Psychosomatyczne nerwobóle u dorosłych i dzieci

Neuralgia jest szczególnie interesująca dla psychoanalityków, ponieważ lek, bez względu na to, jak bardzo się starał, nie mógł go znaleźć. Bolesne ataki, tiki mogą wystąpić u osób w każdym wieku, płci, rasy i narodowości. Jednocześnie, pomimo powszechnego występowania problemu, nie znaleziono jeszcze skutecznych metod leczenia. Ani operacja, ani leki nie gwarantują, że nagły atak bólu nie powróci. To właśnie tutaj, według ekspertów, bardzo ważne jest znalezienie psychogennych przyczyn tego, co się dzieje i ich wyeliminowanie.

Neuralgia jest uszkodzeniem obwodowych zakończeń nerwowych, co objawia się ciężkimi bolesnymi atakami. Jednocześnie nie ma ograniczeń ruchów i funkcji, jak w przypadku zapalenia nerwów, wrażliwość jest zachowana, sam uciskany nerw nie jest naruszony, jego struktura nie jest zaburzona. Neuralgia zwykle powstaje w zakończeniach nerwowych, które przechodzą w wąskich kanałach, gdzie zacisk jest najprawdopodobniej.

Dolegliwości mogą wystąpić wszędzie - od twarzy po piętę. Uważa się, że czynnikami predysponującymi mogą być infekcje, przeziębienia i hipotermia. Najczęstszym typem jest nerwoból nerwu trójdzielnego. Kiedy ból rozwija się na tle urazu twarzy, zapalenia zatok, niezdrowych zębów, wad zgryzu. Ból pojawia się, gdy próbuje się jeść na gorąco lub zamrożony, z głośnych dźwięków, światła, dotykania dziąseł lub nosa może być również początkiem ataku bólu, który może trwać od kilku sekund do kilku minut.

Neuralgia międzyżebrowa jest równie rozpowszechniona, gdy bolą ją żebra. Często uderzana jest również zewnętrzna część uda. Czasami nerwy gardłowo-gardłowe, potyliczne, kulszowe, szyjne i twarzowe są dotknięte i zaciśnięte.

Fakt, że problem ma przyczyny psychosomatyczne, wskazuje na prymat choroby, to znaczy, że żadne nowotwory, stany zapalne i urazy nie były poprzedzone szczypaniem; bardzo przeszkadza pacjentowi.

Prawdziwe przyczyny nagłego uszczypnięcia nerwu obwodowego, dzisiejszy lek jest nieznany. Dlatego powody psychosomatyczne są uważane za bardzo prawdopodobne, nawet na kursach z neurologii prowadzonych w szkołach medycznych. Fakt, że okresowo (często niespodziewanie) pojawiające się bóle wpływają na ludzki umysł, jest niepodważalny. Jego zachowanie, nawyki, reakcje zmieniają się. Jednak to, jak psychika może wpłynąć na prawdopodobieństwo zaciśnięcia, przez długi czas nie było jasne.

Nerwy - przewodniki. Dostarczają informacje do mózgu, a stamtąd wysyłają sygnał do pewnych organów, mięśni i komórek. Przewodnictwo jest zakłócone, gdy człowiek ma swoje uczucia i emocje nieskoordynowane, nie wie, czego chce, jest rzucany z boku na bok przez życie, bardzo trudno jest mu dokonać wyboru.

Należy zauważyć, że różne nerwobóle zwichnięcia mogą mieć różne znaczenia w psychosomatyce.Uszczypnięcie nerwu twarzowego (zapalenie nerwu twarzowego - jako opcja) jest więc charakterystyczne dla ludzi obłudnych, którzy przyzwyczajają się do życia pod różnymi maskami. Muszą się uśmiechać, gdy wewnętrznie wszystko protestuje, płakać na pokaz, kiedy nie jest pożądane płakać. Choroba rozwija się, gdy wewnętrzny konflikt osiąga swój szczyt - nerw zaciska ciasne mięśnie sąsiedniej tkanki kanałowej.

Osoba z neuralgią nerwu trójdzielnego, w porównaniu z psychoterapeutami, jest uderzona przez los. W rzeczywistości czuje się pobity po ataku. Zwykle ten rodzaj nerwobólu cierpi z powodu bardzo agresywnych ludzi, którzy przyzwyczaili się dawać sobie klapsy w prawo i lewo (zarówno w sensie bezpośrednim, jak i psychologicznym), kłucie, dowcipne, ale niestety nieprzyjazne. W psychosomatyce uważa się, że jest to ukryta i ukryta agresja (nie zawsze możliwe jest uderzenie w twarz - są szefowie i silniejsi ludzie, którzy mogą reagować w ten sam sposób!) Prowadzi do zaciśnięcia i późniejszego zapalenia nerwu trójdzielnego.

Ludzie z neuralgią, która wpływa na twarz, szyję, uszy, są przyzwyczajeni do robienia dobrej twarzy w złej grze. Dla nich życie pod maską - norma. Dlatego najczęściej takie formy choroby dotykają kobiety, które zazwyczaj wyglądają lepiej niż są w rzeczywistości, które odmładzają się i uśmiechają, nie dlatego, że lubią drugą osobę, ale dlatego, że są tak akceptowane w dobrym społeczeństwie.

Neuralgia międzyżebrowa - szczypanie nerwów międzyżebrowych. Według statystyk medycznych, występuje głównie u ludzi po 25 latach. U dzieci prawie nigdy się nie zdarza. Z 12 par nerwów międzyżebrowych, które posiada każda osoba, tylko jeden nerw lub wiązka może zostać uwięziona, a to samo spowoduje ból, który często porównywany jest z intensywnością z rodzajami ogólnymi. Częste napady neuralgii międzyżebrowej wskazują na znaczne zakłócenia w pracy układu nerwowego i psychiki osoby, która od dawna cierpi na silny stres. Strach i gniew mogą powodować ból, w zasadzie - strach przed życiem „pełnymi piersiami”, bez żadnych ograniczeń, gniew na to, że inni nadal potrafią tak żyć.

Osoby cierpiące na neuralgię międzyżebrową zwykle starają się unikać uczuć w ogólności, łatwiej im odmówić, niż doświadczyć i uwolnić, gdy wymaga tego natura. Miażdży swoje emocje, aby ich nie żyć. Niesprawiedliwa uraza, ból wyraża się w bardzo prawdziwym bólu, który zaczyna się za każdym razem, gdy dana osoba znajduje się w sytuacji przypominającej tę od dawna, która tak strasznie zraniła jego psychikę.

Bardzo często zapalenie nerwu i nerwoból z porażką nerwu kulszowego są dotknięte przez ludzi, którzy mają podwyższoną sumienność - obwiniają się za to, co zrobili i za to, czego nie zrobili, a to ogromne poczucie winy uniemożliwia im posuwanie się naprzód nie „zrobione”!). Ból ogranicza ich ruchy i nie pozwala im zrobić kroku dokładnie w tych momentach, kiedy znajdują się w decydującym momencie, mają wybór.

Choroba Parkinsona jest idiopatycznym porażeniem neurologicznym, postępującą chorobą osób starszych, której przyczyny nie zostały ustalone. Z punktu widzenia psychosomatyki człowiek odmawia kontaktu ze światem zewnętrznym, odbiera od niego informacje i całkowicie zanurza się w swoich wspomnieniach, żyje z najbardziej traumatycznych z nich, wciąż obwinia się, nosi w sobie straszną tajemnicę.

W dzieciństwie neuralgia jest zjawiskiem dość rzadkim, a jeśli się pojawi, jest głównie wynikiem przedłużającej się nerwicy, stresu i lęku. Psychoanalitycy w to wierzą powodem może być niegrzeczna, bezosobowa postawa dorosłych, obelgi, presja i upokorzenie. Jeśli w wychowaniu wszystko to jest obecne, wtedy dziecko rośnie z podwyższonym poczuciem winy, z agresją, która z powodu wieku nie może wyjść na zewnątrz.

Rozwój patologii jest czasami promowany przez samych rodziców, którzy pozwalają się krzyczeć na dziecko, grozić mu i stosować karę fizyczną. Stopniowo dziecko tworzy stereotyp, że „każdy grzech musi zostać ukarany”. Z takim stanowiskiem dobry badacz lub sędzia może z niego wyrosnąć w przyszłości, ale będzie mu trudno chronić się przed neuralgią, ponieważ on również będzie osądzał siebie bezlitośnie i bezustannie.

W każdym razie nie tylko neurolog i pediatra, ale także psycholog powinien rozumieć nerwoból dziecka. Warunki fizjologiczne (takie jak u osób starszych - starzenie się tkanki nerwowej) u dzieci z powodu nerwobólu nie występują. Dlatego w 100% przypadków uszczypnięcie nerwu obwodowego będzie miało psychosomatyczne warunki wstępne.

Louise Hay wierzyła, że ​​podstawą neuralgii jest kara człowieka za jego grzechy. Człowiek sam siebie karze, jest zawstydzony. Przyjmowanie własnych działań, zmniejszanie samokrytycyzmu, wzmacnianie systemu nerwowego i trening relaksacyjny zazwyczaj pomagają pozbyć się bolesnych ataków bólu. Kanadyjska badaczka Liz Burbo twierdzi, że podstawą neuralgii są stłumione emocje. W jakim obszarze szukać prawdziwej przyczyny - mówi dotkniętej części ciała. Klatka piersiowa - obszar uczuć, osobisty, twarz - komunikacja, interakcja i wymiana emocji ze światem, nogi - ruch do przodu, rozwój, edukacja, osobisty postęp, czynne ręce, codzienne czynności.

Psychoterapeuta Valery Sinelnikov twierdzi, że tak Neuralgia cierpi na ludzi z hipertroficznym sumieniem, bierze odpowiedzialność za własne i inne grzechy i błędy. Szczere przebaczenie sobie i innym, rozgrzeszenie wszystkich negatywnych nagromadzonych emocji pomoże poradzić sobie z bolesnym stanem.

Leczenie nerwobólu musi koniecznie obejmować poradnictwo psychoterapeuty. Jednocześnie nie tylko sam pacjent, ale także jego krewni, którzy otrzymują podstawy psychoprofilaktyki (jak zachowywać się z osobą, aby nie powrócić do pierwotnego stanu patologicznego), często potrzebują poradnictwa. Ważne jest, aby nauczyć się relaksować, wyrażać swoje uczucia.