Dr Komarovsky o nadpobudliwych dzieciach

Treść

Niektóre dzieci są tak aktywne, że matki myślą o tym, czy nie jest to oznaką jakiejś patologii układu nerwowego. Rzeczywiście, istnieje tak zwane zaburzenie nadpobudliwości psychoruchowej, które lekarze skracają ADHD. Jak matka może dowiedzieć się, czy ma ten zespół i jak prawidłowo wychowywać nadpobudliwe dziecko? Przejdźmy do opinii popularnego pediatry, którego wszyscy rodzice mogą się nauczyć z programu „Szkoła doktora Komarowskiego”.

Co to jest ADHD?

Tak zwane naruszenie mózgu, które objawia się pogorszeniem uwagi i zwiększoną aktywnością fizyczną. Według Komarovsky'ego 1-7% dzieci ma nadpobudliwość wymagającą leczenia. Ponadto u dzieci płci męskiej takie naruszenie jest wykrywane 2-4 razy częściej niż u dziewcząt.

W ludziach takich dzieci nazywa się „szydłem u papieża”. Hiperaktywne dzieci robią rzeczy bez myślenia, prawie nie koncentrują uwagi, działają impulsywnie. Zamiast chodzić, takie dzieci wolą biegać, zadawać wiele pytań i nie słuchać odpowiedzi, łamać lekcji, dużo poruszać, mieszać, łamać lub upuszczać rzeczy.

Nadpobudliwość u dzieci objawia się nadmierną impulsywnością, nieuwagą, nadmierną aktywnością

Chociaż, jak zauważa Komarovsky, ADHD jest zwykle diagnozowane u dzieci w wieku powyżej 7 lat, taki problem może pojawić się znacznie wcześniej. Dziecko z nadpobudliwością rozwija się szybciej niż jego rówieśnicy, spieszy się, aby nauczyć się siedzieć i chodzić, źle spać, szybko zmieniaj uwagę i tracisz zainteresowanie zabawkami.

U dzieci z ADHD zaburzony jest sen i koncentracja uwagi, przejawiają się objawy ucisku

Jak odróżnić aktywne dziecko od nadpobudliwego

Aby zrozumieć, czy twoje dziecko jest bardzo szybkim i hałaśliwym dzieckiem ze względu na swoją postać lub ma ADHD, Komarovsky zaleca skontaktowanie się ze specjalistą. Tylko psycholog lub psychiatra, który jest dobrze zaznajomiony z problemami psychiki dziecka, jest w stanie stwierdzić, że jest to tylko właściwość charakteru i że leczenie nie jest tutaj konieczne lub nie można się obejść bez pomocy medycznej.

Główna różnica między aktywnymi dziećmi dziecka z ADHD Komarovsky nazywa to momentem: jeśli nadpobudliwość nie uniemożliwia dziecku komunikowania się z rówieśnikami, uczenia się i normalnego rozwoju, to najprawdopodobniej nie jest to choroba. Jeśli, z powodu zwiększonej aktywności i problemów z uwagą, dziecko nie może dogadać się z zespołem i poradzić sobie ze szkolnymi obciążeniami, jest to bardziej jak nadpobudliwość jako diagnoza. Jednocześnie lekarz musi ostatecznie potwierdzić istnienie problemu.

W poniższym filmie lekarz podkreśla niektóre objawy wskazujące na obecność ADHD u dziecka.

Jak zachowywać się z dzieckiem nadpobudliwym

Komarowski radzi wszystkim rodzicom nadpobudliwych dzieci, aby stosowali następujące zasady w procesie edukacyjnym:

  1. Jeśli chcesz przynieść coś dziecku, ważne jest, aby nawiązać z nim kontakt. Jeśli zwrócisz się do dziecka, kiedy jest czymś zajęty, nic nie osiągniesz. Najpierw usuń wszystko, co uniemożliwia kontakt (wyłącz kreskówkę, ukryj zabawkę, idź do innego pokoju od babci), a jeśli musisz dotknąć dziecka i rozwinąć je dla siebie.
  2. Twoje zasady powinny być stałe. Jeśli coś dzisiaj zakazujesz, taki zakaz powinien być jutro i za tydzień. W takim przypadku twoje zakazy muszą być jasne i jasne. Ponadto ważne jest, aby wszystkie zasady były wykonalne dla dziecka.
  3. Zwróć uwagę na bezpieczeństwo i porządek w pokoju dziecka. Ważne jest, aby chronić nadpobudliwe dziecko przed obrażeniami, na ile to możliwe. Czystość i porządek również warto przenieść do innych pomieszczeń. Nie będziesz w stanie uzyskać zamówienia w przedszkolu, jeśli twój stół jest zaśmiecony papierami, a w kuchni są porozrzucane naczynia. Przykład rodzicielski zawsze będzie najlepszy dla każdego dziecka.
  4. Trzymaj się pewnego trybu. Bardzo ważne dla dzieci z nadpobudliwością jest wykonywanie wszystkich czynności w przybliżeniu o tej samej porze każdego dnia. Nawet w weekend budzisz się, gdy wstajesz w dni powszednie, i zawsze czytasz historię wieczorami w tym samym czasie.
  5. Podziel złożone zadania na proste. Stopniowe wdrażanie jest łatwiejsze dla dzieci. Dla jasności możesz narysować lub napisać plan działania dla dziecka.
  6. Spróbuj znaleźć u swojego dziecka to, w czym jest najlepszy. Zawsze chwalcie za takie cechy i działania. Komarovsky nazywa to „zasadą sandpiper”.
  7. Użyj zasady olimpijskiej, koncentrując się na uczestnictwie, a nie na zwycięstwie. Nawet jeśli twoje dziecko nie myło całkowicie swojego talerza, chwalcie go za gorliwość, ponieważ sam próbował go umyć.
  8. Znajdź sferę, w której Twoje nadpobudliwe dziecko będzie w stanie dobrze się manifestować. Niektóre dzieci dobrze się rysują, inne - czyszczą pokój, a inne - zbierają puzzle. Pamiętaj, aby wspierać pragnienie dziecka, aby robić to, co robi świetnie. Według Komarovsky'ego bardzo ważne jest stworzenie wszystkich warunków dla takich działań.
  9. Skieruj energię swojego dziecka we właściwym kierunku. Jeśli dbasz o nocny sen, idź na spacer wieczorem, pojedź na rowerze lub zrób coś innego, aby dziecko mogło wydać swoją energię i zmęczyć się wystarczająco.
  10. Naucz się zbierać z dzieckiem nadpobudliwym, aby odwiedzić, na zakupy lub w innych miejscach. Powinien starannie rozważyć wszystkie niuanse nadchodzącej „wędrówki” - zdecydować, co zabieramy ze sobą, powiedzieć dziecku, czego nie robić na miejscu lub po drodze, myśleć o tym, co kupisz dziecku i tak dalej.
  11. Zadbaj o swój własny odpoczynek. Komarowski podkreśla, że ​​rodzice muszą odpoczywać, a z nadpobudliwością u dziecka jest to podwójnie ważne. A jeśli przez krótki czas istnieje możliwość powierzenia dziecka pielęgniarce, babci, najstarszemu dziecku sąsiada, nie przegap tego. Dla dziecka nadpobudliwego bardzo ważne jest, aby tata i mama byli spokojni.
Potrzebne jest kompleksowe podejście do wychowania dziecka nadpobudliwego.

Dowiedz się zasad zachowania rodziców nadpobudliwych dzieci z ust samego dr Komarowskiego w następnym filmie.

Informacje podane w celach informacyjnych. Nie należy samoleczyć. Przy pierwszych objawach choroby skonsultuj się z lekarzem.

Ciąża

Rozwój

Zdrowie