Infekcje wewnątrzmaciczne: od przyczyn do skutków

Często, słysząc o infekcji wewnątrzmacicznej, rodzice nie mogą sobie wyobrazić, o co chodzi. Jeśli kobieta w ciąży ma grypę, czy jest to infekcja, czy nie? A jeśli jest drozda - czy dziecko może zostać zarażone? Ten artykuł skupi się na infekcjach wewnątrzmacicznych płodu i sposobach ich unikania.

Zakażenia wewnątrzmaciczne nazywane są dość dużą grupą dolegliwości płodu i nowo narodzonych okruchów. Takie infekcje stają się możliwe w wyniku zarażenia dziecka podczas ciąży (podczas pobytu wewnątrzmacicznego), a także podczas porodu. Taka infekcja może spowodować śmierć dziecka przed urodzeniem, a także opóźnienie rozwoju dziecka. Obecność zakażenia wewnątrzmacicznego u kobiet zwiększa prawdopodobieństwo poronienia i przedwczesnego porodu. Wielkie ryzyko anomalie i wady formacji dziecka, uszkodzenia jego narządów i układów, zwłaszcza nerwowych.

Środki wirusowe, bakterie chorobotwórcze, grzyby, a czasami niektóre pasożyty mogą powodować choroby płodu w macicy i podczas porodu. Ścieżka transmisji jest zawsze pionowa, tj. choroba przechodzi z matki na dziecko. Trudno powiedzieć, jak często występują takie infekcje, nie ma mniej lub bardziej wiarygodnych statystyk, jednak według Światowej Organizacji Zdrowia co dziesiąty noworodek został narażony na infekcję wewnątrzmaciczną.

W jednej czwartej zgonów niemowląt w Rosji infekcje wewnątrzmaciczne są „winne”. Są przyczyną anomalii i poważnych defektów w około 80% żetonów urodzonych z pewnymi odchyleniami. Wśród dzieci, które zmarły przed osiągnięciem wieku jednego roku, z wrodzonymi wadami rozwojowymi, w około 30% przypadków główną przyczyną tragedii jest również infekcja wewnątrzmaciczna.

O jakich infekcjach mówimy? Zwykle występuje w infekcjach TORCH (TORCH). Ta redukcja została wprowadzona w 1971 r. Przez ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia:

• T-toksoplazmoza;
• O - mykoplazma, kiła, zapalenie wątroby, zakażenie paciorkowcami (paciorkowce), candida i inne infekcje wirusowe i bakteryjne;
• R - różyczka;
• C, wirus cytomegalii;
• H - opryszczka.

Ponadto wszystkie zakaźne patogeny są podzielone na oddzielne grupy:

• wirusy: różyczka (wirus różyczki), wirus cytomegalii, wirusy opryszczki, wirusowe zapalenie wątroby;
• bakterie: kiła, listerioza, gruźlica, choroby przenoszone drogą płciową, sepsa;
• pasożyty: toksoplazmoza i kilka innych;
• grzyby: Candida i inni;
• koinfekcje spowodowane przez kilka różnych patogenów.

Te choroby zakaźne rozwijają się u płodu w przypadku zakażenia od matki przed porodem lub bezpośrednio podczas porodu. Prawie zawsze źródłem infekcji jest kobieta. Przed urodzeniem dziecko może zostać zarażone krwią krążącą w układzie łożysko-płód przez zakażone wody owodniowe. W trakcie porodu - przez kontakt i aspirację. Zakażenie zakaźne może również wpływać na dziecko, gdy zalecana jest inwazyjna diagnoza prenatalna: w kordocentezie, amniopunkcji, biopsji kosmówki, a także w procedurach związanych z wprowadzaniem osocza krwi i innych leków do pępowiny dziecka.

W procesie narodzin infekcja następuje z powodu infekcji w kanale rodnym matki.Łożysko jest stworzone przez naturę nie tylko dla pożywienia, ale także dla ochrony dziecka przed wirusami, bakteriami, grzybami. A dla większości patogenów łożysko jest rzeczywiście barierą nie do pokonania. Ale tylko wtedy, gdy „miejsce dla dzieci” nie zostanie uszkodzone, działa normalnie.

Zagrożone są kobiety w ciąży, które mają problemy ze zdrowiem kobiet, na przykład, zapalenie jelita grubego, zapalenie szyjki macicy lub choroby przenoszone drogą płciową. Prawdopodobieństwo zakażenia dziecka infekcją wewnątrzmaciczną wzrasta, jeśli kobieta ma zdiagnozowane zagrożenie poronieniem, stan przedrzucawkowy, jeśli już w interesującej sytuacji cierpiała na ostrą postać powyższych infekcji. Wcześniaki są bardziej narażone na zakażenie wewnątrzmaciczne.

Jeśli dziecko zostanie zakażone na etapie organogenezy w ciągu pierwszych 2-3 miesięcy ciąży, ciąża zazwyczaj kończy się poronieniem, ponieważ wiele wad rozwojowych jest niezgodnych z życiem i dalszym rozwojem. Jeśli infekcja wystąpi przed 12. tygodniem, często prowadzi do narodzin martwego dziecka lub dziecka z poważnymi wadami. Jeśli infekcja ma miejsce w środku okresu ciążowego lub w ostatnim trzecim trymestrze ciąży, zazwyczaj zmiana jest ograniczona do pojedynczego narządu lub infekcja zostaje uogólniona.

O możliwej obecności infekcji wewnątrzmacicznej okruchów pracownicy medyczni mogą już zgadywać podczas procesu porodowego. Nieprzezroczyste, mętne wody owodniowe z zanieczyszczeniami smółki skłonią ich do takiego pomysłu. Zwykle pierwotny kał koloru ciemnozielonego wychodzi z jelit płodu po urodzeniu, ale po zakażeniu defekacja często występuje mimowolnie, gdy jest jeszcze w łonie matki, dlatego woda ma ciemny kolor i bardzo wyraźny zgniły zapach.

O wysokim ryzyku infekcji świadczą położnicy i cechy „miejsca dla dzieci”. Łożysko z infekcją wewnątrzmaciczną ma oznaki nadmiaru, są mikrozakrzepy, obszary o nekrotycznej naturze.

Wiele dzieci z infekcją wewnątrzmaciczną rodzi się z zamartwicą, ma mniejszą wagę niż jest to konieczne, występują oznaki hipotroficznej budowy ciała. Mają nieznacznie powiększoną wątrobę, można zaobserwować pewne nieprawidłowości rozwojowe, czasem przy urodzeniu obserwuje się mikrocefalię lub wodogłowie.

Od pierwszych godzin życia te dzieci mają żółtaczkę, mogą występować krosty na skórze, różne wykwity w postaci roseol lub pęcherzyków, gorączka i gorączka, drgawki, problemy z oddychaniem. Od pierwszych dni może rozwinąć się zapalenie płuc, zapalenie przewodu pokarmowego, zapalenie mięśnia sercowego, ilość hemoglobiny we krwi dziecka, często zapalenie oczu i zapalenie spojówek lub rogówki i spojówki, może wystąpić krwotok na skórze - zespół krwotoczny. Badanie w szpitalu położniczym może wykazać jaskrę wrodzoną, zaćmę, wady serca i naczyń, problemy z mózgiem.

Noworodki z infekcjami wewnątrzmacicznymi regularnie bekają, jest to obfite, ich mięśnie są osłabione, są oznaki depresji ośrodkowego układu nerwowego, skóra ma szarawy odcień. Są to typowe objawy dla wszystkich dzieci z infekcjami wewnątrzmacicznymi. Ale każda konkretna infekcja może mieć własne, charakterystyczne objawy kliniczne.

Jeśli dziecko w łonie matki jest dotknięte pasożytem jednokomórkowym - Toxoplasma, prowadzi to do poważnych konsekwencji, które objawiają się znacznym opóźnieniem rozwoju, wadami mózgu, narządów wzroku, serca i kości szkieletowych.

Po urodzeniu dziecka z wrodzoną toksoplazmozą ma gorączkę, ciężką żółtaczkę, obrzęk, zaczerwienienie skóry przez wysypkę, wysypkę krwotoczną, luźne stolce, skurcze i zapalenie mięśnia sercowego, nerek, płuc. Wiele zależy od czasu infekcji. Jeśli to się ostatnio wydarzyło, a choroba dziecka ma przebieg podostry, to zwykle objawia się zapaleniem opon mózgowych lub zapaleniem mózgu.

Jeśli dziecko zostało zakażone przez stosunkowo długi czas, a choroba stała się przewlekła, najczęściej obserwuje się wodogłowie, spadek objętości mózgu. Często dzieci rodzą się z zezem, całkowitym lub częściowym zanikiem nerwu wzrokowego.

Dziecko może urodzić się z tą chorobą zakaźną, gdy jego matka zachorowała na różyczkę w okresie ciąży. Musisz wiedzieć, że ryzyko, że dziecko również zostanie zainfekowane, zależy bezpośrednio od konkretnego okresu:

• na początkowych warunkach - ryzyko szacuje się na 85% lub więcej;
• drugi trymestr - prawdopodobieństwo wynosi około 20%;
• w trzecim - około 10%.

Dzieci, które mają szczęście przeżyć w macicy z wrodzoną różyczką, rodzą się z niską masą ciała, poród zwykle ma status przedwczesnego. W pierwszych godzinach mają obfite krwotoczne wysypki na ciele, żółtaczka związana z rozpadem czerwonych krwinek, trwa długo. Z reguły koinfekcje są nazywane triadami, ponieważ zazwyczaj są prezentowane w pewnym stopniu.

Mogą to być:

• nieprawidłowości narządów wzroku: zaćma, jaskra lub mikrooftalmia;
• uszkodzenie serca: różne wady, na przykład, otwarty przewód tętniczy lub zwężenie tętnicy płucnej;
• zaburzenia słuchu: wrodzone nieprawidłowości nerwów słuchowych i komórek rzęsatych, wrodzona utrata słuchu lub głuchota.

Znaki te są podstawowe. Występują u zdecydowanej większości noworodków z wrodzoną postacią różyczki. Istnieją jednak inne objawy, które można zaobserwować - na przykład zmniejszenie objętości mózgu, obrzęk mózgu, rozszczep podniebienia, wady rozwojowe kości szkieletowych, nieprawidłowy rozwój narządów moczowych i układu rozrodczego.

Dziecko z taką wrodzoną chorobą rozwija się ze znacznym opóźnieniem w stosunku do swoich rówieśników, podczas gdy pozostaje w tyle zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Choroba dziecka w łonie matki z cytomegalowirusem po urodzeniu objawia się zmianą pojedynczej lub rozległej nieprawidłowości wielu narządów. Powoduje, że wirus ten patologicznie obniża odporność, działa ropnie i septycznie.

Cytomegalowirus jest często główną przyczyną zmniejszenia objętości mózgu dziecka, rozwoju retinopatii i zaćmy. Zakażenie w pierwszym trymestrze zwykle prowadzi do tego, że dzieci mają wady serca i układ naczyniowy. Po urodzeniu zwykle rozwija się obustronne zapalenie płuc i uszkodzenie nerek. Cierpi z powodu tego wirusa i nerwów: wzrokowego i słuchowego. Dlatego występowanie ślepoty, głuchoty nie jest wykluczone.

Wirusy opryszczki mogą wpływać na organizm dziecka na różne sposoby: uogólnione zakażenie rozwija się w około połowie przypadków, układ nerwowy cierpi w co piątym przypadku,skóra i błony śluzowe są dotknięte w 20% przypadków.

Dziecko urodzone na świecie z uogólnioną postacią zakażenia opryszczką, zwykle doświadczają znaczących problemów ze spontanicznym oddychaniem - rozwija się tak zwany zespół stresu. Jego stan jest powikłany zapaleniem płuc, powiększoną wątrobą i małopłytkowością. Po zaatakowaniu zakończeń nerwowych najczęściej rozwija się zapalenie mózgu i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Kiedy forma skóry dziecka rodzi się z obfitą wysypką typu pęcherzyków, z wysypką dotknięta jest nie tylko skóra, ale także błony śluzowe i narządy wewnętrzne. Jeśli do tej formy zostanie dodana infekcja bakteryjna, zwykle rozwija się sepsa.

Wirusy opryszczki mogą powodować zmniejszenie objętości mózgu, ślepotę, hipoplazję kończyn oraz opóźnienie umysłowe i psychomotoryczne.

Matki zakażone Chlamydią przekazują swoje dzieci w około 45-50% przypadków. Co piąte dziecko, które urodziło się z chlamydią, rozwija zapalenie płuc, prawie wszystkie mają uszkodzenia oczu wywołane chlamydią. Niemowlęta są zakażane głównie podczas przejścia przez kanał rodny w momencie ich narodzin. A pierwsze objawy infekcji pojawiają się już po 1-2 tygodniach po porodzie.

Co czwarte dziecko, lekarze stwierdzają zapalenie nosogardzieli, co trzecie - zapalenie spojówek, które nie podlega leczeniu żadnymi antybiotykami, niewielki efekt daje tylko tetracyklina. W 15% przypadków zapalenie płuc rozwija się z silnym kaszlem. Rzadziej choroba objawia się zapaleniem żołądka i jelit. Narządy moczowo-płciowe dziecka są również atakowane w 15% przypadków - dziewczynki mają zapalenie sromu i zapalenie cewki moczowej u dzieci obu płci.

Dziecko zostaje zakażone mykoplazmą podczas porodu. W przypadku wykrycia mykoplazmy u kobiety w ciąży leczenie należy koniecznie przeprowadzić po 16 tygodniach, co pomaga zmniejszyć częstość występowania zakażeń u dzieci.

Mykoplazmoza u noworodków wywołuje zapalenie płuc, które rozwija się bardzo powoli. Dziecko jest blade, pojawia się zadyszka i stopniowo wzrasta. Około 15% dzieci w pierwszych miesiącach życia z powodu takiego zapalenia płuc umiera.

Rozpoznanie wrodzonej kandydozy jest najtrudniejsze, ponieważ często przebiega w ukryciu, a diagnoza może być opóźniona. Najczęściej zmiany grzybicze występują u dzieci, które spieszą się przedwcześnie urodzić, a także u dzieci, których matki cierpiały na cukrzycę w okresie ciąży, w obecności kandydozy w analizach przyszłej matki.

Grzyby mogą prowadzić do wielu różnych zmian: można zaobserwować zmiany skórne, śluzówkowe i uogólnione zakażenie drożdżakowe. Zakażenie Candida może mieć charakter wewnętrzny, z zakażeniami grzybiczymi mięśnia sercowego, wątroby i nerek. Choroba może płynąć łatwo i ciężko.

Przyczyną choroby u nowo narodzonego dziecka jest podobna choroba u matki podczas oczekiwania na dziecko. Dlatego wszystkie przyszłe matki przeprowadzają potrójne badanie RV podczas noszenia dziecka.

Objawy wrodzonej kiły u malucha mogą nie pojawić się natychmiast, ale w ciągu pierwszych dwóch lat życia. Zazwyczaj choroba powoduje odczucie syfilitycznego nieżytu nosa, pęcherzycy, osteoporozy i powiększenia wątroby.

Biorąc pod uwagę powagę możliwych konsekwencji takich zakażeń dla dziecka, pracownicy służby zdrowia są zaangażowani w identyfikację chorób zakaźnych, gdy tylko kobieta „na miejscu” przyjdzie do szpitala, aby się zarejestrować. Kompleksowe testy TORCH, rozmazy z pochwy na mikroflorze, bakposev przeprowadzane kilka razy w okresie oczekiwania dziecka, począwszy od pierwszego trymestru.

Lekarz może podejrzewać zakażenie wewnątrzmaciczne u dziecka w dowolnym momencie. W takim przypadku kobieta otrzyma skierowanie do inwazyjnej procedury diagnostycznej. Krew pępowinowa płodu lub próbka płynu owodniowego po badaniu in vitro (in vitro - „in vitro”) będzie w stanie udzielić dokładnej odpowiedzi na pytanie, czy dziecko ma infekcję czy nie.

Na ultradźwiękach widoczne są znaczniki. Bardzo często infekcji wewnątrzmacicznej okruchów towarzyszy zmiana ilości płynu owodniowego na większą lub mniejszą stronę, dlatego kwestia ewentualnej infekcji jest koniecznie podwyższona w przypadku niskiej wody lub wielowodzie. W wodach ultradźwięków często znajduje się tak zwana zawiesina.

Doświadczony lekarz diagnostyki ultrasonograficznej z pewnością zwróci uwagę na nieprawidłowości rozwojowe niektórych narządów wewnętrznych dziecka, na upośledzony przepływ krwi w pępowinie, łożysko. W przypadku CTG po 29-30 tygodniach ciąży możliwe choroby zakaźne płodu mogą wskazywać na zmianę i odchylenie od standardów PSP.

Po narodzinach dziecka będzie znacznie więcej możliwości diagnostyki do dyspozycji pracowników medycznych - to cały zakres badań laboratoryjnych, zarówno bakteriologicznych, jak i wirusologicznych. Bardzo pouczającą metodą jest histologia tkanek łożyska.

Wszystkie dzieci urodzone z zakażeniami wewnątrzmacicznymi natychmiast rozpoczynają leczenie. Jeśli zmiana jest zarejestrowana jako wirusowa, zaleca się leczenie interferonami, immunoglobulinami, dziecko otrzymuje immunomodulatory. Wirusy opryszczkowe wymagają użycia specjalnego leku opracowanego przeciwko nim - „acyklowiru”. Jeśli zakażenie u dziecka ma charakter bakteryjny, zaleca się leczenie antybiotykami.

Wszystkie te środki mają na celu wyeliminowanie i zneutralizowanie organizmu odpowiedzialnego za infekcję i wszystkie procesy patologiczne. Oprócz głównego leku przepisano i leczenie objawowe. I to zależy od tego, jakie konkretne objawy malucha towarzyszą zakażeniu.

Żaden lekarz nie będzie w stanie śmiało odpowiedzieć na pytanie, jakie są przewidywania dla dziecka, które urodziło się z infekcją wewnątrzmaciczną.- wszystko zależy od charakteru choroby, stopnia uszkodzenia małego organizmu, jego własnej odporności, a nawet od chęci przeżycia dziecka. Statystyki pokazują jednak, że w 80% przypadków uogólnionej infekcji wrodzonej śmierć dziecka następuje niezależnie od tego, jak dobrze szpital macierzyński i oddział dziecięcy są technicznie wyposażone.

Głównym sposobem uniknięcia wewnątrzmacicznego zakażenia płodu jest szczegółowe badanie kobiety przed ciążą. Konieczne jest ustalenie na czas, aby zidentyfikować wszystkie możliwe infekcje u kobiety i jej partnera seksualnego, wiele chorób można łatwo i dość szybko leczyć, najważniejsze jest to, że należy to zrobić przed pojawieniem się dwóch pasków na teście, wskazując, że nowy okres zaczyna się w życiu pary - okres oczekiwania kochanie

Kobieta, która planuje ciążę, a także ma dziecko pod swoim sercem, powinna wykluczyć komunikację i kontakt z pacjentami zakaźnymi. Większość infekcji w organizmie ma odzyskane przeciwciała, które chronią przed reinfekcją, jak to ma miejsce w przypadku różyczki i ospy wietrznej. A jeśli kobieta, która planuje zostać matką, zanim takie choroby nie zaszkodzi, musi to zrobić 3-4 miesiące przed ciążą odpowiednie szczepienia. Pomoże to uniknąć infekcji podczas oczekiwania na dziecko.

Po wystąpieniu choroby zakaźnej w pierwszym trymestrze, lekarz może zaoferować aborcję z powodów medycznych. Jest to również jedna z metod zapobiegania wewnątrzmacicznym chorobom zakaźnym u dzieci.

Informacje o tym, jakie infekcje wewnątrzmaciczne są niebezpieczne dla kobiet i przyszłego dziecka, można znaleźć w poniższym filmie.