Psychosomatyczne adenoidy u dzieci

Zapalenie gruczołu krokowego jest jedną z najczęstszych chorób „dziecięcych”. U dorosłych problem ten nie występuje. Bardzo często pediatrzy nie mogą wyjaśnić, dlaczego u danego dziecka rozwinął się określony migdałek gardłowy. Rodzice otrzymują listę spotkań lub skierowań na operację. Jednocześnie psychosomatyka jako wiedza pomoże uniknąć nieprzyjemnych chorób.

W medycynie migdałki gardłowe lub zapalenie gruczołowe są nazywane patologicznym powiększeniem migdałka gardłowego. Składa się z tkanki limfoidalnej i pełni funkcje ochronne - zatrzymuje rozwój patogennych bakterii, wirusów, grzybów. Na przykład podczas choroby grypowej migdałek gardła może się zwiększyć, ale po wyzdrowieniu staje się normalny.

U niektórych dzieci ciało migdałowate powiększa się z powodu choroby jako takiej. Wzrost tkanki limfoidalnej jest uznawany za patologiczny, prowadzi do trudności lub całkowitego zaniku oddychania przez nos.

Przyczyny rozwoju patologii medycyny nie są dokładnie znane. W sumie wirusy i bakterie, a także wcześniejsze choroby układu oddechowego, są uważane za winne..

Jest kilka stopni dolegliwości, a jeśli w pierwszym i drugim stopniu oddychanie przez nos jest częściowo zachowane, chociaż jest to trudne, to w 3. stopniu jest całkowicie nieobecne. Ponadto, słuch może zostać zredukowany, nie ma zmysłu węchu, dziecko zaczyna „szturchać”, ponieważ ton jego głosu się zmienia.

Dziecko próbuje oddychać tylko ustami, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo patologii płucnych i oskrzelowych, nie śpi dobrze w nocy i może chrapać. Ze względu na potrzebę ciągłego oddychania przez usta, dziecko ma szczególny wyraz twarzy, jego zdolność uczenia się, uwaga i umiejętności interpersonalne maleją.

Stopnie 1–2 zapalenia gruczołowego są zwykle leczone zachowawczo, w stopniu 3 wskazana jest operacja usunięcia przerośniętej tkanki limfatycznej. migdałek gardłowy. Leczenie zachowawcze jest często niejednoznaczne.

Psychologowie, psychoterapeuci i pediatrzy od dawna interesują się pytaniem, dlaczego wirusy i bakterie w równym stopniu wpływają na wszystkie dzieci, a roślinności gruczołowej nie można znaleźć we wszystkich. Rozmowa o indywidualnej predyspozycji nie jest konieczna, ponieważ migdałki nie są dziedziczone.

Często nie są też często chore dzieci, ponieważ wśród nich jest duży odsetek dzieci, które, choć często chorują, nie cierpią na zapalenie gruczołu krokowego.

Jeśli rodzice usłyszą i zrozumieją, problem zostanie rozwiązany, nastąpi odwrotny rozwój ciała migdałowatego, jak to ma miejsce po normalnej chorobie wirusowej u zdrowego dziecka. Jeśli nie usłyszą i będą nadal intensywnie leczyć dziecko z powodu zapalenia gruczołu krokowego, nie można tego zrobić bez operacji.

Z punktu widzenia psychosomatów migdałek gardłowy jako część ludzkiego układu limfatycznego pełni funkcję nocnego, wymiatacza. Zbiera wszystkie niepotrzebne i usuwa z organizmu, jest pierwszą barierą przed wirusami i bakteriami. Negatywne emocje i myśli psychosomatyczne są traktowane jak śmieci. Muszą być również zbierane i wyświetlane w odpowiednim czasie..

Kiedy dorośli słyszą o takiej koncepcji jako negatywnych myśli u dzieci, stają się zakłopotani - jak dzieci mogą mieć tak wiele negatywnych?

Przyjrzyjmy się, jakie mogą być prawdziwe przyczyny adenoidów u dziecka.

• Obawy matki i lęk. Doświadczeni pediatrzy mają nawet specjalny termin - zespół niespokojnej matki. Te matki martwią się każdym pryszczem, który pojawił się na skórze dziecka, natychmiast podbiegają do lekarza na wizytę, większość ich doświadczeń składa się z lekkomyślnych lęków. Dziecko odczuwa ten nadmierny niepokój i uważa go za jedyny właściwy sposób - jako zagrożenie dla jego istnienia. Jeśli matka w tym samym czasie zacznie przetwarzać zabawki antyseptycznie, powtarzając o niebezpieczeństwach związanych z kałużami i kwiatami na podwórku, o niebezpieczeństwach związanych ze zwierzętami ulicznymi, wówczas dziecko ryzykuje nie tylko wzrost gruczołów w odpowiedzi na zagrożenie z zewnątrz, ale także stanie się uczulonym.

• Sceny rodzinne. Jeśli dziecko ma podwyższoną wrażliwość układu nerwowego i łagodną psychikę, to dla niego prawdziwym zagrożeniem z zewnątrz stają się sceny rodzinne, konflikty i skandale rodziców. Jeśli podłoże psychologiczne w rodzinie jest niekorzystne, wówczas dziecko nie ma innego wyboru, jak bronić się samodzielnie. Jak on to może zrobić? Fizycznie - prawie nic. Ale jego obrońca immunitetu przychodzi w odpowiedzi na niepokój w pogotowiu, a wśród pierwszych migdałek gardłowy zaczyna rosnąć.

Tak więc u dzieci, które czują się zagrożone z zewnątrz (prawdziwe lub wymyślone przez rodziców), wzrost migdałków ma wyłącznie mechanizm ochronny.

Zrozumienie i odkrycie przyczyny psychosomatycznej adenoidów wcale nie zwalnia rodziców z konieczności przestrzegania wizyt lekarskich. Praca psychologiczna musi być wykonywana równolegle z leczeniem., wtedy wynik będzie szybszy i bardziej pozytywny.

Bardzo często dziecko z migdałkami potrzebuje dobrego psychologa dziecięcego. Ponieważ warunki wstępne są zazwyczaj tworzone przez samych rodziców, specjalista powinien pracować nie tylko z dzieckiem, ale także z rodzicami.

Rodzice pokazujący korektę relacji domowych. Jeśli skandale i kłótnie nie ustają, warto pomyśleć o oddzielnym życiu z jednym z rodziców, przynajmniej na chwilę.

Dziecko powinno czuć się kochane, chronione, pożądane.. Przytul dziecko częściej - w pierścieniu dłoni matki dzieci w każdym wieku powracają podświadomie w czasie, gdy były bardzo małe, a ręce mamy były granicami bezpiecznego świata. Bardzo ważne jest, aby częściej chwalić dziecko, wyrażać mu częściej słowa miłości i uznania na co to jest.

Przeczytaj więcej o psychosomatycznych przyczynach adenidów u dzieci, mówi ekspert w filmie poniżej.