Szkarłatna gorączka u dzieci: objawy i leczenie (17 zdjęć)

Wysypka skórna, zmiany w gardle i gorączka są objawami wielu infekcji dziecięcych. Jedną z tych chorób zakaźnych jest szkarłatna gorączka. Jest to bardzo powszechne w dzieciństwie i może powodować poważne komplikacje. I tak wielu rodziców martwi się problemami - w jaki sposób dziecko zaraża się szkarłatną gorączką i jak wygląda wysypka w tej chorobie, jak u dzieci występuje szkarlata i jak ta infekcja jest niebezpieczna i wiele innych.

Szkarłatna gorączka nazywana jest ostrą infekcją, której czynnikami sprawczymi są paciorkowce hemolityczne należące do grupy A. Takie bakterie mogą mieć działanie toksyczne i septyczne, a także działanie alergiczne na organizm ludzki dzięki produkcji specjalnej substancji toksycznej - erytrotoksyny.

Paciorkowce grupy A od nosicieli i pacjentów są przenoszone na zdrowe dzieci głównie przez kropelki unoszące się w powietrzu. Bakterie rozprzestrzeniają się podczas kichania lub kaszlu, dlatego szczególnie zagrożone są osoby, które są blisko chorego dziecka. Przenoszenie patogenów jest również możliwe poprzez odzież, skażone zabawki lub żywność.

Paciorkowce mogą powodować szkarlatynę po spożyciu przez:

• Osoba cierpiąca na szkarłatną gorączkę, która jest szczególnie zaraźliwa w pierwszych dniach infekcji.
• Osoba cierpiąca na zapalenie gardła lub ból gardła, jeśli te choroby są spowodowane przez paciorkowce grupy A.
• Nowo odzyskana osoba, ponieważ bakterie nadal są uwalniane do środowiska przez okres do trzech tygodni po ulepszeniu.
• Nosiciel paciorkowca hemolizującego, który nie ma objawów choroby. Bakterie mogą żyć na błonie śluzowej nosa i gardła, a nie powodować szkarłatnej nosicielki, ale być niebezpieczne dla innych ludzi.

Pierwsze objawy choroby pojawiają się średnio 3–7 dni po zakażeniu. Najczęściej okres inkubacji u dzieci trwa od dwóch do trzech dni. Czasami skraca się do jednego dnia lub nawet kilku godzin. W rzadkich przypadkach okres inkubacji można przedłużyć do dwunastu dni.

Chore dziecko zaczyna wydalać patogen szkarlatyny do środowiska od momentu pierwszych objawów zakażenia. Okres zakaźny może mieć różny czas trwania - zarówno kilka dni, jak i kilka tygodni. Jeśli gorączka szkarłatna nie ma powikłań, a dziecko rozpoczyna leczenie antybiotykami, po 7-10 dniach przestaje być zaraźliwe dla innych.

Gorączka szkarłatna jest najczęściej diagnozowana u dzieci w wieku od 2 do 10 lat. Choroba w większości przypadków powoduje trwającą przez całe życie odporność, więc jeśli osoba dorosła miała taką infekcję w dzieciństwie, szkarłatna gorączka po kontakcie z chorym dzieckiem często nie rozwija się. Powtarzająca się choroba jest możliwa przy obniżonej odporności dorosłych.

Początkowa faza szkarłatna u większości dzieci jest krótka i trwa krócej niż jeden dzień. Choroba zaczyna się gwałtownie wraz ze wzrostem temperatury ciała i pojawieniem się bólu gardła. Głównymi cechami typowej postaci szkarlatynu u dzieci są:

• Objawy ogólnego zatrucia. Choroba objawia się bólami głowy, gorączką, ogólnym złym samopoczuciem, stanem pobudzenia (mniej letargu), wymiotami, bólami mięśni i stawów, tachykardią.
• Wysypka zmarszczek pojawiająca się w pierwszym lub trzecim dniu choroby.
• Angina, która może być cięższa niż przy normalnej dławicy piersiowej.
• Zmiana języka, dla którego nazywa się „szkarłatny”. Język gorączki szkarłatnej jest najpierw pokryty białawym nalotem, ale drugiego lub czwartego dnia od początku objawów klinicznych staje się jasnoczerwony. Pokazuje ziarnistość w miarę wzrostu wielkości brodawek.
• Łuszczenie się skóry, które pojawia się około 1-2 tygodnie po początkowych objawach choroby (następuje wysypka). Na stopach i dłoniach skóra jest łuszcząca się w dużych częściach, a na ciele, uszach i szyi występuje mały łuszczenie, zwane łuskowate.

Dowiedz się więcej o objawach towarzyszących chorobie w poniższym filmie.

Wysypki wyglądają jak liczne kropki czerwonego lub jasnoróżowego. Lokalizacja wysypki reprezentowane głównie przez obszar twarzy (na policzkach), obszar pachwinowy, zgięte powierzchnie kończyn i boczne części ciała.

W tym samym czasie, w obszarze fałd łokciowych, pod pachami, a także pod kolanami, wysypka gęstnieje, tworząc ciemnoczerwone paski (nazywa się to objawem Pastii). W obszarze zwanym „trójkątem nosowo-wargowym” nie ma wysypki ze szkarłatną gorączką, a skóra tej części twarzy będzie blada (tak manifestuje się objaw Filatowa).

Po 3-7 dniach od początku wysypka zaczyna znikać, pozostawiając po sobie peeling. Szczególnie wyraźny peeling na dłoniach - skóra jest usuwana z opuszków palców na dużych powierzchniach, jak rękawice. Pigmentacja po takiej wysypce nie pozostaje.

Streptococcus uwięziony na błonach śluzowych nosogardzieli osiada na migdałkach i zaczyna uwalniać toksynę, która jest przyczyną dusznicy bolesnej ze szkarłatną gorączką. Gardło dziecka nabiera jaskrawoczerwonego koloru (z powodu ciężkiego zapalenia taki wzorzec nazywa się „płonącym ustem”), a migdałki są pokryte ropnym nalotem.

Oto kilka zdjęć gardła u szkarłatnej gorączki u dziecka:

Gorączka jest jednym z najczęstszych objawów początkowej fazy szkarlatyn. Temperatura gwałtownie wzrasta do 38-40 ° C Niektóre dzieci z powodu takiego wzrostu temperatury zauważyły ​​pojawienie się drgawek gorączkowych.Spadek temperatury u większości dzieci odnotowuje się od trzeciego do piątego dnia choroby.

W zależności od wieku, stanu odporności i obrazu klinicznego szkarlaty u dziecka:

• Łatwe Objawy zatrucia w tym przebiegu są łagodne, gorączka nie przekracza + 38,5 ° C, migdałki mogą być bez płytki nazębnej, a wysypka jest mniej jasna i obfita. Łagodna forma postępuje szybciej - do czwartego lub piątego dnia temperatura wraca do normy i wszystkie ostre objawy znikają. W naszych czasach ta forma u dzieci jest diagnozowana częściej niż u innych.
• Średnio ciężki. Choroba zaczyna się ostro, temperatura wzrasta do + 40 ° C, dziecko skarży się na bóle głowy, osłabienie, zauważył wymioty, szybki puls. Wysypka w tej postaci jest dość obfita, jej kolor jest jasny, a gardło i migdałki pokryte są ropnym nalotem. Spadek temperatury i zanik ostrych objawów odnotowuje się w siódmym ósmym dniu choroby.
• Ciężki Obecnie taka forma rozwija się rzadko. Z powodu ciężkiego zatrucia, taka szkarłatna gorączka nazywana jest septyczną lub toksyczną. Ponadto ciężka postać szkarlatyny jest martwicza, jeśli dziecko ma martwicze zapalenie migdałków, a węzły chłonne są zapalone i ropieją. Kiedy ciężkie formy dzieci koniecznie hospitalizowane.

Niektóre dzieci mają nietypową infekcję (rozwija się utajona forma). Lekarze odróżniają te formy szkarłatnej gorączki oprócz typowych:

• Wymazany. Gdy zatrucie jest łagodne, dławica jest nieżytem, ​​a wysypka jest blada, skąpa i szybko znika.
• Extrabuccal. Przy takiej szkarłatnej gorączce paciorkowce przedostają się do ciała dziecka przez zaatakowaną skórę.
• Szkarłatna gorączka bez wysypki. Przy takiej infekcji obecne są wszystkie objawy szkarłatnej gorączki, ale nie ma wysypki na skórze.

W większości przypadków po cierpieniu na szkarlatynę u człowieka rozwija się odporność na erytrotoksynę wytwarzaną przez paciorkowce, dlatego dzieci często cierpią na taką infekcję raz w życiu. Jednakże, choć bardzo rzadko, występują przypadki nawracającej choroby.

Większość dzieci cierpiących na szkarlatynę otrzymuje leczenie domowe. Hospitalizacja jest wymagana tylko w przypadku ciężkiej postaci lub wystąpienia komplikacji, jak również w niektórych innych sytuacjach (na przykład, jeśli dziecko choruje w szkole z internatem lub w rodzinie chorego dziecka, są ludzie, którzy pracują z dziećmi, ale nie można ich izolować).

Dopóki temperatura nie spadnie, dziecko powinno być w łóżku. Ponadto w ostrej fazie ważne jest przestrzeganie diety i wzmocnienie reżimu picia. Pokarm podawany jest dziecku w postaci półpłynnej lub płynnej, a produkty białkowe są ograniczone. Dziecko cierpiące na szkarlatynę powinno pić dużo. Najlepiej podawać ciepły napój, taki jak herbata.

Leczenie farmakologiczne szkarłatnej na pewno obejmuje antybiotyki. Często dzieciom przepisuje się preparaty penicylinowe w postaci tabletek lub syropu, na przykład amoksycylina, augmentina, amoxiclav, retarpen. Czas stosowania i dawkowanie określa lekarz, ale zazwyczaj leczenie antybiotykami trwa 7-10 dni.

Dodatkowo dziecko otrzymuje preparaty witaminowe i leki przeciwalergicznea jeśli zatrucie jest wyraźne, zaleca się leczenie infuzyjne (glukoza i inne leki są wstrzykiwane dożylnie). Do płukania gardła stosuje się wyciąg z rumianku, roztwór furatsiliny, roztwór sody, wlew nagietka i inne środki antyseptyczne.

Mycie szkarłatną gorączką nie jest zabronione. Wręcz przeciwnie, dzieci należy kąpać, ponieważ zmniejszy to swędzenie skóry i zapobiegnie drapaniu wysypki. Ważne jest jednak, aby przestrzegać pewnych zasad:

• Woda w wannie nie powinna być zbyt gorąca ani bardzo zimna.
• Jeśli dziecko ma gorączkę, kąpiel jest zastępowana pocieraniem.
• Skóry nie należy pocierać gąbką lub gąbką.
• Aby zmyć mydliny zamiast prysznica, lepiej zrobić bicze.
• Po kąpieli wytrzeć dziecko ręcznikiem nie jest zalecane. Lepiej jest zwilżyć wodę, owijając dziecko w prześcieradło lub pieluchę.

Gdy u dzieci występuje szkarłatna szkoda, takie komplikacje są możliwe:

• Zapalenie kłębuszków nerkowych.
• Ropne zapalenie ucha środkowego.
• Zapalenie zatok przynosowych.
• Zapalenie węzłów chłonnych.
• Zapalenie stawów.
• Zapalenie mięśnia sercowego.
• Zapalenie płuc.

Znany pediatra często spotykał się z problemem szkarłatna gorączka w mojej praktyce. Komarovsky skupia uwagę rodziców na takich niuansach:

• Paciorkowce są bardzo wrażliwe na antybiotyki penicylinowe, dlatego po kilku dawkach leku stan dzieci z gorączką szkarłatną wyraźnie się poprawia.
• Jeśli dziecko ma nietolerancję penicyliny, nie będzie to również problemem, ponieważ paciorkowce są wrażliwe na wiele innych leków przeciwbakteryjnych.
• Szkarłatną gorączkę można nazwać chorobą, w której terminowe podanie antybiotyków zapewnia pomyślny wynik. Jeśli ta infekcja nie jest leczona, możliwe są ciężkie powikłania (uszkodzenie nerek i serca).
• Nie należy przerywać leczenia, gdy tylko poprawi się stan dziecka. Ważne jest, aby ukończyć kurs leku przeciwbakteryjnego przepisanego przez lekarza.
• Ze względu na terminowe przepisywanie środków przeciwdrobnoustrojowych, czasami paciorkowce umierają bardzo szybko w organizmie dziecka i nie mają czasu na rozwój odporności na ich toksyny. Jest to przyczyna powtarzających się chorób, które według Komarovsky'ego są łatwiejsze niż pierwsza infekcja.
• Streptococcus może przedostać się do ciała dziecka nie tylko przez gardło. Istnieją przypadki zakażenia przez rany na skórze. W tym przypadku dziecko ma wszystkie objawy szkarłatnej gorączki (nie będzie bólu gardła). Leczenie jest przepisywane tak samo jak w przypadku zwykłej szkarłatnej gorączki.
• Dziecko, które przez pewien czas miało gorączkę szkarłatną, nie powinno się kontaktować z innymi osobami, ponieważ powtarzająca się ekspozycja na paciorkowce jest zagrożona alergiami i innymi komplikacjami. Komarowski zaleca rozpoczęcie nauki w szkole lub przedszkolu po szkarłatnej gorączce nie wcześniej niż po 3 tygodniach.

Obecnie rokowanie dla dziecka ze szkarlatyną jest w większości przypadków korzystne. Kiedy dziecko wyzdrowieje, ważne jest, aby monitorować ich samopoczucie w celu zidentyfikowania możliwych komplikacji w odpowiednim czasie. Ostrożnie należy usunąć zabarwienie moczu (zmienia się z uszkodzeniem nerek, stając się jak „skrawek mięsa”) i dolegliwości bólowe w stawach.

Wiadomo, że szczepionki chroniące przed szkarlatyną nie istnieją. Chronić przed zakażeniem u dzieci i dorosłych, którzy nie chorowali wcześniej, takie środki mogą być:

• Aby zapobiec infekcji członków rodziny w pokoju, w którym przebywa chore dziecko, ważne jest regularne wietrzenie i czyszczenie na mokro.
• Opiekę nad dzieckiem ze szkarłatną gorączką powinna zająć się jedna osoba, której zaleca się stosowanie specjalnie dobranej odzieży i maski gazowej.
• Choremu dziecku należy dać oddzielny ręcznik, jego naczynia, chusteczkę, zabawki i inne przedmioty, z którymi zdrowi członkowie rodziny nie powinni się kontaktować.