Dr Komarovsky o tym, co zrobić, jeśli dziecko nie jest posłuszne rodzicom

Nie ma takiego dziecka, które zawsze byłoby posłuszne swoim rodzicom. Nawet bardzo łagodne i łatwe dzieciaki od czasu do czasu „buntują się” i pokazują charakter. Niektóre dzieci zachowują się w ten sposób bardzo często, co powoduje niepokój i niepokój wśród matek i ojców. Słynny lekarz Jewgienij Komarowski opowiada, dlaczego dziecko nie jest posłuszne rodzicom i co robić w tej sytuacji.

Jewgienij Komarowski zajmuje się nie tylko zwykłym przeziębieniem, płaskością i innymi dolegliwościami. Dość często rodzice przynoszą dzieci do pediatry i skarżą się, że cipka stała się nieposłuszna. Zazwyczaj problem ten występuje w rodzinach, w których dzieci skończyły już 4 lata. Jest za późno, mówi Komarowski, by poruszyć kwestie edukacji i posłuszeństwa, gdy dziecko skończy 1,5-2 lata, a najlepiej od urodzenia.

Demokracja w rodzinie, dająca dziecku równe prawa z dorosłymi, prowadzi do wychowania nieposłusznego i kapryśnego dziecka, które będzie histeryczne i skandaliczne, aby dostać to, czego chce, jeśli coś jest mu zabronione.

Jeśli dziecko raz spróbowało histerii i zostało uwieńczone sukcesem (dostał to, czego chciał), to bez wątpienia okruch użyje tej metody manipulacji rodziców i babć często. Dlatego, jeśli nieposłuszne dziecko nagle zaczęło organizować „koncerty”, uderzając głową w podłogę i ściany, krzycząc, w dosłownym znaczeniu tego słowa, aż do niebieskiego na twarzy, najlepszym sposobem jest zignorowanie go, mówi Jewgienij Komarowski.

Jeśli nie ma widza w obliczu mamy lub taty, dziecko po prostu nie ma motywacji do histerii. Jeśli krzyczy, musisz opuścić pokój, w którym rozgrywa się dramat, jeśli bije, umieść podkładkę, aby była bardziej miękka i opuść pokój. Dla rodziców ten etap jest najtrudniejszy.

Nie bój się, że dziecko dusi się podczas napadu złości, nawet jeśli pokazuje to z całą pewnością, że to się wkrótce wydarzy. Według Komarovsky'ego, dzieci często wydychają z płuc cały zapas powietrza, w tym zapas powietrza, podczas płaczu, co powoduje długą przerwę przed wdychaniem. Jeśli istnieją poważne obawy, wystarczy dmuchnąć w twarz dziecka - odruchowo oddycha.

Dr Komarowski sprzeciwia się karze fizycznej, ponieważ dziecko, które od najmłodszych lat zdało sobie sprawę, że ten, kto jest silniejszy, będzie wykorzystywał tę wiedzę przez całe życie. Z tych ludzi, którzy są przyzwyczajeni do rozwiązywania problemów z innymi za pomocą siły, nic dobrego nie będzie rosło.

Jeśli mama lub tata nie mogą rozwiązać problemów ze swoim dzieckiem bez użycia siły fizycznej, jest to powód do skontaktowania się ze specjalistą - rodzice potrzebują porady psychologa lub psychoterapeuty. A to jest rozsądne i poprawne, mówi Komarowski.

Istnieje wiele wariantów karania bez pasa: wyjaśnienia, dlaczego nie można czegoś zrobić, tymczasowe pozbawienie pewnych korzyści (słodycze, nowe zabawki).Najważniejsze jest to, że kara była odpowiednia i na czas: jeśli dziecko zachowywało się źle rano, a on został pozbawiony wieczoru oglądania kreskówek, nie pamięta już, dlaczego został ukarany.

Dziecko w sytuacji konfliktu musi być samemu ze sobą, bez zabawek, bez kreskówek i innych rozrywek. Komarowski radzi umieścić dziecko w rogu dokładnie tak długo, jak dziecko ma 3 lata (3 lata - 3 minuty, 5 lat - 5 minut).

W procesie karania rodzice nie powinni pozbawiać malucha tego, czego potrzebuje do życia - chodzi na świeżym powietrzu, pije i je.

Mówiąc kategorycznie „niemożliwe” powinno być tylko wtedy, gdy sytuacja stwarza potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia dziecka i jego rodziny. Drut w gnieździe - to niemożliwe, łup na zimnej płytce - to niemożliwe.

Jeśli dziecko po prostu wyrzuca zabawki, zakaz ten jest tutaj niewłaściwy. Lepiej wyjaśnić, dlaczego jest brzydki, niewygodny i dlaczego lepiej jest usunąć zabawki. Wtedy zakaz będzie postrzegany przez dziecko jako coś naprawdę ważnego. Im częściej słyszy „nie”, tym mniej przywiązuje do niego wagę.

Żądając czegoś i argumentując swoje żądania, rodzice muszą stanąć do końca.

Jeśli matka uczy dziecko „wypowiadać” swoje emocje, wywoływać uczucia słowami (co jest bardzo trudne dla wszystkich dzieci!), Pomoże to maluszkowi przejść przez wszystkie „kryzysy wieku”, które mają miejsce w ciągu 2-3 lat, 6-7 lat, a nawet w wieku 14-16 lat, kiedy kryzysy są już nastoletnie i poważne.

Zdolność wyrażania swoich emocji uwalnia dziecko od konieczności krzyku. Jeśli nie wie, jak to zrobić, wtedy krzyk i krzyk z jego strony są jedynym sposobem, aby pokazać rodzicom, że dzieje się z nim coś niezrozumiałego, złego, czego nie może wyjaśnić.

Dr Komarowski opowie więcej o zasadach wychowywania niegrzecznego dziecka w swoim programie.