Czy dzieci poczęte metodą IVF różnią się od zwykłych i jakie konsekwencje mogą pojawić się w przyszłości?

Dzieci z „tuby” dzisiaj - nierzadko. W związku ze wzrostem liczby zapłodnień in vitro, takie dzieci nikogo nie zaskoczą. IVF jest czasem jedynym sposobem na pokonanie rodzinnej niepłodności i zostanie rodzicami. Jednak nawet bardzo kochające i drżące matki i ojcowie, a także przyszli rodzice, którzy wciąż potrzebują IVF, stają przed wieloma mitami i uprzedzeniami. Niezależnie od tego, czy dzieci IVF różnią się od zwykłych dzieci poczętych w naturalny sposób, dowiesz się, czytając ten artykuł.

Aby zrozumieć, czym są niemowlęta IVF, musisz zacząć od samego poczęcia. W naturalnej koncepcji jaja matki plemnik ojca znajduje się w szerokiej części jajowodu, a stamtąd zapłodnione jajo wchodzi do macicy w ciągu 7–9 dni po zapłodnieniu. Kiedy zapłodnienie in vitro odbywa się poza ciałem matki. Jajko pobrane od kobiety zapładniane jest w laboratorium komórką nasienia ojca. Następnie zarodek (lub częściej kilka zarodków) umieszcza się w jamie macicy, zapewniając przyszłej matce terapię hormonalną, tak aby warunki rozwoju niemowląt były zbliżone do rzeczywistych, naturalnych.

Jeśli zarodek przeżyje, dalszy przebieg ciąży po IVF nie różni się zbytnio od naturalnego, z wyjątkiem tego, że kobieta jest ściślej monitorowana. Ryzyko poronienia, zaburzeń hormonalnych, ciąż mnogich, przedwczesnych porodów i patologii łożyska jest dość wysokie.

Wielu uważa, że ​​IVF jest sprzeczne z prawami natury. Jeśli nie zapewniła mężczyznom lub kobietom możliwości rozmnażania własnego gatunku, to (według przeciwników IVF) lekarze nie mają prawa ingerować. Praktycznie nic nie stoi na przeszkodzie temu poglądowi, z wyjątkiem szczęśliwych oczu małżonków, którzy pomimo diagnozy stają się rodzicami.

Przy urodzeniu dzieci IVF nie różnią się od swoich rówieśników, poczętych naturalnie: ani wagą, ani wysokością, ani wielkością części ciała. To te same dzieci, które chcą rodzicielskiej miłości i uczucia, które radują się z uśmiechu matki i rąk ojca. Jeśli koncepcja pojawia się w ten sam sposób, ale w różnych warunkach, skąd wzięły się mity na temat „eko-dzieci”?

Faktem jest, że ludzkość przez cały czas była w stanie mistyfikować wszystko, co nowe i niezrozumiałe. IVF istnieje tylko 40 lat, co w skali historii jest porównywalne z zaledwie sekundą. Nic dziwnego, że dzieci poczęte w probówce są uważane za cud, anomalię, a nawet zło. Za mało czasu na zrozumienie, co ludzie pomyśleli w opozycji do natury.

Pierwsze IVF przeprowadzono w 1978 roku. Urodziła się brytyjska dziewczyna, Lisa Brown. Teraz ma 40 lat, zdobyła dobre wykształcenie, zrobiła karierę, urodziła (poczęła naturalnie) dzieci. Nie różni się od swoich rówieśników, nie cierpi na rzadkie choroby, nie wykazuje żadnych nienormalnych zdolności.

W ZSRR pierwsze IVF przeprowadzono w Moskwie w 1986 roku. Dziewczyna Elena Dontsova nie różni się zbytnio od innych.W sumie na świecie na początku 2018 r. W probówce znajduje się ponad pięć milionów ludzi.

Od początku 2000 roku państwo zaczęło finansowo wspierać program zapłodnienia in vitro. IVF został dodany do listy usług medycyny ubezpieczeniowej, a teraz procedura jest dostępna dla wszystkich. Dlatego rodzi się coraz więcej dzieci, które urodziły się dzięki pracy lekarzy płodności.

Tak więc IVF jest całkiem normalne dla współczesnego społeczeństwa. Przejdziemy teraz do tych mitów, które odnoszą się do dzieci poczętych w probówce.

Wiele religii jest niejednoznacznych co do procedury IVF. W prawosławie na przykład uważa się, że dusza dziecka pojawia się niemal natychmiast, w momencie połączenia jajka i plemników. Zapłodnienie in vitro, w którym lekarz wybiera tylko najwyższej jakości materiał z kilku zapłodnionych jaj, jest uważane przez prawosławie za morderstwo. Lekarz za zgodą rodziców, według Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zabija powstałe życie.

Nie tak dawno temu rodzice, którzy mieli nieroztropność informować księdza, że ​​dziecko zostało poczęte przez IVF, mogą mieć trudności z chrztem dziecka. Batyushki mógł odmówić. Teraz postawa kościoła nieco zmiękła a czasami kapłani sami błogosławią parę na temat technologii reprodukcyjnych. Kościół nadal nie aprobuje macierzyństwa zastępczego, używania jaj dawcy i nasienia, a także sztucznego doboru najsilniejszych embrionów z kilku żywych.

Islam nie ma nic przeciwko IVF, ale wymaga, aby jego zwolennicy nie korzystali z usług zastępczej matki, by nie wykorzystywać biomateriału dawcy. W protokole IVF należy używać tylko komórek męża i żony. Muzułmanie wierzą, że dusza przychodzi i osiedla się w dziecku zaledwie 4 miesiące po zapłodnieniu, a zatem islam nie potępia sztucznej selekcji i odrzucenia embrionów.

Żydzi wierzą co do reprodukcji wszelkie metody są dobre i uzasadnione. Stosunek do ECO jest spokojny, zrównoważony i macierzyństwo zastępcze jest akceptowane i zatwierdzane w niektórych przypadkach. Buddyści zawsze witają wszystkie innowacje, w tym w sferze reprodukcyjnej. Można dać życie (w zrozumieniu wyznawców buddyzmu) w jakikolwiek sposób, najważniejsze jest to, że rodzice kochają dziecko, a on sam przyszedł na ten świat jako pożądany i szczęśliwy.

Ludzie, którzy twierdzą, że dzieci poczęte w procesie zapłodnienia in vitro nie mają duszy, mają inną aurę, inną energię, są głęboko w błędzie. Niektóre czarownice były gotowe do ogłoszenia „polowania na czarownice” przez cały czas, a ich „ofiarami” są zazwyczaj ci, którzy są co najmniej czymś innym niż oni sami. Jedyną różnicą między dziećmi эkosnyh jest sposób, w jaki są one poczęte, a aura i energia są wątłymi argumentami tych, którzy nie potrafią myśleć o niczym innym.

Niemowlęta, które pojawiły się po IVF nie są w żaden sposób biorobotem, orroidem, humanoidalnym stworzeniem, które nie jest pozbawione emocji i uczuć. Są dokładnie tymi samymi dziećmi, co wszyscy inni, dlatego nie warto zastanawiać się nad ich narodzinami.

Przez długi czas uważano, że dzieci urodzone przez technologie reprodukcyjne częściej mają problemy z poczęciem w wieku dorosłym. Lęk przed niepłodnością nie jest tego wart. Pierwsze dzieci „hodowlane”, które mają teraz 30-40 lat, według swojego przykładu pokazały, że mogą mieć potomstwo. Poczęcie pojawia się całkiem naturalnie.

Faktem jest, że większość par ma niepłodność, która jest wskaźnikiem nabytego zapłodnienia pozaustrojowego. Innymi słowy - mężczyzna lub kobieta utracili płodność pod wpływem niektórych chorób, negatywnych skutków, infekcji lub urazów. Urodzili się z normalnym potencjałem rozrodczym.

Plemniki i komórki jajowe niosą informację genetyczną, która odzwierciedla główne cechy. Można sądzić, że dziecko IVF będzie bezowocne tylko wtedy, gdy małżonek ma wrodzoną anomalię genetyczną jako przyczynę niepłodności. Takie anomalie są rzadkie. Ponadto genetyk z pewnością ostrzeże ich o IVF, a procedurę można przeprowadzić przy użyciu biomateriału dawcy.

Z jakiegoś powodu uważa się, że długoterminowe skutki zapłodnienia in vitro na dziecko i jego rodziców są również związane ze stanem zdrowia dziecka. Przeciwnicy zdrowia reprodukcyjnego jednogłośnie stwierdzają, co następuje: to, co powstaje wbrew woli Boga i natury, nie może być zdrowe. Zwolennicy IVF twierdzą, że wstępna selekcja zarodków do przesadzania - to czynnik, który praktycznie gwarantuje narodziny zdrowego dziecka, ponieważ nieprawidłowe embriony są po prostu „wykrywane” na początkowym etapie.

Możesz kłócić się bez końca. Najprawdopodobniej debaty obu stron będą trwały dłużej niż kilkanaście lat. Warto odwołać się do statystyk medycznych. W dzieciństwie „ekoshniki” są chore na równi ze swoimi rówieśnikami, poczętymi naturalnie. Wszystkie typowe „dziecięce” choroby, które występują. Są to zazwyczaj infekcje wirusowe, choroby laryngologiczne, choroby alergiczne.

Wady wrodzone u dzieci z IVF są o 45% rzadziej niż u dzieci poczętych w sposób naturalny. To zasługa wyboru przed implantacją.

Jeśli chodzi o cechy rozwoju, dzieci urodzone z pomocą lekarzy płodności nie różnią się zbytnio od swoich rówieśników. Psychologowie w tej materii praktycznie się nie zgadzają: nie ma problemów z rozwojem emocjonalnym i umysłowym. Jeśli występują odchylenia, są one spotykane z taką samą częstotliwością u zwykłych facetów. Po IVF dzieci są bardziej rozwinięte, ponieważ są zawsze długo oczekiwane i pożądane przez dzieci, poświęcają im więcej uwagi, nie przychodzą na świat przypadkowo. Oznacza to, że uwaga i rozwój w rodzinie są im gwarantowane.

Trudno oszacować długość życia dzieci „ekoshny” Minęło zbyt mało czasu, a pierwsze takie dzieci mają zaledwie 40 lat. Są żywe, zdrowe i co się wydarzy w przyszłości - czas pokaże. Cechy starzenia się takich osób, nabyte „starcze” choroby, najczęstsze przyczyny śmierci, są nadal nieznane.

To stwierdzenie jest prawdziwe, ale tylko w połowie. Dla jednego z małżonków to dziecko będzie pochodziło z krwi i genów. Należy zauważyć, że konsekwencje zapłodnienia przy użyciu materiału dawcy małżonków są uprzedzane z wyprzedzeniem. Tylko oni sami mogą zdecydować, czy są gotowi wychować dziecko tylko w 50% własnej krwi. Należy zauważyć, że ten fakt nie zatrzymuje wielu.

Samo zalecenie medyczne dotyczące użycia materiału dawcy jest dość rzadkie. Najczęściej próbują używać oocytów i małżonków plemników. Darowizna jest oferowana kobiecie tylko w ostateczności: jeśli nie ma jajników, jeśli nie ma własnych jaj.

U mężczyzn, nawet przy ciężkich postaciach niepłodności, plemniki zwykle nie pozostają bez zestawu genetycznego. Mogą utracić mobilność, być nieopłacalnym, ale głowa plemnika niesie najważniejszy - materiał genetyczny. W razie potrzeby jest ekstrahowany i wstrzykiwany do jaja. Nasienie dawcy jest potrzebne tylko w 1% przypadków.

Podczas ciąży z IVF ryzyko poronienia i prawdy jest nieco wyższe niż u kobiet poczętych samodzielnie, ale współczesna medycyna może poradzić sobie z zadaniem zachowania i przedłużenia okresu ciąży.

Aby zwiększyć prawdopodobieństwo zajścia w ciążę, kilka zarodków jest wstrzykiwanych do macicy podczas IVF. Dlatego w 45% przypadków po udanym IVF rodzice otrzymują nie jedno dziecko, ale dwa lub trzy karapusy naraz. Można powiedzieć, że prawdopodobieństwo ciąży mnogiej jest jedyną konsekwencją związaną z samym IVF.

„Ekosnye” dzieci często rodzą się przedwcześnie. Z ciążą mnogą jest absolutną normą. W czasie ciąży jedna poród płodu występuje zwykle w okresach od 37 do 39 tygodni.

Jeśli wszystkie powyższe nie są przekonane i chcesz uzyskać więcej argumentów i dowodów, możesz spróbować znaleźć „10 różnic” między zwykłymi dziećmi twoich przyjaciół i dzieci celebrytów poczętych w laboratorium. Oto mała lista matek, które zrobiły IVF i wychowywały takie dzieci:

• Julia Roberts - aktorka;
• Christina Orbakaite - piosenkarka i aktorka (IVF u Michaiła Zemtsova);
• Alla Pugacheva - piosenkarka (IVF żona Maxima Galkina);
• Zhanna Friske - piosenkarka (IVF z Dmitrijem Shepelevem);
• Julia Dzherbinova - aktorka (IVF poślubiona Jewgienija Diatłowa);
• Elena Borshcheva - aktorka, prezenterka, KVN-shchitsa.

Według opinii rodziców, którzy wychowują dzieci po poczęciu w probówce, ich dzieci są nawet nieznacznie wyprzedzające normy rozwoju kalendarza. Szybko uczą się chodzić, rozmawiać, są bardzo dociekliwi. W okresie dojrzewania dzieci te nie różnią się zbytnio od swoich rówieśników, charakteryzują je wszystkie te same doświadczenia, rzucanie, okres formacji.

Jedynym pytaniem, na które „ekoshny” dzieci nie mogą znaleźć odpowiedzi dla matek i ojców, jest poinformowanie dziecka, kiedy dorośnie, w jaki sposób został poczęty. Mamy szczególnie obawiają się „życzliwych” odległych krewnych i sąsiadów, którzy „wyłącznie z dobrych intencji” mogą opowiedzieć starszemu dziecku tajemnicę rodzinną.

Jeśli kobieta i mężczyzna sami zdecydują, że są gotowi na zapłodnienie in vitro, jeśli procedura zakończyła się sukcesem i dzieci już są w łonie matki, jeśli dzieci już się urodziły i dorastały w rodzinie, nie ma potrzeby szukać różnic od innych dzieci. Kochaj i akceptuj swoje dzieci takimi, jakie są. Doceń każdą minutę spędzoną razem, ponieważ życie nie jest tak długie, a okres dzieciństwa jest całkowicie przemijający. To, jak twoje dziecko dorasta, nie zależy od tego, jak jest poczęty, ale od wychowania i miłości, którą możesz mu dać.

O tym, co dzieci poczęły z IVF, inne niż zwykłe dzieci, zobacz poniższy film.