Szczepienie BCG przeciwko gruźlicy

Szczepionka BCG jest drugą szczepionką, którą dziecko spotyka po urodzeniu, jest BCG. Dlatego uczenie się o BCG jest warte więcej dla wszystkich rodziców.

Ta szczepionka ma na celu chorobę taką jak gruźlica. Ze względu na dużą częstość występowania tej choroby i stały kontakt ludzi z prątkami, BCG umieszcza się na wszystkich noworodkach, ponieważ w dzieciństwie istnieje wysokie ryzyko rozwoju ciężkich postaci gruźlicy.

• Wprowadzenie BCG pomoże zmniejszyć ryzyko rozwoju pierwotnej postaci zakażenia gruźlicą, a także zagrażających życiu ciężkich postaci choroby.
• Szczepionka jest stosowana od dziesięcioleci, więc jej wpływ na noworodki został dobrze zbadany.
• Przy odpowiednim badaniu dziecka, szczepienie noworodków jest łatwo tolerowane.
• Istnieje łagodna wersja szczepionki (BCD-M) z połową stężenia mykobakterii, którą podaje się osłabionym dzieciom.

• Szczepionka nie chroni przed zakażeniem prątkami gruźlicy.
• Ze względu na jego wprowadzenie możliwe są powikłania po szczepieniu.

Szczepionka nie jest podawana w takich przypadkach:

• Noworodek waży mniej niż 2,5 kg (o masie od 2 kg do 2,5 kg, wskazane jest podanie BCG-M).
• Dziecko ma ostrą chorobę lub choroba przewlekła pogorszyła się. Szczepienia nie przeprowadza się z infekcją wewnątrzmaciczną, problemami neurologicznymi, chorobą hemolityczną i innymi ostrymi patologiami.
• Dziecko ma niedobór odporności.
• Bliscy krewni dziecka mieli uogólnioną infekcję.
• U matki dziecka zdiagnozowano HIV.
• Dziecko ma guz.
• Test Mantoux dał wynik pozytywny lub wątpliwy.
• W miejscu wstrzyknięcia BCG pojawiła się blizna keloidowa lub zapalenie węzłów chłonnych powstałe w wyniku pierwszego wstrzyknięcia szczepionki.

Przede wszystkim wszyscy rodzice muszą się dowiedzieć, że reakcja na szczepienie przeciwko gruźlicy w postaci ropnia nie dotyczy powikłań. Bardzo rzadko po szczepieniu może rozwinąć się:

• Zimny ​​ropień - pojawia się, gdy lek dostanie się pod skórę, wymaga leczenia chirurga.
• Tworzenie się wrzodu w miejscu wstrzyknięcia o średnicy większej niż 1 cm wskazuje, że dziecko jest bardziej wrażliwe na lek i jest leczone miejscowo.
• Zapalenie węzłów chłonnych - rozwija się, gdy mykobakterie dostają się do węzłów chłonnych, wymagają operacji, jeśli węzeł chłonny jest powiększony do ponad 1 cm.
• Blizna keloidowa - skóra w miejscu wstrzyknięcia staje się czerwona i wypukłości, w tym przypadku nie przeprowadzaj ponownego szczepienia.
• Zapalenie kości i szpiku - porażenie kości przez prątki, występujące u jednego dziecka na 200 tys. Zaszczepionych, jest spowodowane zaburzeniami odporności.
• Uogólniona infekcja BCG - rozwija się u jednego dziecka na milion zaszczepionych, wiąże się z poważnym upośledzeniem odporności u dziecka.

Powodem występowania powikłań podczas szczepienia BCG są często obniżona odporność u dziecka lub szczepionka o niskiej jakości. Dlatego szczególnie ważne jest rozważenie obecności przeciwwskazań do szczepienia.

Nie ma specjalnego przygotowania do tego szczepienia. Ważne jest tylko upewnienie się, że nie ma przeciwwskazań do szczepienia, które wykonuje neonatolog w szpitalu położniczym, pediatra w klinice lub specjalista od gruźlicy w klinice gruźlicy.

Wielu rodziców jest zaniepokojonych faktem, że gruźlica jest nadal szeroko rozpowszechniona dzięki kompleksowym szczepieniom. Muszą zrozumieć, że BCG nie ma na celu zapobiegania zakażeniu prątkami. Jednak taka szczepionka o udowodnionej skuteczności osłabia przebieg choroby u małych dzieci.

Znany pediatra uważa gruźlicę za bardzo niebezpieczne choroby, z których konieczne jest zaszczepienie. Jest pewien, że lepiej zaszczepić dziecko osłabionymi bakteriami niż pozwolić dziecku spotkać się z aktywnymi. A ponieważ takie ryzyko jest prawie wszędzie - od sklepu po autobus, szczepienie jest koniecznością.

Do szczepienia użyć jednorazowej strzykawki. Szczepionkę wstrzykuje się w skórę w lewym ramieniu, w miejscu między środkową i górną trzecią. Często cała dawka BCG jest podawana raz, ale istnieje również technika, która obejmuje kilka wstrzyknięć w blisko rozmieszczonych punktach. Wprowadzenie szczepionki do tkanki mięśniowej lub pod skórę jest niedopuszczalne. Jeśli nie ma możliwości umieszczenia szczepionki w ramieniu, wybierz inne miejsce, w którym skóra jest dość gruba (zwykle udo).

Skóra na ramieniu jest napięta i igła jest włożona, po czym uwalniana jest niewielka ilość szczepionki, sprawdzając, czy igła spadła na skórę. W wyniku wprowadzenia na ramieniu dziecka tworzy się płaska biała grudka. Jego średnica wynosi do 10 mm. Po 15-20 minutach taka grudka zwykle znika.

BCG podaje się podczas pobytu w szpitalu - najczęściej w trzecim lub czwartym dniu życia dziecka. Oficjalne warunki podawania BCG w szpitalu położniczym są rozpatrywane 3-7 dni po urodzeniu. Jeśli występują przeciwwskazania, szczepienie przeprowadza się natychmiast, gdy jest to możliwe.

Reakcja na BCG rozwija się w ciągu czterech do sześciu tygodni po wstrzyknięciu, manifestując się w ciągu 1-1,5 miesiąca do 4,5 miesiąca. Po pierwsze, w miejscu wstrzyknięcia może pojawić się przebarwienie skóry - może ciemnieć, stając się fioletowy, niebieski lub nawet czarny. Po zastąpieniu zmodyfikowanej skóry pojawia się ropień. Stopniowo staje się zasklepiona i goi się, a gdy skorupa znika, w miejscu wstrzyknięcia pozostaje niewielka blizna.

U niektórych dzieci zamiast ropnia pojawia się czerwonawy płyn zawierający płyn. Staje się również pokryta skórką i pozostawia bliznę po zaciśnięciu. Jeśli dziecko ma ropień, może się przebić. Wyładowanie z niego ropy i powstanie innego ropnia są normalnymi wariantami reakcji na BCG.

W wyniku rozwoju reakcji szczepienia pozostaje charakterystyczna blizna. Zwykle jego wartość wynosi od 2 do 10 mm. Uważa się, że rozmiar blizny większy niż 5 mm jest oznaką odpowiedniej odpowiedzi na immunizację.

Obecność blizny pomaga ustalić, czy dziecko zostało wcześniej wstrzyknięte BCG. Jeśli nie ma takiego śladu, szczepionkę należy wprowadzić w najbliższej przyszłości lub poczekać na okresy ponownego szczepienia.Jeśli dziecko zostało zaszczepione i nie pojawiła się blizna, wskazuje to na nieskuteczność szczepień. Dzieje się tak u 5-10% dzieci.

Żadne inne szczepienia nie są wykonywane w tym samym czasie co BCG. Nie należy również szczepić dziecka podczas rozwoju reakcji na tę szczepionkę. Ponieważ wprowadzenie BCG do innych szczepień powinno trwać co najmniej 4-6 tygodni. Dlatego w szpitalu położniczym dziecko otrzymuje najpierw szczepionkę przeciwko zapaleniu wątroby, a następnie BCG.

Oprócz pierwszego wprowadzenia BCG w szpitalu położniczym w naszym kraju, szczepionkę tę można wprowadzić w ciągu 7 lat, a następnie w ciągu 14 lat. Powodem ponownego szczepienia jest negatywny test Mantoux, a także obecność gruźlicy u osób mających kontakt z dzieckiem. W przypadku ponownego szczepienia lek wstrzykuje się również w ramię za pomocą wstrzyknięcia śródskórnego.

Nieszczepione dziecko należy zaszczepić, gdy tylko pozwoli na to jego stan. W tym przypadku, przed wprowadzeniem BPC, wykonuje się test Mantoux i szczepionkę wstrzykuje się 3–14 dni po negatywnym wyniku testu. Jeśli Mantu dał pozytywny wynik, wprowadzenie BCG jest już bezużyteczne. Test Mantoux nie jest przeprowadzany, jeśli dziecko ma mniej niż 2 miesiące - takie dzieci mogą mieć BCG w klinice natychmiast.

Szczepienia można przeprowadzać w klinice w sali szczepień, a także w przychodni gruźliczej. Zazwyczaj nie podaje się innych szczepień w pomieszczeniu szczepień w dniu podawania BCG. Nie jest możliwe przeprowadzenie manipulacji w zwykłej sali zabiegowej, gdzie pobiera się i wstrzykuje krew. Jeśli istnieje zwiększone ryzyko reakcji na szczepionkę, BCG podaje się w szpitalu. Zgodnie z prawem dozwolone jest również szczepienie dzieci w domu iw specjalistycznych ośrodkach posiadających certyfikaty.

Również dziecko w okresie ropienia może zwiększyć temperaturę. Często nie jest wyższa niż 37,5 stopnia i jest uważana za normalną.

• Miejsce wstrzyknięcia należy chronić przed podrażnieniem mechanicznym - nie pocierać go, drapać i tak dalej. Podczas kąpieli nie należy go dotykać myjką.
• Podczas okresu gojenia się ropnia rany na ramieniu nie mogą być rozmazane i sproszkowane. Jeśli ropa zostanie z niego uwolniona, możesz pokryć ranę czystą gazą, która często się zmienia. Ściskanie zawartości ropnia jest zabronione.

Opinie rodziców na temat szczepień przeciwko gruźlicy są bardzo różne. Ktoś nie wątpi w potrzebę wprowadzenia BCG, a ktoś boi się możliwych komplikacji i zastanawia się, czy warto załadować układ odpornościowy urodzonego dziecka. Rodzice, którzy są narażeni na powikłania poszczepienne u swoich dzieci, są przeciwni szczepieniom w ogóle. Jednak wielu rodziców uważnie bada wszystkie informacje na temat BCG, preferując ochronę swoich dzieci przed gruźlicą za pomocą takiej szczepionki i dobrze spać.