„Eufillin” dla dzieci: instrukcje użytkowania

Choroby układu oddechowego należą do najczęściej występujących zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Bardzo skuteczny i sprawdzony w czasie lek przeciwskurczowy o nazwie „Eufillin” jest często stosowany w leczeniu. Używanie go pomaga złagodzić kaszel dziecka i eliminuje przeszkodę, ale wymaga pewnych środków ostrożności.

Euphyllinum jest produkowany przez wiele krajowych firm farmaceutycznych, takich jak Dalkhimpharm, Ozon, Novosibkhimpharm, Organika i inne, a także niektóre firmy zagraniczne. Ten lek jest dostępny tylko w dwóch postaciach. Jedną z nich są ampułki zawierające 5 lub 10 ml klarownego roztworu, który może być zarówno bezbarwny, jak i lekko żółtawy. Taki „Euphyllinum” jest przeznaczony do podawania dożylnego i jest również stosowany do inhalacji i elektroforezy. Jedno opakowanie może pomieścić 5, 10 lub 20 ampułek.

Drugą postacią leku są tabletki, w których biały lub biało-żółty kolor, a także płaski okrągły kształt. Najczęściej są dostępne w 30 tabletkach w opakowaniu, ale są też opakowania zawierające od 10 do 100 sztuk w jednym pudełku. Takie „Euphyllinum” występuje zarówno w opakowaniach komórkowych, jak iw słoikach. W postaci kapsułek, syropu, czopków, zawiesin i innych postaci taki lek nie jest dostępny.

Aktywny składnik obu form „Euphyllinum” nazywany jest aminofiliną. Ponieważ zawartość procentowa roztworu do wstrzykiwań wynosi 2,4%, zawartość takiego składnika w 5 ml leku wynosi 120 mg, a ampułka 10 ml jest źródłem 240 mg aminofiliny. Jedna tabletka zawiera taką substancję w dawce 150 mg. Z 24 mg substancji czynnej obecnej w 1 ml roztworu do wstrzykiwań 19,2 mg to teofilina, a pozostała część (4,8 mg) to etylenodiamina.

W składzie tego leku znajduje się jeden składnik pomocniczy - woda sterylna. W cieczy Eufillin nie ma innych substancji chemicznych. Składnikami nieaktywnymi tabletek są stearynian wapnia, skrobia ziemniaczana i inne substancje różniące się od różnych producentów.

Teofilina w składzie leku należy do pochodnych ksantyny i jest w stanie hamować enzym zwany fosfodiesterazą, jak również blokować receptory adenozynowe, zakłócać przenoszenie jonów wapnia przez błony komórkowe i zmniejszać kurczliwość mięśni gładkich. Ze względu na te właściwości lek ma wyraźne działanie rozszerzające oskrzela, to znaczy pod wpływem działania „Eufillin” mięśnie oskrzeli rozszerzają się, skurcz oskrzeli jest eliminowany, a ośrodek oddechowy jest stymulowany i staje się bardziej wrażliwy na działanie dwutlenku węgla.

W rezultacie poprawia się wentylacja płuc, normalizuje się funkcja oddechowa, a krew jest lepiej nasycona tlenem.

Ponadto lek powoduje:

• aktywacja serca, wpływająca na częstotliwość i siłę jego skurczów, a także poprawiająca przepływ krwi w naczyniach wieńcowych;
• obniżenie napięcia i oporu naczyniowego nerek, skóry i mózgu;
• rozszerzenie żył obwodowych;
• zmniejszenie oporu naczyń w płucach, dzięki czemu zmniejsza się ciśnienie w krążeniu płucnym;
• zwiększony przepływ krwi w nerkach, co prowadzi do umiarkowanego wzrostu diurezy;
• wzmacnianie błon komórek tucznych, co skutkuje mniejszą liczbą mediatorów alergii;
• tłumienie agregacji płytek krwi, jak również zwiększenie odporności czerwonych krwinek na deformację, dzięki czemu poprawia się mikrokrążenie w tkankach i zmniejsza się ryzyko zakrzepów krwi;
• zwiększyć kwasowość soku żołądkowego;
• wzmocnienie lokalnej ochrony błon śluzowych dróg oddechowych przed wpływem czynników zewnętrznych.

Powodem przypisania „Euphyllinum” dziecku jest często obturacja oskrzeli, która jest spowodowana astmą oskrzelową. Lek jest również przepisywany na kaszel, który występuje w zapaleniu oskrzeli, zapaleniu krtani i tchawicy, zapaleniu krtani, zapaleniu płuc lub innych chorobach płuc. Innym wskazaniem do stosowania leków jest nadciśnienie w krążeniu płucnym. Lek może być również dodany do złożonego leczenia zaburzeń krążenia w naczyniach mózgu, niewydolności lewej komory lub obrzęku spowodowanego chorobą nerek.

Elektroforeza „Euphyllin” jest stosowana w przewlekłym zapaleniu oskrzeli, hipo- lub hipertoniczności mięśni, zwiększonym ciśnieniu wewnątrzczaszkowym.

Stosowanie „Eufillina” w iniekcji jest możliwe w każdym wieku, ale pacjenci poniżej 14 roku życia powinni otrzymywać zastrzyki z ważnych powodów i tylko pod nadzorem lekarza. Tabletki Eufillin są przepisywane dzieciom w wieku powyżej trzech lat. Inhalacje leku Eufillin nie są przepisywane dzieciom w wieku poniżej jednego roku, a elektroforeza jest dozwolona w każdym wieku.

Zabronione jest leczenie z Eufillin:

• z nadwrażliwością na dowolny składnik leku, jak również nietolerancją na inne pochodne ksantyny (kofeina, teobromina itp.);
• z padaczką;
• ze zwiększoną kwasowością soku żołądkowego, a także zapaleniem żołądka i wrzodem trawiennym;
• ze znacznym spadkiem lub wzrostem ciśnienia krwi;
• z tachykardiami i arytmią;
• z udarem krwotocznym;
• kiedy wykrywany jest krwotok w siatkówce.

Podczas leczenia Eufillinem możliwe są różne negatywne reakcje, na przykład:

• zawroty głowy;
• wysypka skórna;
• zwiększone tętno;
• bóle w klatce piersiowej;
• podniecenie nerwowe;
• bezsenność;
• ból serca;
• nudności;
• luźne stolce;
• zwiększona częstość oddechów.

Lek jest przepisywany przez lekarza, ale przed jego przyjęciem należy zapoznać się z instrukcją użytkowania.

Wstrzykiwanie leku jest wymagane w ostrych stanach, gdy dziecko potrzebuje pomocy w nagłych wypadkach, na przykład ze stanem astmatycznym. „Euphyllinum” podaje się dzieciom tylko dożylnie poprzez kroplówkę dożylną po rozcieńczeniu leku roztworem chlorku sodu. Częstość wstrzyknięć wynosi do trzech razy dziennie, a czas trwania terapii wynosi do 14 dni. Dawka leku jest obliczana na podstawie wagi i z uwzględnieniem charakteru choroby.

O ile to możliwe podczas pojedynczego wstrzyknięcia, nie można podać dziecku więcej niż 3 mg / 1 kg. Na przykład, jeśli dziecko waży 12 kg, maksymalna pojedyncza dawka wynosi 36 mg aminofiliny, co odpowiada 1,5 ml roztworu. Dopuszczalne dawki dzienne dla dzieci w różnym wieku to:

• dla niemowląt w pierwszych trzech miesiącach - od 30 do 60 mg;
• dla niemowląt 4-12 miesięcy - od 60 do 90 mg;
• dla dzieci w wieku 2-3 lat - od 90 do 120 mg;
• dla pacjentów 4-7 lat - od 120 do 240 mg;
• dla dzieci powyżej 8 lat - od 250 do 500 mg.

Ta wersja leku jest najbardziej pożądana w skurczu oskrzeli. „Eufillin” w postaci stałej należy przyjmować po posiłkach 3-4 razy dziennie. Lek można podawać w krótkim czasie (zaledwie kilka dni) i przez kilka miesięcy. Czas stosowania, jak również dawkowanie leku, zależy od diagnozy, reakcji organizmu dziecka na leczenie i innych niuansów, dlatego jest on ustalany przez lekarza osobno dla każdego dziecka.

Postać tabletki jest uwalniana w ilości 7-10 mg na kilogram masy ciała małego pacjenta. Jest to średnia dzienna dawka Euphyllinum.

Ta metoda leczenia pozwala szybko dostarczyć lek do oskrzeli, dlatego jest często stosowana u małych dzieci z obturacyjnym zapaleniem oskrzeli, „szczekającym” kaszlem, zwężeniem krtani i innymi wskazaniami. Jest to jednak przeciwwskazane, jeśli dziecko ma wysoką temperaturę ciała, rozwinęło się zapalenie ucha lub uszkodzona jest błona śluzowa jamy ustnej i gardła.

Procedura jest przeprowadzana przy pomocy nowoczesnych urządzeń, zwanych nebulizatorami. Ponadto przed inhalacją „Eufillin” w postaci płynnej należy rozcieńczyć solą fizjologiczną. Zazwyczaj stosuj te proporcje: na 1-2 ml leku weź 10 ml soli fizjologicznej. Jednak w zależności od stanu dziecka lekarz może zmienić proporcję, a także określić, jak często należy przeprowadzać zabieg (od 1 do 4 razy dziennie).

Neurolodzy często przepisują „Eufillin” dzieciom w różnym wieku, w tym niemowlętom. Najczęstszym zastosowaniem leku jest elektroforeza, ponieważ jest to bezbolesna, skuteczna i nieszkodliwa procedura. Jednak do jego wdrożenia istnieją pewne ograniczenia, na przykład przeciwwskazane w chorobach krwi, zakaźnych lub alergicznych zmianach skórnych.

Wprowadzenie leku do tkanki za pomocą prądu elektrycznego poprawia krążenie krwi i zapewnia odżywianie komórek nerwowych, a także eliminuje skurcz mięśni i normalizuje napięcie mięśniowe. Elektroforeza „Euphyllin” obniża również ciśnienie śródczaszkowe (jeśli jest powyżej normy), poprawia sen i ogólne samopoczucie małego pacjenta.

Jeśli więcej Eufillin dostanie się do ciała dziecka niż przepisane przez lekarza, doprowadzi to do bólu brzucha, utraty apetytu, światłowstrętu, nudności, tachykardii, bezsenności, drgawek i innych negatywnych objawów. Ciężkie zatrucie grozi niedotlenieniem, niskim ciśnieniem krwi, napadami padaczkowymi, splątaniem i innymi niebezpiecznymi warunkami. Do leczenia natychmiast anulują przygotowanie i myją żołądek, przepisują środki przeczyszczające, sorbenty i niezbędne środki objawowe.

„Eufillin” nie można łączyć z wieloma lekami, w tym glikokortykoidami, sorbentami, antybiotykami makrolidowymi, diuretykami, fluorochinolonami i wieloma innymi lekami.

Obie formy „Eufillina” odnoszą się do leków na receptę, dlatego wymagane jest badanie lekarskie przed zakupem takiego leku. Koszt przygotowania tabletki różni się od producenta do producenta i od aptek, ale jest niski. Średnio za 30 tabletów trzeba zapłacić 10-14 rubli. Cena roztworu do wstrzykiwań jest nieco wyższa, ale także przystępna. Dziesięć fiolek po 5 ml można kupić za 30-50 rubli, a opakowanie 10 fiolek po 10 ml kosztuje około 40-75 rubli.

Okres przechowywania roztworu „Eufillin” w ampułkach wynosi 3 lata, tabletki - 5 lat. Do upływu terminu wskazanego na opakowaniu lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Przechowywać lek zaleca się w temperaturze od +2 do +25 stopni.

Użycie „Eufillina” dla dzieci i rodziców oraz lekarzy reaguje głównie dobrze. Potwierdzają dobrą skuteczność tego leku w skurczu oskrzeli, atakach astmy, obrzękach i innych bolesnych warunkach. Według matek lek ten jest ogólnie dobrze tolerowany, ale czasami dzieci nadal reagują na niego działaniami niepożądanymi. Zalety „Eufillina” obejmują również niski koszt leku i częstość występowania w aptekach.

Wybór leku zastępującego „Euphyllinum” zależy od objawów choroby i wieku małego pacjenta. Aby rozluźnić mięśnie oskrzeli, lekarz może przepisać na przykład lek z grupy naśladowców beta-adrenergicznych ”.Clenbuterol„,„ Berotek ”,„Ventolin„Lub hormon glukokortykoidowy”Flixotide„,„ Pulmicort ”i inne.

Ale leki przeciwhistaminowe są również pożądane w leczeniu kaszlu („Erespal„), Leki ziołowe („ suchy syrop na kaszel ”,„Herbion, Prospan i inni) i środki wykrztuśne („Ambroxol„,„ ACC ”,„Fluditec», «Ascoril„I inne). Jednak wszystkie te leki mają swoją własną charakterystykę stosowania, więc powinny być przepisywane dzieciom przez lekarza.

Na temat tego, czy Eufillin pomaga w zapaleniu oskrzeli, dr Komarovsky opowie o następnym wideo.