Objawy i leczenie zapalenia migdałków u dzieci

Choroby gardła są bardzo powszechne w dzieciństwie. Jest na to wiele powodów fizjologicznych i wiekowych. Jednak dolegliwości są chorobą i wymagają innego leczenia. Po przeczytaniu tego artykułu dowiesz się, jak rozpoznać zapalenie migdałków u dzieci, jakie są objawy, jak odróżnić je od bólu gardła, zapalenia gardła i innych chorób gardła, jak odbywa się leczenie.

Zapalenie migdałków jest procesem zapalnym występującym w migdałkach. Te migdałki są sparowane, znajdują się w małej depresji między podniebieniem miękkim a językiem dziecka. W medycynie nazywa się je po prostu liczbami porządkowymi - pierwszą i drugą.

Składają się z tkanki limfatycznej, podobnie jak śledziona, i pełnią funkcje immunologiczne. Pierwszy i drugi migdałek tworzą barierę ochronną, której zadaniem jest zatrzymanie wirusów i bakterii, które przedostają się do organizmu przez nos (podczas oddychania), przez usta (z jedzeniem i wodą).

Migdałki nie tylko zapewniają ochronę, ale także aktywnie uczestniczą w złożonym procesie tworzenia krwi. Jeśli dziecko zachoruje, wirus lub bakterie przenikają do gardła, wówczas migdałki reagują na nie zapaleniem, tworząc w ten sposób najbardziej niekorzystne warunki rozwoju i rozmnażania dla nieproszonego gościa.

Jeśli dziecko często choruje, migdałki nie mają czasu na poradzenie sobie ze zwiększonym obciążeniem i zaczynają rosnąć, przerośnięte. Zwiększenie rozmiaru tymczasowo pomaga im funkcjonować zgodnie z danym charakterem programu, ale szybko migdały same w sobie stają się źródłem infekcji i niebezpieczeństwa.

Angina w rozumieniu lekarzy jest zaostrzeniem przewlekłego zapalenia migdałków lub ostrego zapalenia migdałków. Ale przewlekłe zapalenie migdałków w remisji nadal jest chorobą, a dławica nie jest brana pod uwagę.

Żadne z dzieci nie jest odporne na zapalenie migdałków - niemowlęta mogą rozwijać się również u niemowląt i starszych dzieci. Jednak w wieku od 1 do 3 lat choroba jest mniej powszechna - u 3% dzieci. W wieku 3 lat i starszych zapadalność wzrasta 2 razy - około 6% dzieci w wieku poniżej 7 lat ma taką diagnozę w swojej osobistej historii medycznej. Najwyższa zapadalność występuje u dzieci powyżej 7 lat (wynosi około 15%).

Zapalenie migdałków może być ostre i przewlekłe. Ostry (ból gardła) z kolei jest nieżytowy, pęcherzykowy, lakonowy, włóknisty i opryszczkowy. Jak nazwa każdego podgatunku, różnica - w przyczynach występowania i przebiegu choroby.

Ostre zapalenie migdałków ma najczęściej charakter bakteryjny, może to być paciorkowce, gronkowce, pneumokoki, w zależności od tego, który mikrob zaatakował dziecko. Zapaleniu migdałków wywołanemu przez drobnoustroje zawsze towarzyszą ropne zjawiska - wrzody, płytka nazębna na migdałkach.

Na drugim miejscu są ostre wirusowe zapalenie migdałków, wywołane przez wirusy, które dostały się do tkanki limfatycznej. Nie wyklucza się grzybiczego charakteru choroby - drożdżakowe zapalenie migdałków jest raczej niebezpieczną chorobą.

Jednak po przeniesieniu ból gardła - nadal nie ma powodu, aby zdiagnozować dziecko z zapaleniem migdałków.Przewlekła postać tej choroby zwykle pojawia się u dzieci, które miały ból gardła co najmniej 4 razy w roku, a także u dzieci, u których ostra postać choroby nie została właściwie leczona.

Przewlekłe zapalenie migdałków nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. Ma wiele przejawów i pozorów. W ten sposób choroba jest kompensowana i dekompensowana. W pierwszym przypadku ciało dziecka, które ma wysoką zdolność kompensacji, „wygładza” chorobę, zapobiegając jej rozwojowi, a dziecko nie jest niczym przeszkadzane. Infekcja spokojnie „śpi” na razie. Gdy zdekompensowany stan zapalny staje się częsty, komplikują je dolegliwości sąsiednich narządów - ucha, nosa.

Przewlekłe zapalenie migdałków Lacunara jest uważane za najprostsze, ze stanem zapalnym rozciągającym się tylko do luk. W poważniejszych przypadkach proces zapalny obejmuje również tkanki całego migdałka, a jest to już zapalenie migdałków miąższowo-miąższowych.

Flegmoniczny nazywany jest taką chorobą, na którą wpływają głównie migdałki podniebienne. Najbardziej złożoną postacią jest stwardniające zapalenie migdałków, wpływa ono nie tylko na migdałki, ale także na sąsiednie obszary, i występuje silna proliferacja tkanki łącznej.

Aby ustalić prawdziwe pochodzenie zapalenia migdałków nie jest tak trudne, choroba jest dobrze zbadana, a najczęstsze przyczyny jej występowania są znane lekarzom dosłownie „przez wzrok”:

• Bakterie. Są one szeroko rozpowszechnione w środowisku gronkowców, paciorkowców, bakterii hemophilus, moraxsella, pneumokoków.
• Wirusy. Ta cała rodzina jest bardzo powszechna wśród adenowirusów, niektórych wirusów opryszczki - na przykład wirusa Epsteina-Barra, wirusów Coxsackie, wirusów grypy.
• Grzyby, chlamydia i mykoplazma.
• Alergeny.

Patogeny, wchodząc do ciała dziecka, nie zawsze działają destrukcyjnie. U niektórych dzieci powodują zapalenie migdałków, podczas gdy inne nie.

Inne czynniki ryzyka:

• Źródła zakażenia w jamie ustnej lub gardle. Obejmuje to niezagojone ból zębów i zapalenie jamy ustnej.
• Przewlekły nieżyt nosa i choroby nosogardzieli. Jeśli oddychanie przez nos dziecka jest trudne, ale on zaczyna odruchowo oddychać przez usta, w rezultacie wdycha praktycznie nieoczyszczone, zimne powietrze, które często jest zbyt suche. Błony śluzowe ustnej części gardła wysychają i przestają pełnić funkcje immunologiczne, co przyczynia się do rozmnażania mikroflory bakteryjnej.

• Niekorzystny klimat. Jeśli dziecko wdycha zbyt suche lub zbyt wilgotne, zbyt zagazowane, zanieczyszczone powietrze, ryzyko rozwoju zapalenia migdałków znacznie wzrasta.
• Hipotermia lub przegrzanie.
• Niedożywienieco doprowadziło do zaburzeń metabolicznych.
• Stały stres. Jeśli dziecko znajduje się w sytuacji ciągłych skandali lub w sytuacji rozwodu rodziców, jeśli ma trudności z komunikowaniem się z rówieśnikami w zespole dziecięcym, wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia migdałków. Jest to dobrze uzasadniony raport medyczny, który opiera się na doświadczeniu obserwacji i leczenia setek tysięcy dzieci z zapaleniem migdałków.

Ostre zapalenie migdałków (zapalenie migdałków) i ataki przewlekłego zapalenia migdałków występują zawsze wraz ze wzrostem temperatury. Ponadto gorączka może być bardzo wyraźna, temperatura może wzrosnąć do 39,0-40,0 stopni - w niektórych postaciach dusznicy bolesnej. Temperatura zwykle utrzymuje się przez 3-5 dni - w zależności od tego, jak szybko i jak prawidłowo zaczęto leczyć gardło.

Bóle gardła są intensywne, dziecko czasami nie może jeść, pić, a nawet połykać własnej śliny. W nieżytowym gardle najczęściej migdałki tylko się rumienią i wyglądają na spuchnięte.Gdy pęcherzyki na migdałkach wydają się żółtawe, ropne punkty, które zwiększają swój rozmiar, łączą się i przekształcają w dość dużą formację ropną.

W przypadku langunarnego rozcięcia gołym okiem można rozważyć nagromadzenie płynnej ropnej zawartości w lukach, a także pojawienie się ropnych, krętych korków na migdałkach.

Z ust u dziecka w każdym rozcięciu jest bardzo nieprzyjemny zapach. Im silniejsza ropa, tym jest silniejsza. Regionalne węzły chłonne mają stan zapalny i powiększają się (pod szczęką, w okolicy potylicznej, za uchem).

Jeśli dziecko jest uczulone, w tym okresie może stać się uczulone, jeśli występują problemy ze stawami, wtedy występuje zwiększony ból stawów.

Przewlekłe zapalenie migdałków w remisji nie daje żadnych specjalnych objawów, dziecko prowadzi normalne życie, na nic się nie skarży, nie jest zaraźliwe. Jednak w ostrej fazie objawy stają się bardzo podobne do klasycznego bólu gardła, z wyjątkiem tego, że przebieg choroby jest nieco mniej ostry.

Podejrzenie rodziców przewlekłego zapalenia migdałków u dziecka może wynikać z wielu objawów:

• Po zjedzeniu zimnego jedzenia lub napojów pojawia się tymczasowy dyskomfort w gardle.związane z odczuciami łaskotania, trudnościami w połykaniu, lekkim bólem.
• Temperatura ciała wzrasta do 37,0-37,9 i trwa długo.. Najczęściej rośnie wieczorami, przed snem.
• Pojawia się nieprzyjemnie nieświeży oddechco jest szczególnie silnie odczuwane rano - po nocnym śnie.
• Sen dziecka jest zakłócony, śpi niespokojnie, często się budzi.
• Zwiększone zmęczenie, dziecko staje się rozproszone i nieuważne.
• Zaostrzenia mogą wynosić do 10-12 razy w roku. - prawie co miesiąc.

Zapalenie migdałków nie może być uważane za nieszkodliwą chorobę, ponieważ w przypadku nieleczenia lub nieodpowiedniego leczenia może to spowodować poważne powikłania:

• Ropień paratonsillarowy. Objawia się jako jednostronny silny ból gardła podczas przełykania, gdy widziany z dziecka występuje wyraźna asymetria - jedno ciało migdałowate jest znacznie większe niż drugie.
• Zapalenie mięśnia sercowego. Jest to uszkodzenie mięśnia sercowego, które objawia się dusznością, obrzękiem, bólem serca, naruszeniem rytmu serca. Wymaga długiego i poważnego leczenia.
• Reumatyzm. Przy takim powikłaniu dochodzi do ogólnoustrojowej zmiany tkanki łącznej, najczęściej w okolicy serca.
• Zapalenie kłębuszków nerkowych. Jest to powikłanie związane ze zniszczeniem komórek nerkowych - kłębuszkiem. Wymaga długiego i kompleksowego leczenia.

• Choroby skóry Ustalono, że długotrwałe przewlekłe zapalenie migdałków jest jedną z głównych przyczyn rozwoju neurodermitis i dermatozy o najbardziej zróżnicowanej etiologii u dziecka.
• Inne choroby. W przewlekłym zapaleniu migdałków ognisko infekcji jest trwałe, może powodować choroby płuc, metabolizm i stawy.

Wykrycie choroby obejmowało otolaryngologa dziecięcego. Inni specjaliści mogą również dołączyć do leczenia - nefrolog (jeśli powikłania pojawiają się w nerkach), kardiolog (jeśli występują komplikacje w sercu), alergolog (jeśli choroba występuje przy nasilających się alergiach lub alergenach), chirurg (jeśli wymagane jest chirurgiczne leczenie migdałków).

Lekarz zaczyna diagnozować za pomocą zewnętrznego badania migdałków. Obraz kliniczny zapalenia migdałków charakteryzuje się różnymi specyficznymi objawami z powiększonymi migdałkami. Należą do nich wysypki na pierwszym i drugim migdałku, ropne lub nie ropne zmiany w migdałku gardłowym oraz zapalne pęcherzyki, które wyglądają jak małe lub średnie ropnie.

Jest to ważne w celu wdrożenia właściwego leczenia. W końcu niektóre antybiotyki są aktywne przeciwko gronkowcom, podczas gdy inne najlepiej nadają się do zwalczania pneumokoków. Zmiany grzybicze są leczone lekami przeciwgrzybiczymi, to zupełnie inna historia.

Ogólne badanie krwi, które sprawia, że ​​wszystkie dzieci z zapaleniem migdałków, pokazują, jak silny jest proces zapalny w organizmie, czy jest on układowy. Analiza wirusologiczna pozwala określić, czy choroba jest spowodowana przez niektóre rodzaje wirusów. Przecież przy takim pochodzeniu zapalenie migdałków będzie leczone bez użycia antybiotyków.

Ostre (i przewlekłe) zapalenie migdałków jest leczone przy użyciu różnych metod i schematów leczenia.

Leczenie ostrego zapalenia migdałków (w zależności od czynnika chorobotwórczego) prowadzi się za pomocą leków aktywnych przeciwko konkretnemu mikroorganizmowi.

W przypadku bakteryjnego bólu gardła lekarz może przepisać antybiotyki. Najlepiej jest, jeśli lek jest tak skuteczny, jak to możliwe, przeciwko pewnym drobnoustrojom. Ale w małych miasteczkach i wioskach, gdzie często nie ma laboratoriów bakteriologicznych w placówkach medycznych, czasami bardzo trudno jest ustalić, czy gronkowiec lub paciorkowiec ponosi winę za tę chorobę. Lekarz określa infekcję bakteryjną dosłownie „na oko” - iw tym przypadku przepisuje antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Z reguły leczenie rozpoczyna się od grupy leków przeciwbakteryjnych penicylin. Dobrze sprawdzoneAmoksycylina„I”Amosin„ Dla małych dzieci weźmy narkotyki w postaci syropów.

Równolegle dziecku przepisuje się miejscową terapię - mycie gruczołów specjalnym aparatem Tonsilora, płukanie roztworem furatsiliny i leczenie środkami antyseptycznymi.

W tym celu najczęściej stosuje się spray. ”Miramistin„, Ziołowy środek antyseptyczny„ Tonsilgon ”.

Czasami lekarze zalecają przyjmowanie leków przeciwwirusowych. Rodzice kupują je lub nie, ponieważ skuteczność kliniczna większości z tych środków nie została oficjalnie udowodniona. „Anaferon” lub „Ergoferon” w żaden sposób nie wpływa na szybkość powrotu do zdrowia dziecka.

Więcej nadziei na lokalne przetwarzanie. Dotknięte migdałki są leczone balsamem.Winilina„Wyznacz płukanie gardła roztworem furatsiliny, leczenie środkami antyseptycznymi.

Grzybice gardła są uważane za najtrudniejsze do leczenia. Przepisano im kurację przeciwgrzybiczą, która obejmuje zarówno przyjmowanie odpowiednich leków, jak i miejscowe leczenie przeciwgrzybiczymi sprayami i maściami. Kurs jest dość długi - od 14 dni, po krótkiej przerwie jest powtarzany.

Aby zmniejszyć gorączkę w ostrym zapaleniu migdałków, dozwolone są leki przeciwgorączkowe - „Paracetamol”, „Tsefekon” (świece dla dzieci), przeciwzapalny niesteroidowy lek „Ibuprofen”. Pozwalają nie tylko na usunięcie ciepła, ale także na umiarkowane znieczulenie.

Na etapie zdrowienia dziecku przepisuje się fizjoterapię - rozgrzewkę, zabiegi na migdałki za pomocą ultradźwięków, fototerapię.

Leczenie przewlekłego zapalenia migdałków to cały szereg środków mających na celu neutralizację centrum zapalenia i poprawę odporności, w tym miejscowej. Rodzice powinni zapoznać się z dziennym schematem leczenia dziecka, jego dietą i aktywnością fizyczną. Długie spacery, wystarczająca ilość witamin w jedzeniu, sport są wielką pomocą przy prostych formach choroby, okresy remisji stają się długie i trwałe.

Jeśli choroba dziecka nie powoduje poważnych powikłań i objawia się głównie częstymi epizodami dławicy piersiowej, wskazane jest leczenie zachowawcze. Obejmuje przetwarzanie lokalne - mycie gruczołów, przetwarzanie antyseptyczne (z wyjątkiem roztworów jodu i alkoholu). Antybiotyki (na chorobę bakteryjną) lub środki przeciwgrzybicze (na grzyby) są przepisywane w ostrej fazie.

Takie kursy są zwykle przepisywane dwa razy w roku (wiosną i jesienią, kiedy odporność dzieci jest osłabiona). Indywidualnie lekarz może zwiększyć liczbę kursów do 3-4 na rok, jeśli dziecko często choruje, ma zaostrzenia zapalenia migdałków.

Obecnie leczenie zapalenia migdałków za pomocą ultradźwięków o niskiej częstotliwości uważa się za raczej skuteczną metodę. Podczas zabiegu najpierw pojawia się dźwięk migdałków, następnie ropa jest zasysana metodą próżniową, a dopiero potem metodą sprzętową migdały są nawadniane środkami antyseptycznymi, a jeśli to konieczne, antybiotykami. Takie zabiegi wykonuje lekarz laryngologiczny, średni przebieg leczenia wynosi 10-15 dni.

Operacja zwana „wycięcie migdałków” polega na całkowitym usunięciu migdałków - wraz z kapsułką tkanki łącznej. Ta operacja jest jedynym skutecznym sposobem na poradzenie sobie z problemem, nie ma alternatywy, ale to ona jest najczęściej krytykowana przez przeciwników chirurgicznej metody leczenia zapalenia migdałków.

Istotą krytyki jest usunięcie narządu, który jest ważny dla działania odporności - migdałków. W wyniku tej interwencji odporność jest osłabiona, szczególnie miejscowa, a dzieci po wycięciu migdałków są bardziej narażone na choroby gardła, oskrzeli, płuc i nosogardzieli.

Jednak oficjalna medycyna ma wiele dowodów na to, że korzyści z zabiegu chirurgicznego znacznie przewyższają szkodę, ponieważ czasami może on jedynie zatrzymać niebezpieczny proces rozwoju powikłań nerek, serca i stawów.

Należy zauważyć, że ta operacja nie jest pokazana wszystkim dzieciom, istnieją choroby i stany, w których całkowite wycięcie migdałków jest niedopuszczalne. Następnie dziecku można przypisać kolejną operację - tonsilotomię. Polega ona na usunięciu nie całego migdałka, ale tylko jego części, szczególnie zarośniętych i uszkodzonych infekcji. Najczęściej jest przeprowadzana dla dzieci w wieku od 5 do 10 lat, ponieważ wcześniej bez specjalnej potrzeby w ogóle nie ma sensu leczenie chirurgiczne.

Obie operacje wykonuje się zarówno w znieczuleniu miejscowym, jak i ogólnym. Zarówno tonsilotomia, jak i wycięcie migdałków mogą być wykonywane nie za pomocą specjalnego noża chirurgicznego (tonsilotomia), ale za pomocą nowoczesnych technologii laserowych.

Okres powrotu do zdrowia nie trwa długo, po 8 godzinach dziecko może jeść i pić, a po dniu zostaje odesłany do domu ze szpitala.W najbliższej przyszłości będzie musiał jeść na oszczędnej diecie, która wyklucza ostry i pikantny, słony, kwaśny i smażony, a także po każdym posiłku, najpierw wypłukać gardło i usta zwykłą przegotowaną wodą, a następnie roztworami antyseptycznymi.

Ogólne zalecenia dotyczące leczenia:

• Leczenie ostrego zapalenia migdałków (lub zaostrzenie choroby przewlekłej) zawsze wymaga obfitego picia ciepłego. Ważne jest zachowanie wilgotności błon śluzowych i zapobieganie odwodnieniu w podwyższonych temperaturach.
• Zioła mogą być używane do płukania gardła. (rumianek lub szałwia), ale tylko wtedy, gdy zapalenie migdałków nie jest alergiczne.
• Zwiększenie odporności przyczynia się do chodzenia na świeżym powietrzu. Można to zrobić natychmiast po spadku temperatury ciała. Utwardzanie jest przydatne, a także aktywne gry na ulicy.
• Nie przerywaj leczenia przy pierwszych oznakach poprawy. Nieleczona infekcja jest przewlekła, a następnie będzie jeszcze trudniejsza do leczenia, ponieważ drobnoustrój rozwija odporność na wcześniej stosowane rodzaje antybiotyków.
• Po bólu gardła lub podczas remisji przewlekłego zapalenia migdałków (kiedy dziecko nie martwi się o nic) rodzice powinni angażować się we wzmacnianie lokalnej odporności - hartowanie gardła. Aby to zrobić, dziecko otrzymuje lody, zimne napoje, ćwiczy chłodne płukanie gardła ze stopniowym spadkiem temperatury gardła.

Środki zapobiegawcze, które pomogą chronić dziecko przed zapaleniem migdałków, są dość proste.

Nie wymagają użycia drogich leków ani czasu:

• Podczas ogromnego wzrostu częstości występowania ARVI u dziecka, lepiej nie jeździć do zatłoczonych miejscnależy unikać podróżowania środkami transportu publicznego. Zamiast tego lepiej jest przejść kilka przystanków pieszo lub wybrać się na spacer po parku.
• Jeśli masz ból gardła, zaczerwienienie, powiększone migdałki, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.. Tylko prawidłowe, nagłe i całkowite leczenie chorób gardła (w tym ból gardła) pomoże uniknąć wystąpienia takiej nieprzyjemnej choroby jak przewlekłe zapalenie migdałków.
• Dziecko musi być hartowane, doprowadzone do sekcji sportowych, aby nie przekarmiać ani nie zaplątać. Tylko w takich warunkach powstaje normalna, silna, silna odporność.
• Ważne jest, aby robić wszystko według wieku. obowiązkowe szczepienia.

W przypadku przyczyn przewlekłego zapalenia migdałków, warunków, w których pokazano usuwanie gruczołów oraz leczenia powiększonych migdałków podniebiennych, patrz poniższy film.