Objawy i leczenie zapalenia wątroby u dzieci

Uszkodzenie wątroby u dziecka może rozwinąć się w wyniku różnych przyczyn. Niebezpieczeństwo takiego stanu polega na tym, że może prowadzić do rozwoju wielu powikłań.

Zaburzenie komórek wątroby lub hepatocytów w wyniku różnych czynników prowokujących nazywa się zapaleniem wątroby. W większości przypadków różne podtypy wirusów prowadzą do rozwoju tego stanu u niemowląt. Takie formy choroby nazywane są wirusowym zapaleniem wątroby. Najczęściej występują w praktyce dzieci.

Liczba dzieci cierpiących na zapalenie wątroby rośnie z każdym rokiem. W Ameryce wzrost częstości występowania do 400 000 nowych przypadków rocznie. Wśród najczęstszych opcji odnotowanych u dzieci w Rosji są wirusowe zapalenie wątroby typu B i A. Występują one w przeważającej większości przypadków. Zapalenie wątroby typu C jest rejestrowane znacznie rzadziej.

Naukowcy wydzielają kilka rodzajów wirusów, które wywierają niszczący wpływ na komórki wątroby. Nazywa się je za pomocą liter łacińskich - A, B, C, D, E, F, G, SEN, TTV. Różnią się one nie tylko szczególnymi różnicami w strukturze komórkowej, ale mają także różne właściwości.

Wątroba wykonuje ponad 40 różnych funkcji w organizmie. Jest to główny organ, w którym zachodzi detoksykacja (neutralizacja) toksycznych produktów przemiany materii. Pełni również funkcję barierową, zapewniając ochronę wewnętrznego środowiska ciała przed wejściem obcych mikroorganizmów. W wątrobie syntetyzowane są również ważne hormony i substancje biologicznie czynne, które biorą udział w większości reakcji chemicznych, które są bardzo potrzebne do życia.

Dostając się do ciała dzieci, wirusy zapalenia wątroby mają szkodliwy wpływ na komórki wątroby. W przypadku ostrego przebiegu - dziecko ma bardzo jasne objawy kliniczne. W postaci przewlekłej przejaw choroby może być wymazany lub nieznacznie wyrażony. W tym przypadku do ustalenia prawidłowej diagnozy wymagane są dodatkowe metody diagnostyczne.

Wirusy zapalenia wątroby są bardzo dobrze zachowane w środowisku zewnętrznym. Przez długi czas mogą być w warunkach niskich temperatur i umierać tylko przy wystarczająco długim przetwarzaniu, które jest przeprowadzane po podgrzaniu powyżej 60 stopni.

Dziecko może zostać zainfekowane na różne sposoby:

• Bezpośredni kontakt z płynami ustrojowymi zawierającymi wirusy. Należą do nich: mocz, ślina, krew. Wirusy przenikają do krwi przez różne mikrouszkodzenia. Są małe i dobrze się rozprzestrzeniają w krwiobiegu.

• Wrodzony. Ta metoda infekcji nazywana jest również płodem. W tym przypadku wirusy zapalenia wątroby są przenoszone na dziecko od matki. Dziecko może zarazić się od ojca, jeśli przed poczęciem był już chory. Mikroorganizmy przechodzą przez łożysko na różne sposoby. Na przykład wirusy zapalenia wątroby typu C są znacznie trudniejsze do przejścia przez barierę hemato-łożyskową niż podtyp B.

• Przez karmienie piersią. Globalne badania potwierdzają fakt, że niektóre rodzaje wirusów zapalenia wątroby bardzo łatwo docierają do gruczołów mlecznych. Mogą przenikać do mleka matki. Jeśli matka karmiąca cierpi na zapalenie wątroby, zwłaszcza w postaci aktywnej, jej dziecko może zostać zainfekowane.

• Poprzez picie. Źródłem zakażenia w tym przypadku jest woda niskiej jakości. Zwykle zawiera ogromną koncentrację wirusów. Ta metoda jest najbardziej prawdopodobna w przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu A. Ta forma nazywa się również chorobą Botkina. Wirusowe zapalenie wątroby typu A może również zostać zakażone przez dziecko pływające w stawie, gdy przypadkowo połknie z niego wodę podczas pływania.

• Z powodu naruszenia higieny osobistej. Stosowanie innych środków higieny osobistej zwiększa wielokrotnie ryzyko infekcji. Szczoteczka do zębów nieznajomego, ręcznik lub gąbka prysznicowa mogą prowadzić do zakażenia dziecka zapaleniem wątroby.

• Podczas interwencji medycznych. Oczywiście jest to dość rzadkie. Niemniej jednak, przypadki zakażenia przez krew po interwencjach chirurgicznych lub nawet podczas wykonywania prostych zabiegów iniekcji są rejestrowane corocznie. Najczęściej ten wariant zakażenia prowadzi do pojawienia się wirusowego zapalenia wątroby typu B lub C u dziecka.

• Po przeszczepie wątroby. W niektórych sytuacjach, z różnymi poważnymi wrodzonymi lub nabytymi chorobami, konieczna jest wymiana uszkodzonej tkanki na nową. W tym celu lekarze używają przeszczepu wątroby od dawcy. Przed wykonaniem tej procedury przeprowadza się cały niezbędny zakres badań, co powinno zapobiec możliwemu zakażeniu zapaleniem wątroby. Istnieją jednak przypadki, gdy wirusy znajdują się we krwi po przeszczepieniu wątroby u dziecka.

• Po zatruciu substancjami toksycznymi. Wątroba, pełniąc funkcję neutralizującą, musi wyeliminować wszystkie niebezpieczne składniki z ciała. Niektóre substancje toksyczne mają destrukcyjny i destrukcyjny wpływ na komórki wątroby. Zazwyczaj takie ostre stany rozwijają się dość szybko. Prowadzi to do prawie całkowitego zablokowania wątroby i poważnych naruszeń w jej pracy.

• W wyniku seksu bez zabezpieczenia. Ta forma zakażenia jest dość często rejestrowana u młodzieży. Brak informacji i zaniedbanie najprostszych środków antykoncepcyjnych prowadzi do ogromnej liczby przypadków zapalenia wątroby typu B lub C.

• Przez brudne ręce. Po grach na ulicy dzieci często zapominają umyć ręce. Cząsteczki brudu lub ziemi mogą zawierać ogromną liczbę różnych wirusów, w tym zapalenie wątroby. Podczas jedzenia dziecko infekuje twoje ciało. Wirusy bardzo szybko dostają się do śliny, a następnie do krwi.

W niektórych przypadkach diagnoza nie może ich wykryć. Nie oznacza to jednak, że w organizmie nie ma już wirusów. Często, w celu wykrycia przewlekłych postaci choroby, wymagany jest rozszerzony zestaw środków diagnostycznych.

Ryzyko przeniesienia zapalenia wątroby jest dość wysokie. Wirusowe zapalenie wątroby typu A występuje częściej u dzieci w wieku 3–12 lat. Wrodzone warianty choroby są najczęściej powodowane przez wirusy podtypu C. W przeważającej liczbie przypadków wirusowe zapalenie wątroby typu B jest wykrywane u dzieci w wieku szkolnym i młodzieży, występuje w około 80% przypadków. Pozostałe podtypy wirusa rzadko powodują zapalenie wątroby u niemowląt.

Każde zapalenie wątroby występuje z różnym stopniem objawów. Zależy to w dużej mierze od tego, który podtyp wirusa spowodował chorobę. Ta okoliczność określa również, jak ciężka będzie choroba u danego dziecka.

Najbardziej dotkliwy wariant choroby jest piorunujący. Charakteryzuje się całkowitą śmiercią komórek wątroby (martwicą). Ten stan jest nieodwracalny i raczej pogarsza rokowanie.Może wystąpić na każdym etapie choroby. W przypadku piorunującego przebiegu można wykryć dużą liczbę przeciwciał, co jest konsekwencją autoimmunologicznej zmiany tkanki wątroby.

Wynika to z niedoskonałości struktury i pracy układu odpornościowego u takich dzieci. Odporność u niemowląt nie jest w stanie poradzić sobie z toksycznym i destrukcyjnym działaniem wirusów na komórki wątroby. Wraz z rozwojem piorunującego przebiegu zapalenia wątroby lekarze zwykle wykrywają dużą liczbę dość masywnych ognisk zniszczonej wątroby.

Niespecyficzne reaktywne zapalenie wątroby charakteryzuje się rozproszonymi zmianami dystroficznymi w tkance wątroby. Ta forma choroby pojawia się z reguły z powodu przewlekłych chorób narządów wewnętrznych. Zazwyczaj takie warianty choroby objawiają się pojawieniem się drobnych objawów. Najczęstsze z nich to: szybka męczliwość, naruszenie smaku i apetytu, sucha skóra. W ciężkich przypadkach może rozwinąć się żółtaczka.

Różne formy kliniczne choroby wymagają specjalnego leczenia. Dla każdej formy choroby jest inna. W niektórych przypadkach leczenie choroby jest nadal niedoskonałe. Można to powiedzieć głównie o wirusowym zapaleniu wątroby typu C. Naukowcy z całego świata codziennie pracują nad stworzeniem nowych skutecznych leków, które doprowadzą do pełnego wyzdrowienia z tej choroby. Taka trudność w wyborze leczenia sprawia, że ​​zapalenie wątroby typu C jest bliskie opryszczka typu 6, z których nie znaleziono jeszcze specyficznej terapii.

Czas od początku wejścia patogenu do krwiobiegu przed wystąpieniem pierwszych objawów klinicznych może być inny. Jest bardziej zależny od podtypu wirusa i jego właściwości zakaźnych.

Różne typy zapalenia wątroby charakteryzują się różnym czasem trwania inkubacji:

1. Opcja A - od 8 do 49 dni. W większości przypadków - dwa tygodnie.
2. Opcja B - od 51 do 180 dni. U przytłaczającej liczby dzieci pierwsze objawy zapalenia wątroby typu B pojawiają się średnio 3 miesiące po wejściu patogenu do krwi.
3. Opcja C - od 1,5 do 2 miesięcy. W niektórych sytuacjach okres inkubacji może wynosić od dwóch tygodni do sześciu miesięcy.
4. Opcja D - zwykle w pierwszym tygodniu po przeniknięciu patogenu do krwi. W niektórych przypadkach początek pierwszych objawów może rozwinąć się po 2-3 miesiącach od początkowej infekcji.
5. Opcja E - od 20 dni do 1,5 miesiąca.
6. Opcja F - Nigdy nie występuje. Dzieci mogą się nimi zarazić tylko wtedy, gdy są zarażone wirusami A, B i C. W połączeniu z tymi wirusami okresy inkubacji mogą być kilkakrotnie skracane.
7. Opcja G - przeważnie od dwóch tygodni do miesiąca. U niektórych dzieci pierwsze objawy pojawiają się dopiero po 35-45 dniach.

Choroby te charakteryzują się stopniowym pojawieniem się objawów klinicznych.

Istnieje kilka etapów rozwoju choroby:

• Okres Predzheltushny. Może manifestować się w kilku postaciach: nieżyt, gastritic, asthenovegetative lub reumatological. W przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu A trwa to zwykle około tygodnia. Pozostałe formy, które charakteryzują się zakażeniem krwiotwórczym, pojawiają się wraz z rozwojem objawów przez 2-3 tygodnie.
• Okres żółtaczki. Charakteryzuje się pojawieniem się najbardziej specyficznego markera chorób wątroby - żółknięcie widocznych błon śluzowych i skóry. Choroba Botkina charakteryzuje się stopniowym wzrostem żółtaczki i jej szybkim zanikiem. Innym formom zapalenia wątroby towarzyszy dość długi okres żółtaczki.
• Powrót lub przejście do postaci przewlekłej. Wynik choroby zależy od wielu danych, w tym charakterystyki wirusa, który spowodował chorobę. W większości przypadków choroba Botkina prowadzi do całkowitego wyzdrowienia. Osiągnięcie absolutnego zaniku wirusów zapalenia wątroby typu B i C jest dość trudne. Wymaga to intensywnego leczenia, które może potrwać kilka miesięcy lub nawet lat.

Okres przedterminowy może przebiegać na różne sposoby. Formie katar towarzyszy pojawienie się wszystkich objawów, które mogą również wystąpić przy każdym przeziębieniu. Należą do nich: kaszel bez plwociny, wyciek z nosa z płynnym i wodnistym wydzieliną z nosa, wzrost temperatury ciała do liczby podgorączkowej lub gorączkowej, wzrost ogólnego osłabienia i szybkiego zmęczenia, a także ból głowy.

Dość często u niemowląt w tym okresie lekarze diagnozują nieprawidłowo, biorąc pod uwagę te objawy kliniczne jako objawy ostrej choroby układu oddechowego lub grypy.

Identyfikacja choroby pomaga tylko w badaniach laboratoryjnych, które łatwo pokazują czynnik wywołujący zakażenie. Jednak ten okres jest dość długi bez prawidłowej diagnozy.

W przypadku zapalenia żołądka lub postaci dyspeptycznych charakteryzujących się pojawieniem się niepożądanych objawów narządów przewodu pokarmowego. Dziecko może odczuwać dyskomfort i ból w nadbrzuszu. Dzieciak często ma czkawkę, skarży się na nudności lub wymioty. Z reguły w tym okresie zmniejsza się apetyt chorego dziecka. Nieprawidłowa diagnoza prowadzi lekarzy do błędnej diagnozy, co oznacza, że ​​dziecko ma proste zatrucie pokarmowe.

Wariancie astenowegetatywnemu nie towarzyszy również pojawienie się jasnych i specyficznych objawów. Dziecko staje się trochę letargiczne, szybko się męczy nawet po wykonaniu zwykłych czynności, je bez apetytu, może narzekać na ból głowy. Zazwyczaj rodzice w tym okresie myślą, że dziecko nie jest chore, ale po prostu staje się bardzo zmęczone lub niegrzeczne. Na tym etapie trudno jest podejrzewać chorobę, nawet u doświadczonego lekarza.

Reumatologiczny wariant okresu przedterminowego jest dość rzadki. Małe dzieci zwykle zaczynają narzekać na ból w nogach podczas chodzenia. Wizualnie obszar stawu nie może zostać zmieniony. Jednak nawet chód dziecka zaczyna się zmieniać. Zazwyczaj dziecko stara się nie nadepnąć na bolesną nogę, ponieważ znacznie zwiększa to jego ból. Niektórym autoimmunologicznym formom choroby towarzyszy pojawienie się dziecka na wysypkach skórnych, które z wyglądu mogą przypominać alergię.

Okres przedterminowy stopniowo ustępuje, a dziecko ma jasne i specyficzne oznaki uszkodzenia wątroby, które są dobrze znane każdej matce. To jest żółtaczka. Zwykle rośnie w ciągu kilku dni. Twardówka oka, widoczne błony śluzowe, a następnie skóra staje się żółta. Może być z jasnej cytryny do oliwki. Jest to zdeterminowane przez zakaźne cechy czynnika sprawczego.

Nasilenie tej cechy zależy również od wieku. U noworodków i niemowląt żółknięcie skóry może być lekko wyrażone. Niektórym formom żółtaczki towarzyszy niedopuszczalny świąd. Oglądane z tych niemowląt na skórze widoczne są liczne ślady drapania.

Wynika to z faktu, że normalnie wątroba syntetyzuje substancje, które mają pozytywny wpływ na naczynia krwionośne i naczynia włosowate. Kiedy dochodzi do naruszenia, ich pęknięcia i odpływ krwi. Dziecko może rozwijać krwawienia z nosa lub pojawiać się różne siniaki na skórze. W tym czasie z reguły dziecko staje się bardziej pobudliwe.

Pod koniec okresu żółtaczki wszystkie główne funkcje wątroby są stopniowo normalizowane. Prowadzi to do zaniku negatywnych objawów choroby. Dziecko zaczyna czuć się znacznie lepiej. Średnio okres ten trwa zaledwie kilka tygodni. Jednak w cięższych przypadkach choroby może to trwać nawet kilka miesięcy. Sytuacje te mówią o rozwoju przedłużającego się okresu choroby.

Również w praktyce dzieci istnieją alternatywne formy choroby:

• Anicteric. Dzięki tej opcji skóra dziecka pozostaje jasnoróżowa. Poziomy bilirubiny mogą być normalne lub nieznacznie podwyższone. Granice wątroby zwykle nie przekraczają normy. Podczas badania można zidentyfikować czynnik chorobotwórczy, a także nieznacznie zwiększyć poziom specjalnych enzymów wątrobowych - aminotransferaz.
• Wymazany. Praktycznie nie powoduje dyskomfortu u dziecka. Podczas badania lekarza wykrywa się pewien wzrost w wątrobie. Diagnoza choroby w tej postaci choroby jest najtrudniejsza.
• Subkliniczne. Przy tym wariancie choroby u dziecka nie pojawiają się żadne kliniczne objawy choroby. Dziecko czuje się dobrze. Identyfikacja choroby na tym kursie jest bardzo trudna. Aby ustalić diagnozę, konieczne jest przeprowadzenie specjalnych testów laboratoryjnych, które określają patogen we krwi, a także przeciwciała opracowane przez organizm.

Lekarze nazywają wrodzone formy choroby płodu. W tym przypadku infekcja występuje w macicy: od matki do dziecka. Jeśli kobieta w ciąży jest zarażona wirusami zapalenia wątroby, a także jeśli ma ostrą postać choroby, może łatwo zainfekować jej nienarodzone dziecko.

Wrodzone zapalenie wątroby zaczęło się pojawiać w praktyce noworodkowej leczenia pediatrów i lekarzy chorób zakaźnych. Wynika to w dużej mierze z braku wszystkich niezbędnych szczepień dla przyszłych matek. Eksperci mogą również nazywać zapalenie wątroby w surowicy noworodkami. Oznacza to, że wirus dostał się do dziecka poprzez płynny składnik krwi - surowicy.

Rozwój choroby u noworodków i niemowląt może być dość szybki. W niektórych przypadkach prowadzi to do powstania wielu powikłań. Wiele z nich może nawet przyczynić się do stanów zagrażających życiu: wstrząsu lub śpiączki. W takich przypadkach intensywna opieka medyczna jest już wymagana na oddziale intensywnej terapii.

Ale nie zawsze u noworodków wirusowe zapalenie wątroby występuje w ciężkiej postaci. Jeśli dziecko rodzi się z dobrą wagą, jak również bez różnych towarzyszących patologii narządów wewnętrznych, rozwój choroby może być całkiem łatwy. Takie dzieci z konieczności wymagają większej uwagi ze strony rodziców i personelu medycznego.

Wśród cech wyróżniających niemowlęta pierwszego roku z zapaleniem wątroby są następujące:

• W niektórych przypadkach choroba może wystąpić z usuniętymi objawami.. Ta opcja jest również nazywana anicteric, ponieważ dziecko nie ma żółtaczki.
• Ostry wzrost aktywności enzymów wątrobowych. Transaminazy wątrobowe mogą zwiększać się kilka razy. Wskazuje to na uszkodzenie komórek wątroby. Wraz z rozwojem cholestatycznego wariantu choroby, któremu towarzyszy naruszenie odpływu żółci, obserwuje się również wzrost poziomu bilirubiny.
• Powiększona wątroba. Jego granice mogą znacznie przekraczać maksymalne dopuszczalne dla tego wieku. Gdy autoimmunologiczne warianty zapalenia wątroby również powiększona śledziona. Lekarz będzie w stanie zidentyfikować te odchylenia podczas badania, a także podczas wykonywania badania USG.

• Częste przejście choroby do postaci przewlekłej. Zwykle jest to charakterystyczne dla tych form choroby, które rozwinęły się z przebiegiem podostrym. Przedłużające się i niszczące działanie wirusów na hepatocyty prowadzi do ich uszkodzenia i zakłócenia podstawowych funkcji wątroby.
• Mieszane formy choroby. U niektórych osłabionych niemowląt wirusowe zapalenie wątroby łączy się z bakteriami. Najczęściej - z paciorkowcami. Takie formy choroby są dość trudne i wymagają powołania nie tylko leków przeciwwirusowych, ale także antybiotyków.

• Oczywiście bez objawów. Również lekarze nazywają tę formę ukrytą. Podejrzenie jego obecności u dziecka jest możliwe tylko pod ścisłą obserwacją dziecka. Obserwujący rodzice będą mogli zauważyć ciemne plamy na pieluszce z moczu, które są wynikiem podwyższonego poziomu enzymów wątrobowych. Małe dzieci cierpiące na utajoną formę choroby mogą nadmiernie zwracać pokarm, a także odmawiać karmienia piersią.
• Możliwy rozwój piorunujących postaci choroby. Takie zapalenie wątroby jest najbardziej niebezpieczne u dzieci w pierwszych sześciu miesiącach życia. Jeśli choroba zostanie wykryta u noworodka w tym wieku, wówczas jest zwykle hospitalizowana na oddziale chorób zakaźnych w celu intensywnego leczenia.

• Naruszenie głównych okresów zapalenia wątroby, i zmienić czas okresu inkubacji. W tym przypadku okres bez żółtaczki u dziecka może wcale nie być. Temperatura dziecka gwałtownie wzrasta. Zwykle wzrasta do liczby gorączkowej.
• Wydłużenie czasu lodowcowego. Może trwać nawet półtora miesiąca. Podczas badania dziecko wykazało bardzo wysoki poziom bilirubiny. W kilku przypadkach może nawet kilkakrotnie przekroczyć normę. Podczas badania takich dzieci lekarze zwykle wykrywają duże rozmiary śledziony. W takim przypadku granice wątroby przez długi czas mogą pozostawać w granicach normy wieku.
• Częsty rozwój powikłań. Ryzyko ewentualnych negatywnych konsekwencji choroby u noworodków wzrasta kilkakrotnie. Im młodsze dziecko, tym większe ryzyko wystąpienia powikłań. Zazwyczaj najcięższy przebieg choroby u niemowląt w pierwszych 3-6 miesiącach życia.

W przytłaczającej liczbie przypadków rozpoznanie wirusowego zapalenia wątroby jest dość łatwe do ustalenia. 75% dzieci z żółtaczką, lekarze znajdują oznaki tej choroby. Lekarz może podejrzewać chorobę podczas rutynowego badania i określania wielkości narządów wewnętrznych. Po takim badaniu klinicznym lekarz pisze kilka testów i badań, które pozwalają dokładnie określić diagnozę.

Do wykrywania zapalenia wątroby u dziecka stosuje się następujące testy:

• Ogólne i biochemiczne badania krwi.
• Badanie moczu w celu wykrycia w nim pigmentów żółciowych.
• Badanie krwi ELISA w poszukiwaniu czynnika chorobotwórczego. Pozytywna analiza wskazuje na obecność wirusów w ciele dziecka. Jednak test nie ma wystarczającej wysokiej specyficzności. Prowadzi to do fałszywego wyniku pozytywnego. W takich sytuacjach po kilku miesiącach wymagane jest wielokrotne monitorowanie.
• Test serologiczny do wykrywania przeciwciał. Potrzebny jest pewien czas na ich powstanie, dlatego niemożliwe jest ich wykrycie w początkowej fazie choroby.
• PCR. Dość dokładne badania, które pomagają wykryć różne wirusy w organizmie.
• Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej. Pomaga ustalić rzeczywistą wielkość wątroby i śledziony, a także daje jakościowy opis istniejących anomalii w tych narządach.

Ryzyko zakażenia wewnątrzmacicznego w czasie ciąży jest dość wysokie. Najczęściej pytanie to zadawane jest przez kobiety z WZW B lub C. Wirus typu B jest mały i bardzo łatwy do przejścia przez łożysko. Matki z wirusowym zapaleniem wątroby typu B, według statystyk, już zakażone dzieci rodzą się w większości przypadków.

Możesz na to wpłynąć. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji wewnątrzmacicznej, bardzo ważne jest zaplanowanie ciąży.Przed początkiem poczęcia przyszłej matce można zapewnić niezbędne leczenie. Pomoże to zmniejszyć stężenie wirusów w organizmie. W przyszłości, podczas ciąży, pomoże to znacznie zmniejszyć ryzyko ewentualnej infekcji dziecka.

Harmonogram szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B zatwierdzony w oficjalnym dokumencie Rosji. Informacje o czasie szczepień można znaleźć w Narodowym Kalendarzu szczepień ochronnych. Aby zapewnić niezawodną ochronę przed wirusowym zapaleniem wątroby typu B, wymagane będą tylko trzy dawki szczepionki. Tak prosty środek zapobiegawczy pomoże chronić przyszłe dziecko przed możliwą infekcją niebezpieczną chorobą.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest również dość częstym zagrożeniem podczas ciąży. Naukowcy wykazali, że wirusowe patogeny tej choroby trudno przenikają przez łożysko. Jednak ryzyko infekcji nadal istnieje. Większość infekcji jest rejestrowana podczas porodu. Przechodząc przez kanał rodny, dziecko może zostać zarażone.

Obecnie nie istnieje szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu C. Dlatego każda mama w czasie ciąży powinna przestrzegać podstawowych zasad profilaktyki. Konieczne jest ograniczenie i zminimalizowanie wszystkich możliwych kontaktów, które mogą prowadzić do zakażenia jej i przyszłego dziecka. W niektórych sytuacjach możliwe jest nawet zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C w salonie kosmetycznym podczas cięcia. manicure.

Wiele form zapalenia wątroby kończy się całkowitym wyzdrowieniem. 90% dzieci, które chorowały na chorobę Botkina w dzieciństwie, nigdy tego nie pamięta. Postacie pozajelitowe występujące podczas zakażenia przez krew zwykle nie mają tak dobrego przebiegu i rokowania. Dość często z ostrego przebiegu stają się przewlekłe.

W wirusowym zapaleniu wątroby typu B mogą wystąpić niekorzystne powikłania w okresie przedterminowym. Według statystyk obserwuje się je u dzieci w 5-15% przypadków. Najczęstsze powikłania to krwawienie krwotoczne, pojawienie się wysypek skórnych, ból stawów, pojawienie się krwi w moczu.

Niektóre dzieci rozwijają niektóre choroby reumatologiczne. Lekarze zauważyli pojawienie się objawów późnej porfirii skórnej, liszaja płaskiego i innych patologii u takich dzieci. Do tej pory naukowcy nie dali odpowiedzi na pytanie, dlaczego te choroby rozwijają się u dzieci z wirusowym zapaleniem wątroby typu C.

Błyskawiczne formy zapalenia wątroby, którym towarzyszy masowa śmierć komórek wątroby, występują w 1-5% przypadków. Takiemu szybkiemu rozwojowi choroby towarzyszy obfita martwica wątroby. Stan dziecka pogarsza się. W niektórych przypadkach może nawet wystąpić szok lub śpiączka. Leczenie wymaga pilnej hospitalizacji w szpitalu i masowej terapii infuzyjnej.

Proces chronizacji występuje u około 40-50% dzieci. Przewlekłe zapalenie wątroby znacznie upośledza jakość życia dziecka. Dziecko może cierpieć z powodu nadmiernego zmęczenia, źle się uczyć i bardzo szybko się męczyć. U takich dzieci z reguły zmniejsza się lub zaburza apetyt. Niektóre dzieci mają trudności z zasypianiem lub często budzą się w środku nocy.

Każda postać kliniczna wirusowego zapalenia wątroby jest traktowana inaczej. Jaźń Botkina odchodzi za kilka tygodni. Ta forma choroby wymaga jedynie wyznaczenia leczenia objawowego. Zastosowanie specjalnych środków przeciwwirusowych do eliminacji wirusa nie jest wymagane. Zazwyczaj ciało dzieci radzi sobie z eliminacją mikroorganizmów i normalizacją ich pracy.

Leczenie pozajelitowego wirusowego zapalenia wątroby jest dość trudnym zadaniem. Wybór schematu leczenia farmakologicznego przeprowadza lekarz chorób zakaźnych.Dziecko, które zostało znalezione we krwi zakaźnych patogenów, zgłosiło się do ambulatorium. Dziecko powinno przejść obowiązkowe konsultacje z lekarzami i przejść wszystkie niezbędne testy. Hospitalizacja zwykle nie jest wymagana w ostrym okresie choroby.

Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których dziecko cierpi na ciężkie, a zwłaszcza piorunujące zapalenie wątroby. W tej sytuacji dziecko jest hospitalizowane na oddziale chorób zakaźnych szpitala dziecięcego w celu przeprowadzenia niezbędnego leczenia.

Kompleksowe leczenie ostrego okresu choroby obejmuje:

• Leczenie przeciwwirusowe. Jest przepisywany do pozajelitowych postaci zapalenia wątroby. Stosowane są różne schematy terapii lekowej. Terapia sofosbuwirem jest stosowana w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C. To narzędzie ma dość wysoką wydajność i dobre widmo tolerancji.

• Eliminacja zatrucia. Ułatwia to obfite picie, a także stosowanie sorbentu i leków przeciwgorączkowych. Jako sorbenty można stosować: węgiel aktywny, Smektu i inne leki.

• Immunomodulujący. Pomagają przywrócić normalne funkcjonowanie układu odpornościowego. Terapia immunoglobulinami ma pozytywny wpływ na leczenie zapalenia wątroby typu C. Można także stosować leki serii interferonowej.

• Choleretic. Mianowany w ciężkim zespole cholestazy. W tym przypadku stagnacja żółci i naruszenie jej odpływu przez drogi żółciowe. W podobny sposób można dopasować: Hofitol, Cholenim i inne środki. Powołanie leków odbywa się dopiero po USG wątroby i woreczka żółciowego. W obecności kamieni w tych narządach nie jest możliwe stosowanie żółciopędnej.

• Hepatoprotektory. Wyznaczony, aby wyeliminować i zapobiec śmierci lub poważnemu uszkodzeniu komórek wątroby. Wybór leku zależy od wieku dziecka, a także od wariantu patogenu.
• Żywienie medyczne. Dzieci z przewlekłym zapaleniem wątroby powinny stosować dietę przez całe życie. Smażone i tłuste potrawy dla nich pod ścisłym zakazem. Również wszystkie produkty typu fast food i gotowane z dużą ilością masła są wyłączone z menu. Właściwe odżywianie z wystarczającym spożyciem niskotłuszczowych odmian mięsa i drobiu, a także zbóż i produktów mlecznych - skuteczna gwarancja prawidłowego funkcjonowania wątroby przez wiele lat.
• Odpoczynek w łóżku podczas żółtaczki. Ten prosty środek pomaga zmniejszyć ryzyko dalszych komplikacji. Aby osiągnąć szybszy powrót do zdrowia, dziecku należy podać wystarczającą ilość płynu. Pomoże to szybko poradzić sobie z negatywnymi objawami choroby.

Nawet przejście do przewlekłej postaci choroby nie ma znaczącego wpływu na oczekiwaną długość życia dziecka. Dzieci prowadzą aktywny tryb życia od wielu lat. Tylko u 2% dzieci mogą wystąpić wystarczająco niebezpieczne komplikacje. Zazwyczaj rozwijają się u noworodków i niemowląt. Jakość życia zależy od formy choroby.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C zwykle występuje bez wyraźnych objawów przez długi okres czasu. Jeśli nie są leczone, mogą prowadzić do rozwoju długoterminowych skutków u dziecka. Już w wieku dorosłym powoduje całkowite uszkodzenie i śmierć komórek wątroby - marskość wątroby. W tym przypadku osoba powinna już otrzymać terapię na całe życie, czasami jest to nawet wskazanie do założenia grupy osób niepełnosprawnych.

Zapobiegać wirusowej chorobie wątroby może być tylko poprzez zapobieganie. Obecnie istnieją doskonałe i skuteczne szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B i A. Pomogą one chronić ciało dzieci przed niebezpiecznymi infekcjami pozajelitowymi. Szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B zaczynają być przeprowadzane już w szpitalu.Harmonogram szczepień jest ściśle regulowany i uwzględniony w kalendarzu krajowym.

Dr Komarovsky opowie o wirusowym zapaleniu wątroby w następnym filmie.