Co zrobić, jeśli dziecko zostało ranne w przedszkolu?

Sytuacja, w której dziecko skarży się na przestępców w przedszkolu, jest dość powszechna. Niektórzy rodzice natychmiast biegną, aby uporządkować relacje z prześladowcą, jego rodzicami, napisać oświadczenie do prokuratury, policji, żądając kary. Inni starają się nie słuchać skarg dzieci, wierząc, że dziecko wymyśli to wszystko, aby uzasadnić swoją niechęć do pójścia do przedszkola. Zarówno te, jak i inne działają nie całkiem poprawnie.

W tym artykule omówimy, co należy zrobić, jeśli dziecko jest obrażone w zespole dzieci.

Najpierw musisz obliczyć rozmiar „katastrofy”: nie ignoruj ​​skarg syna lub córki pewnej Vasyi lub Kohla, który walczy, wybiera zabawki, ugryzienia lub pluje twoje dziecko na zupę. Zapytaj malucha jak najwięcej o tym, kim jest Kolya-Vasya, czy obraża inne dzieci lub czy jest ograniczone tylko przez twoje dziecko, jak ma na imię, w jakich okolicznościach agresor zaczyna iść do działań, jak często zachowuje się w ten sposób.

Nie spiesz się, aby wyciągnąć wnioski i powiedzieć dziecku, że Vasya-Kolya jest złym chłopcem. Konieczne jest zrozumienie wszystkiego trzeźwo.

Przeanalizujmy, jak powinien wyglądać algorytm działań matki (ojca).

• Rozmawiamy z nauczycielem. Zadajemy mu te same pytania, które wcześniej zadaliśmy naszemu dziecku, jednocześnie zauważamy, czy twoje dziecko było we wszystkim prawdomówne. W wywiadzie dla pracownika pedagogicznego ważne jest, aby dowiedzieć się, jak Kohl-Vasya jest agresywny wobec innych dzieci, czy istnieją obiektywne okoliczności, które mogą wyjaśnić jego zachowanie i czy twoje dziecko go sprowokowało. Jeśli nauczyciel nie wie nic o konflikcie, musisz poprosić ją o obserwację relacji twojego dziecka z konkretnym „sprawcą”, przekazać rozmowę na kilka dni. Jeśli nauczyciel jest świadomy tego, co się wydarzyło, należy mu przypomnieć, że komunikacja z rodzicami agresora jest zadaniem nauczyciela, który nalegał na taką rozmowę.

• Nie rozmawiaj z przestępcą, nie kłóć się z rodzicami. Bardzo często wściekłe matki i ojcowie zaczynają besztać cudzego dziecka lub czekać na przybycie jego rodziców, upominając je podniesionymi głosami. Pamiętaj, że rodzice Kolya-Vasi też będą chronić swoje dziecko. Im bardziej agresywnie je atakujesz, tym aktywniej będą się bronić. Konstruktywna rozmowa nie działa.

• Podnieś pytanie na spotkaniu rodziców i porozmawiaj z innymi rodzicami, jeśli rozmowa nauczyciela nie przyniosła pożądanego rezultatu. Zgodnie ze zbiorczym adresem matek i ojców, ich podpisy kierowane do kierownika mają możliwość usunięcia z grupy agresywnego ucznia, który nie chce w żaden sposób zachowywać się z szacunkiem wobec innych. Ale nikt nie ma prawa odliczyć dziecka. Jeśli w przedszkolu nie ma drugiej grupy w twoim wieku, prawnie niemożliwe będzie przetłumaczenie „agresora”.
• Jeśli wszystko inne zawiedzie, zwracamy się do kierownika z oświadczeniem. oraz wniosek o sporządzenie odwołania do Komisji ds. Nieletnich.Rodzice sprawcy, którzy odmawiają podjęcia działań przeciwko swojemu dziecku, z powodu których cierpią inne dzieci w grupie, zajmą się policjantami i przedstawicielami działu edukacji.

Opisany powyżej algorytm jest działaniem zewnętrznym. Ale będziesz potrzebował więcej działań wewnętrznych, które pomogą wesprzeć twoje dziecko w trudnej sytuacji dla niego.

A następnie wybierz jedną z taktyk, która pozwoli dziecku nauczyć się bronić, ponieważ nie możesz z nim chodzić przez cały dzień, kiedy jest w przedszkolu.

Psychologowie zauważyli kilka technik.

Naucz swojego syna lub córkę, by jasno przedstawiały granice osobiste dla innych - „To jest moje, nie możesz tego dotknąć! Nie podoba mi się to. Nie zrobię tego! ” Dziecko nie powinno połykać zniewag, trzeba nauczyć się śmiało mówić „atakującemu”, że jego działania są brzydkie i nieprzyjemne. Dziecko musi wyraźnie przyswoić „magiczną” dziecinną frazę: „Nie gram z tobą!”.

W trudnej sytuacji dziecko musi szukać sojuszników i pomocników. Musi nauczyć się mówić problem i wezwać pomoc. Jednocześnie ważne jest, aby wyjaśnić, że między podstępem, który biegnie narzekać na nauczyciela w dowolnym momencie bez niego, a zwykłą osobą, która naprawdę potrzebuje pomocy, jest duża różnica.

Dorośli dobrze wiedzą, że w niektórych sytuacjach lepiej i bezpieczniej jest wycofać się. To powinno wiedzieć i dziecko.

Jest to bardzo kontrowersyjna metoda, która ma nauczyć dziecko zmiany. Jeśli trafisz - uderz w tył, ściśnięty - uszczypnij. Zazwyczaj agresorzy działają bezbłędnie, ale mogą zaszkodzić dziecku. W końcu dzieci nie rozumieją, gdzie leży granica między dopuszczalną samoobroną a prawdziwą agresją, i mogą stać się tymi samymi agresorami. Nie współmierne z siłami, mogą okaleczyć sprawcę i spowodować poważne obrażenia.

Przedszkolak, który jest przeszkolony we wszystkich tych metodach i może dobrowolnie wybrać jedną z nich, w zależności od tego, czego wymaga sytuacja, może najlepiej chronić się przed wszystkim.

Ale główna rada jest dla rodziców, tylko oni mogą rozwiązać sytuację.

• Pomimo wszystkich argumentów ojcowie zazwyczaj uczą swoje dzieci fizycznie zmieniać. Jest to również przydatna umiejętność, ale musisz być z nią bardzo ostrożny. W większości przypadków, jeśli agresywne dziecko w grupie nie rozumie słów, nie słucha komentarzy opiekuna lub pielęgniarki, a słowa jego rodziców niewiele dla niego znaczą, lepiej jest nauczyć dziecko, jak unikać konfliktu.
• Zwróć uwagę na umowę o świadczenie usług edukacyjnych (podpisałeś ją, gdy tworzyłeś przedszkole w przedszkolu). Wyraźnie określa normy akceptowalnego zachowania uczniów. Jeśli działania sprawcy są sprzeczne z umową, zwróć uwagę na uwagę nauczyciela, głowy. Może to stanowić podstawę dla kierownictwa instytucji przedszkolnej do rozwiązania umowy z rodzicami niezarządzanego ucznia.

• Nigdy nie wstydź się swojego małego synka, który przyszedł z przedszkola z siniakiem lub otarciami. Niektórzy ojcowie i dziadkowie „grzeszą” tym: zaczynają apelować do jego męskiego topu („Jesteś mężczyzną! Bądź cierpliwy! Nie płacz! Przestań narzekać! Dziecko poczuje się bardzo samotne bez wsparcia najbliższych ludzi, a to w żaden sposób nie przyczyni się do podniesienia w nim odwagi.
• Porozmawiaj ze swoim nauczycielem częściej nie o tym, jak zły jest Vasya-Kolya, ale o tym, jak twoje dziecko się zachowuje.W zespole dziecięcym jest wiele powodów do kpiny (niezwykłe nazwisko, imię dziecka, zwłaszcza jego wygląd - czerwony, piegi, ubrania, w które wysyłasz swoje dziecko do przedszkola itd.). Jeśli powód jest możliwy do odzyskania, zrób to: wspaniałe szorty z dzianiny z dużymi kokardami na kolanach, które dała babcia, mogą być przyjemne dla babci, ale dla dziecka jest gorsze niż tortury, ponieważ z powodu tych łuków ludzie śmieją się z niego. Są też dzieci, które same prowokują innych do agresji (zachowują się cicho, spokojnie, ale nie zawiodą umieszczając „świni” w tym samym wieku, w jakim jest to możliwe). Nie zapomnij pracować nad takimi wadami u swojego dziecka.

• Aby zwiększyć pewność siebie dzieci w ich umiejętnościach pomoże sport - zapasy, sztuki walki, pływanie, lekkoatletyka. Zazwyczaj dzieci, które są uprawiane w sporcie, w grupach dzieci zachowują się bardziej pewnie, wyraźnie określają swoje granice i mogą się bronić.
• Jeśli miałeś okazję zmierzyć się z rodzicami sprawcy, nie dziel dzieci na „twoje dziecko” i „moje dziecko”, masz wspólny problem: jedno dziecko jest obrażone, drugie jest sprawcą. Ale zawsze w konflikt zaangażowanych jest dwóch, dobrze będzie, jeśli będzie można połączyć wysiłki.

Osoba, która nie wie, jak wybaczyć, jest mniej skuteczna w życiu, często cierpi na wiele różnych chorób przewlekłych spowodowanych przez ukryte, długotrwałe, głębokie urazy.

Jeśli sprawca prosi o przebaczenie, najlepiej mu wybaczyć i nie pamiętać już złego czynu.. Więc będzie lepiej dla wszystkich, a przede wszystkim dla twojego dziecka.

O konfliktach dzieci i sposobach ich przezwyciężenia mówi psycholog w filmie poniżej.