Kryzys 5 lat u dzieci: porady psychologa

Kryzys wieku jest integralną częścią dorastania każdego dziecka. Stopniowo ewoluuje, dziecko staje się coraz bardziej zaznajomione ze światem zewnętrznym i zmienia się jego percepcja mentalna. Nie bierz kryzysu jako czegoś negatywnego. W psychologii termin ten oznacza przejście do czegoś nowego, zmianę rozumienia świata na bardziej dorosłe.

Wyodrębniono kilka etapów kryzysów dziecięcych - jeden rok, trzy lata, pięć lat, siedem lat, a na koniec okres dojrzewania. Wszystkie te kategorie wiekowe są najbardziej podatne na zmiany w psychice i każde dziecko przechodzi te etapy na różne sposoby. Zadaniem rodziców w tym przypadku jest pomoc dziecku w ich pokonaniu.

Najwcześniejszy kryzys dziecka zaczyna się w wieku jednego roku. W tym czasie dziecko zaczyna aktywnie odkrywać świat. On już się czołga, chodzi i chce nauczyć się dosłownie każdego przedmiotu. Dziecko nie rozumie jeszcze, że niektóre rzeczy mogą być niebezpieczne i nie odróżniają ich od innych. Chciałby bawić się rozetą lub gorącym żelazem.

Rodzice powinni być tak uważni, jak to możliwe, w tym okresie życia dziecka. Nie musisz go fizycznie karać, ponieważ dziecko nie rozumie, dlaczego jest tak wiele ograniczeń. Delikatnie podaj dziecku informacje w formie gry.

W wieku trzech lat dziecko zaczyna się identyfikować, aby zrozumieć, że jest osobną, niezależną osobowością.. Chce robić wszystko sam, łącznie z pracą dla dorosłych. Nie przeszkadzaj mu w tym, pozwól dziecku być trochę dorosłym.

Poproś go, aby umył naczynia, usuń zabawki. Dzieci w tym wieku chętnie udzielają pomocy. Staraj się nie narzucać wielu zakazów, lepiej zaproponować wybór, aby dziecko poczuło się zaufane.

Pięć lat to bardzo trudny etap. Istnieje kilka cech wieku tego okresu:

1. Imitacja dorosłych
2. Zarządzaj emocjonalnym zachowaniem
3. Zainteresowanie nowymi hobby i hobby
4. Pragnienie komunikowania się z rówieśnikami
5. Szybkie formowanie postaci

Zalecamy obejrzenie filmu z seminarium słynnego psychologa Satyi Dasa na temat wychowywania dzieci w wieku pięciu lat:

Ostra zmiana w zachowaniu dziecka, jego reakcja na słowa lub działania dorosłych jest pierwszym i najbardziej oczywistym znakiem przejścia na nowy etap rozwoju. W tym wieku, obserwując rodziców, dziecko chce być jak najbliżej nich. Prawdopodobnie wszyscy pamiętają, jak chcieli wzrastać szybciej w dzieciństwie. Ale szybko dorasta nie wychodzi, a dziecko zaczyna się z tego powodu nerwowo i zamyka się samo w sobie.

Kiedy nadchodzi kryzys, dziecko zamyka się, nie chce już dzielić się swoimi sukcesami i porażkami z dorosłymi. Dziecko ma różne obawy, począwszy od strachu przed ciemnością, a skończywszy na śmierci bliskich. W tym okresie dzieci są bardzo nerwowe i niepewne siebie, są zakłopotane przez nieznajomych, boją się z nimi komunikować. Cały czas wydają się nie lubić dorosłych. Czasami dziecko boi się najzwyklejszych rzeczy.

Zachowanie dziecka zmienia się całkowicie w przeciwnym kierunku. Zgodny, zanim dziecko stanie się niemożliwe do opanowania, nie jest posłuszny, wykazuje agresję. Dzieci mogą ciągle jęczeć, żądając czegoś od rodziców, płakać, zwinąć się w niekontrolowany sposób napady złości. Drażliwość, gniew bardzo szybko zastępują dobry nastrój. Dzieci, które przeżyły kryzys, są bardzo zmęczone, a wielu rodziców nie wie, co zrobić, aby wszystko wróciło do normy.

Możesz zrozumieć rodziców, po raz pierwszy w obliczu kryzysu 5 lat u dziecka. Zakłopotanie, a nawet strach - jest na początku główną emocją. Jednak dorastanie jest nieuniknione i często rodzice, nie zdając sobie z tego sprawy, wierzą, że dziecko po prostu manipuluje nimi. Co musisz zrobić dziecku z komfortem, pokonać trudny etap?

Uspokój dziecko. W rodzinach, w których sami rodzice nieustannie walczą, moralnie trudno będzie dziecku poradzić sobie z problemami wewnętrznymi. Spróbuj zabrać go do rozmowy, aby zrozumieć, co jest nie tak, co go martwi. Wiele dzieci nie robi tego natychmiast, ale nawiązują kontakt i zaczynają ufać swoim rodzicom w ich tajemnicach i obawach. Pomyśl o tym, jak uspokoić dziecko i zaproponować wspólne rozwiązanie problemu.

Kilka wskazówek, jak zachować się, gdy dziecko jest histeryczne, podaje dr Komarovsky:

Zwróć uwagę na swoje dziecko, zawsze go interesuj, jego sukces. Przyciągnij go do pomocy w domu, wyjaśniając, dlaczego ważne jest, aby był czysty. Spokojne wyjaśnienie jest najlepszym sposobem na wyjaśnienie dziecku, jakie są najprostsze obowiązki. Bardzo dobry wynik daje opowieść o ich sukcesach. Podziel się nimi ze swoim dzieckiem, możesz też opowiedzieć o swoich lękach.

Często rodzice, którzy mają do czynienia z kryzysem dziecka, zaczynają natychmiast wprowadzać masę tabu i ograniczeń, krzyczeć, denerwować, obrażać. W żadnym wypadku nie należy tego robić. W niektórych sytuacjach trudno jest zachować spokój, ale jest to łatwiejsze dla osoby dorosłej niż dla dziecka, które ma niewielkie doświadczenie. Przy odpowiedniej reakcji dorosłych na kaprysy i histerię kryzys nie będzie trwał długo.

Nie ma potrzeby pokazywania dziecku własnej agresji i gniewu na jego działania, gubienia się i paniki podczas napadu złości. Reaguj spokojnie, usiądź i poczekaj, aż dziecko się uspokoi. Straciwszy brutalnie dostrojoną widza, dzieci szybko się opamiętały. Następnie możesz rozmawiać ze sobą i zrozumieć przyczynę kaprysów.

Nie kontroluj dziecka nigdzie i wszędzie, spróbuj się obezwładnić i przestać go uczyć. Dobrą opcją byłoby wymyślenie obowiązku, który dziecko będzie wykonywać od teraz.. Na przykład podlewaj kwiaty. Wyjaśnij, że jeśli nie zostaną podlane, uschną. Zakup zwierzęcia jest również ogromnym wkładem w rozwój niezależności u dzieci.

Radzimy obejrzeć transfer dr Komarowskiego na temat nieposłusznych dzieci.