Jakie IVF uważa się za udane? Uczucia w nadchodzącej ciąży

Zapłodnienie in vitro, nawet przeprowadzane w dobrej klinice przez lekarzy z dużym doświadczeniem w pracy z technologiami reprodukcyjnymi, nie może zagwarantować początku ciąży. Procedura jest skomplikowana, długa, kosztowna i niestety nie zawsze udana. Ale wszystkie pary, które idą do IVF, dążą do sukcesu, ponieważ dla dobra tego wszystko się zaczyna. W tym artykule dowiemy się, jakie IVF uważa się za udane, czy możliwe jest zajście w ciążę za pierwszym razem, a także jakie są objawy i odczucia, jeśli mimo to doszło do zajścia w ciążę po przeniesieniu zarodka.

Udana IVF to protokół zapłodnienia in vitro, który kończy się wraz z początkiem ciąży. Udane protokoły z pierwszej próby - marzenie każdej pary, która postanowiła rozwiązać problem niepłodności za pomocą technologii wspomaganego rozrodu. Jednak w praktyce rzeczy nie są tak jasne.

Sukces protokołu zależy od ilości i jakości produkowanych jaj. Jeśli przeprowadzono stymulację jajników, wszystkie dawki i preparaty wybrano prawidłowo, jajniki odpowiednio zareagowały na stymulację, istnieje duże prawdopodobieństwo uzyskania większej liczby jaj. Aby zwiększyć szanse na sukces, specjaliści od płodności muszą otrzymać co najmniej 3 jaja.

Jakość plemników męskich, które są zapładniane w warunkach inkubatora laboratoryjnego, może również wpływać na sukces. Jeśli istnieje wystarczająca liczba żywych i ruchliwych plemników, to szanse na zapłodnienie oocytów rosną. Jeśli mężczyzna nie ma zmian morfologicznych w spermogramie, są szanse na uzyskanie silniejszych i bardziej żywotnych embrionów.

Ważne taktyki transferu zarodków. Zbyt szybki transfer zmniejsza szanse na implantację. Jeśli 5-dniowe zarodki zostaną umieszczone na kobiecie, szanse na ich udaną implantację w endometrium macicy są zwiększone w porównaniu z 2-dniowymi zarodkami. Zgodność ze wszystkimi zaleceniami lekarza po przesadzeniu zwiększa prawdopodobieństwo sukcesu. Przeciwnie, naruszenie zaleceń zwiększa ryzyko protokołu „span”. Ważne jest, aby kobieta prowadziła spokojne życie, nie podnosząc ciężarów, nie chodząc do łaźni i nie biorąc gorących kąpieli, żeby się nie denerwować i zachować spokój. Jeśli przepisywane są leki hormonalne, należy je przyjmować zgodnie z zalecanym schematem, dawką i częstotliwością.

Jednym z najważniejszych czynników wpływu jest wiek pacjenta. Im młodsza kobieta w momencie wejścia w protokół IVF, tym większe szanse, że protokół będzie szczęśliwy. Po 35 latach wskaźnik sukcesu jest znacznie zmniejszony. Wiek mężczyzny jest ważny tylko pod względem jakości jego plemników i zestawu DNA. Im starszy mężczyzna, tym większe prawdopodobieństwo upośledzenia morfologii plemników, ich mobilności.

Prawdopodobieństwo udanej implantacji jest mniejsze, jeśli kobieta ma choroby macicy i jej przydatków, niejednorodność endometrium, blizny pooperacyjne, gromadzenie się płynu w jajowodach.Z niedoborem jajników zdolność do uzyskania odpowiedniej liczby jaj jest znacznie niższa.

To pytanie dotyczy wszystkich osób planujących ciążę poprzez zapłodnienie in vitro, niezależnie od tego, jaką próbę musi podjąć para. Prawdopodobieństwo poczęcia dziecka od pierwszej próby u kobiet poniżej 35 roku życia bez towarzyszących poważnych chorób narządów rozrodczych wynosi średnio 35-45%. U kobiet po 45 latach prawdopodobieństwo to nie przekracza 8-10%.

Druga i trzecia próba są zwykle dużo bardziej udane - szanse są zwiększone o 5-10%. Przy czwartej próbie szanse zaczynają spadać. Drugi IVF po udanym pierwszym nie może zagwarantować. Jeśli pierwsza procedura zakończyła się sukcesem i urodziło się zdrowe dziecko, to podczas protokołu drugiej ciąży mogą istnieć różne przeszkody, które mogą zapobiec temu samemu, jak po raz pierwszy, łatwej ciąży.

Należy zauważyć, że każdy protokół, w którym wystąpiła ciąża, uważany jest za udany i nie ma znaczenia, jak się skończył. Fakt ciąży jest uważany przez lekarzy za pozytywny protokół. W 15% przypadków ciąża, która była możliwa dzięki IVF, zostaje przerwana na wczesnym etapie. Poronienie lub nieudana aborcja mogą wystąpić z wielu różnych powodów. W 10% przypadków dochodzi do porodu przedwczesnego. W 1-2% przypadków po przeszczepie zarodka rozwija się ciąża pozamaciczna. Ciąża po IVF kończy się w 80-85% przypadków urodzenia żywego dziecka.

Wchodząc w protokół zapłodnienia in vitro, kobieta i jej partner powinni być świadomi, że zapłata za usługi kliniczne na podstawie umowy o opiece zdrowotnej nie jest gwarancją sukcesu. W przypadku nieudanej próby pieniądze nie są zwracane pacjentowi. Nie pokładaj zbyt wielkich nadziei w ciąży, ponieważ w ponad połowie przypadków po pierwszej próbie następna kadencja kobiety zaczyna się o czasie, a pozbycie się frustracji i depresji może być dość trudne.

Właściwa postawa ze zrozumieniem wszystkich prawdopodobieństw statystycznych pomoże lepiej zareagować i zwiększyć szanse na zajście w ciążę, ponieważ hormony stresu zmniejszają prawdopodobieństwo udanej implantacji komórki jajowej.

Po przeniesieniu zarodka do macicy kobieta zaczyna ostrożniej „słuchać” swoich uczuć i zmian w ciele, mając nadzieję, że jak najszybciej zauważy oznaki sukcesu protokołu. Pierwsze zmiany w zwyczajowych odczuciach można zaobserwować dopiero po tym, jak embrion jest w stanie przeniknąć do endometrium macicy i zaczyna się rozwijać. Kosmków kosmówki od pierwszego dnia po implantacji zaczną wytwarzać specjalną substancję - hormon gonadotropowy kosmówkowy, który jest podstawą wczesnej diagnozy ciąży.

Stężenie hormonu wzrasta stopniowo, podwajając się około dwa razy na dwa dni. Implantacja najczęściej występuje przy 3-6 dpp (dzień po transferze). Tak więc We krwi kobiety będzie można rejestrować wzrost hormonu od 10-12 dni po przesadzeniu

Podczas tych dwóch tygodni nie należy stale szukać objawów i oznak ciąży, aby nie doświadczyć gorzkiego rozczarowania. Najlepiej jest robić interesującą pracę, komunikować się z ludźmi, chodzić, poświęcać czas na czytanie interesujących książek, robótki ręczne, położyć się więcej i nie podnosić ciężarów.Ważne jest, aby spać wystarczająco dużo i jeść prawidłowo i zrównoważone - bez diet! Wskazane jest przyjmowanie witamin i kwasu foliowego.

Pierwszy objaw może zostać wykryty przez kobietę w ciągu 3-6 dni po transplantacji. Czasami (z dala od zawsze i wcale!), Naruszeniu integralności endometrium macicy w momencie wprowadzania do niej komórki jajowej towarzyszy niewielki obfity krwotok. Zjawisko to nazywane jest krwawieniem z implantu. W dniu implantacji kobieta może odczuwać lekkie bóle ciągnące, a na podszewce może pojawić się plama lub brązowawy kicz.

Jeśli nie wzrasta, nie towarzyszy mu silny ból, ogólne pogorszenie stanu zdrowia, to nie ma się czym martwić - krwawienie z implantacji nie zwiększa prawdopodobieństwa odrzucenia płodu, nie zwiększa ryzyka poronienia lub nieodebranej aborcji. Następnie nie wpływa na zdrowie dziecka. Zwykle krwawienie kończy się po kilku godzinach lub maksymalnie - kilka dni.

W niektórych przypadkach po IVF następuje późna implantacja - tylko 8 lub 10 dnia po transplantacji. Prawdopodobieństwo takiego zjawiska jest niskie, ale nie można go wykluczyć. A ponieważ nawet badanie krwi na obecność hCG w dniu 14 nie zawsze wykazuje wystarczający poziom stężenia tej substancji. Sukces można ocenić dopiero po 21 dpp, gdy zostanie wykonane pierwsze badanie USG, które potwierdzi występowanie ciąży.

Wśród innych objawów, które mogą być (lub nie mogą być), kobiety często zauważają zmianę nastroju. Na tle zmian hormonalnych w protokole IVF kobiety często przyzwyczajają się do własnych skoków nastroju, dlatego mogą nie podkreślać, że w ciągu kilku dni po przeniesieniu zarodka do macicy nagle chcą płakać bez powodu lub pojawi się drażliwość, a bliscy z pewnością staną się ofiarami. .

Niektóre kobiety, tydzień po przeszczepie, mówią, że stają się nadmiernie senne, szybciej się męczą i nie mogą skoncentrować się na żadnym interesie czy zadaniu. Tak więc progesteron zaczyna działać w organizmie. Ponieważ w stymulowanym cyklu kobieta bierze leki progesteronowe w celu wsparcia możliwej ciąży, nie jest konieczne przywiązywanie szczególnej wagi do tego działania ubocznego hormonu - objawy, które są charakterystyczne dla wczesnych stadiów ciąży występujących naturalnie, niekoniecznie będą mówić o ciąży po IVF z hormonami.

Często kobiety, u których protokół IVF powiódł się, przypomniały sobie, że około tydzień po przeszczepie temperatura ich ciała zaczęła rosnąć - codziennie po obiedzie lub wieczorem doznawano uczucia chłodu, a termometry pokazywały 37,0-37,5.

Gruczoły sutkowe mogą stać się bardziej wrażliwe po kilku dniach po wszczepieniu. Ale tego objawu nie można również uznać za jednoznaczny - zmiany w gruczołach sutkowych mogą być spowodowane zmianami spowodowanymi przez dość agresywną stymulację hormonalną jajników w celu uzyskania superowulacji na początkowym etapie protokołu.

Spodziewaj się, że toksemia nie jest tego warta - zbyt wcześnie, a nie wszystkim kobietom z pewnością towarzyszy toksykoza. Jednak zwiększony apetyt może pojawić się w ciągu kilku dni po implantacja zarodkaW końcu progesteron zacznie tworzyć „rezerwę” energetyczną dla dziecka. Jednym z wczesnych objawów jest częste oddawanie moczu.

Zgodnie z opiniami kobiet, które bardzo często zostawiają na forach tematycznych, często nawet przed rozpoznaniem ciąży, pojawiło się uczucie, że zaczęło się przeziębienie. Pojawił się przekrwienie nosa, zaczął drżeć i gorączka. W ten sposób ciało reaguje czasami na tłumienie odporności, co powoduje progesteron, jeśli ciąża miała miejsce. Następnie okazało się, że pogorszenie stanu zdrowia nie było w żaden sposób związane z przeziębieniem lub ARVI, były to najwcześniejsze i pierwsze oznaki początku ciąży.

W przypadku IVF z niskim AMG lub innymi problemami hormonalnymi kobiety często zauważają, że odczyty termometru, gdy podstawowe zmiany temperatury nie dostarczają obiektywnych informacji, a zatem po przesadzeniu zarodka, jeśli w protokole była stymulacja hormonalna, metoda pomiaru temperatury podstawowej nie ma charakteru informacyjnego i może być myląca.

W następnym filmie lekarz płodności opowiada o cechach ciąży, które wystąpiły po leczeniu IVF.