Dr Komarovsky: co zrobić, jeśli dziecko wypadło z łóżka?

Pierwsze niezależne ruchy dziecka powodują rozkosz całej rodziny. Niestety rzadko dziecko, które próbuje stać się bardziej dojrzałe, nie upada. Największy horror obejmuje rodziców, gdy okruchy spadają z wysokości: ze stołu do przewijania, z łóżeczka, z kanapy na podłogę. Jednocześnie krzyczy tak mocno, że bogata wyobraźnia matek i ojców natychmiast rysuje najbardziej ponure obrazy: uraz, wstrząs mózgu, złamanie ...

Znany pediatra Jewgienij Komarowski mówi nam, czy powinni obawiać się takich upadków, jakie mogą mieć konsekwencje i jak rodzice mogą działać, jeśli dziecko wyleciało gdzieś na podłogę.

Roztropna natura doskonale zadbała o to, aby konsekwencje upadku były minimalne dla dziecka. W tym celu dziecko ma „sprężynę” na głowie, a ilość płynu mózgowo-rdzeniowego u niemowląt jest niewiarygodnie duża, a to nie przypadek: pełni funkcje amortyzujące, znacznie łagodząc upadek z dowolnej wysokości. Oczywiście nie mówimy o lataniu z trzeciego piętra, ale wysokość łóżeczka dziecięcego lub przewijaka ma wystarczająco dużo funkcji ochronnych i mechanizmów ciała dziecka.

Ten fakt powinien trochę uspokoić rodziców. Jednak należy zachować ostrożność. Jewgienij Komarowski radzi matkom i ojcom „ulotek” uważnie obserwować dziecko przez pierwsze dni po upadku. Jeśli to możliwe, okruchy muszą zapewniać fizyczny spokój: anulować sesje masażu, zrezygnować z aktywnych gier, mobilnej rozrywki.

Objawy mówiące o poważnych obrażeniach powiedzą dr Komarovsky'emu w następnym filmie.

Upadłe dziecko krzyczy rozdzierające serce nie z bólu, jak myślą rodzice, ale ze strachu. Nagła zmiana pozycji ciała w przestrzeni powoduje prawdziwą panikę u dziecka. Jeśli jednocześnie odczuwa silną wzajemną panikę, którą zademonstrują jego rodzice (i poczuje to bezbłędnie, możesz być pewien), jego strach tylko się zwiększy.

Najważniejsze, co rodzice powinni zrobić, jeśli dziecko spadnie z wysokości - aby zachować spokój (w miarę możliwości w tej sytuacji). Dziecko powinno być ostrożnie podniesione, sprawdzone pod kątem uszkodzeń i uspokojenia. Jeśli po pół godzinie maluch znów się uśmiechnie i zachowa się tak, jakby nic się nie wydarzyło, nie ma podstaw do pilnej wizyty u traumatologa lub chirurga. Prawdopodobieństwo uszkodzenia narządów wewnętrznych jest minimalne.

Obserwacje dziecka w następnym dniu powinny opierać się na utrwaleniu wszelkich (nawet drobnych) zmian w jego zachowaniu. Oczywiście najniebezpieczniejsze konsekwencje nieudanego lądowania to różne obrażenia głowy. Rodzice powinni być świadomi objawów wskazujących na takie uszkodzenie:

• Świadomość. Nie ma znaczenia, ile miesięcy ma dziecko (dziecko upadło w łóżku po 6 miesiącach lub upuściło noworodka). Nawet najbardziej krótkotrwała utrata przytomności jest powodem, by natychmiast udać się do gabinetu lekarskiego lub zadzwonić po karetkę pogotowia.
• Zmień tempo lub czystość mowy. Jeśli dziecko już mówi, nawet jeśli tylko sylaby, po dokładnej obserwacji, rodzice są w stanie zauważyć, że zaczął „komunikować się” rzadziej, częściej, głośniej lub ciszej, jego mowa stała się nieczytelna, pojawiły się znaki jąkanie i tak dalej. W takim przypadku można podejrzewać uraz czaszkowo-mózgowy, a ten stan wymaga obowiązkowej opieki medycznej.

• Senność. Jeśli dziecko po upadku zaczęło spać dłużej, ciągle upada i szybko zasypia, nawet jeśli „wyczerpał” swój czas snu dawno temu - to powód, by zabrać go do szpitala.
• Nieodpowiednie zachowanie. To jest najtrudniejsze. Czasami rodzicom trudno jest wyjaśnić lekarzowi, jaka jest nieadekwatność zachowania dziecka (zwłaszcza jeśli jest to noworodek lub 5-miesięczne dziecko). Jednak na pewno zauważą dziwactwa, serce matki „podpowie”. Nie wstydź się i wierz, że lekarz cię nie zrozumie, natychmiast skontaktuj się ze szpitalem.

• Ból głowy Ten objaw można naprawić, jeśli dziecko jest już w tym wieku, kiedy może powiedzieć lub pokazać rodzicom, że ma ból głowy. Sam ból głowy nie powinien być ostrzegany, ale jego czas trwania. Jeśli upadek minie bez konsekwencji, szybko minie. W przypadku urazu głowy dość silny ból utrzyma się po półtorej godzinie po upadku. Małe dzieci, które nie wiedzą, jak mówić, mogą wyrażać swoje uczucia poprzez płacz. Nie będzie ostry i przenikliwy. Natura płaczu będzie nudna, stała, z krótkimi przerwami (na kilka minut, nie więcej).
• Skurcze. Ten objaw jest oczywisty dla wszystkich, ponieważ jasne jest, że nie należy czekać na drugi atak. Już po pierwszych drgawkach powinieneś zadzwonić po karetkę.

• Nudności i wymioty. Jeśli dziecko ma więcej niż jeden atak wymiotów, może to oznaczać wstrząs mózgu. Karapazu potrzebuje wykwalifikowanej pomocy medycznej.
• Dysfunkcja aparatu przedsionkowego. Jeśli dziecko, które w wieku 10 miesięcy jest całkiem pewne swoich nóg na arenie, jest niestabilne, brak równowagi po upadku, należy skonsultować się z lekarzem. Obejmuje to również takie objawy, jak brak koordynacji, niezdolność do poruszania ręką lub stopą.

• Rozmiar źrenicy Jeśli uczniowie są tacy sami, nie ma powodu się martwić. Jeśli jeden jest większy od drugiego, jest to jeden z najłatwiejszych do zdiagnozowania objawów urazu głowy.
• Koła pod oczami. Jeśli ciemnoniebieskie kółka pojawią się pod oczami lub za uchem, wkrótce po upadku jest to bardzo niepokojący objaw.

• Wyładowanie z uszu i nosa. Nie tylko krwawe i podobne do krwi wydzieliny powinny być ostrzeżone, ale także całkowicie przezroczyste.
• Uczucia i percepcja. Jeśli dziecko po upadku, nawet w nieznacznym stopniu, ma osłabione widzenie, pogorszenie słuchu i jego węch zniknął, jest to dobry powód, aby szukać pomocy medycznej.

Wynika to z fizjologicznych cech dzieci. U ludzi od urodzenia do około piątego roku życia głowa jest dość ciężka (w porównaniu z ogólnymi proporcjami ciała). Nierównowaga prowadzi właśnie do upadku na najcięższą część ciała, na głowę. Jest to najbardziej niebezpieczne, jeśli dziecko uderzyło w tył głowy lub obszar skroniowy.

Jeśli dziecko ma jeden lub więcej z powyższych objawów, należy go jak najszybciej zabrać do szpitala. W warunkach szpitalnych zostanie przeprowadzone badanie ultrasonograficzne mózgu, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, aw razie potrzeby encefalogramu.W przypadku wykrycia uszkodzenia zostanie pokazana hospitalizacja, a dziecko przejdzie cykl leczenia za pomocą leków i specjalnych procedur fizycznych pod stałym nadzorem lekarzy. Jeśli wszystko zostanie wykonane w odpowiednim czasie, skutki zdrowotne będą minimalne (lub obrażenia nie wpłyną na przyszły rozwój dziecka).

Komarovsky zaleca rodzicom niemowląt, w każdym przypadku, studiowanie i procedurę działań, które należy wykonać, gdy lekarze są na dyżurze. Pierwsza pomoc powinna wyglądać następująco:

• Siniak, guzek, obrzęk. Coś fajnego powinno być nałożone na to miejsce, ale nie na kawałek zamrożonego mięsa z zamrażarki, aby nie spowodować hipotermii mózgu.
• Odpocząć Dziecko nie musi być noszone na rękach w przód iw tył wokół mieszkania i jednocześnie intensywnie się kołysać. Okruchy lepiej być w pozycji poziomej z boku. Bez poduszek! Komarovsky podkreśla, że ​​głowa i kręgosłup powinny być na tym samym poziomie.
• Przed przybyciem „karetki” lepiej nie pozwolić dziecku spać.
• W każdym przypadku wymiotując nie pozwól dziecku leżeć na plecach, aby nie udławił się wymiocinami.
• Nie podawaj żadnych leków.

Najlepszym sposobem zapobiegania urazom głowy jest kontrola rodzicielska. Dziecko nie jest tak bezradne, jak myślą niektórzy rodzice. Już po 4 miesiącach jest w stanie przewrócić i zwinąć kanapę, na której został, lub ze stołu do przewijania, podczas gdy mama odwróciła się, aby wziąć czystą pieluchę lub spodnie.

Dlatego Jewgienij Komarowski radzi przewijać i ubierać dziecko na sofie lub na stole z wysokimi bokami na obwodzie. W pobliżu podłogi lepiej jest położyć miękką matę. Jeśli to nastąpi, złagodzi upadek.

Pozostawienie dziecka samego na kanapie lub stole w żadnym wypadku nie jest niemożliwe, nawet jeśli matka musi opuścić pokój na kilka minut. Bez względu na to, jak małe jest oburzenie dziecka, lepiej jest przenieść je na łóżko, gdy nie jest w łóżku.

Dzieci otrzymują najniebezpieczniejsze obrażenia nie wtedy, gdy upadają w domu, ale na zewnątrz. Aby uniknąć „ucieczki” od wózka, musisz uważnie rozważyć pierwsze próby okruchów, aby usiąść. Gdy tylko zaczyna wyrażać takie pragnienie, lepiej zacząć używać wózka z paskami, które zabezpieczają dziecko.

Starszym dzieciom, które już wiedzą, jak chodzić, podczas zabawy na placu zabaw powinna zawsze towarzyszyć osoba dorosła, która prowadzi dziecko za rękę, pomagając mu wspiąć się na huśtawkę i zejść z nich.