Objawy i leczenie porażenia mózgowego

Porażenie mózgowe jest jednym z najtrudniejszych rozpoznań, jakie rodzice dziecka mogą usłyszeć od lekarzy. Jeśli chcesz zrozumieć, czym jest choroba, jakie są objawy i leczenie, przeczytaj ten artykuł.

Porażenie mózgowe nie jest specyficzną chorobą ze specyficznymi objawami. Jest to cała grupa patologii układu ruchowego, które stały się możliwe z powodu poważnych zaburzeń w ośrodkowym układzie nerwowym. Problemy z układem mięśniowo-szkieletowym nie mogą być uważane za podstawowe, zawsze podążają za zmianami w mózgu.

Anomalie w korze mózgowej, podkorowej, kapsułkach i pniu mózgu najczęściej występują podczas prenatalnego rozwoju dziecka. Dokładne przyczyny, które prowadzą do porażenia mózgowego u noworodków, są nadal badane przez naukowców. Jednak lekarze (pomimo masy hipotez) poważnie rozważają dwa okresy, w których globalne zmiany w mózgu mogą prowadzić do ciężkiej patologii - okres ciąży i okres bezpośrednio przed, w trakcie i bezpośrednio po porodzie.

Grupa chorób jest dość powszechna - koncentrując się na statystykach, można zauważyć, że na tysiąc dzieci, dwoje rodzi się z jednym lub innym rodzajem porażenia mózgowego. Chłopcy są prawie półtora razy bardziej narażeni na choroby niż dziewczynki. W połowie przypadków, oprócz naruszenia funkcji ruchowych, występują różne zaburzenia psychiczne i intelektualne.

Patologia została zauważona w XIX wieku. Następnie brytyjski chirurg John Little zaczął studiować traumę porodową. Dokładnie 30 lat zajęło mu sformułowanie i przedstawienie opinii publicznej, że niedobór tlenu doświadczany przez płód w momencie jego narodzin może przekształcić się w niedowład kończyn.

Pod koniec XIX wieku kanadyjski lekarz Osler doszedł do wniosku, że zaburzenia mózgowe są jednak związane z półkulami mózgowymi, a nie z rdzeniem kręgowym, jak twierdził przed nim Brytyjczyk. Jednak medycyna nie przekonała Oslera zbyt przekonująco, a teoria Little'a była oficjalnie wspierana przez bardzo długi czas, a uraz porodowy i ostry asfiksja.

Termin „porażenie mózgowe” został wprowadzony przez słynnego dr Freuda, który był neurologiem i badał ten problem w swojej własnej praktyce. Sformułował wewnątrzmaciczne uszkodzenie mózgu dziecka jako główną przyczynę patologii. Był pierwszym, który dokonał spójnej klasyfikacji różnych form tej choroby.

Współcześni lekarze uważają, że porażenie mózgowe nie może być uważane za chorobę dziedziczną. Uszkodzenia układu mięśniowo-szkieletowego i problemy z rozwojem umysłowym stają się możliwe w przypadku niewłaściwego rozwoju mózgu okruchów w okresie ciąży mamy, jak również banalnego niedorozwoju mózgu.

Jeśli dziecko urodziło się na świecie znacznie wcześniej niż wyznaczony czas, ryzyko porażenia mózgowego jest kilka razy wyższe. Potwierdza to praktyka - wiele dzieci z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego i ustaloną diagnozą porażenia mózgowego urodziło się bardzo wcześnie.

Jednak samo wcześniactwo nie jest straszne, stwarza jedynie warunki do rozwoju naruszeń.

Na prawdopodobieństwo porażenia mózgowego zwykle wpływają inne czynniki, które w połączeniu z przedwczesnym porodem i prowadzą do choroby:

• „Błędy” podczas pojawienia się i rozwoju struktur mózgu (pierwszy trymestr ciąży);
• przewlekły głód tlenowy płodu, długotrwałe niedotlenienie;
• infekcje wewnątrzmaciczne, które dziecko doznało podczas pobytu w łonie matki, najczęściej spowodowane przez wirusy opryszczki;
• ciężki konflikt rezusowy matki i płodu (występuje, gdy ujemny Rh matki i Rh pozytywny dla dziecka), jak również ciężka choroba hemolityczna dziecka zaraz po urodzeniu;
• uraz mózgu podczas i bezpośrednio po porodzie;
• zakażenie mózgu bezpośrednio po urodzeniu;
• toksyczne działanie na mózg dziecka za pomocą soli metali ciężkich i trucizn, zarówno w czasie ciąży, jak i bezpośrednio po urodzeniu.

Jednak nie zawsze jest możliwe ustalenie prawdziwej przyczyny choroby dziecka. Jeśli tylko dlatego, że niemożliwe jest zrozumienie, na jakim etapie rozwoju zarodka i płodu jest bardzo totalny „błąd”, nie ma sposobu, aby udowodnić, że uszkodzenie mózgu jest wynikiem konfliktu czynników Rh. Niektóre dzieci z porażeniem mózgowym nie mają jednego, ale kilka powodów rozwoju choroby.

Ponieważ porażenie mózgowe jest grupą naruszeń, istnieje wystarczająco szczegółowa klasyfikacja form każdego rodzaju zmiany. Każda forma porażenia mózgowego ma pewne objawy i objawy:

Ta forma jest najczęściej diagnozowana u dzieci, które w macicy cierpią na atak przeciwciał związanych z konfliktem Rh. Kiedy się rodzą, rozwój choroby hemolitycznej noworodka (HDN) odgrywa swoją rolę, a jej jądrowa forma jest szczególnie niebezpieczna. W tym samym czasie wpływa na korę mózgową, a także analizatory słuchowe.

Dziecko cierpi na upośledzenie słuchu, ma niekontrolowane drgania oczu. Wykonuje mimowolne ruchy. Zwiększone napięcie mięśni. Paraliż i niedowład mogą się rozwijać, ale nie są uważane za obowiązkowe. Dzieci z tego typu porażeniem mózgowym są słabo zorientowane w otaczającej przestrzeni, mają trudności z celowymi działaniami kończyn - na przykład, trudno jest dziecku podnieść ten lub inny przedmiot.

Z tym wszystkim intelekt cierpi w mniejszym stopniu niż w przypadku innych rodzajów porażenia mózgowego. Takie dzieci (z należytymi staraniami ze strony rodziców i nauczycieli) dobrze się towarzysko, są w stanie chodzić do szkoły, wielu udaje się wejść na uniwersytet, zdobyć zawód i znaleźć pracę.

Ten typ porażenia mózgowego jest związany z uszkodzeniem móżdżku, płatów czołowych mózgu i drogi między móżdżkiem a płatami czołowymi. Takie uszkodzenie jest najczęściej wynikiem przewlekłego ciężkiego niedotlenienia płodu, anomalii w rozwoju tych struktur mózgu. Urazy urodzeniowe płatów czołowych są często określane jako prawdopodobna przyczyna.

Dzięki tej formie zmniejsza się napięcie mięśniowe dziecka. Podczas poruszania mięśnie nie zgadzają się ze sobą, więc dziecko nie jest w stanie wykonywać ukierunkowanych ruchów. Równowaga spowodowana niskim napięciem mięśniowym jest prawie niemożliwa. Można zaobserwować drżenie kończyn.

Takie dzieci są najbardziej podatne na napady padaczkowe. W młodym wieku występują problemy z rozwojem wzroku i mowy.Dzięki odpowiedniej opiece, systematycznym badaniom i odpowiedniej terapii dzieci z ataniczną astatyczną postacią porażenia mózgowego mogą wykazywać pewne niskie zdolności intelektualne, które pozwalają im opanować tylko nieznacznie podstawy mowy i uświadomić sobie, co się dzieje. W ponad połowie przypadków mowa pozostaje nierozwinięta, a same dzieci nie wykazują zainteresowania tym światem.

Jest to najcięższa postać porażenia mózgowego. Występuje w wyniku uszkodzenia pnia mózgu, obu półkul lub kręgosłupa szyjnego. Najbardziej prawdopodobnymi przyczynami są niedotlenienie płodu, zamartwica mechaniczna podczas splątania szyjki macicy, krwotok w mózgu (na przykład zmiany toksyn lub zakażenie mózgu). Często przyczyną jest uraz urodzenia, w którym cierpiał kręgosłup szyjny.

Dziecko doświadcza bólu mięśni i stawów i może mieć trudności z oddychaniem. Ponad połowa dzieci z takim porażeniem mózgowym zaburza aktywność nerwów czaszkowych, w wyniku czego dochodzi do zeza, ślepoty i upośledzenia słuchu. W 30% przypadków odnotowuje się mikrocefalię - znaczny spadek objętości mózgu i czaszki. Ponad połowa pacjentów z tą postacią cierpi na padaczkę.

Niestety takie dzieci nie mogą sami służyć. Istnieją również duże problemy z nauką, ponieważ intelekt i psychika cierpią w dużym stopniu, a dziecko ma nie tylko możliwość wzięcia czegoś za ręce, nie ma banalnej motywacji, by coś wziąć lub coś zrobić.

Jest to najczęstsza postać porażenia mózgowego, rozpoznaje się ją u trzech z czterech chorych dzieci. Kiedy choroba jest dotknięta, zazwyczaj są pewne części istoty białej mózgu.

Zmiany spastyczne są obustronne, ale nogi, a nie ręce i twarz, są bardziej dotknięte. Kręgosłup jest bardzo szybko zdeformowany, ruchliwość stawów jest ograniczona. Mięśnie kurczą się w niekontrolowany sposób.

Intelekt, rozwój umysłowy i rozwój mowy cierpią dość wyraźnie. Jednak ta forma choroby podlega korekcie, a dziecko z chorobą Little'a może zostać uspołecznione - jednak leczenie będzie długie i prawie stałe.

Jest to jednostronna zmiana spastyczna, która najczęściej dotyka rączki, a nie nogi. Taki stan staje się możliwy w wyniku krwotoku w jednej półkuli mózgu.

Socjalizacja takich dzieci jest możliwa, jeśli ich zdolności intelektualne są wystarczająco duże. Rozwijaj takie dzieci z dużą różnicą w stosunku do swoich rówieśników. Charakteryzują się opóźnionym kształtowaniem umysłowym i umysłowym, problemami z mową. Czasami występują napady padaczkowe.

W tej formie patologii dysfunkcja mózgu może być obserwowana w różnych strukturach i obszarach, więc prawdopodobieństwo połączenia zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego jest całkiem realne. Najczęściej ujawnia się kombinacja form spastycznych i dyskinetycznych.

Taka forma choroby jest powiedziana, jeśli zmiany są tak rozległe, że nie jest możliwe zidentyfikowanie określonych części mózgu, w których wystąpiła nieprawidłowość (deformacja lub efekt urazowy).

Nie zawsze jest możliwe zobaczenie pierwszych objawów porażenia mózgowego u niemowlęcia, nawet w szpitalu położniczym, chociaż poważne zaburzenia mózgu są zauważalne od pierwszych godzin życia dziecka. Mniej poważne stany są czasem diagnozowane nieco później.Wynika to z faktu, że wraz ze wzrostem układu nerwowego pojawiają się komplikacje w połączeniach, naruszenia silnika i aparatu mięśniowego.

Nie można ich jednak zignorować.

Podejrzenia rodzicielskie powinny powstać, jeśli:

• dziecko nie trzyma głowy dobrze, nie może jej utrzymać nawet po 3 miesiącach;
• mięśnie okruchów są słabe, przez co kończyny są jak „makaron”;
• dziecko nie przewraca się na bok, nie czołga się, nie może spojrzeć na zabawkę i nie zabiera zabawek do uchwytów, nawet jeśli ma już 6-7 miesięcy;
• bezwarunkowe odruchy, z którymi rodzi się każde dziecko (i które normalnie powinno zniknąć o pół roku), utrzymują się nawet po 6 miesiącach;
• kończyny spastyczne napięte i nie rozluźniające się, czasami występują skurcze „ataków”;
• dziecko ma drgawki;
• zaburzenia widzenia, utrata słuchu;
• chaotyczne ruchy kończyn, niekontrolowane i przypadkowe (tego symptomu nie można ocenić u noworodków i dzieci w pierwszym miesiącu życia, ponieważ dla nich takie ruchy są wariantem normy).

Najtrudniejsze do określenia objawy porażenia mózgowego u dzieci poniżej 5 miesiąca życia. To zadanie jest trudne nawet dla doświadczonego lekarza. Może podejrzewać patologię, ale nie ma prawa tego potwierdzać, dopóki dziecko nie skończy 1 roku. Zgodnie z jednym lub kilkoma objawami z powyższej listy, nie można podejrzewać porażenia mózgowego, jak również omyłkowo mylnie traktować objawy niektórych podobnych chorób w przypadku porażenia mózgowego.

W medycynie występują trzy etapy choroby. Pierwszy (wczesny) rozpoczyna się w wieku około 3-5 miesięcy, początkowy etap to choroba zidentyfikowana w wieku od sześciu miesięcy do 3 lat, a późny etap mówi się, jeśli dziecko ma już 3 lata.

Choroby genetyczne, które są dość niezależnymi chorobami, są przyjmowane na porażenie mózgowe dość często, w wyniku czego diagnozuje się dzieci, które nie odpowiadają rzeczywistości. Współczesna medycyna jest bardzo rozwinięta, ale objawy związane z patologią mózgu są wciąż niedostatecznie zbadane.

Rozpoznanie choroby jest zazwyczaj możliwe bliżej 1 roku. Jeśli dziecko nie siedzi w tym wieku, nie czołga się, wykazuje inne postępujące objawy zaburzeń układu nerwowego, lekarz przepisuje rezonans magnetyczny.

Rezonans magnetyczny to jedyne mniej lub bardziej wiarygodne badanie, które pozwala ocenić obecność porażenia mózgowego - a nawet ustalić jego rzekomą postać.

W przypadku małych dzieci zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, ponieważ kapsułka do robienia zdjęć powinna leżeć nieruchomo przez dłuższy czas. Dzieci tego nie potrafią.

Dzięki prawdziwemu porażeniu mózgowemu, obrazy warstwowe MRI pokazują zanik korowych i podkorowych obszarów mózgu, zmniejszając gęstość istoty białej. Aby odróżnić mózgowe porażenie dziecięce od ogromnej listy zespołów genetycznych i podobnych objawów, MRI rdzenia kręgowego można przypisać dziecku.

Jeśli dziecko ma drgawki, lekarz przepisuje elektroencefalografię.USG mózgu jest istotne tylko dla noworodków, ta technika jest czasami stosowana w szpitalach położniczych, jeśli podejrzewa się porażenie mózgowe.

Czynniki takie jak wcześniactwo i niska masa urodzeniowa dziecka, ustalony fakt zakażenia wewnątrzmacicznego, stosowanie specjalnych kleszczy przez położników, choroba hemolityczna, niska punktacja Apgar u noworodka (jeśli dziecko „punktowane” przy narodzinach nie przekracza 5 punktów) może być przyczyną badania ultrasonograficznego .

Na najwcześniejszym etapie po urodzeniu można zaobserwować wizualnie objawy bardzo ciężkich postaci porażenia mózgowego. Ważne jest również, aby je odróżnić i oddzielić od innych podobnych patologii. Lekarze to powolny odruch ssania, brak spontanicznych ruchów kończyn i wodogłowie jako niepokojące objawy noworodka.

Leczenie nie ma na celu przywrócenia funkcjonowania dotkniętych chorobą części mózgu, ponieważ jest to prawie niemożliwe. Terapia ma na celu zapewnienie dziecku umiejętności i zdolności, które pomogą mu stać się członkiem społeczeństwa, zdobyć wykształcenie i służyć sobie samodzielnie.

Nie każda forma porażenia mózgowego podlega takiej korekcie, ponieważ stopień uszkodzenia mózgu u nich jest inny. Jednak w większości przypadków lekarzom i rodzicom nadal udaje się pomóc dziecku, zwłaszcza jeśli leczenie rozpoczęło się o czasie, aż dziecko skończy 3 lata. Dostępne są następujące opcje:

Funkcje motoryczne są przywracane sekwencyjnie, w tym celu stosuje się masaż terapeutyczny i terapię Bobat. Metodę tę założyli małżonkowie z Wielkiej Brytanii, terapeuci Berta i Karl Bobath. Zaproponowali wpływanie nie tylko na zranione kończyny, ale także na psychikę dziecka. W złożonym wpływie psychofizycznym daje doskonałe rezultaty.

Taka terapia pozwala dziecku rozwijać się z czasem nie tylko zdolność do poruszania się, ale także do robienia tego całkiem świadomie. Bobat-Terpiti jest przeciwwskazany tylko dla dzieci z padaczką i zespołem napadowym. Zalecana jest cała reszta tej metody.

W drugim etapie specjalista wykonuje prawidłowe ruchy fizjologiczne kończyn dziecka, aby ciało „zapamiętało” je. Na trzecim etapie dziecko zaczyna motywować (w grze lub innej formie) do samodzielnego wykonywania bardzo „właściwych” ruchów.

Terapia Bobat pozwala dziecku pozwolić mu później, ale przejść przez wszystkie naturalne etapy rozwoju - stojąc na czworakach, czołgając się, siedząc, chwytając ręce, opierając się na nogach. Z należytą starannością na zajęciach rodzice i lekarze osiągają doskonałe wyniki - „poprawne” pozycje są postrzegane przez ciało dziecka jako nawykowe i stają się odruchem bezwarunkowym.

Odpowiednie odżywianie jest bardzo ważne dla dziecka z porażeniem mózgowym, ponieważ wiele dzieci z taką diagnozą ma towarzyszące patologie narządów wewnętrznych i jamy ustnej. Najczęściej dotyczy to układu pokarmowego.

Z diety dzieci z taką diagnozą całkowicie wyeliminuj kawę i napoje gazowane, wędzone ryby i kiełbasy, konserwę i marynowane potrawy, a także pikantne i słone potrawy.

Metoda, która nosi nazwę swojego twórcy - czeskiego lekarza Vojty. Opiera się na formowaniu u dzieci zdolności motorycznych związanych z ich wiekiem. Aby to zrobić, podstawą ćwiczeń są dwie umiejętności początkowe - czołganie się i zawracanie. Oba u zdrowego dziecka powstają na poziomie odruchów.

U dziecka ze zmianami ruchowymi i ośrodkowym układem nerwowym muszą być one tworzone „ręcznie”, aby później stały się nawykiem i zaczęły nowe ruchy - siedząc, stojąc i chodząc.

Metoda rodziców może uczyć terapeuty vojta. Wszystkie ćwiczenia prowadzone są niezależnie, w domu. Skuteczność kliniczna tego typu ekspozycji (jak również terapia Bobot) nie została dotychczas udowodniona, ale nie uniemożliwia to regularnej aktualizacji statystyk medycznych o dodatnie liczby poprawionych warunków dla dzieci z porażeniem mózgowym.

Nie ma specjalnej stawki za tabletki i zastrzyki, ponieważ nie ma takiego leku, który pomógłby całkowicie wyleczyć porażenie mózgowe. Jednak niektóre leki znacznie łagodzą stan dziecka i pomagają mu bardziej aktywnie rehabilitować. Nie każde dziecko z taką patologią potrzebuje ich użycia, lekarz określa stosowność stosowania narkotyków.

Aby zmniejszyć często napięcie mięśniowe „Baclofen”, „Tolperisone”. Zmniejsz spastyczność mięśni i preparaty toksyny botulinowej - „Botox”, „Kseomin”. Po wprowadzeniu „Botoxu” w mięśniach spastycznych przez 5-6 dni widoczne jest rozluźnienie mięśni.

Ta akcja trwa czasami od kilku miesięcy do roku, po czym zwykle powraca ton. Ale umiejętności motoryczne nabyte w tym czasie są zachowane, dlatego toksyny botulinowe są zawarte w rosyjskim standardzie leczenia porażenia mózgowego jako środka złożonej terapii.

W przypadku napadów padaczkowych dziecko jest przepisywane leki przeciwdrgawkowe leków, w celu poprawy krążenia mózgowego, czasami przepisuje się leki nootropowe.

Niektóre zaburzenia porażenia mózgowego są z powodzeniem korygowane chirurgicznie. Napięte więzadła i ścięgna są operowane, wykonuje się plastykę mięśniowo-ścięgnistą, chirurdzy są w stanie całkowicie wyeliminować sztywność i ograniczone ruchy stawów towarzyszące niektórym formom choroby.

Bardzo dobre wyniki pokazują leczenie dzieci z porażeniem mózgowym ze zwierzętami. Terapia zwierzęca (jest to międzynarodowa nazwa metody, która nie zawsze jest stosowana w Rosji) pozwala dziecku szybciej się towarzysko, stymuluje funkcje intelektualne i umysłowe. Najczęściej rodzice dziecka z taką diagnozą powinni mieć psa lub kota. W takim przypadku dziecko powinno komunikować się i być blisko swojego zwierzaka tak często, jak to możliwe.

Podczas jazdy w siodle zaangażowane są wszystkie grupy mięśniowe, a próby utrzymania równowagi są refleksyjne, to znaczy sygnał z mózgu, aby wprawić mięśnie w ruch, nie jest konieczny. Podczas zajęć dzieci rozwijają przydatne umiejętności motoryczne.

Przydatne impulsy, które koń wysyła do jeźdźca podczas chodzenia, są naturalnym masażem. Podczas zabiegu dziecko umieszczane jest w siodle, wyciągane wzdłuż kręgosłupa konia, siedzi, próbując załadować wszystkie „problematyczne” części ciała i kończyn.

Emocjonalnie dzieci postrzegają żywego konia o wiele lepiej, kontakt emocjonalny jest właśnie tym czynnikiem, który umożliwia kształtowanie motywacji u dziecka z porażeniem mózgowym.

Jeśli rodzice i dzieci nie mają możliwości komunikowania się z takim zwierzęciem, wówczas na ratunek przyjdzie aparat treningowy hipopotama, w którym wszystkie ruchy są monotonne, takie same.

Dość często dzieciom przepisywane są leki naczyniowe ”.Cerebrolysin», «Actovegin„I inni klasyfikowane jako nootropowe. Chociaż ich stosowanie jest powszechne, wywołuje duże wątpliwości, ponieważ badania kliniczne nie wykazały znaczącej zmiany w stanie dzieci z porażeniem mózgowym po kuracji lekami nootropowymi.

Dość często w Internecie, rodzice, którzy nieustannie szukają nowych metod i sposobów na pokonanie strasznej choroby, natrafiają na nowoczesne leki homeopatyczne to obiecuje „lepszą aktywność mózgu”. Żaden z tych funduszy nie ma dziś oficjalnej zgody Ministerstwa Zdrowia, ich skuteczność nie została udowodniona.

Leczenie porażenia mózgowego komórki macierzyste - kolejny komercyjny i bardzo opłacalny krok producentów leków o nieudowodnionych działaniach. Badania kliniczne wykazały, że komórki macierzyste nie mogą przywrócić zaburzeń ruchowych, ponieważ nie mają żadnego wpływu na związek między psychiką a ruchliwością.

Eksperci uważają, że mózgowe porażenie dziecięce jest mało przydatne z terapii manualnej. Nikt nie zmniejsza jego wartości, z wieloma innymi patologiami podczas okresu zdrowienia po urazach, technika daje pozytywne wyniki. Jednak w dziecięcym porażeniu mózgowym jego zastosowanie jest niepraktyczne.

Przy obecnym poziomie medycyny diagnoza „porażenia mózgowego” nie jest zdaniem. Niektóre formy choroby są podatne na kompleksową terapię, która obejmuje stosowanie leków, masaże, techniki rehabilitacji i pracę z psychologiem i nauczycielem korekcji. Nawet 50-60 lat temu dzieci z porażeniem mózgowym rzadko przeżywały do ​​dorosłości. Teraz średnia długość życia zmieniła się w dużym stopniu.

Średnio, podczas leczenia i dobrej opieki, dziecko z porażeniem mózgowym żyje obecnie do 40-50 lat, a niektórym udało się pokonać próg wieku emerytalnego. Trudno jest odpowiedzieć na pytanie, ile osób żyje z taką diagnozą, ponieważ wiele zależy od stopnia i ciężkości choroby, jej formy i cech charakterystycznych przebiegu danego dziecka.

Osoba z porażeniem mózgowym podlega przedwczesnemu starzeniu, jego rzeczywisty wiek jest zawsze niższy niż wiek biologiczny, ponieważ zdeformowane stawy i mięśnie zużywają się szybciej i stwarzają warunki do wczesnego starzenia się.

Niepełnosprawność w porażeniu mózgowym jest wydawana na podstawie postaci i ciężkości choroby. Dzieci mogą liczyć na status „dziecka niepełnosprawnego”, a po ich osiągnięciu - dostać pierwszą, drugą lub trzecią grupę osób niepełnosprawnych.

Aby otrzymać niepełnosprawność, dziecko musi przejść badanie lekarskie i społeczne, które powinno ustalić:

• forma i stopień porażenia mózgowego;
• charakter uszkodzenia funkcji motorycznej (z jednej lub dwóch stron, czy istnieją umiejętności trzymania przedmiotów, poleganie na nogach);
• nasilenie i charakter zaburzeń mowy;
• ciężkość i stopień upośledzenia umysłowego i upośledzenia umysłowego;
• obecność napadów padaczkowych;
• obecność i stopień utraty słuchu, widzenie.

Dzieciom z poważnymi niepełnosprawnościom podaje się zazwyczaj kategorię „dziecko niepełnosprawne”, które przed ukończeniem 18 lat musi zostać potwierdzone. Rodzice takiego dziecka będą mogli liczyć na niezbędne dziecko środków rehabilitacji i odwiedzin sanatorium kosztem budżetu federalnego.

U niemowląt porażenie mózgowe prawie nie ma wyraźnych objawów (co najmniej do 3-4 miesięcy). Po tym, dziecko zaczyna szybko opóźniać rozwój od swoich zdrowych rówieśników.

Dzieci z porażeniem mózgowym są trudne do koordynacji ruchów.Stając się starszym, dziecko będzie starało się ich unikać. Jeśli jednocześnie zachowane zostaną zdolności intelektualne, dzieci dorastają „powoli”, robią wszystko bardzo powoli, bez pośpiechu.

Niektóre formy porażenia mózgowego są tak „zniekształcające” osobowość, że dziecko może stać się małomówne, rozgoryczone, agresywne (bez wyraźnego powodu). Błędem byłoby jednak odpisywanie wszystkiego tylko na temat choroby. Bardzo ważną rolę w kształtowaniu charakteru dziecka odgrywają jego rodzice. Jeśli są pozytywne, uprzejmie, zachęcaj do osiągania potomstwa, to prawdopodobieństwo uzyskania agresywnego dziecka jest zminimalizowane.

Odruchy (Moro, chwytny i inne), które są wspólne dla wszystkich noworodków, znikają, aby ustąpić miejsca nowym umiejętnościom. U dzieci z porażeniem mózgowym te wrodzone odruchy są często zachowywane, co determinuje złożoność uczenia się nowych ruchów.

Wiele dzieci z porażeniem mózgowym charakteryzuje się niewystarczającą masą ciała, minimalną warstwą podskórną tłuszczową, słabymi (często poczerniałymi i skręconymi) zębami. Poszczególne cechy rozwoju determinuje jeden czynnik - zachowanie potencjału intelektualnego. Jeśli jest dostępny, wiele można poprawić i poprawić.

Specjalne fundusze, które ułatwiają życie dziecku z porażeniem mózgowym, można uzyskać z budżetu federalnego. To prawda, że ​​jest to możliwe tylko wtedy, gdy lekarz wprowadził dokładną listę na karcie rehabilitacyjnej, a komisja ITU, potwierdzając niepełnosprawność, odnotowała listę niezbędnych środków na rehabilitację.

Wszystkie urządzenia są podzielone na trzy duże grupy:

• urządzenia higieniczne;
• ruchome układy;
• urządzenia do rozwoju dziecka, szkolenia i procedury medyczne.

Ponadto dziecko może potrzebować specjalnych mebli przystosowanych dla dzieci z porażeniem mózgowym, a także obuwia i naczyń.

Takie środki obejmują krzesła, toalety i krzesła do kąpieli w łazience. Aby nie nosić dziecka do toalety (zwłaszcza jeśli jest ono już duże i ciężkie), stosuje się krzesło toaletowe składające się z krzesła wyposażonego w wyjmowany zbiornik sanitarny. Krzesło zapewnia również szerokie, wygodne paski dla bezpiecznego dziecka.

Ta kategoria obejmuje wszystkie urządzenia, które pozwalają dziecku poruszać się w przestrzeni. Są to wózki inwalidzkie, chodziki, parapodium, pionizatory, chodziki-rolki.

Dziecko, które nie może się poruszać samodzielnie, potrzebuje wózka inwalidzkiego, a nie jednego. Poruszać się po domu za pomocą wózków spacerowych i chodzić - spacerowiczów. Opcja spaceru (na przykład, „Stingray”) bardziej lekki, czasem wyposażony w wyjmowany stół. Producenci wózków inwalidzkich oferują bardzo dobre opcje, ale ich cena jest dość wysoka.

Bardziej złożonym wariantem walkera jest parapodium. Jest to dynamiczny pionizator, który pozwoli dziecku nie tylko stać, ale i pracować na symulatorze. W takiej ortezie dziecko będzie mogło poruszać się niezależnie. Jednak parapodium jest odpowiednie tylko dla dzieci, które zachowały swoje funkcje intelektualne, lepiej jest dla wszystkich używać zwykłego statycznego pionizatora.

Pionizatory mocują dziecko w przestrzeni podkolanowej, a także stopy, biodra i pasek. Może występować lekkie zgięcie do przodu. Jeśli model jest wyposażony w stół, dziecko może tam nawet grać.

Takie urządzenia obejmują specjalne meble, stoły i krzesła, niektóre pionizatory, szyny, rower, sprzęt do ćwiczeń i wyrafinowane buty ortopedyczne. Wszystkie meble są wyposażone w pozycjonery ciała, pasy bezpieczeństwa. Może to być pojedynczy obiekt (krzesło lub stół) lub cały zestaw, w którym każdy element jest łączony i łączony z innym.

Ten rower jest wyposażony w uchwyty na ręce, nogi i stopy, a także laskę, która pozwala rodzicom pchać urządzenie z dzieckiem do przodu, jeśli dziecko nie może pedałować samodzielnie.

Korzystanie z roweru pozwala dobrze przygotować dziecko do nauki chodzenia, trenuje mięśnie nóg, zmienia ruchy.

Współczesna branża medyczna poczyniła wielkie postępy, a dla dzieci z porażeniem mózgowym obecnie dostępne są nie tylko najbardziej znane rowery treningowe, ale także prawdziwe egzoszkielety, które zajmą się całą „pracą” mięśni. W tym przypadku dziecko wykona ruchy wraz z egzoszkieletem, dzięki czemu zacznie się formować ruch odruchowy.

Kostium Adele jest bardzo podobny do stroju ochotniczego astronauty z filmu science fiction, ale nie powinien być przerażający, średni przebieg leczenia w takiej sukni wynosi około miesiąca. W tym przypadku dziecko (od 3 lat) będzie musiało chodzić, zginać się i rozpinać, przysiadać (jeśli to możliwe) w tym garniturze przez 3-4 godziny dziennie.

Po takich kursach, które można ukończyć w centrum rehabilitacji, dzieci czują się pewniej, łatwiej kontrolują swoje ręce i stopy, wzmocniły łuki stóp, pojawia się szerszy krok, uczą się nowych umiejętności. Lekarze twierdzą, że ryzyko rozwoju stawów „kopalnych” jest kilkakrotnie zmniejszane.

A w domu, w centrum rehabilitacji, możesz użyć symulatora Grossa. Naprawdę łatwo to naprawić w kraju, w mieszkaniu, na ulicy, a nawet w basenie, aby dziecko mogło ćwiczyć w wodzie. Symulator to ruchoma jednostka z napiętym kablem, elastyczną przyczepnością, pierścieniami dłoni, na które dziecko będzie trzymało. Ubezpieczenie i specjalny mechanizm dźwigniowy.

Zajęcia na tak prostym symulatorze (według Ministerstwa Zdrowia) dają niesamowite rezultaty - co piąte dziecko z porażeniem mózgowym rozwija umiejętności samodzielnego poruszania się nogami, około jedna trzecia dzieci z taką diagnozą po regularnych zajęciach mogła uczęszczać do specjalistycznych szkół i uczyć się.

W połowie przypadków rozwój mowy poprawia się. Ponad połowa dzieci znacznie poprawiła koordynację ruchów, 70% dzieci ma warunki do zdobywania nowych umiejętności - były w stanie nauczyć się siadać, wstać, zrobić pierwsze kroki.

Dzieci od 1 roku życia mogą bawić się specjalnymi zabawkami dla „specjalnych” dzieci, w tym zestawy do precyzyjnych umiejętności motorycznych z małymi ruchomymi i bezpiecznie przymocowanymi częściami. Specjalne zabawki do rehabilitacji medycznej tych dzieci są zaangażowane w produkcję w Petersburgu, są produkowane pod marką „Tana-SPb”. Niestety koszt zestawów jest dość wysoki. Kompletny zestaw kosztuje około 40 tysięcy rubli, ale można kupić jedną lub dwie zabawki z zestawu (1500-2000 rubli każda).

Te zabawki motorowe są idealne dla dzieci z wyraźnym opóźnieniem w rozwoju umysłowym, stymulują nie tylko zdolności motoryczne, ale także wiele innych funkcji ciała dziecka.

Rodzice nie mogą być pozostawieni sami z poważną chorobą dziecka. Wiele narzędzi rehabilitacyjnych nie można kupić kosztem budżetu, a przychody nie pozwalają na ich zakup. W tym przypadku pomogą fundusze charytatywne, które mają pomóc dzieciom z porażeniem mózgowym. Nikt nie poprosi rodziców o „opłaty za wstęp”, wystarczy wysłać listy do funduszy opisujących problem, potwierdzając diagnozę - i poczekać na niezbędne wsparcie.

Jeśli nie wiesz, gdzie się zwrócić, oto kilka organizacji, które pracują w całej Rosji i udowodniły, że pomagają dzieciom z porażeniem mózgowym:

• Fundacja Charytatywna „Dziecięce Porażenie Mózgowe” (Tatarstan, Naberezhnye Chelny, Suyumbike St., 28). Fundacja działa od 2004 roku.
• „Rusfund” (Moskwa, skrytka pocztowa 110 „Rusfond”). Fundacja działa na terenie całego kraju od 1998 roku.
• Fundacja Charytatywna „Stworzenie” (Moskwa, Magnitogorsk str., 9, biuro 620). Od 2001 r. Fundacja współpracuje z dziećmi poddawanymi leczeniu i rehabilitacji z porażeniem mózgowym w klinikach w kraju.
• Fundacja charytatywna The Spread the Wings (Moskwa, Bolszoj Kharitonievsky Pereulok, 24, budynek 11, biuro 22). Fundacja działa od 2000 roku i zapewnia wsparcie dla dzieci niepełnosprawnych.
• Fundacja Dobroderdie (Moskwa, Skatertny Lane, 8/1, budynek 1, biuro 3). Działa tylko z dziećmi z porażeniem mózgowym od 2008 roku.
• Fundacja Charytatywna „Dzieci Rosji” (Jekaterynburg, 8 marca, 37, biuro 406). Pomaga dzieciom z mózgowymi i innymi zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego od 1999 roku.
• Fundacja dla dzieci z porażeniem mózgowym „Arka” (Nowosybirsk, ul. Karola Marksa, 35). Pomaga rodzinom, w których rosną dzieci z porażeniem mózgowym, od 2013 roku.

Jeśli zamierzasz pisać do funduszy, zdecydowanie powinieneś otworzyć konto bankowe z ukierunkowanym wskazaniem „na leczenie”. Możesz wysyłać aplikacje do wszystkich funduszy, wiek dzieci nie ma znaczenia. Zgłoszenia przyjmowane są przez matki dzieci i rodziców dzieci poniżej 18 lat.

Jakie są specjalne urządzenia dla dzieci z porażeniem mózgowym, aby ułatwić im samodzielne poruszanie się, dowiesz się z poniższego filmu.