Analogi enterofurilu dla dzieci

Jeśli dziecko ma biegunkę, zdecydowanie powinno mu się dać więcej do picia (w tym specjalne roztwory nawadniające, które można kupić zarówno w aptece, jak i przygotować się w domu) i zmienić dietę. Jednak w niektórych przypadkach nie może obejść się bez leków, które wpływają na najczęstszą przyczynę biegunki - mikroby wywołujące choroby. Jednym z tych leków jest „Enterofuril».

Występuje w kilku formach, co pozwala na zastosowanie w różnym wieku. Enterofuril jest przepisywany najmniejszym pacjentom w stanie zawieszenia, ponieważ można go podawać od 1 miesiąca. Ten płyn ma słodki smak, żółty kolor i zapach banana.

Głównym składnikiem obu form leków, dzięki którym „Enterofuril” pomaga pozbyć się bakterii chorobotwórczych, jest nifuroksazyd. Jego ilość w 5 ml płynnego preparatu wynosi 200 mg, aw jednej kapsułce 100 lub 200 mg. Dodatkowo, w zależności od postaci leku, obecne są różne nieaktywne składniki, na przykład, do zawiesiny dodaje się środek zapachowy, kwas cytrynowy, karbomer i sacharozę, a do wytwarzania kapsułek stosuje się skrobię kukurydzianą, MCC, żelatynę i inne związki.

W organizmie dziecka Enterofuril nie wchodzi do krwioobiegu, lecz działa tylko w świetle jelita. Taka substancja wpływa na niektóre procesy metaboliczne w komórkach drobnoustrojów, w wyniku czego błony patogenu są niszczone, a bakterie giną.

Zazwyczaj przyczyną podania „Enterofuril” dziecku jest biegunka, która jest spowodowana przez szkodliwe bakterie - shigella, salmonella, patogenne Escherichia, gronkowce, wibratory i inne patogeny. Lek jest popyt na zatrucie pokarmowe, salmonellozę i inne infekcje jelitowe.

„Enterofurilu” nie należy podawać dzieciom z nadwrażliwością zarówno na główny składnik, jak i na jakąkolwiek substancję pomocniczą. Podobnie jak w zawiesinie i wewnątrz kapsułek, obecna jest sacharoza, obie postacie leku są przeciwwskazane w dziedzicznych problemach z metabolizmem węglowodanów, na przykład, jeśli dziecko ma zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub w jego ciele nie ma izomaltazy.

Lek jest zwykle dobrze tolerowany i może powodować reakcję alergiczną tylko na przykład w pokrzywce u niektórych małych pacjentów. W takich przypadkach należy natychmiast anulować „Enterofuril”, aw przypadku zaobserwowania ciężkiej alergii dziecko powinno zostać pokazane lekarzowi, aby mógł przepisać odpowiedni dla wieku lek przeciwhistaminowy. Lek nie powoduje innych skutków ubocznych, ponieważ nie jest wchłaniany i nie przenika do narządów wewnętrznych. Prowadzi to również do braku przypadków przedawkowania enterofurilu.

Jeśli w aptece nie ma Enterofurilu lub rodzice są zainteresowani lekami o niższej cenie, wówczas dziecku można podać inny lek nifuroksazyd. W postaci zawiesiny, która często ma również smak banana i zawiera 200 lub 220 mg składnika aktywnego na 5 mililitrów, produkują takie leki:

• «Stopdiar»;
• „Nifuroksazid-Richter”;
• Ecofuril;
• „Mirofuril”.

W kapsułkach zawierających 100 lub 200 mg nifuroksazydu wytwarza się takie preparaty:

• «Ersefuril»;
• «Stopdiar»;
• Ecofuril;
• „Mirofuril”;
• „Adisord”.

Firma „Gedeon Richter” zamiast kapsułek oferuje tabletki o gęstej skorupie. Ten lek zawiera 100 mg nifuroksazydu w jednej tabletce. Podobny lek jest dostępny pod nazwą „Stopdiar”. Wszystkie te leki mają takie same właściwości jak Enterofuril, dlatego są stosowane do tych samych wskazań.

Podczas gdy pakiet 16 kapsułek Enterofurilu 200 mg każdy kosztuje około 320-350 rubli, cena analogu w tej samej postaci i przy tej samej dawce zaczyna się od 230-240 rubli. Jeśli chodzi o ograniczenia wiekowe, tak jak Enterofuril, jego płynne odpowiedniki są dozwolone nawet dla niemowląt w wieku powyżej jednego miesiąca, a kapsułki i tabletki podaje się dzieciom w wieku od 3 lat, jeśli mały pacjent może je połknąć bez żadnych trudności.

W niektórych przypadkach lekarz może zastąpić Enterofuril innym lekiem z tej samej grupy leków. na przykład:

• «Furazolidon». Ten lek z tym samym składnikiem aktywnym przepisywany jest na czerwonkę, dur brzuszny, zatrucie pokarmowe, giardiozę i inne choroby. Jest dostępny w tabletkach i jest wypisywany do dzieci w wieku powyżej 1 roku.
• «Macmiror». Takie tabletki zawierają nifuratel i mogą być stosowane do infekcji bakteryjnych jelita, jak również do amebiazy, infekcji Giardia i infekcji układu wydalniczego. Są one dozwolone dla dzieci w każdym wieku, ale muszą być przepisane przez lekarza.

Jeśli dziecko nie toleruje Enterofurilu lub przyczyną biegunki nie jest zakażenie bakteryjne, użyj tych leków:

• «Imodium». Takie tabletki, które muszą być wchłaniane, zawierają loperamid. Substancja ta działa na receptory w jelitach, hamując perystaltykę jelit, co pomaga radzić sobie z biegunką spowodowaną zaburzeniami żywieniowymi, alergiami pokarmowymi, stresem i innymi czynnikami. Jednak w przypadku zakażeń jelitowych ten lek jest przeciwwskazany, dlatego nie można go nazwać odpowiednikiem Enterofurilu. Ponadto lek ten ma wiele skutków ubocznych i nie jest przepisywany dzieciom w wieku poniżej 6 lat.
• «Smecta». Taki lek na bazie smektytu może wchłaniać różne toksyczne związki i szkodliwe bakterie, dlatego jest często przepisywany na biegunkę. Jego główne zalety to możliwość użytkowania w dowolnym wieku i część formy uwalniania (worki z proszkiem).
• «Enterol». Proszek ten zawiera sacharomycetes, a przygotowana z niego zawiesina ma działanie przeciwbakteryjne, dlatego lek wymaga popytu na biegunkę i jej zapobieganie. Może być stosowany od 1 roku i jest również dostępny w kapsułkach.

• «Enterosgel». Taki preparat jest reprezentowany przez pastę, której podstawą jest porowaty krzem z organiczną matrycą. Dzięki tej strukturze lek absorbuje substancje toksyczne, cząstki wirusowe i bakterie chorobotwórcze, zapewniając efekt odtruwający. Może być stosowany od urodzenia, nie tylko w przypadku biegunki zakaźnej, ale także w przypadku różnych zatruć, wysokiego stężenia acetonu, zatrucia ARVI, niewydolności nerek i innych problemów.
• „Bifiform”. Ten lek zawiera bifidobakterie, które są odporne na szkodliwe mikroorganizmy i pomagają poprawić trawienie. Powodem przepisywania takiego leku jest zakażenie rotawirusem, dysbioza, salmonelloza lub inna choroba. W roztworze stosuje się go nawet u niemowląt, w proszku - od 1 roku, w kapsułkach - od drugiego roku życia, w postaci tabletek - u pacjentów w wieku 3 lat i starszych.

Aby ustalić, który z analogów jest lepiej dopasowany zamiast „Enterofuril”, lekarz powinien. Wszelkie leki przeciwbiegunkowe powinny być stosowane u dzieci dopiero po przebadaniu specjalisty, ponieważ z biegunką ważne jest, aby dowiedzieć się, jaka jest jej przyczyna i jak na nią działać, a także aby zapobiec odwodnieniu i powikłaniom.

W następnym filmie dr Komarovsky instruuje rodziców, w jakich sytuacjach, gdy biegunka u dziecka powinna zdecydowanie skonsultować się z lekarzem.