Szczepienie przeciwko zapaleniu płuc u dzieci z zakażeniem pneumokokowym

Szczepienie przeciwko chorobom wywołanym przez Streptococcus pneumoniae, nazywane infekcją pneumokokową, rozpoczęło się w naszym kraju nie tak dawno temu. Dlatego ta szczepionka rodzi wiele pytań od rodziców. Dlaczego niemowlęta powinny być szczepione przeciwko zapaleniu płuc i innym infekcjom pneumokokowym i jak powinno się prawidłowo przeprowadzać takie szczepienia?

• Szczepionka działa na pneumokoki, chroniąc dziecko przed zapaleniem płuc, zapaleniem wsierdzia, zapaleniem ucha środkowego, zapaleniem opon mózgowych, zapaleniem stawów i innymi zakażeniami wywołanymi przez ten rodzaj paciorkowców. Nawet jeśli pojawi się choroba, jej przebieg będzie łatwy.
• Szczepionki pneumokokowe rzadko powodują reakcje niepożądane.
• Istnieje bardzo niewiele przeciwwskazań do tej szczepionki.

• Składniki szczepionki, choć niezwykle rzadkie, mogą powodować ciężkie reakcje alergiczne.
• W szczepionce Prevenar nie ma wszystkich serotypów pneumokokowych, które mogą powodować zakażenia u dzieci.
• Dzieci z obniżoną odpornością cierpią z powodu tej szczepionki.

Szczepienia nie wykonuje się, jeśli:

• Dziecko ujawniło nietolerancję na szczepionkę przeciw pneumokokom.
• Dziecko ma ostrą chorobę lub zaostrzyła się jakakolwiek choroba przewlekła.
• Temperatura ciała dziecka wzrasta.

Możesz dowiedzieć się więcej o pneumokokach, oglądając poniższy film.

Szczepionka przeciwko pneumokokom rzadko wywołuje skutki uboczne, zwykle są prezentowane:

• Pojawienie się pieczęci w miejscu wstrzyknięcia, ból i zaczerwienienie. Zdarza się u 5% dzieci.
• Nieznaczny wzrost temperatury u 1% dzieci.
• Senność, płaczliwość, drażliwość, zmniejszony apetyt, letarg.

Wprowadzenie szczepionki pneumokokowej może spowodować natychmiastową reakcję alergiczną - pokrzywka, skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny. Jeśli szczepionka zostanie podana wcześniakowi, może przestać oddychać.

Inne komplikacje mogą być następujące:

• Ciężka reakcja miejscowa - na kończynach występuje zaczerwienienie i obrzęk większy niż 8 mm.
• Wysoka temperatura ciała - ponad 39 stopni.
• Obrzęk węzłów chłonnych.
• Ropień w miejscu wstrzyknięcia.
• Biegunka i napady wymiotów.
• Zaostrzenie choroby przewlekłej.

Aby zapobiec wystąpieniu reakcji na szczepionkę przeciwko pneumokokom, należy monitorować dziecko przez 2-3 tygodnie przed datą szczepienia. Upewniając się, że dziecko jest całkowicie zdrowe, jego temperatura ciała jest normalna, część ustna gardła nie jest przekrwiona, nie ma przeziębienia, a choroby przewlekłe są pod kontrolą, możemy bezpiecznie zaszczepić przeciwko pneumokokom.

Ponieważ badania wykazały, że dzieci w wieku do 2 lat są najbardziej podatne na pneumokoki, szczepienie przeciwko takim bakteriom można nazwać uzasadnionym krokiem. Wszystkie choroby, przed którymi chroni ta szczepionka, są bardzo poważne i stanowią wielkie zagrożenie dla małych dzieci.

Obecnie szczepienia przeciwko infekcjom pneumokokowym przeprowadza się za pomocą dwóch obcych leków - amerykańskiej szczepionki Prevenar i francuskiego leku Pneumo-23. Pierwsza szczepionka może być podawana niemowlętom od 2-3 miesięcy, a druga - tylko od 2 roku życia.

Wprowadzenie szczepionki pneumokokowej można łączyć z innymi szczepieniami, z wyjątkiem BCG. W tym przypadku zastrzyki są wykonywane w różnych częściach ciała.

W zależności od wieku dziecka szczepionkę pneumokokową podaje się zgodnie z tym schematem:

1. Niemowlęta w wieku od dwóch do sześciu miesięcy otrzymują szczepionkę 3 razy (odstęp między szczepieniami wynosi od 1 do 1,5 miesiąca), po czym ponowne szczepienie wykonuje się po 11-15 miesiącach.
2. Dzieci w wieku powyżej siedmiu miesięcy do 23 miesięcy są dwukrotnie szczepione (przerwa między szczepieniami jest taka sama), a dziecko zostaje ponownie zaszczepione w wieku dwóch lat.
3. Po 2 latach szczepionkę podaje się raz.

Popularny pediatra zaleca szczepienie dzieci przeciwko infekcjom pneumokokowym, ponieważ pomoże to uniknąć poważnych chorób. Najpoważniejszą patologią wywołaną przez pneumokoki są zapalenie opon mózgowych. Taka choroba często kończy się śmiercią, a 30% dzieci, które przeżyły, nadal ma problemy neurologiczne. Szczepienie pomaga zmniejszyć występowanie zapalenia opon mózgowych wywołanego przez Streptococcus pneumoniae o 90%.

W pierwszym roku życia dziecka szczepiony jest tylko Prevenar. Przed rokiem szczepionka jest podawana trzy razy - zazwyczaj dzieci są szczepione w wieku trzech, czterech i pięciu miesięcy.

Zanim dostaniesz szczepionkę pneumokokową dla dziecka, musisz zbadać dziecko i ustalić, czy jest ono w tej chwili całkowicie zdrowe. Najlepiej zaszczepić się w dniu, w którym pediatra zabierze zdrowe dzieci. Zapobiegnie to jednoczesnemu zakażeniu ARVI przez chore dzieci w kolejce. Antyhistamina leki są wskazane tylko dla dzieci z alergią.

Szczepionka pneumokokowa jest podawana domięśniowo. Dzieci w wieku poniżej dwóch lat otrzymują zastrzyk w mięśnie przedniej powierzchni uda, a dzieciom powyżej 2. roku życia podaje się szczepionkę w ramię (mięsień naramienny).

Jeśli miejsce wstrzyknięcia zmieniło kolor na czerwony, stało się gęste i bolesne, musisz się nim zająć. Możesz kąpać dziecko, ale leczenie miejsca wstrzyknięcia antyseptyki Nie jest to zalecane, podobnie jak użycie kompresu lub poprawki.

Niektórzy rodzice są przeciwni takim szczepieniom, ponieważ uważają, że harmonogram szczepień dla dzieci poniżej 2 lat obejmuje zbyt wiele szczepień.Jednocześnie zgadzają się dowiedzieć więcej o szczepionce i, jeśli to konieczne, na przykład przy częstych chorobach, zaszczepić swoje dzieci.

Inni rodzice pozytywnie leczą szczepionkę pneumokokową, wierząc, że lepiej jest chronić swoje dziecko przed możliwymi zagrożeniami niż żałować utraconej szansy. A ponieważ taka szczepionka jest zawarta w kalendarzu krajowym, nie może to być przypadek, odpowiednio, lek został sprawdzony i oceniono potrzebę takiego szczepienia dla rosyjskich dzieci.

Obejrzyj poniższy film Związku Pediatrów Rosji na temat zakażenia pneumokokami.