patologiom centralnego układu nerwowego u dziecka jest zadaniem matki oczekującej. Ryzyko - kobiety, które nie pozostawiają złych nawyków podczas noszenia dziecka - palą, używają alkoholu lub narkotyków.

Wszystkie kobiety w ciąży muszą być zarejestrowane u ginekologa położnika w poradni przedporodowej. Podczas ciąży zostaną poproszeni o trzykrotne przeprowadzenie tzw. Badania przesiewowego, które ujawnia ryzyko urodzenia dziecka z zaburzeniami genetycznymi z tej konkretnej ciąży. Wiele poważnych patologii OUN płodu staje się zauważalnych w czasie ciąży, niektóre problemy można naprawić za pomocą leków, na przykład upośledzonego przepływu krwi maciczno-łożyskowego, niedotlenienia płodu, zagrożenia poronieniem z powodu małego oderwania.

Pozwoli to uniknąć zaburzeń metabolicznych u dziecka. Konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na wybór domu położniczego (akt urodzenia, który otrzymują wszystkie kobiety w ciąży, pozwala na dokonanie wyboru). W końcu działania personelu podczas porodu odgrywają dużą rolę w możliwym ryzyku pojawienia się urazowych uszkodzeń centralnego układu nerwowego u dziecka.

Po urodzeniu zdrowego dziecka bardzo ważne jest, aby regularnie odwiedzać pediatrę, chronić dziecko przed urazami czaszki i kręgosłupa oraz sprawić, by szczepienia, które są wystarczająco stare, aby chronić dziecko przed niebezpiecznymi chorobami zakaźnymi, które mogą również prowadzić do rozwoju patologii centralnego układu nerwowego w młodym wieku.

W następnym filmie dowiesz się o objawach zaburzonego układu nerwowego u noworodka, które możesz sam określić.