Przyczyny cienkiego łożyska podczas ciąży i skutków hipoplazji

Przyszła matka, która spodziewa się dziecka w czasie ciąży, może stanąć przed różnymi diagnozami, które naprawdę mogą ją przestraszyć. Jednym z nich jest hipoplazja łożyska.

Ten artykuł pomoże przyszłym matkom zrozumieć, co to jest, jakie są przyczyny tej patologii i jakie mogą być konsekwencje.

Niewystarczający rozwój narządów nazywany jest hipoplazją. Warunek ten charakteryzuje się zmniejszeniem masy, średnicy i grubości. Również lekarze często nazywają takie łożysko „cienkim”, podkreślając, że podczas hipoplazji grubość tkanki łożyska zmienia się znacząco.

Lekarze rozróżniają kilka wariantów klinicznych tego stanu.

• Pierwotna hipoplazja. Jest to związane z początkowo upośledzonym procesem implantacji zapłodnionego jaja do ściany macicy z pewnych powodów. W tej sytuacji od pierwszych dni ciąży tkanka łożyska jest niewielka. Zasadniczo funkcjonowanie organizmu jest naruszone.
• Wtórna hipoplazja. W tym przypadku początkowe tworzenie tkanki łożyska było prawidłowe i wszystkie zmiany pojawiły się później. Niekorzystne objawy w hipoplazji wtórnej pojawiają się z reguły nie w najwcześniejszych terminach, ale już w drugiej połowie ciąży.

Naukowcy identyfikują kilka grup czynników przyczynowych, które mogą przyczyniać się do rozwoju hipoplazji tkanki łożyska. W każdym przypadku przyczyny, które przyczyniają się do powstania tej patologii, są indywidualne.

W przypadku pierwotnej hipoplazji łożyska lekarze mówią o możliwej obecności przyczyn genetycznych, które mogą również prowadzić do różnych chorób u płodu. W niektórych przypadkach wpływ takich przyczyn prowadzi do rozwoju połączonych patologii. Tak więc, oprócz powstawania hipoplazji łożyska, w strukturze pępowiny mogą powstawać defekty, a także różne anomalie ciała płodu.

Kobiety, które mają obciążoną rodzinną historię rozwoju chorób genetycznych, powinny zawsze konsultować się z genetykiem na temat prawdopodobieństwa rozwoju takich patologii w czasie ciąży.

Czynniki te zwykle działają podczas tworzenia łożyska. Należy zauważyć, że tkanka łożyska jest dość wrażliwa na działanie agresywnych czynników środowiskowych. Jeśli przyszła matka ma choroby współistniejące lub odporność jest silnie osłabiona, wpływ czynników zewnętrznych na aktywnie tworzące się łożysko może być bardzo negatywny.

Konsekwencje różnych zakażeń bakteryjnych, wirusowych lub grzybiczych mogą również prowadzić do rozwoju hipoplazji. Proces zapalny, który rozwija się w ciele kobiety w ciąży w wyniku infekcji, wpływa na tworzenie tkanki łożyska, prowadząc do możliwego zakłócenia jej rozwoju. W tym przypadku z reguły łożysko zaczyna powoli się rozwijać, a jego pełne funkcjonowanie jest osłabione.

Obecność nadciśnienia tętniczego u ciężarnej kobiety jest czynnikiem obciążającym, który zagraża rozwojowi hipoplazji łożyska. Szczególnie niekorzystne, jeśli w czasie ciąży przyszła matka rozwija stan przedrzucawkowy. Przebieg ciąży w tym przypadku jest znacznie nasilony przez możliwy rozwój wielu objawów niepożądanych.

W stanie przedrzucawkowym i utrzymującym się nadciśnieniu (podwyższone ciśnienie krwi) dochodzi do uszkodzenia ścian naczyń krwionośnych. Ten stan podczas tworzenia łożyska jest bardzo niebezpieczny, ponieważ wpływa na szybkość i intensywność rozwoju tkanki łożyska. Zbyt długi wzrost ciśnienia krwi również przyczynia się do tego, że łożysko przestaje pełnić swoje funkcje.

Do patologii naczyniowych, które wpływają na możliwe powstawanie hipoplazji łożyska, należą również:

• różne zapalenie naczyń;
• miażdżyca;
• patologie autoimmunologiczne występujące z komponentem naczyniowym;
• wrodzone wady rozwojowe tkanki łącznej.

Identyfikacja hipoplazji łożyska podczas ciąży pozwala na nowoczesne metody diagnostyki ultrasonograficznej. Zazwyczaj przy tej patologii USG podczas ciąży wykonuje się kilka razy. Pozwala to lekarzom śledzić, jak bardzo zmienia się grubość łożyska podczas ciąży.

Jeśli lekarze muszą wyjaśnić intensywność maciczno-łożyskowego przepływu krwi, zalecają również dopplerografię. Dzięki tej metodzie można również pośrednio ocenić, jak dobrze składniki odżywcze i tlen są dostarczane do ciała dziecka. Sonografia dopplerowska, podobnie jak ultradźwięki, jest zwykle przypisywana w czasie.

W hipoplazji łożyska lekarze muszą ocenić ogólny stan dziecka w łonie matki. W tym celu eksperci obliczają częstość akcji serca i oceniają aktywność motoryczną płodu.

Wraz z rozwojem różnych objawów niepożądanych może wystąpić ciąża powikłana hipoplazją łożyska. Ten stan może prowadzić do rozwoju niewydolności łożyska. W tej patologii zaburza się przepływ krwi maciczno-łożyskowej, co prowadzi do upośledzenia wzrostu i rozwoju płodu.

Naruszenie przebiegu prenatalnego rozwoju płodu może prowadzić do tego, że w organizmie dziecka zaczynają powstawać różne anomalie. Jeśli niedobór tlenu u dziecka jest wyraźny, może nawet prowadzić do przedwczesnego porodu.

Przedłużone niedotlenienie wewnątrzmaciczne przyczynia się do rozwoju zespołu opóźnienia rozwoju płodu. Dzieci, które rozwijają się wolniej, mają zwykle mniejszą wagę po urodzeniu, a także mogą mieć wiele wad wrodzonych. Powikłania, które mogą rozwinąć się z hipoplazją łożyska, w dużej mierze zależą od towarzyszących patologii, które ma kobieta w ciąży. Tak więc, jeśli niedorozwoju łożyska towarzyszy stan przedrzucawkowy, wówczas przyszła matka może rozwinąć patologie nerek i naczyń krwionośnych.

Hipoplazja łożyska może również przyczyniać się do różnych zaburzeń krwawienia. W takim przypadku istnieje wysokie ryzyko powikłań zakrzepowych. Niezwykle niebezpiecznym powikłaniem jest rozwój zakrzepicy. W takim przypadku wymagana jest pilna wizyta w terapii farmakologicznej.

W leczeniu hipoplazji łożyska stosuje się z reguły środki poprawiające przepływ krwi maciczno-łożyskowej. W razie potrzeby przepisywane są także leki wpływające na krzepnięcie krwi. Zwykle leki naczyniowe są przepisywane przez długi czas.

O tym, co łożysko i jakie funkcje wykonuje, zobacz poniższy film.