Chicago siedem chorób psychosomatycznych

Od dawna wiadomo, że w występowaniu i rozwoju chorób u dzieci i dorosłych występuje „część winy” czynnika psychicznego i psychicznego. Dokładniej, w każdej chorobie jest taki komponent, ale są choroby, które są spowodowane wyłącznie przez pacjenta, to znaczy choroby psychosomatyczne. Jest ich siedem, aw medycynie psychosomatycznej nazywa się ich „siódemką z Chicago”.

W tym artykule rozważymy je i wyjaśnimy, jak zapobiegać takim chorobom.

Psychosomatics to dziedzina nauk medycznych, która zajmuje się bliskim kontaktem między klasyczną medycyną a psychologią. Widzi osobę jako całość, składającą się z duszy i powłoki cielesnej. Zatem choroby mają przesłankę psychologiczną, najczęściej stany patologiczne powodują negatywne uczucia i emocje, lęki, gniew, gniew. Dlatego pacjenci o pozytywnym nastawieniu do zdrowia zwykle szybciej się regenerują, a ludzie w stanie depresji chorują długo i ciężko, zdobywając nowe i nowe diagnozy.

Amerykański lekarz psychoanalityk Franz Alexander, uważany za jednego z założycieli medycyny psychosomatycznej i kryminologii psychoanalitycznej, w latach 30. ubiegłego wieku przez wiele lat pracował na psychoanalizie Uniwersytetu w Chicago. Tam stał się autorem teorii psychosomatycznego występowania pewnych ludzkich dolegliwości. Autor nazwał ją „Chicago Seven”, która jest również znana współczesnym lekarzom pod tą nazwą.

Przyjrzyjmy się bliżej tym chorobom.

Klasyczna lista chorób wymagających psychosomatycznego podejścia do leczenia jest następująca.

Zwiększona presja osoby sugeruje, że emocjonalnie zablokował się. Od wewnątrz jego własne niewypowiedziane i żywe emocje wywierają na niego presję.. Ci ludzie są bardzo wrażliwi, ale pilnie kierują swoje uczucia w głąb ich dusz, aby ich nie wyrażać, a nie pokazywać komukolwiek.

Często wysokie ciśnienie jest niezaspokojoną potrzebą mocy. Aspiracje takiej osoby są bardzo sprzeczne, czasem ostre, bezpośrednie, ale nie potrafią wyrazić swoich najlepszych uczuć i odwrotnie.

Choroba wrzodowa rozwija się u osób, które bardzo potrzebują wsparcia i opieki. Jednocześnie są wystarczająco silni, niezależni, aby robić wszystko sami. Konflikt wewnętrzny rodzi niechęć, agresję i gniew, zwłaszcza w sytuacjach, gdy czekał na wsparcie, ale go nie otrzymał.

Odnośnie nieprzyjemnych typów, tacy ludzie często mówią, że „nie trawią” ich, potrzeba bycia z nimi sam na sam jest często nazywana „samoyedyzmem”, a kiedy są całkowicie rozczarowani światem, stają się izolowani i zaczynają „gotować się”.

Rozwija się na tle jednego z najtrudniejszych konfliktów psychologicznych, w którym człowiek potrzebuje czułości i wyrazów miłości, ale z drugiej strony boi się ich w panice. Rdzeniem jest strach, który uniemożliwia pełne oddychanie, a czasami jest tak silny, że człowiek nie może w ogóle oddychać. (napad).

Tacy ludzie, według klasyfikacji Aleksandra, najczęściej mają charakter histeryczny, praktycznie nie wiedzą, jak lub nie mogą wyrazić swoich emocji, gromadzą je: to jest dokładnie to, co staje się mechanizmem początkowym ataku uduszenia. Uważa się, że często w dzieciństwie powstaje deficyt miłości rodzicielskiej.

Rozwija się u tych, którzy nie doświadczają chronicznie satysfakcji, satysfakcji z życia. Najczęściej - melancholijni, a także ludzie, którzy nie widzą sensu i celu życia, nie mają silnych pragnień.

Franz Alexander powiązał rozwój takich problemów dermatologicznych z kliniczną samowystarczalnością: zwątpieniem w siebie, niską samooceną. Współcześni psychoanalitycy i psychologowie uzupełnili opis, dodając strach i odrzucenie społeczeństwa, próby ochrony przed nim, w tym tak skuteczną ochronę jak zmiany skórne.

Rozwija się z powodu stagnacji błędnego stosunku do ludzi, w którym człowiek dobrze się kontroluje, jest skłonny poświęcić się i pomóc innym, ale jego pomoc zawsze ma agresywny i negatywny „smak”. Człowiek wierzy, że jego świętym obowiązkiem jest pomaganie i narzucanie pomocy, nawet jeśli nie są potrzebne.

Osoba jest krytyczna wobec innych, ma sztywne zasady, cierpi z powodu rozczarowań i wykroczeń, gniewa się. Często duże uparte osoby leczone są na zapalenie stawów.

Ta choroba jest lepiej znana współczesnym czytelnikom, ponieważ choroba kierownika jest predyspozycją do ataków serca, niedokrwienia. Opracowany przez zmotywowanych i aktywnych ludzi, którzy koncentrują się na swojej działalności, regularnie radząc sobie z poważnym zmęczeniem. Są stale na czele wydarzeń, napięci, mają jedną lub więcej chorób przewlekłych.. Nie litujcie się innym i sobie, nie kochajcie samych siebie, ale tylko rywalizujcie.

Jeśli istnieje sytuacja, w której kontrola okazuje się nieodpowiednia lub przedwczesna, osoba, czując, że traci, napina się bardziej niż zwykle, co prowadzi do niedokrwienia i napadu.

Medycyna psychosomatyczna nie istnieje, a od połowy ubiegłego wieku naukowcy odkryli szereg chorób, które często mają przyczyny psychosomatyczne: niedoczynność tarczycy (nadczynność tarczycy), niepłodność kobiet i mężczyzn, zapalenie pęcherza moczowego u dorosłych i dzieci, moczenie, zapalenie oskrzeli, reakcje alergiczne .

Okazało się, że U większości dzieci choroby przewlekłe lub częste epizody chorób mają 85% charakter psychosomatyczny.Ponieważ wyrażanie emocji, kontrola nad nimi przez dzieci jest niedostępna ze względu na wiek i niemożność w dzieciństwie wpływania na zewnętrzną sytuację, prawdopodobnie stworzoną przez rodziców, tworzy nie tylko choroby, ale także patologiczne katastrofalne przekonania do końca życia.