Leki przeciwdepresyjne dla dzieci

Narzekanie na depresję stało się modne. Jak często słyszymy od naszego rozmówcy, że jest w depresji. Co więcej, oznacza to wszystko - od zwykłego stresu i złego nastroju po zwiększony niepokój. Często rodzice twierdzą, że ich dziecko cierpi na depresję i szuka skutecznego leku na to. Spróbujmy zrozumieć, jaka jest prawdziwa depresja dziecka i jak bezpieczne jest leczenie lekami przeciwdepresyjnymi.

Depresja, w tym dzieci, jest bolesnym stanem psychosomatycznym. Według statystyk depresja występuje u prawie 40% dzisiejszych dzieci i młodzieży, ale jest tymczasowa i, co do zasady, wycofuje się. Jeśli mówimy o najbardziej realnej - klinicznej depresji, to w rzeczywistości dotyka ona około 3% dzieci i 8% młodzieży.

Tylko psychiatra może zdiagnozować depresję kliniczną. Ale każda matka może odróżnić prawdziwą chorobę od stanu depresyjnego.

Wcześniej naukowcy uważali, że dzieci nie mają depresji. Współczesne odkrycia w dziedzinie psychiatrii i psychologii stanowią przeciwieństwo.

U niemowląt i dzieci do 3 lat depresja może być spowodowana niedotlenieniem płoduinne niekorzystne czynniki w czasie ciąży, do pewnego stopnia depresja może być dziedziczona.

Okruchy można rozpoznać po nietypowym zachowaniu. Podczas gdy karapuzy uczą się uśmiechać, ryczeć i uczyć się świata, dzieci z depresją kliniczną istnieją „cyklicznie” - okresy płaczu z nich zmieniają się z okresami całkowitej apatii. Niemowlęta nie przybierają na wadze, nawet przy regularnym i wystarczającym karmieniu.

Niemal przez cały czas, gdy dziecko nie krzyczy, kłamie z szeroko otwartymi oczami, jego spojrzenie jest pozbawione sensu. Chore dzieci nie wykazują zainteresowania jasnymi grzechotkami, zabawkami, nie próbują podążać za nimi oczami i wyciągać rąk. Starsze dzieci (począwszy od 10-12 miesięcy) mogą kołysać się i wychodzić ze swojego łóżeczka z boku na bok, nie odpowiadając na próby nawiązania kontaktu przez rodziców.

Dzieci cierpiące na depresję, znacznie później zaczynają siadać, chodzić, pod wieloma względami są opóźnione w rozwoju.

U dzieci od 3 do 6 lat depresja kliniczna objawia się inaczej. To jest niestabilność emocji.

Dziecko aktywnie poszukuje miłości i uczucia, a następnie dramatycznie zmienia swój nastrój i zaczyna przejawiać gniew, agresję, drażliwość. W tym wieku dzieci z depresją rzadko są wycofywane. W swoim zachowaniu uważni rodzice mogą również zauważyć pewną „cykliczność” - okresy euforii i podniecenia ustępują spokojnemu krzykowi. Stopniowo dziecko przestaje grać, pokazując zainteresowanie bajkami i bajkami. Mogą zacząć tracić umiejętności higieniczne.

W wieku szkoły podstawowej (od 7 do 12 lat) Depresja może objawiać się na różne sposoby. Zawsze doskonaląc chorobę towarzyszy naruszenie snu i trawienia. Dzieci stają się izolowane, izolowane, odmawiają komunikacji i zabawy. Mają niską samoocenę, wysoki poziom lęku.

Począwszy od 7-8 lat dziecko może opowiedzieć o swojej samoocenie. Często, z kliniczną depresją, dzieci zaczynają cierpieć na moczenie, stale gryzą paznokcie i nie wykazują zainteresowania nauką.

W okresie dojrzewania (12-15 lat) depresja kliniczna jest często maskowana przez różne fobie szkolne. Dziecko ma spadek masy ciała, trudno mu się porozumieć, jest rozgoryczony i przygnębiony.

Depresja może uwięzić każdego, zagrożonego, dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, rodzin, w których rodzice i dzieci, którzy doświadczyli poważnego stresu, niedawno się rozwiodli.

Możesz myśleć o depresji, jeśli twoje dziecko ma:

• Nastąpiło osłabienie zainteresowania jakąkolwiek działalnością.
• Często jest poruszony lub zahamowany, a to manifestuje się na poziomie fizycznym (nagłe, chaotyczne ruchy są zastępowane przez powolne).
• Prawie nie jest w stanie skoncentrować uwagi, jego pamięć jest słaba.
• Jest agresywny i często mówi o zmęczeniu.
• W ciągu miesiąca dziecko straciło ponad 5% masy ciała bez wyraźnego powodu.

Jeśli zauważysz takie objawy, nie jest to powód, aby natychmiast „zapisać” potomstwo u chorych. To tylko powód, aby odwiedzić psychiatrę dziecięcego lub neurologa, aby odkryć problem i rozpocząć leczenie na czas, jeśli jest to konieczne.

Leczenie depresji klinicznej u dzieci obejmuje psychoterapię i leki przeciwdepresyjne. Ponadto lekarze często próbują przepisywać leki psychotropowe, zamiast ich unikać.

Dotychczasowe podejście polega na tym, że lekarze starają się „grać bezpiecznie”, jeśli chodzi o zdrowie i bezpieczeństwo dziecka. Samo przepisujące leki przeciwdepresyjne dla siebie lub twojego dziecka zagrażają życiu! Odpowiednio dobrany lek pomoże specjalistom uwzględnić indywidualne cechy dziecka.

„Szczęśliwy” obejmuje dopaminę i seratoninę. Stres hormonalny (wściekłość) nazywany jest noradrenaliną. Leki przeciwdepresyjne zmniejszają stres i stymulują produkcję seratoniny i dopaminy. Jest to ich mała liczba, którą lekarze uważają za główną przyczynę depresji.

Przebieg leków przeciwdepresyjnych jest taki ponad połowa młodych pacjentów jest na nie całkowicie odporna, tj. nie odpowiada. Zazwyczaj staje się jasne po dwóch tygodniach przyjmowania leku. Następnie lekarz zmienia lek przeciwdepresyjny. Jeśli znowu nie ma pozytywnego efektu, lek zmienia się ponownie.

Niektóre leki przeciwdepresyjne, oprócz działania na receptory odpowiedzialne za stymulowanie wytwarzania „hormonów szczęścia”, jednocześnie oddziałują na receptory opioidowe układu nerwowego. Powoduje to łagodny efekt narkotyczny, a zatem uzależnienie. Po zatrzymaniu leczenia może się rozpocząć „rozpad”.

Ponadto lekarze zauważają kolejny duży minus w przyjmowaniu leków przeciwdepresyjnych - zwiększa prawdopodobieństwo toksycznego uszkodzenia wątroby.

Wszystkie istniejące leki przeciwdepresyjne dzielą się na kilka typów:

• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Nie nadaje się do leczenia dzieci, ponieważ mają one bardzo poważne skutki uboczne, a na poziomie fizjologicznym mogą prowadzić do bloku serca.
• Inhibitory monoaminooksydazy. Również dość silne leki psychotropowe, których dzieci starają się nie przepisywać. Należą do nich „Traniltsipromin”, Pyrazidol, Fenelzin, Moclobemide.
• Leki przeciwdepresyjne są nietypowe. Leki te mogą w niektórych przypadkach być przepisywane dzieciom i młodzieży, ale powinny być przyjmowane w warunkach szpitalnych pod ścisłym nadzorem lekarza.
• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Są to leki psychotropowe najbardziej odpowiednie dla rozwijającego się organizmu. Najbardziej znany dzisiaj i stosunkowo bezpieczny.

Dzieci leki psychotropowe są zwykle przepisywane od szóstego roku życia. W rzadkich przypadkach stosuje się je u młodszych nastolatków, ale taka decyzja lekarza powinna być bardziej niż rozsądna. Instrukcje dla leków przeciwdepresyjnych jako przeciwwskazania prawie zawsze wskazują wiek dzieci do 18 lat, dlatego nie można tego zrobić bez konsultacji z lekarzem.

Rozważ kilka leków, które są najczęściej stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych u dzieci.

Najbardziej znany z antydepresantów „dziecięcych”. Dostępny w formie pigułki. Początkowa dawka zaczyna się od 20 mg raz na dobę rano. Dawkę można zwiększyć po 4 tygodniach. Lista działań niepożądanych jest dość długa - od zawrotów głowy po napady padaczkowe. Zespół anulowania trwa od 1 do 7 dni.

Bardzo popularny lek na całym świecie. Stosowany w leczeniu depresji i lęku u dzieci, wielu fobii. Z reguły dawka początkowa dla pacjentów w wieku powyżej 12 lat wynosi około 25-40 mg. Tabletki należy przyjmować raz na dobę, rano lub przed snem. Maksymalna dawka dobowa wynosi 200 mg. Zespół odstawienia ze stopniowym zmniejszaniem dawki trwa 1-2 tygodnie.

Tabele te nie są zalecane dla dzieci. Nastolatki wyznaczone według uznania lekarza prowadzącego. Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka na dobę z posiłkami.

Ten lekarz przeciwdepresyjny może przepisać młodemu pacjentowi, jeśli skończył już 8 lat. Dzienna dawka zaczyna się od 50 mg i może stopniowo wzrastać przy niewystarczającym działaniu. Przebieg leczenia jest dość długi - sześć miesięcy. Lista „skutków ubocznych” jest świetna, wśród nich są bóle głowy, letarg, strach, rosnący niepokój i zmiana masy ciała.

Istnieją również preparaty ziołowe o działaniu przeciwdepresyjnym:

Aminokwas, który znacząco poprawia reakcje chemiczne zachodzące w mózgu. Lek jest przepisywany dzieciom w wieku powyżej 3 lat na tabletce 3 razy dziennie. Dzieci poniżej 3 lat - pół tabletki trzy razy dziennie.

Jest to wyciąg z Hypericum. Zabierz go dzieciom powyżej 12 lat, które potrzebują 1 tabletkę trzy razy dziennie. Dzieci od 6 do 12 lat - pod nadzorem specjalistów, 1-2 tabletki dwa razy dziennie, z wyłączeniem wieczoru. Dzieci poniżej szóstego roku życia nie przepisują wyciągu Hypericum.

Możesz wziąć dzieci od 12 lat. Są to ekstrakty z suszonych ziół (dziurawiec, melisa itp.). Jest przepisywany na lęk, zaburzenia snu, neurastenię.

Szereg leków homeopatycznych lub „Glicyna».

Jeden lek do leczenia depresji i innych zaburzeń psychicznych u dzieci nie będzie miał większego znaczenia.

Wymaga kompleksowego leczenia.

• Przede wszystkim lekarz przeprowadzi rozmowę z rodzicami. Będzie próbował ich przekonać o konieczności i uzasadnieniu przyjmowania leków psychotropowych. Wyjaśni, jak prawidłowo przyjmować lek, aby maksymalnie wygładzić „zespół abstynencyjny” i uniknąć skutków ubocznych.
• Następnie specjalista wyznaczy kurs psychoterapii, podczas którego zachowanie dziecka i sposób myślenia zostaną skorygowane, a poprawka „rodzinnych” błędów zostanie naprawiona - członkowie rodziny zostaną poprawieni.
• Psychoterapeuta nauczy dziecko tworzenia motywacji do nauki i komunikowania się, a także skutecznie rozwiązuje sytuacje problemowe. Jeśli pacjent jest nadal za mały, zostanie mu przepisana terapia zabawowa.

Wielu lekarzy uważa, że ​​leki przeciwdepresyjne doskonale pomagają radzić sobie z zaburzeniami psychicznymi u dzieci i młodzieży. Mimo to szczegółowy wpływ leków psychotropowych na ciało dziecka nadal nie jest w pełni zrozumiały. Ostrzeżenie o tym znajduje się w instrukcji dla każdego leku przeciwdepresyjnego.

Niektórzy naukowcy uważają, że leki te niszczą strukturę psychiki dziecka silniej niż istniejąca choroba.Na przykład niektóre leki przeciwdepresyjne od dawna stają się „stołowymi” lekami dla dzieci w Wielkiej Brytanii, USA. Przyjmowanie ich w tych krajach jest tak naturalne, jak przyjmowanie witamin.

Jednocześnie rośnie liczba samobójstw wśród dzieci, przypadków niewiarygodnej agresji i okrucieństwa, na przykład gdy uczeń strzela do całej klasy i nauczycieli. Przeciwnicy leczenia dzieci lekami przeciwdepresyjnymi twierdzą, że istnieje bezpośredni związek między tymi dwoma faktami.

Jeśli chodzi o przyczyny depresji w dzieciństwie i kiedy rodzice mogą pomóc dziecku samodzielnie, zobacz następny film.