Dr Komarovsky o tym, co zrobić z kapryśnym dzieckiem

Kaprysy dzieci są postrzegane przez społeczeństwo jako dość tolerancyjne - są małe, będą rosły - zrozumieją! Jest w tym jakaś mądrość, ponieważ układ nerwowy dzieci naprawdę ulega znaczącym zmianom w pierwszych latach życia, z zachciankami, jakie dziecko może „zasygnalizować” innym wokół jego zmęczenia, napięcia, niezadowolenia, niezgody na coś, jego złej kondycji fizycznej, jeśli jest chory.

Słynny pediatra Jewgienij Komarowski opowiada, co zrobić, jeśli dziecko jest niegrzeczne i czy jego zachowanie można naprawić.

Jeśli dziecko często staje się psychotyczne i niegrzeczne, może być kilka powodów:

• Czuje się źle, źle.
• Jest przepracowany, doświadcza stresu (zwłaszcza jeśli kaprysy powtarzają się wieczorem).
• Jest źle wychowany, jest histeryczny, ponieważ jest przyzwyczajony do zdobywania tego, czego chce.

Dr Komarovsky uważa, że ​​wszelkie nadmierne przejawy kapryśności są skierowane przede wszystkim do rodziców. Jeśli dziecko ma widzów, na których działa jego histeryczka, użyje tej „broni” za każdym razem, gdy czegoś potrzebuje lub przestaje ją układać..

Pożądane jest, aby wszyscy członkowie rodziny, w tym dziadkowie, stosowali taką taktykę. Komarowski podkreśla, że ​​dzieci stają się tyranami i manipulatorami niemal natychmiast po uświadomieniu sobie, że dzięki histerii mogą osiągnąć to, co jest im zabronione.

W swoim rozwoju dziecko przechodzi kilka etapów dojrzewania psychologicznego. Przejściu z jednego etapu na drugi towarzyszy tzw. Kryzys wieku. To trudny czas zarówno dla dziecka, jak i jego rodziców, ponieważ nie wszyscy, ale większość dzieci ma kryzys wieku, któremu towarzyszy zwiększona kapryśność, a nawet histeria.

W tym wieku dziecko zaczyna rozpoznawać się jako osobna osoba. Rozpoczyna się okres zaprzeczania, okruch stara się robić wszystko na odwrót, uparty, a czasem kapryśny z jakiegokolwiek powodu. Wydaje się, że próbuje innych na siłę, sprawdza granice tego, co jest dozwolone. Dlatego kapryśne dziecko za 2 lub 3 lata - wcale nie jest rzadkością. Wielu kaprysów dzieci w tym wieku można było uniknąć, gdyby dzieci potrafiły dobrze wyrazić emocje słowami w ciągu 2-3 lat. Jednak ograniczone słownictwo takiego dziecka, jak również niezdolność i brak zrozumienia zasad opisywania ich uczuć słowami, prowadzą do takiej niewystarczającej odpowiedzi.

W tym wieku dzieci zwykle chodzą do szkoły. Zmiana zespołu, nowa codzienna rutyna, odmienna od Sadikowskiego i, co najważniejsze, nowe wymagania rodziców, często tak przygnębiają dziecko, że zaczyna działać i histerię w proteście.Najbardziej wyraźna jest histeria u dzieci, które zaczęły praktykować kaprysy już po 2-3 latach, a rodzicom nie udało się znormalizować zachowania dziecka w odpowiednim czasie.

U niemowląt kaprysy z reguły mają dobre powody. Dziecko nie bierze piersi, jest nerwowe i płacze w pierwszych miesiącach swojego niezależnego życia, nie z powodu krzywdy, ale z niezaspokojonych potrzeb lub fizycznego dyskomfortu.

Po pierwsze, Komarovsky radzi upewnić się, że dziecko ma odpowiednie warunki do zdrowego wzrostu - nie jest gorąco w pokoju, nie duszno.

Często okruchy mogą być kapryśne z powodu braku snu lub odwrotnie - od nadmiernego snu, od przejadania się, jeśli rodzice karmią dziecko siłą, a nie kiedy prosi o jedzenie, ale kiedy, ich zdaniem, nadszedł czas na lunch. Przejadanie się zwiększa częstotliwość i intensywność kolki jelitowej, co daje wiele nieprzyjemnych doznań fizycznych. W rezultacie dziecko niegrzeczne.

Dość często towarzyszą kaprysy okres ząbkowaniaAle takie ataki płaczu i marudzenia są tymczasowe, gdy tylko stan dziecka powróci do normy, wszystko się zmieni, w tym zachowanie.

Najczęściej rodzice prowadzą swoje kapryśne, nieposłuszne i wyniszczone dziecko na wizytę u pediatry z tym problemem roku w wieku 4 lat. Jednak, według Komarovsky'ego, za 4-5 lat jest już dość trudno rozwiązać problem pedagogiczny, który niewątpliwie jest miejscem.

Niektóre cechy zachowania dziecka podczas aktywnej fazy histerii powinny ostrzegać rodziców

Ogólnie rzecz biorąc, fizyczne objawy histerii u dziecka mogą być różne, do napadów padaczkowych, zmętnienia świadomości, krótkotrwałych zaburzeń funkcji mowy. W niektórych przypadkach takie reakcje mogą wskazywać nie tylko na podatność dziecka, jego temperament, ale także na pewne choroby o charakterze neurologicznym i psychiatrycznym. W razie wątpliwości udaj się do lekarza specjalisty. Jeśli, oprócz wstrzymywania oddechu podczas krzyku, nic więcej się nie wydarzy, Komarowski radzi walczyć z tym po prostu - należy wysadzić osobę w tarapaty, odruchowo przestaje krzyczeć i bierze głęboki oddech, oddech wraca do normy.

Polecam również przeczytaj artykuł z zaleceniami dr Komarovsky'ego, gdy dziecko jest histeryczne.

Nie nakładaj nadmiernych wymagań na dziecko. Jego wewnętrzne poczucie, że nie poradzi sobie z oczekiwaniami, opór wobec wymagań, których nie może spełnić ze względu na swój wiek, wywołuje reakcję, przejawiającą się właśnie w histerii i kaprysach dzieci.

Naucz swoje dziecko wymawiać emocje i uczucia. Aby to zrobić, od najmłodszych lat powinien pokazywać dziecku, jak to robić i regularnie ćwiczyć proste ćwiczenia. „Jestem obrażony, ponieważ nie jestem w stanie narysować słonia”, „Kiedy nadchodzi burza, bardzo się boję”, „Kiedy się boję, że chcę się ukryć” i tak dalej.Przez trzy lub cztery lata pomoże to dziecku stworzyć nawyk mówienia słowami o tym, czego potrzebuje, czego nie lubi, a nie rzucania złości za pomocą okrzyków i krzyków.

Aby poradzić sobie z napadami złości dzieci, rodzice Komarowskiego radzą zachować cierpliwość waleriana.

Opracuj system zakazów i upewnij się, że to, co niemożliwe, nie zawsze może być. Wszelkie wyjątki od zasad - kolejny powód późniejszej histerii.

Jeśli dziecko jest podatne na gwałtowne napady złości, z uderzeniem głową w podłogę i ściany, należy chronić go przed możliwymi obrażeniami. Jeśli mówimy o dziecku w wieku 1-2 lat, Komarovsky radzi ograniczyć napady złości poza areną. Jeśli atak się rozpoczął, powinieneś umieścić dziecko w kojcu i opuścić pokój na chwilę. Brak widzów sprawi, że furia stanie się krótkotrwała, a dziecko nie będzie w stanie fizycznie zaszkodzić sobie na arenie.

Najtrudniej radzić sobie z napadami złości u dziecka powyżej 3 lat. On już po prostu czegoś nie potrzebuje, ale pokazuje charakter, a tutaj konieczne będzie przeprowadzenie dokładnej analizy relacji rodzinnych. Często te dzieci po prostu kopiują zachowanie dorosłych, ich reakcje na różne sytuacje. Jeśli rodzicom uda się znaleźć „korzeń zła” i wyeliminować go, dziecko raczej szybko zapomni o takim sposobie zdobycia tego, czego chce, jak histeria i kaprysy.

Jeśli dziecko ma tendencję do bycia kapryśnym i robi furię bez żadnego szczególnego powodu, lepiej oddać go do przedszkola jak najszybciej - mówi Jewgienij Komarowski. W zespole dużych dzieci nie ma ani jednego wdzięcznego widza, przed którym można by złościć się, a kaprysy jednego dziecka nie mają większego znaczenia dla reszty. Pomoże to szybko nauczyć dziecko życia bez histerii.

Przyjrzyj się bliżej i znajdź oznaki początkowych napadów złości. Niektóre dzieci przed tym długim dąsaniem, inne - zaczynają się denerwować, szybko się poruszać. Prekursorzy pomogą rodzicom szybko reagować i rozpraszać dziecko, aby zwrócić uwagę na coś innego. Ta metoda pomaga dzieciom do 4-5 lat. Starsi faceci będą musieli wymyślić coś innego.

W poniższym programie dr Komarovsky powie ci, jak odstawić dziecko od histerii.