Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt i noworodków

Noworodki i dzieci pierwszego roku życia często „zaskakują” rodziców szeroką gamą wysypek skórnych. Jeden z rodzajów zapalenia skóry - łojotokowy - wymaga wyjaśnienia. O tym, co i co zrobić, jeśli dziecko ma łojotokowe zapalenie skóry, powiemy w tym artykule.

Łojotokowe zapalenie skóry jest przewlekłym zapaleniem górnych warstw skóry. Należy zauważyć, że nie wszystkie obszary skóry są dotknięte, ale tylko te, w których występuje maksymalna akumulacja gruczołów łojowych, na przykład skóry głowy, twarzy. Głównymi czynnikami powodującymi chorobę są grzyby drożdżopodobne Malassezia restricta i Malassezia globosa.

Prawie wszyscy ludzie na naszej planecie mają te grzyby, które dobrze żyją na skórze, będąc integralną częścią normalnej mikroflory. Z jakiegoś powodu „wybrali” miejsca wokół gruczołów łojowych - tajemnica tych gruczołów jest doskonałą pożywką dla grzybów.

Normalny zdrowy organizm może regulować liczbę takich grzybów, jednak zmiany w równowadze hormonalnej, zmiany immunologiczne mogą prowadzić do zwiększenia liczby kolonii grzybów, a następnie nieuniknione jest podrażnienie, złuszczanie. I pojawią się dokładnie tam, gdzie produkowany jest sebum (tłuszcz).

U dorosłych łojotokowe zapalenie skóry jest zawsze alarmującym objawem, który czasem towarzyszy dość poważnym chorobom. U noworodków taka forma zapalenia skóry w zdecydowanej większości przypadków jest wariantem normy fizjologicznej. Dlatego skóra niemowląt jest delikatniejsza i cieńsza, a funkcje gruczołów łojowych nie są jeszcze doskonałe.

Większość lekarzy jest skłonna wierzyć, że objawy łojotokowe u noworodków są niezbitym dowodem związku między chorobą a „kataklizmami” hormonalnymi w organizmie. W pierwszych miesiącach życia tak zwane hormony matczyne, które matka hojnie dzieliła z dzieckiem, podczas gdy on jeszcze był w jej łonie, silnie wpływa na dziecko. Z tego samego powodu łojotok pojawia się później u niektórych nastolatków w okresie dojrzewania. Hormonalne zamieszki - to jest właśnie czynnik, który wywołuje aktywność grzybów drożdżopodobnych, takich jak Malassezia.

Wpływa na występowanie takiego zapalenia skóry i odporność dzieci. Po urodzeniu jest to tylko zestaw przeciwciał uzyskanych od matki, czyli wrodzona odporność. Ciało twojego dziecka jest niezwykle słabe i niedoskonałe. Nie ma jeszcze formacji i rozwoju. Dlatego naturalny system obronny jest tak trudny do radzenia sobie z grzybami drożdżopodobnymi, jeśli dziecko nie ma jeszcze jednego roku życia.

Przyczyną pojawienia się charakterystycznych formacji na głowie i tułowiu może być czynniki dziedziczne - często dzieci „odziedziczyły” łojotok, jeśli cierpi na przewlekłe cierpienie jednego z rodziców lub krewnych. Ponadto dziedziczona jest nie sama choroba, lecz jedynie tendencja do zwiększonego wydzielania łoju, to znaczy gruczoły dziecka działają intensywnie i wytwarzają więcej tłuszczu niż jest to wymagane do zapewnienia ochronnych funkcji skóry.

Spośród czynników zewnętrznych, sezon zimowy jest najbardziej korzystny dla rozwoju łojotokowego zapalenia skóry, nadmiernego pocenia się niemowlęcia, zwłaszcza jeśli jest owinięty cieplej i „dostarczony” z kilkoma kapslami. Agresywny dla skóry dziecka mydło toaletowe lub inne kosmetyki, które rodzice mogą wykorzystać podczas kąpieli dziecka, wywołują także zwiększoną pracę gruczołów łojowych i występowanie łojotoku.

W drugim etapie oddzielne i odmienne łuski, mające szarawy lub żółtawy kolor, łączą się w jedną krótką powierzchnię. Takie skorupy łojotokowe mogą pojawić się u dziecka nie tylko na głowie, ale także na szyi, twarzy, czole, policzkach, ciele. Dość często, w tym przypadku, dotyczy to pachwiny i pach.

Charakterystyczne objawy łojotokowego zapalenia skóry - to pojawienie się łusek, złuszczanie. Najczęściej występuje to na skórze głowy, ponieważ tam właśnie gruczoły łojowe w niemowlęciu działają najbardziej aktywnie. Faktem jest, że głowa dziecka pełni również dodatkową funkcję - uczestniczy w wymianie ciepła. Dlatego dziecko, które jest gorące, przede wszystkim poci głowę. Pod wpływem ciepła i potu gruczoły łojowe znacznie intensyfikują swoją aktywność.

Łojotok nie przypomina alergii i prawie nie można pomylić reakcji z nową formułą i pokonaniem gruczołów łojowych. Faktem jest, że pod skorupami nie ma strefy zaczerwienienia charakterystycznej dla alergii. Podczas usuwania fragmentu skorupy skóra pod nim pozostaje lekka i wieczna. U starszych dzieci i dorosłych łojotok może być świądowy. W stosunku do noworodków lekarze są niemal jednomyślni - swędzenie i dyskomfort nie powodują u niego dolegliwości.

Wiele zależy od rodzaju łojotokowego zapalenia skóry obserwowanego u danego dziecka. Medycyna wyróżnia trzy rodzaje chorób:

• Mokre łojotok. Dzięki temu zwiększa się wydzielanie gruczołów łojowych, sebum jest zbyt często wydzielany.
• Suche łojotok. Kiedy łuski mają suchy wygląd, same łatwo odpadają z powodu niewystarczającej produkcji sebum.
• Połączone (mieszane) łojotok. Ten typ choroby łączy objawy pierwszych dwóch typów.

Łojotok nie wpływa na ogólny stan dziecka: nie ma żadnego wpływu ani na apetyt, ani na sen dziecka.

Wrodzone łojotokowe zapalenie skóry, które dziecko otrzymało jako „prezent” od kogoś z rodziny, praktycznie nie podlega korekcie. Leczenie jest generalnie nieudane. Przy chorobie nabytej rokowanie jest bardziej optymistyczne. Po wyeliminowaniu przyczyn choroby objawy skóry można „szybko” wygrać.

Pozostałe czynniki, które wpływają na rozwój takiego zapalenia skóry, dobrze reagują na korektę, a czasami ustępują same, jak w przypadku zapalenia skóry, które zależy od czynników hormonalnych. W procesie powstawania własnego tła hormonalnego znika łojotok. Zwykle występuje między pierwszą połową roku a rokiem życia.

Łojotokowe zapalenie skóry u dziecka nie wymaga leczenia przez co najmniej rok. W większości przypadków przechodzi on po 4-6 miesiącach samodzielnego życia. Tylko w rzadkich przypadkach edukacja korochkovye na głowie i skórze utrzymuje się do 2-3 lat.

Pewna higiena i ogólna zgodność są zazwyczaj wystarczające. zasady, które pozwalają na manifestację takiego zapalenia skóry jak najszybciej:

• Czapki i kapelusze w domu nie są potrzebne. W każdym razie dla dziecka z łojotokowym zapaleniem skóry. Noszenie czapki lub kapelusza dla dziecka powinno być tylko na ulicy, podczas gdy ubieranie dziecka powinno być zgodne z pogodą, ponieważ nadmierne pocenie powoduje wzrost grzybów.Z tej pozycji temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna zostać zmieniona. Nie powinno być wyższe niż 20 stopni. W tym klimacie pocenie się znacznie zmniejsza.
• Kąpiel wymaga tylko kosmetyków dla dzieci.. Nie myj dziecka szamponami i szumowiną. Wystarczy, że raz w tygodniu rodzice używają najczęściej używanego mydła dla niemowląt do mycia włosów. Nadmierne stosowanie nawet hipoalergicznego mydła, zaprojektowanego specjalnie dla dzieci, narusza również funkcję gruczołów łojowych.

Pozbycie się skorup łojotokowych może być bardzo proste. Jeśli szkoda jest rozległa i dostarcza wiele niepokoju (mama, ale nie dziecko!), Możesz użyć specjalnych szamponów przeciwgrzybiczych. To jest dobrze znane „Nizoral Shampoo”, „Cebulex”.

Leczenie skóry głowy lepiej rozpocząć od zmiękczenia skór. W tym celu babcie używały podgrzewanego oleju słonecznikowego. Dziś jest używany, a wazelina i krem ​​dla niemowląt. Po nasmarowaniu należy odczekać około 15-20 minut, delikatnie przeczesać wszystkie skorupy grzebieniem lub specjalną szczotką do głowy (są miękkie i łatwe do usunięcia bez poważnych konsekwencji), a następnie umyć głowę dziecka szamponem o działaniu przeciwgrzybiczym.

Wystarczy to zrobić raz w tygodniu. Częste mycie i czesanie ranią delikatną skórę. Ukończenie procedur wodnych jest pomocne w rozmazywaniu miejsc wolnych od skorup, «Bepanten„Lub„ La Cree ”, oznacza, że ​​w razie potrzeby umiarkowanie wysusza zapalne obszary skóry i nawilża tam, gdzie skóra jest nadmiernie przesuszona. Ostatnio linia kosmetyków stała się bardzo popularna. „Emolium”. Dla niemowląt w tej linii możesz podnieść dobry nawilżający mydło i nawilżające dziecko.

Jeśli wysypka rozprzestrzenia się na obszary ciała, a dziecko jest niespokojne w dotyku, można przepisać maści oparte na hydrokortyzonie lub klotrimazolu. Jeśli podczas tworzenia się skorupy lub nieudanych prób ich usunięcia, dołączyła się wtórna infekcja bakteryjna, można przepisać maści z antybiotykami.

Przestrzeganie zasad leczenia łojotoku pomoże uniknąć powikłań. Polegają na ścisłym algorytmie działań rodzicielskich:

• nawilżające i zmiękczające skórki;
• czesanie miękkich skorup;
• umyć;
• leczenie kremami nawilżającymi lub suszącymi, a gdy przepisuje je lekarz - lek.

Wysuszyć skorupę i starać się wyeliminować mechanicznie absolutnie niemożliwe, prowadzi do uszkodzenia skóry i wstąpienia wtórnej infekcji. Pediatrzy nie mają nic przeciwko dodawaniu rumianku, kory dębu i sznurka do wody do kąpieli.

Jeśli dziecko ma łojotokowe zapalenie skóry, matka karmiąca powinna odmówić spożywania tłustego mleka, masła oraz produkty mleczne o wysokiej zawartości tłuszczu zwierzęcego. Lepiej jest preferować odtłuszczony kefir, mleko o zawartości tłuszczu nie większej niż 1,5%. Matki dzieci karmionych piersią powinny również odmówić przyjmowania pokarmów o wysokiej zawartości węglowodanów i pieczenia. Zamiast tego musisz wstrzyknąć więcej płynu, aby mleko matki stało się mniej tłuste i słodkie.

Jeśli dziecko jest karmione butelką, ważne jest, aby upewnić się, że je całkowicie. dostosowana formuła mleka. Jeśli to konieczne, wybierz inną mieszankę, najlepiej oznaczoną jako „hipoalergiczna” na opakowaniu. Takie odżywianie jest droższe, ale dla dziecka podatnego na łojotok może wystarczyć szybkie i całkowite pozbycie się objawów choroby.

Zobacz następny film na temat łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt i noworodków.