Polyoxidonium dla dzieci: instrukcje użytkowania

Każda matka często chorego dziecka myśli o wzmocnieniu odporności dziecka. Apteki oferują wiele leków należących do grupy immunomodulatorów.

Wśród nich jest lek domowy zwany Polyoxidonium. Czy jest przepisywany dzieciom i jak działa na ciało dziecka?

Polyoxidonium jest produkowany przez rosyjską firmę NPO Petrovax Farm w trzech wersjach:

• Pigułki. Są sprzedawane w opakowaniach komórkowych po 10 sztuk, aw jednym pudełku znajdują się 1-2 opakowania (10 lub 20 tabletek). Takie polioksydonium charakteryzuje się okrągłym kształtem, obecnością zagrożeń po jednej stronie i literami „ON” po drugiej. Kolor tabletek jest zazwyczaj biały, ale może być zabarwiony na żółto.

• Czopki. Ta postać leku ma jednorodną strukturę, jasnożółty odcień, specyficzny aromat (nadaje mu masło kakaowe) i kształt torpedy. Lek jest sprzedawany na 10 świec w jednym opakowaniu, zapakowanych w 5 sztuk w osłonkę z polichlorku winylu.

• Liofilizat. Takie polioksydonium jest porowatą masą biało-żółtego koloru umieszczoną w szklanych ampułkach. Fiolki są zamknięte gumowym korkiem i aluminiowym kapslem. W zależności od dawki, w jednej butelce znajduje się 4,5 lub 9 gramów leku. W jednym pudełku sprzedaje się 5 butelek, które można umieścić między wkładkami kartonowymi a opakowaniem foliowym. Specjalnie dla szpitali produkowane są pudełka z kartonowymi przegrodami, w których umieszcza się 50 butelek liofilizatu.

Głównym składnikiem każdej formy polioksydonium jest bromek azoksymeru. Jego ilość w różnych preparatach różni się:

• w jednej tabletce substancja ta jest zawarta w dawce 12 mg i uzupełniona mannitolem, skrobią ziemniaczaną, powidonem K17, kwasem stearynowym, monohydratem laktozy;
• jedna świeca może zawierać zarówno 6 mg i 12 mg azoksymeru, jak również masło kakaowe, powidon K17 i mannitol;
• w jednej butelce Liofilizat azoksymeru jest reprezentowany przez dawkę 3 mg lub 6 mg i jest połączony z powidonem K17 i mannitolem.

Polyoxidonium ma złożony wpływ na organizm ludzki:

• Taki lek ma działanie immunomodulujące związane z bezpośrednim wpływem na komórki fagocytujące i naturalnych zabójców. Ponadto bromek azoksymeru stymuluje wytwarzanie przeciwciał i interferonów typu alfa i gamma.
• Lek ma właściwości przeciwutleniające ze względu na wysoki molekularny charakter jego głównego składnika i właściwości jego struktury. Jest zdolny do przechwytywania wolnych rodników i zapobiegania peroksydacji lipidów z powodu zniszczenia aktywnych jonów żelaza.
• Recepcja Polyoxidonium ma działanie detoksykacyjne. Polega na blokowaniu toksyn i soli metali ciężkich, a także stymulowaniu ich eliminacji.
• Lek ma również umiarkowane działanie przeciwzapalne, ponieważ normalizuje stosunek cytokin przeciwzapalnych i prozapalnych.

Zastosowanie Polyoxidonium zwiększa odporność organizmu na infekcje miejscowe i uogólnione. W tym przypadku lek poprawia ochronę przed bakteriami i zakażeniami wirusowymi lub grzybiczymi.

Dzięki zastosowaniu Polyoxidonium, możliwe jest przywrócenie normalnego stanu odporności, jeśli niedobór odporności jest drugorzędny (jeśli doprowadziły do ​​tego różne infekcje, powikłania pooperacyjne lub urazy).

Jeśli Polyoxidonium zostanie połknięty, wówczas lek stymuluje komórki węzłów chłonnych w jelicie. Jednocześnie lek nie ma działania rakotwórczego, teratogennego i alergizującego.

Ponadto lek nie wywołuje podrażnienia błon śluzowych jamy ustnej i nosogardzieli, gdy jest stosowany miejscowo.

Czopek doodbytniczy lub przyjęta tabletka jest szybko wchłaniana w przewodzie pokarmowym i ma biodostępność około 70%. Po połknięciu maksimum bromku azoksymeru w osoczu odnotowuje się po 3 godzinach, przy podawaniu leku w odbytnicy w czopkach - po 1 godzinie.

Po wstrzyknięciu biodostępność leku jest wyższa (około 90%), a maksymalne stężenie we krwi jest osiągane szybciej (po 40 minutach). Lek się nie gromadzi, i zamienia się w związki o niskiej masie cząsteczkowej i jest wydalany głównie przez nerki.

Monoterapia Polyoxidonium (przyjmowanie tylko tego leku) jest zalecana w celach zapobiegawczych:

• aby zapobiec nawrotowi opryszczki na wargach lub w okolicy nosa (przepisane pigułki), a także w narządach moczowo-płciowych z opryszczką (przy użyciu świec);
• w celu zmniejszenia częstości zaostrzeń w przewlekłych procesach zapalnych w okolicy ustnej części gardła, ucha środkowego lub wewnętrznego, zatok przynosowych lub górnych dróg oddechowych (stosować czopki i tabletki);
• w celu zmniejszenia ryzyka wtórnego niedoboru odporności (używane tabletki i świece);
• do zapobiegania SARS i grypy podczas epidemii lub w okresie poprzedzającym sezonowe wybuchy takich chorób (przepisane czopki lub liofilizat);
• zmniejszyć ryzyko infekcji po zabiegu (przy użyciu liofilizatu).

W celu leczenia Polyoxidonium w dowolnej postaci stosuje się u dzieci w połączeniu z innymi lekami w celu zakażenia lub ostrego zapalenia jamy ustnej, nosa, oskrzeli, uszu, gardła i zatok przynosowych.

Ponadto leki przepisane na choroby alergicznejeśli są powikłane zakażeniem (w tym zakażeniem atopowym zapaleniem skóry i astmą oskrzelową). Liofilizat stosuje się dodatkowo u dzieci z dysbiozą jelitową.

Wypisano również polioksydonium w świecach:

• z gruźlicą;
• z zapaleniem pęcherza moczowego, odmiedniczkowym zapaleniem nerek, zapaleniem cewki moczowej i innymi chorobami zapalnymi w obrębie miednicy;
• na reumatoidalne zapalenie stawów;
• w przypadku owrzodzeń troficznych, oparzeń lub złamań (w celu aktywacji regeneracji tkanek);
• w patologiach nowotworowych w celu zmniejszenia negatywnych skutków innych leków, promieniowania i chemioterapii.

Dzieciom pierwszych lat życia wolno podawać tylko liofilizat, ponieważ w tej formie Polyoxidonium jest dozwolone od 6 miesiąca życia.. Jeśli dziecko ma już 3 lata, w jego leczeniu można stosować tabletki.

Jeśli chodzi o świece, w dzieciństwie pokazywany jest tylko lek o dawce 6 mg. Takie czopki stosuje się u pacjentów w wieku powyżej 6 lat.

Polyoxidonium nie można stosować w takich przypadkach:

• jeśli nadwrażliwość na bromek azoksymeru lub inny składnik wybranej postaci leku występuje u małego pacjenta;
• jeśli u dziecka wystąpiła ostra niewydolność nerek.

Jeśli u dziecka zdiagnozowano przewlekłą niewydolność nerek, leczenie przeprowadza się ostrożnie, a lek stosuje się nie częściej niż dwa razy w tygodniu.

Nie obserwuje się żadnych negatywnych skutków podczas przyjmowania tabletek Polyoxidonium.Leki w świecach u dzieci z nadwrażliwością wywołują świąd, obrzęk lub zaczerwienienie okolic odbytu.

W rzadkich przypadkach przy stosowaniu liofilizatu wzrasta temperatura ciała, rozwija się reakcja alergiczna lub zachowanie dziecka staje się niespokojne. Ponadto podczas wstrzyknięcia mogą wystąpić dreszcze, stwardnienie, zaczerwienienie lub bolesność w miejscu wstrzyknięcia.

Polioksydon w postaci stałej można przyjmować na dwa sposoby:

Absorbuj pod językiem. Takie stosowanie jest przepisywane dzieciom w wieku powyżej 3 lat.

Połknięty podczas picia wody. Ta metoda jest zalecana dla pacjentów w wieku powyżej 10 lat tylko z chorobami układu oddechowego.

Lek podaje się przed posiłkami w około 20-30 minut. Jeśli taki Polyoxidonium jest stosowany do leczenia, wówczas lek należy wchłonąć lub połknąć dwa razy dziennie. Pojedyncza dawka dla małych pacjentów 3-10 lat to pół tabletki, dla dzieci powyżej 10 lat - cała tabletka.

W celach profilaktycznych stałą postać Polyoxidonium podaje się w tych samych dawkach - pół tabletki dla dziecka poniżej 10 lat i całą tabletkę pacjentowi, który skończył już 10 lat.

Aby zapobiec SARS, grypie lub powikłaniom przewlekłego zakażenia, lek przyjmuje się raz dziennie. Jeśli lek jest przepisywany w celu zapobieżenia nawrotowi opryszczki, należy go, podobnie jak w przypadku leczenia, podawać dziecku dwa razy dziennie.

Czas trwania kursu w dzieciństwie w większości przypadków wynosi 7 dni.

W celu zapobiegania zaostrzeniom jakichkolwiek przewlekłych zakażeń tabletki rozpuszczają się w ciągu 10 dni.

10-dniowy kurs jest również potrzebny w leczeniu patologii dróg oddechowych, jeśli tabletki są podawane doustnie. Ponowne przyjęcie po kursie jest możliwe po 3-4 miesiącach.

Ta forma polioksydonium u dzieci jest stosowana wyłącznie doodbytniczo. Świeca jest wkładana do odbytnicy po oczyszczeniu jej lewatywą lub po wypróżnieniu.

Pojedyncza dawka dla pacjentów w wieku 6–18 lat to jeden czopek zawierający 6 mg substancji czynnej. W zależności od przyczyny użycia takich systemów:

• Trzy dni za 1 świecę dziennie, a następnie kolejne 7 czopków co drugi dzień (w sumie 10 świec na kurs). Takie spożycie Polyoxidonium jest przepisywane w leczeniu zaostrzeń przewlekłych patologii o charakterze zakaźnym.
• 1 świeca codziennie przez 10 dni. Ten schemat jest stosowany w przypadku ostrych zakażeń, chorób alergicznych z zakażeniem, zaostrzenia chorób urologicznych lub w celu aktywacji procesów regeneracyjnych. Ponadto lek jest stosowany w celu zapobiegania SARS i grypie.
• Trzy dni na 1 czopku dziennie, a następnie 17 świec co drugi dzień (łącznie 20 świec na kurs). Ten tryb służy do pokonania płuc za pomocą prątków gruźlicy Po zakończeniu kursu leczenie podtrzymujące może być przepisane na 2-3 miesiące, podczas których czopki są umieszczane dwa razy w tygodniu.
• 1 czopek co drugi dzień przez 20 dni (łącznie 10 świec). Ten schemat jest przewidziany do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, a także do zapobiegania zaostrzeniu opryszczki lub innych przewlekłych zakażeń.
• 1 świeca dziennie przez 2-3 dni, a następnie 1 czopek dwa razy w tygodniu (łącznie do 10 świec). Zgodnie z tym schematem Polyoxidonium jest przepisywany pacjentom z onkopatologią, rozpoczynając leczenie 2-3 dni przed radioterapią lub chemioterapią.

Ta forma Polyoxidonium może być stosowana na trzy sposoby:

• Pozajelitowe - lek jest wstrzykiwany do tkanki mięśniowej lub kapie do żyły.
• Donosowe - kroplówki leku do nosa (w jednym z przewodów nosowych).
• Podjęzykowe - lek jest wkraplany do ust pod językiem.

Sposób użycia, pożądana dawka i czas trwania leczenia są ustalane przez lekarza z uwzględnieniem ciężkości choroby i wieku dziecka.Przed podaniem pozajelitowym zawartość fiolki miesza się z rozpuszczalnikiem, który zwykle podaje się w jałowym roztworze soli.

W przypadku wstrzyknięć domięśniowych można również stosować specjalną sterylną wodę, a jeśli dziecko jest trudno tolerować zastrzyki, liofilizat można rozcieńczyć 0,5% roztworem nowokainy (bez uczulenia na taki środek znieczulający).

Zatoka porowata masa płynu, pozostawiona na 2-3 minuty, a gdy lek pęcznieje, delikatnie wymieszać, wykonując ruch obrotowy. Jeśli kroplówka jest podawana do żyły, rozcieńczony lek jest następnie wstrzykiwany do worka lub fiolki z roztworem soli.

Aby użyć liofilizatu podjęzykowo lub w nosie, należy go również uczynić płynem. Aby to zrobić, w jednej butelce z dawką 3 mg dodać 1 ml nieogrzewanej przegotowanej wody, soli fizjologicznej lub wody destylowanej. W tym rozcieńczeniu otrzymuje się 20 kropli leku, 0,15 mg składnika aktywnego w każdej kropli. Jeśli stosuje się fiolkę o dawce 6 mg, dodaje się do niej 2 ml rozpuszczalnika, uzyskując w ten sposób 40 kropli 0,15 mg.

Dzienna dawka liofilizatu w dzieciństwie zależy od masy ciała i wynosi 0,1 mg / kg w przypadku leczenia pozajelitowego i 0,15 mg / kg (1 kropla) w przypadku stosowania w nosie lub pod językiem. Maksymalna dawka dzienna leku wynosi 40 kropli, co oznacza, że ​​dzieci o masie ciała większej niż 40 kg otrzymują nie więcej niż 40 kropli dziennie.

Dawka obliczona na dzień do stosowania donosowego jest podzielona na 3 dawki, a dla podjęzykowego - na 2. Odstęp między zastosowaniem kropli powinien wynosić co najmniej 1-2 godziny. Czas trwania kursu wynosi zwykle do 10 dni, ale w zapobieganiu SARS i grypie leki można skapać do 1 miesiąca.

Przed tym czasem nie było przypadków działań niepożądanych Polyoxidonium w przedawkowaniu. Jeśli po przypadkowym przyjęciu jakiejkolwiek postaci leku w zbyt dużej dawce pojawią się jakiekolwiek objawy negatywne, należy pokazać pacjentowi lekarza.

Według informacji producenta, Polyoxidonium można łączyć z lekami przeciwhistaminowymi, antybiotykami, lekami przeciwwirusowymi i wieloma innymi lekami.

Liofilizat jest jedyną formą Polyoxidonium, dla której potrzebujesz recepty od lekarza. Inne rodzaje leków można swobodnie kupować w dowolnej aptece bez recepty, ale pożądana jest konsultacja z lekarzem. Średnia cena 10 tabletek to 700-750 rubli, jedna paczka po 10 czopków po 6 mg kosztuje około 850-900 rubli, a za 5 butelek liofilizatu 3 mg trzeba zapłacić od 700 do 800 rubli.

Okres przechowywania wszystkich rodzajów Polyoxidonium wynosi 2 lata i jest zaznaczony na opakowaniu. Jeśli wygasło, stosowanie tego leku u dzieci jest niedopuszczalne. Aby przechowywać leki, musisz znaleźć miejsce, w którym będą niedostępne dla dzieci.

Reżim temperaturowy dla każdej formy polioksydonium będzie różny:

• tabletki można przechowywać w temperaturze od +2 do +25 stopni;
• przechowywanie czopków wymaga chłodnego miejsca o temperaturze od +2 do +15 stopni;
• szczelnie zamknięty liofilizat należy przechowywać w lodówce, ponieważ temperatura przechowywania zalecana dla producentów w tej formie wynosi od +2 do +8 stopni;
• rozcieńczony liofilizat, który kapie pod językiem lub w nosie, można przechowywać w temperaturze pokojowej przez 48 godzin po otwarciu i hodowli. Jeśli lek jest rozcieńczony do wstrzykiwań, nie można go przechowywać.

Jeśli chodzi o stosowanie Polyoxidonium u dzieci, rodzice w większości przypadków reagują pozytywnie. Główne zalety leku to szybki efekt terapeutyczny, bezpieczeństwo w dzieciństwie, szeroki zakres zastosowań i wiele postaci dawkowania.

Wśród wad zwykle wymienia się wysoki koszt tego leku.. Czasami można również zobaczyć negatywne opinie, które wskazują na brak poprawy po przebiegu leczenia.

Opinia immunologów i pediatrów na temat Polyoxidonium jest inna. Niektórzy lekarze odnotowują jego pozytywny wpływ i zastosowanie w praktyce, przepisując dzieciom zapalenie migdałków, zapalenie gruczołowe, grypę, dysbakteriozę, zakażenie rotawirusem i inne choroby.

Zamiast polioksydonium lekarz może przepisać inny lek o podobnym działaniu na układ odpornościowy, na przykład:

• Anaferon;
• Groprinosin;
• Wobenzym;
• Tsitovir-3;

• Immunal;
• Tonsilgon N;
• Imunofan;
• Galavit;

• IRS-19;
• Lycopid;
• Derinat;

• Imunorix;
• Arbidol.

Dr Komarovsky opowie ci, jak wybrać wysokiej jakości immunomodulatory w następnym filmie.