Liczba krwinek leukocytarnych: dekodowanie u dzieci
Badanie krwi dziecka pomaga lekarzowi dowiedzieć się, czy dziecko jest zdrowe lub ma jakąś patologię. Oprócz zliczania całkowitej liczby krwinek, poziomu hemoglobiny, hematokrytu i ESR, formuła leukocytów jest również określana w analizie klinicznej. Co kryje się pod tą nazwą, dlaczego należy ją zdefiniować i jak poprawnie odszyfrować?
Co to jest
Leikoformula (formuła krwi lub leukogram) zwany obliczonym procentem różnych postaci białych krwinek. W przeciwieństwie do płytek krwi i czerwonych krwinek, białe krwinki są reprezentowane przez różne gatunki. W niektórych z nich występują granulki, dlatego takie leukocyty nazywane są granulocytami (obejmują one granulocyty zasadochłonne, neutrofile i eozynofile), w innych granulkach nie ma, dlatego są nazywane agranulocytami (ich przedstawicielami są monocyty i leukocyty).
Licząc ich liczbę pod mikroskopem, technik wyraża to w procentach. Patrząc na wynik analizy, lekarz widzi, ile procent tych lub innych białych krwinek z ich całkowitej liczby znajduje się w krwi dziecka.
Zalecamy obejrzenie wydania programu „Żyj zdrowo!”, Który szczegółowo opisuje, czym są leukocyty i jak obliczany jest procentowy stosunek ich form we wzorze krwi:
Dlaczego i kiedy ustalam
Chociaż wszystkie białe cielęta chronią dziecko przed czynnikami niekorzystnymi dla jego zdrowia, każdy rodzaj białych krwinek odgrywa rolę. Dlatego formuła leukocytów pomaga wyjaśnić diagnozę, dowiedzieć się, jak ciężki jest stan pacjenta, a także sprawdzić, czy przepisane leczenie działa.
Nacisk kładzie się na popularnego pediatrę Komarowskiego. Podkreśla on, że leukocytoza (wzrost liczby wszystkich leukocytów) lub leukopenia (zmniejszona liczba wszystkich białych krwinek) pomoże tylko wiedzieć, że dziecko ma chorobę, a dzięki formule leukocytów lekarz może zrozumieć, jaki proces patologiczny zachodzi w ciele dziecka.
Zapisy programu Komarowskiego na temat analizy klinicznej krwi dziecka, patrz poniżej:
Leukogram zalecany:
- Planowany do badań profilaktycznych dzieci w określonym wieku (w wieku 1 roku, a następnie rocznie).
- Przed wykonaniem szczepienia.
- W przypadku dolegliwości i podejrzenia infekcji, na przykład, jeśli dziecko traci na wadze, jego węzły chłonne wzrosły, pojawiła się biegunka, wzrosła temperatura ciała, ból stawów i tak dalej.
- Jeśli rozpoczęło się zaostrzenie przewlekłej choroby.
- Jeśli dziecko przygotowuje się do operacji.
Należy zauważyć, że na wygląd formuły leukocytów mają wpływ różne czynniki, a głównym jest wiek. Obraz w postaci analizy urodzonego dziecka, dziecka w wieku 2 lat lub 3 lat lub nastolatka w wieku 15 lat będzie inny. Dlatego kierunek małego pacjenta powinien być zawsze wskazywany w kierunku. Pomoże to technikowi laboratoryjnemu oznaczyć wyższe lub niższe niż normalne stawki.
Wskaźniki normy i rola różnych form leukocytów
Eozynofile
Takie komórki są zaprojektowane w celu ochrony ciała dziecka przed alergenami i pasożytami. Procent eozynofili wynosi zwykle:
|
Noworodki |
1-4% |
|
Od 10 dni życia u dzieci do jednego roku |
1-5% |
|
U dzieci starszych niż jeden rok |
1-4% |
Neutrofile
Te najbardziej obfite białe krwinki są potrzebne do zwalczania patogenów. Są reprezentowane we krwi dziecka w kilku formach, które różnią się pod względem dojrzałości:
- Młode neutrofile. Nazywane są także mielocytami i metamielocytami. Zazwyczaj nie występują w formule leukocytów.
- Jądra pasma - młode komórki neutrofilów. Lekarze określani są skrótem „pałeczki”.
- Segmentowy. Takie neutrofile są w pełni dojrzałymi komórkami i normalnie powinny przeważać wśród wszystkich leukocytów neutrofilowych.
Normalna zawartość komórek kłutych natychmiast po urodzeniu nazywa się 5-12%, ale piątego dnia po urodzeniu ich liczba spada do 1-5% i pozostaje taka do 5 roku życia. U dzieci w wieku powyżej 5 lat 1–4% uważa się za normę neutrofilów kłutych.
Szybkość segmentowanych komórek jest przedstawiona w tabeli:
|
W pierwszym dniu życia |
50-70% |
|
Piątego dnia życia |
35-55% |
|
Za 1 miesiąc |
17-30% |
|
Za 1 rok |
20-35% |
|
W wieku 5 lat |
35-55% |
|
Od 10 lat |
40-60% |
Bazofile
Monocyty
Komórki te są przekształcane w makrofagi i absorbują mikroby, martwe komórki i inne substancje, usuwając je z ciała dziecka. Normalnie liczba monocytów z całkowitej liczby leukocytów jest reprezentowana przez taki procent:
|
Mieć noworodka |
4-10% |
|
Od 5 dnia życia do 1 miesiąca |
6-14% |
|
Od 1 miesiąca do roku |
5-12% |
|
Za 1 rok |
4-10% |
|
Od 5 roku życia |
4-6% |
|
U dzieci powyżej 15 lat |
3-7% |
Film o tym, jakie monocyty są dostępne, można obejrzeć tutaj:
Limfocyty
Ten rodzaj białych krwinek jest dość liczny i, podobnie jak neutrofile, jest reprezentowany przez różne postacie, ale w ogólnej analizie krwi nie są określane poszczególne typy limfocytów. Głównym zadaniem tych komórek jest udział w odpowiedziach immunologicznych. Aktywnie chronią dzieci przed wirusami. Uważa się normę limfocytów u dzieci w różnym wieku:
|
Natychmiast po urodzeniu |
16-32% |
|
Z 5 dniami życia |
30-50% |
|
W dziesiątym dniu życia |
40-60% |
|
Od pierwszego miesiąca |
45-60% |
|
U dzieci starszych niż jeden rok |
45-65% |
|
W wieku 5 lat |
35-55% |
|
Od 10 roku życia |
30-45% |
Jak rozszyfrować wyniki
Lekarz powinien ocenić leukogram, porównując jego dane z objawami i innymi badaniami dziecka.
Drobne odchylenia
Stosunek leukocytów może się nieznacznie różnić ze względu na:
- Obciążenie emocjonalne.
- Aktywność fizyczna.
- Jedzenie przed podaniem krwi.
- Biorąc trochę leków.
Zmiana liczby neutrofili
Jeśli neutrofile są podwyższone w porównaniu z innymi leukocytami, nazywa się to neutrofilią, a zmniejszenie liczby takich komórek nazywa się neutropenią. Główne przyczyny tych zmian to:
Powyżej normalnej | Poniżej normalnej |
Zakażenie bakteryjne | Różyczka, zapalenie wątroby, ospa wietrzna, grypa |
Zakażenie grzybami, pierwotniakami i niektórymi wirusami | Uszkodzenie szpiku kostnego przez chemioterapię lub radioterapię |
Proces zapalny (zapalenie skóry, zapalenie stawów, reumatyzm, zapalenie trzustki i inni.) | Nadczynność śledziony |
Guz | Niedokrwistość |
Zatrucie | Białaczka i inne nowotwory |
Cukrzyca | Leki cytotoksyczne i inne leki |
Niektóre leki | Anafilaksja |
Okres pooperacyjny | Wrodzone nieprawidłowości |
Sepsa | Tyreotoksykoza |
Utrata krwi | Niedokrwistość z niedoboru witaminy B12 |
Przesuń w lewo
Przesunięcie w prawo
Zmiana liczby bazofilów
Bardzo rzadko obserwuje się zmniejszenie liczby bazofilów we krwi i nie jest to istotny diagnostycznie znak.
Zmiana liczby limfocytów
Jeśli takie komórki zostaną określone ponad ilość, nazywa się to limfocytozą. Brak tego typu leukocytów we krwi to limfocytopenia. Najczęściej takie warunki są spowodowane takimi problemami:
|
Powyżej normalnej |
Poniżej normalnej |
|
Infekcje wirusowe (ARVI, zapalenie wątroby, mononukleoza, koklusz, HIV i inne) |
Niedobory odporności (zarówno nabyte, jak i wrodzone) |
|
Rak krwi |
Niedokrwistość aplastyczna |
|
Zatrucie |
Choroby układowe |
|
Akceptacja niektórych leków |
Gruźlica |
|
Usuwanie śledziony |
Chłoniak lub choroba Hodgkina |
|
Choroba radiacyjna |
|
|
Niewydolność nerek |
Zmiana liczby eozynofili
Zwiększona liczba takich komórek nazywana jest eozynofilią i zdiagnozowana u:
- Inwazje robaków.
- Infekcja najprostszą.
- Reakcje alergiczne.
- Białaczka
- Szkarłatna gorączka i reumatyzm.
- Malaria.
- Mononukleoza.
- Rozległe oparzenia.
- Ostre infekcje bakteryjne.
Zmniejszenie odsetka eozynofili, zwanego „eozynopenią”, jest bardzo rzadkie u dzieci i może być spowodowane procesem zapalnym w początkowej fazie lub ciężkim zakażeniem ropnym. Ponadto liczba tych białych krwinek zmniejsza się z powodu leczenia glukokortykoidami lub zatruciem metalami ciężkimi.
Zmiana liczby monocytów
Nadmiar normy takich komórek nazywany jest monocytozą i jest określony przez:
- Mononukleoza.
- Gruźlica.
- Choroby autoimmunologiczne.
- Białaczka i inne rodzaje nowotworów.
- Reumatyzm.
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
- Choroby pasożytnicze.
Zmniejszenie poziomu monocytów (monocytopenia) jest charakterystyczne dla okresu pooperacyjnego, wyczerpania organizmu, posocznicy lub stosowania steroidów. Ponadto liczba monocytów jest zmniejszona po chemioterapii lub ekspozycji na promieniowanie.
