Czym jest łożysko, kiedy powstaje i jakie funkcje pełni?

W czasie ciąży w kobiecym organizmie pojawiają się unikalne struktury anatomiczne, a nawet nowe narządy. Jednym z nich jest łożysko. Bez niego nie można wyobrazić sobie rozwoju dziecka w łonie matki. Ten artykuł będzie mówił o tym, czym jest łożysko, jak powstaje i jakie funkcje pełni.

Łożysko jest specjalnym narządem embrionalnym. Jest charakterystyczny nie tylko dla ludzi, ale także dla innych ssaków. Pojawienie się łożyska w kobiecym ciele jest niemożliwe do wyobrażenia bez kosmówki.

Jego powstawanie zaczyna się pojawiać po wszczepieniu zapłodnionego jaja do określonej ściany macicy. Następnie pojawia się wokół niego specyficzna formacja, którą można nazwać chorion. Później jego błony zaczynają się przekształcać i przekształcać w tkankę łożyskową.

Naukowcy odkryli, że po raz pierwszy kosmówka pojawia się w ciele kobiety w ciąży w ciągu 7-12 dni po zapłodnieniu. Transformacja w łożysko zajmuje trochę czasu. Średnio jest to kilka tygodni. Pierwsza utworzona tkanka łożyska pojawia się dopiero na początku drugiego trymestru ciąży.

Nazwa łożyska uzyskana nie przez przypadek. Ten specyficzny narząd, który powstaje tylko podczas ciąży, jest znany lekarzom od starożytności. Zgadzam się, że nie jest trudno zauważyć. Podczas porodu, po urodzeniu dziecka, rodzi się łożysko. Ta cecha przyczyniła się do tego, że łożysko od dawna nazywano poporodem. Należy zauważyć, że nazwa ta przetrwała do dnia dzisiejszego.

W języku łacińskim termin „łożysko” jest tłumaczony jako „pastylka do ssania”. Nazwa ta niemal całkowicie charakteryzuje wygląd łożyska. To naprawdę wygląda jak tortilla. Często lekarze nazywają łożysko także „miejscem dla dzieci”. Takie określenie jest często używane nawet w literaturze medycznej.

Łożysko w ciąży ma niejednorodną strukturę. W rzeczywistości jest to unikalne ciało, które musi spełniać wiele różnych funkcji. Wszelkie naruszenia struktury łożyska mogą być bardzo niebezpieczne z powodu rozwoju patologii. Obecność defektów w strukturze tkanki łożyska powoduje naruszenie przebiegu normalnego rozwoju płodu.

Pępowina znajduje się między łożyskiem a płodem - jest to specjalny organ, który w rzeczywistości łączy dziecko z matką na poziomie biologicznym. Taki wyjątkowy związek utrzyma się aż do narodzin. Dopiero po narodzinach dziecka przecina się pępowinę, co oznacza narodziny nowej osoby.

W pępowinie są ważne naczynia krwionośne - tętnice i żyły. Na zewnątrz są otoczeni specjalną substancją - „galaretką Vartona”. Ma ciekawą fakturę przypominającą galaretkę.Głównym celem tej substancji jest niezawodna ochrona naczyń krwionośnych pępowiny przed narażeniem na różne negatywne czynniki środowiskowe.

Podczas normalnego przebiegu ciąży łożysko jest zatrzymywane w organizmie kobiety przez cały okres ciąży. Jej narodziny pojawiają się po urodzeniu dziecka. Średnio łożysko rodzi się 10-60 minut po urodzeniu dziecka. Różnica tego przedziału czasu w różnych rodzajach zależy od wielu czynników.

Całą tkankę łożyska można podzielić na 2 części - matczyną i płodową. Pierwszy z nich jest przymocowany bezpośrednio do ściany macicy, a drugi - do płodu. Każda z części łożyska ma wiele unikalnych cech anatomicznych.

Ta strefa łożyska jest tworzona głównie na podstawie błony resztkowej, a raczej jej części podstawowej. Ta cecha określa szczególną gęstość i strukturę matczynej części łożyska. Powierzchnia tego obszaru tkanki łożyska jest dość szorstka.

Obecność specjalnych przegród, które znajdują się w łożysku, zapewnia oddzielenie przepływu krwi przez matkę i płód. Bariera łożyskowa uniemożliwia matce i płodowi zmieszanie krwi na tym etapie. Określona „wymiana” zaczyna się pojawiać nieco później. Wynika to z aktywnego procesu osmozy i dyfuzji.

Ta część łożyska jest pokryta specjalną warstwą owodniową. Taka struktura jest konieczna, aby później w macicy powstało specjalne środowisko wodne, w którym dziecko będzie „żyć” przez kilka miesięcy jego wewnątrzmacicznego rozwoju.

Na płodowej stronie łożyska znajduje się specjalna formacja kosmówkowa, która kończy się licznymi kosmkami. Kosmki te są zaangażowane w tworzenie ważnego elementu - przestrzeni międzywęzłowej.

Niektóre kosmki są nazywane kotwicami, ponieważ są ciasno przymocowane do ściany macicy, zapewniając niezawodne mocowanie. Pozostałe wyrostki są kierowane do przestrzeni międzywarstwowej, która jest wypełniona krwią od wewnątrz.

Pojedyncze septa (septa) dzielą powierzchnię tkanki łożyska na kilka oddzielnych części - liścienie. Można je nazwać jednostkami strukturalno-anatomicznymi łożyska.

Ilość liścieni zmienia się wraz z dojrzewaniem łożyska. Kiedy w końcu dojrzewa, całkowita liczba takich struktur strukturalnych i anatomicznych wynosi kilkadziesiąt.

Główny składnik łożyska przypomina wyglądem miskę. Każda jednostka strukturalno-anatomiczna tkanki łożyska ma dużą gałąź naczynia krwionośnego pępowinowego, która rozgałęzia się na kilka małych gałęzi.

Ta struktura zapewnia bardzo ważną funkcję łożyska - dopływ krwi do płodu ze wszystkimi niezbędnymi substancjami dla jego wzrostu i rozwoju. Obfita sieć krążąca pokrywająca liścienie zapewnia przepływ krwi do każdej poszczególnej części tkanki łożyska. Pomaga to zapewnić nieprzerwany dopływ krwi nie tylko do łożyska, ale także do ciała aktywnie rozwijającego się dziecka.

To pytanie jest bardzo ważne, ponieważ bez nieprzerwanego przepływu krwi funkcjonowanie łożyska jest niemożliwe. Macica, w której rozwija się dziecko, jest odżywiona przez tętnice jajników i macicy. To ich lekarze nazywają się spiralnymi naczyniami. Gałęzie tętnic jajnikowych i macicznych znajdują się w przestrzeni międzykręgowej.

Ważne jest, aby zauważyć, że istnieje różnica ciśnień między naczyniami spiralnymi a przestrzenią międzywarstwową. Ta funkcja jest niezbędna do wymiany gazu i dostarczania składników odżywczych. Różnica ciśnień przyczynia się do tego, że krew z tętnic przenika do kosmków, myje je, a następnie przesuwa się na płytkę choralną.Potem wchodzi w żyły matki.

Ta cecha przepływu krwi zapewnia pewną przepuszczalność tkanki łożyska. Uważa się, że zdolność do penetracji różnych składników odżywczych i tlenu stopniowo wzrasta z każdym kolejnym dniem ciąży. W ciągu 32-34 tygodni przepuszczalność łożyska jest maksymalna. Potem zaczyna się stopniowo zmniejszać.

Podczas ciąży rozmiar łożyska prawie zawsze się zmienia. Tak więc w przypadku porodu zdrowe łożysko waży średnio 0,5-0,6 kg. Jego średnica w większości przypadków wynosi od 16 do 20 cm.

Grubość po urodzeniu może być inna. W dużej mierze zależy to od indywidualnych cech, a także od tego, czy istnieją jakiekolwiek patologie powstawania tego organu. Z każdym kolejnym dniem ciąży zwiększa się grubość łożyska.

Ludzka tkanka łożyska ma wiele cech, które odróżniają ją od łożyska innych ssaków. Ludzkie łożysko jest typu hemoroidalnego. Ten typ tkanki łożyska charakteryzuje się możliwością krążenia krwi matki wokół kosmków, w których znajdują się naczynia włosowate płodu.

Ta struktura łożyska zainteresowała wielu naukowców. Już na początku XX wieku radzieccy naukowcy przeprowadzili szereg badań naukowych i dokonali interesujących zmian w oparciu o właściwości tkanki łożyska. W ten sposób profesor V.P. Filatov opracował specjalne preparaty farmaceutyczne zawierające w swoim składzie chemicznym ekstrakt lub zawiesinę łożyska.

Obecnie nauka znacznie się rozwinęła. Naukowcy nauczyli się aktywnie pracować z łożyskiem. Komórki macierzyste, które mają wiele ważnych funkcji, są od nich odizolowane. Tam są nawet banki krwi pępowinowej, w których są przechowywane. Przechowywanie komórek macierzystych wymaga pewnych warunków i odpowiedzialnego przestrzegania szeregu surowych przepisów sanitarnych i higienicznych.

Przez wiele lat naukowcy uważali, że ludzkie łożysko hemochoryczne jest sterylnym narządem. Jednak wiele badań naukowych odrzuciło to. Nawet w zdrowym łożysku niektóre mikroorganizmy występują po porodzie, z których wiele żyje w jamie ustnej kobiety w ciąży.

Tworzenie łożyska jest złożonym procesem biologicznym. Naukowcy uważają, że łożysko aktywnie tworzy się w 15-16 tygodniach ciąży. Jednak termin ostatecznego rozwoju ciała może być inny. Tak więc dopiero w 20. tygodniu ciąży naczynia krwionośne zaczynają aktywnie działać w tkance łożyska.

W większości przypadków łożysko powstaje w tylnej ścianie macicy. Tkanka łożyska powstaje z udziałem specjalnej formacji embrionalnej - cytotrofoblastu i samego endometrium (wewnętrznej wyściółki ściany macicy).

Ostateczna struktura histologiczna łożyska stała się stosunkowo niedawno znana lekarzom - w dobie badań mikroskopowych. W tkance łożyska naukowcy wyróżniają kilka kolejnych warstw:

• Decidua - pierwsza warstwa w kierunku od macicy do zarodka. W istocie jest to zmodyfikowane endometrium.
• Warstwa Lanthansa (Rohr fibrinoid).
• Trofoblast. Warstwa ta pokrywa luki i wrasta w ściany tętnic spiralnych, co zapobiega ich aktywnym skurczom.
• Liczne lukiktóre są wypełnione krwią.

• Wielokrotny simplastcytotrofoblast wyściółkowy (syncytiotrofoblast).
• Warstwa cytotrofoblastów. Jest to warstwa zlokalizowanych komórek, które tworzą syncytium i wytwarzają pewne substancje podobne do hormonów.
• Stroma. Jest to tkanka łączna, przez którą przechodzą naczynia krwionośne.Również w tej warstwie są bardzo ważne elementy komórkowe - komórki Kashchenko-Gofbauera, które są makrofagami i zapewniają miejscową odporność.
• Amnion. Uczestniczy w późniejszym tworzeniu płynu owodniowego. Jest niezbędny do stworzenia specjalnego środowiska wodnego, w którym nastąpi rozwój prenatalny dziecka.

Bardzo ważnym elementem strukturalnym łożyska jest podstawowa błona podstawna. Jest to rodzaj bariery między matczyną a płodową częścią łożyska. W strefie podstawowej błony resztkowej znajdują się liczne zagłębienia, w których obecna jest krew matki.

Łożysko podczas ciąży odgrywa bardzo ważną rolę. Liczba funkcji wykonywanych przez to ciało jest dość duża. Jednym z najważniejszych jest funkcja ochronna lub barierowa. Łożysko bierze udział w tworzeniu bariery hemato-łożyskowej. Jest to konieczne, aby prenatalny rozwój płodu nie był osłabiony.

Udział bariery hemato-łożyskowej obejmuje następujące jednostki anatomiczne:

• warstwa komórek endometrium (wewnętrzna ściana macicy);
• membrana piwnicy;
• luźna tkanka łączna osierdziowa;
• trofoblastowa błona podstawna;
• warstwy komórkowe cytotrofoblastu;
• syncytiotrofoblast.

Taka złożona struktura jest konieczna, aby bariera hemato-łożyska zapewniała ważne funkcje łożyska. Zaburzenie struktury histologicznej może być niebezpieczne. W takiej sytuacji tkanka łożyska po prostu nie może w pełni funkcjonować.

Przez naczynia krwionośne, które są w dużych ilościach w tkance łożyska, płód otrzymuje tlen, a także „pozbywa się” dwutlenku węgla.

Dzieje się tak dzięki zwykłej prostej dyfuzji. Jednocześnie tlen przenika do ciała aktywnie rosnącego dziecka, a zużyty dwutlenek węgla zostaje uwolniony. Ten rodzaj „oddychania komórkowego” występuje przez cały okres ciąży. Ten unikalny mechanizm rozwija się dzięki temu, że płuca płodu powstają dość późno.

Dziecko w łonie matki nie oddycha samodzielnie. Pierwszy oddech weźmie dopiero po urodzeniu. W celu skompensowania tego stanu następuje taka wymiana gazu komórkowego.

Pomimo faktu, że dziecko ma uformowane usta, a także organy układu pokarmowego przez pewien okres ciąży, nie może samodzielnie przyjmować pokarmu. Wszystkie składniki odżywcze, które są niezbędne dla ciała dziecka do jego urodzenia, przenikają przez naczynia krwionośne. Białka, tłuszcze i węglowodany przedostają się do ciała dziecka przez tętnice matki. W ten sam sposób dziecko otrzymuje wodę, witaminy i pierwiastki śladowe.

Ta cecha żywienia płodu wyraźnie wyjaśnia, dlaczego dieta kobiety w ciąży jest bardzo ważna. Przy pełnym rozwoju płodowym wewnątrz macicy przyszła mama powinna uważnie monitorować, jakie pokarmy spożywa w ciągu dnia.

Nerki i układ wydalniczy płodu zaczynają działać dość późno. Chociaż nie są dobrze uformowane, łożysko przychodzi na ratunek. Poprzez tkankę łożyskową następuje usunięcie niepożądanych metabolitów wypracowanych przez ciało dziecka. Zatem ciało płodu „pozbywa się” nadmiaru mocznika, kreatyniny i innych substancji. Proces ten odbywa się poprzez transport aktywny i pasywny.

Być może funkcja hormonalna łożyska jest jedną z bardzo ważnych. Podczas ciąży tkanka łożyska jest nawet organem wydzieliny wewnętrznej, ponieważ uczestniczy w tworzeniu substancji biologicznie czynnych.

Jednym z nich jest najważniejszy hormon ciąży - gonadotropina kosmówkowa. Jest to niezbędne dla prawidłowego przebiegu ciąży. Hormon ten zapewnia prawidłowe funkcjonowanie łożyska, a także stymuluje tworzenie progesteronu w organizmie kobiety w ciąży. Podczas ciąży konieczne jest stymulowanie wzrostu błony śluzowej macicy i czasowe zatrzymanie dojrzewania nowych pęcherzyków jajników.

Pod wpływem łożyska powstaje również laktogen łożyskowy. Hormon ten jest niezbędny do przygotowania gruczołów mlecznych do nadchodzących zmian - laktacji. Pod wpływem łożyska powstawanie innego hormonu niezbędnego w czasie ciąży - prolaktyny. Jest to również konieczne w celu przygotowania gruczołów mlecznych matki oczekującej na nadchodzącą laktację.

Naukowcy odkryli, że tkanka łożyska może syntetyzować kilka innych hormonów - testosteron, relaksynę, serotoninę i inne. Oprócz aktywnej syntezy hormonów, tkanka łożyska bierze udział w tworzeniu podobnych do hormonów substancji, które są niezbędne do prawidłowego przebiegu i rozwoju ciąży.

Ta funkcja łożyska może być podzielona na kilka typów. Więc może być mechaniczny i odporny. Każdy z nich jest bardzo ważny w okresie rozwoju płodu.

Mechaniczna ochrona płodu oznacza ochronę ciała dziecka przed wpływami środowiska. Tkanka łożyska jest bardzo delikatną strukturą. Znajduje się w pobliżu płodu. Dzięki różnym urazom łożysko „zmiękcza” cios. Pomaga to zmniejszyć ryzyko uszkodzenia płodu.

Ochronna funkcja łożyska jest taka łożysko bierze udział w dostarczaniu ciału dziecka matczynych przeciwciał. Te specjalne substancje zapewniają odporność płodu na całe życie prenatalne w łonie matki.

Przeciwciała, które dostają się do organizmu dziecka od matki przez krew, są immunoglobulinami. Niektóre z nich spokojnie przenikają przez łożysko, dostając się do ciała dzieci. Zatem łożysko pomaga chronić dziecko przed wieloma infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi.

Wejście matczynych przeciwciał przyczynia się również do zapobiegania konfliktowi immunologicznemu między matką a płodem. W tym przypadku organizm matki nie postrzega płodu jako obcego obiektu genetycznego. Ta funkcja pomaga zapobiec odrzuceniu płodu z macicy w czasie ciąży.

Należy zwrócić uwagę na szczególną rolę syncytium - specjalnego elementu tkanki łożyska. Bierze udział w absorpcji wielu niebezpiecznych substancji chemicznych, które mogą przeniknąć przez łożysko od matki do płodu. W ten sposób łożysko chroni ciało dziecka przed wnikaniem do niego niebezpiecznych środków odurzających, toksycznych i innych niebezpiecznych środków.

Ważne jest, aby pamiętać, że taka selektywność penetracji może być indywidualna. Jeśli struktura histologiczna łożyska jest normalna, wówczas pozostają substancje niebezpieczne. Jeśli jest zepsuty, toksyny i trucizny mogą łatwo przedostać się do ciała dzieci, powodując jego nieodwracalną szkodę. Dlatego lekarze zalecają przyszłym matkom podczas ciąży rezygnację ze wszystkich złych nawyków.

Palenie i picie alkoholu, a także narkotyków, może powodować rozwój niebezpiecznych chorób u aktywnie rozwijającego się płodu. O wiele łatwiej jest zapobiec ich rozwojowi niż kontynuować próby radzenia sobie z powstającymi patologiami.

Początkowe położenie łożyska w jamie macicy jest bardzo ważnym wskaźnikiem klinicznym. Nawet przebieg ciąży zależy od tego, jak będzie się znajdował.

Zazwyczaj tkanka łożyska jest przymocowana do tylnej lub przedniej ściany macicy.Niezwykle rzadko jest przymocowany tylko do jednej ze ścian bocznych. Zakładka tkanki łożyska rozpoczyna się w pierwszym trymestrze ciąży i jest związana z miejscem implantacji zapłodnionego jaja.

Zwykle zapłodnione jajo przywiązuje się do dna macicy. W tym obszarze występuje dobry przepływ krwi, który jest niezbędny do pełnego rozwoju wewnątrzmacicznego płodu w czasie ciąży. Jednak ta sytuacja nie zawsze się rozwija.

W praktyce położniczej odnotowuje się przypadki, w których wszczepienie zapłodnionego jaja następuje w dolnej macicy. Jest to poprzedzone ogromną liczbą różnych powodów. W tym przypadku zapłodnione jajo może zejść prawie do podstawy wewnętrznego gardła macicy, gdzie przyczepia się do ściany macicy.

Początkowa lokalizacja tkanki łożyska może się zmienić. Najczęściej występuje to, gdy łożysko jest przymocowane do przedniej ściany macicy. Proces zmiany początkowej lokalizacji tkanki łożyska nazywa się migracją. Przemieszczenie łożyska w tym przypadku z reguły występuje od dołu do góry. Tak więc, jeśli niska pozycja tkanki łożyska została wykryta w pierwszej połowie ciąży, to może się jeszcze zmienić.

Zazwyczaj migracja łożyska zachodzi raczej powoli - w ciągu 6-10 tygodni. Zasadniczo kończy się dopiero w połowie trzeciego trymestru ciąży.

Zdrowe łożysko jest ważnym składnikiem normalnego przebiegu ciąży. Rozwój tego wyjątkowego narządu ciąży następuje stopniowo. Od momentu powstania w kobiecym ciele do narodzin, łożysko prawie ciągle się zmienia.

Lekarze mogą oceniać anatomiczne właściwości łożyska, a także identyfikować różne anomalie w jego rozwoju, wykonując badania ultrasonograficzne. Aby to zrobić, w czasie ciąży przyszła mama musi przejść kilka ultradźwięków.

Bardzo ważnym wskaźnikiem klinicznym, który musi być ustalony przez położnika-ginekologa podczas ciąży, jest dojrzałość łożyska. Na każdym etapie ciąży jest ona różna. To jest całkiem normalne. Jednocześnie ważne jest, aby ocenić zgodność dojrzałości łożyska z określonym okresem ciąży.

Eksperci określają kilka opcji dojrzałości tkanki łożyska:

• Zero (0). Charakteryzuje normalną strukturę łożyska do około 30 tygodni ciąży. Łożysko o takiej dojrzałości ma raczej gładką i równą powierzchnię.
• Pierwszy (1). Charakterystyka zdrowego łożyska w okresie od 30 do 34 tygodni ciąży. Po osiągnięciu dojrzałości pierwszego stopnia na łożysku pojawiają się specyficzne plamy.
• Drugi (2). Tworzyły się normalnie po 34 tygodniu ciąży. Taka tkanka łożyska wygląda bardziej widocznie, pojawiają się na niej specyficzne prążkowania, a także małe rowki.
• Trzeci (3). Jest to normalna normalna ciąża długoterminowa.Łożysko, które ma taki stopień dojrzałości, ma na powierzchni dość wyraźne duże fale, które docierają do warstwy podstawowej. Również na zewnętrznej powierzchni tkanki łożyska pojawiają się łączące się ze sobą plamy, mające nieregularny kształt - osady soli.

Określenie stopnia dojrzałości łożyska pozwala lekarzom poruszać się w okresie nadchodzącej pracy. W niektórych przypadkach tkanka łożyska dojrzewa zbyt szybko. Prowadzi to do powstania wielu niebezpiecznych komplikacji. W takim przypadku taktyka ciąży musi zostać zweryfikowana przez ekspertów.

Niestety, nieprawidłowości w rozwoju i powstawaniu łożyska występują często w praktyce położniczej. Takie stany znacznie pogarszają rokowanie w ciąży. Pojawiające się defekty w strukturze łożyska i przyczyniają się do pogorszenia przepływu krwi, co jest niezbędne do pełnego rozwoju wewnątrzmacicznego dziecka.

Obecnie istnieje wiele różnych patologii łożyska. Jednym z najbardziej niebezpiecznych z nich jest silny przyrost tkanki łożyska do ściany macicy. Wydawałoby się, że im silniejsze łożysko „rośnie” w endometrium, tym bezpieczniejsza powinna być fiksacja, ale w rzeczywistości tak nie jest.

Silny przyrost łożyska do ściany macicy stanowi niebezpieczny rozwój problemów z jego oddzieleniem podczas porodu. W takiej sytuacji narodziny dziecka z reguły przebiegają normalnie, a narodziny po urodzeniu są opóźnione. Taka sytuacja kliniczna może być niebezpieczna przez rozwój masywnego krwawienia z macicy.

Przy silnym przyroście tkanki łożyska do ściany macicy wymagana jest chirurgiczna interwencja ginekologiczna. W tej sytuacji lekarze celowo oddzielają łożysko od ścian macicy.

Dość często powstają blizny na macicy. Zdarza się to zwykle w przypadkach, w których wykonano różne operacje chirurgiczne - cięcie cesarskie, wycięcie uszkodzonych tkanek i inne. Bliznowacenie tkanki łącznej prowadzi do blizn.

Wzrost łożyska w bliznę macicy jest dość niebezpieczną patologią. W takim przypadku mogą wystąpić niebezpieczne komplikacje podczas naturalnego porodu. Aby ich uniknąć, lekarze często muszą uciekać się do chirurgicznej pomocy położniczej - cięcia cesarskiego.

Silne zejście łożyska do poziomu wewnętrznego gardła macicy jest niebezpieczne dzięki rozwojowi jego prezentacji. Ta patologia pogarsza rokowanie ciąży. W przypadku łożyska Previa ryzyko rozwoju niebezpiecznych chorób zakaźnych i przedwczesnego porodu jest dość wysokie. Aby zachować i przedłużyć ciążę na tyle, na ile to możliwe, przyszła mama musi ściśle przestrzegać zaleceń wydanych przez lekarzy.

Przerwanie łożyska jest kolejną niebezpieczną patologią występującą w praktyce położniczej. Charakteryzuje się oderwaniem tkanki łożyska z pewnych powodów ze ścian macicy. Jednocześnie z reguły rozwija się krwawienie. Jeśli oderwanie łożyska występuje na dość dużym obszarze, sytuacja ta jest niezwykle niebezpieczna dla życia płodu. Masywne oderwanie tkanki łożyska, któremu towarzyszy występowanie zaburzeń czynnościowych w ciele dziecka, może być wskazaniem do nagłego cięcia cesarskiego.

Inną niebezpieczną patologią jest obrzęk łożyska. Rozwój tego stanu może prowadzić do różnych przyczyn, w tym zakażeń bakteryjnych i wirusowych. Przedłużony obrzęk łożyska może prowadzić do rozwoju niewydolności łożyska, niedotlenienia płodu, a także powodować przedwczesne porody. Identyfikując tę ​​patologię, lekarze przeprowadzają kompleksowe leczenie.

W łożysku jest sporo naczyń krwionośnych. Otaczająca je tkanka łożyska jest dość krucha, delikatna.Silne efekty mechaniczne mogą przyczynić się do tego, że pojawiają się małe mikrouszkodzenia, a nawet pęknięcia. Z reguły klinicznie takie niewielkie obrażenia nie ujawniają się przez długi czas.

Jeśli pęknięcia w tkance łożyska są dość znaczące, przyczynią się do zakłócenia jej funkcjonowania. W takim przypadku może to mieć wpływ na ogólny stan płodu Zaburzenia krążenia mogą wpływać na wzrost bicia serca dziecka, jak również na wzrost niedoboru tlenu we krwi.

Wykrywanie defektów i małych krwotoków w łożysku jest możliwe tylko dzięki nowoczesnym badaniom USG. Drobne uszkodzenia, co do zasady, określa się już retrospektywnie - po porodzie podczas oględzin łożyska.

O tym, czym jest łożysko, zobacz następny film Larisy Sviridovej.