Antybiotyki dla dzieci

Żadna medycyna w nowoczesnej medycynie nie powoduje tylu pytań i wątpliwości, tylu sporów i sądów polarnych, jak antybiotyki. Leki przeciwdrobnoustrojowe są czasami niezbędne, a czasem szkodliwe. Rodzice często pytają, w jakich przypadkach można rozpocząć leczenie dziecka antybiotykami iw jakich przypadkach lepiej jest powstrzymać się od przyjmowania tak silnych leków? Gdzie jest tak zwany „złoty środek”?

Antybiotyki - substancje roślinne, półsyntetyczne lub syntetyczne; ich główną zdolnością jest natychmiastowe zniszczenie komórek chorobotwórczych lub stłumienie ich zdolności do reprodukcji.

Pierwszy antybiotyk, penicylina, został przypadkowo uzyskany w 1928 r. Przez Alexandra Fleminga. Ale powstała substancja została zniszczona tak szybko, że naukowiec nie mógł nawet przekonać kolegów o potrzebie jego odkrycia. Później, w 1938 roku, dwóch naukowców z Oxfordu poprawiło swój błąd - Howard Florey i Ernst Chain, którzy nauczali penicyliny w jej czystej postaci i byli w stanie ustalić jej produkcję przemysłową.

Środki przeciwdrobnoustrojowe są wąsko ukierunkowane (zdolne do niszczenia pewnego rodzaju bakterii) i szerokiego spektrum (działając przeciwko dużej liczbie znanych bakterii, atypowych patogenów, a nawet niektórych dużych wirusów).

Wszystkie istniejące antybiotyki można podzielić na grupy według różnic w składzie chemicznym. Pożądane jest, aby rodzice dowiedzieli się więcej o najpopularniejszych grupach leków przeciwbakteryjnych, które mogą być przepisywane dzieciom.

Antybiotyki pochodzenia naturalnego lub półsyntetyzowane. Mają stosunkowo łagodne działanie przeciwko ciału, ale są zabójcze dla ziarniaków wszystkich kalibrów, w tym gronkowców, paciorkowców, prawie wszystkich bakterii Gram-dodatnich i części bakterii Gram-ujemnych. Preparaty penicylinowe niszczą ścianę komórkową bakterii, uniemożliwiając jej dalszą aktywność.

Lekarze zwykle rozpoczynają leczenie dziecka tą grupą antybiotyków. Są mniej toksyczne i dobrze nadają się dla dzieci od urodzenia. Lekarz może zmienić uwagę na inne grupy leków tylko wtedy, gdy środki przeciwdrobnoustrojowe penicyliny nie przyniosły pożądanego efektu.

Te substancje przeciwbakteryjne są uważane za jedne z najbardziej toksycznych, dlatego są szeroko stosowane w pediatrii. „Ojciec założyciel” grupy leków „Erytromycyna” został uzyskany w 1952 r. I do dziś zachowuje swoją pozycję pod względem popytu. Przedstawiciele grupy „Makrolidy” są bardzo skuteczni przeciwko chlamydiom, mykoplazmom, gronkowcom. Są przepisywane dzieciom uczulonym na penicyliny, a także w przypadku, gdy pierwsza grupa leków nie może pomóc małemu pacjentowi.

Antybiotyki, które wpływają na bakterie znajdujące się w fazie hodowli.Niszczą błonę komórkową i uwalniają enzymy, które zabijają patogeny. Cefalosporyny są bardzo skuteczne przeciwko wielu bakteriom, są silnym antybiotykiem. Leki dla dzieci należące do tej grupy są przepisywane w przypadku ciężkiego przebiegu choroby. Podrażniają błony śluzowe i zwiększa się ryzyko wystąpienia związanych z nimi dysbiozy, pleśniawki i zapalenia jamy ustnej.

Są to antybiotyki o szerokim spektrum działania. Niszczący dla bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, ale całkowicie bezużyteczny wobec grzybów pleśniowych. Tetracykliny hamują syntezę białek w komórkach patogenu. Ze względu na swoją specyfikę, gromadzą się w szkielecie szkieletu, antybiotyki tetracyklinowe nie są zalecane w leczeniu dzieci poniżej 8-9 lat. Mogą zabarwić szkliwo zębów na brązowo. A dla dzieci w wieku powyżej 8 lat tetracykliny są przepisywane z wielką ostrożnością.

Antybiotyki aktywne wobec bakterii tlenowych Gram-ujemnych. Leki te nie zakłócają namnażania się patogenów, podobnie jak wiele innych środków przeciwbakteryjnych. Natychmiast zabijają bakterie. Aminoglikozydy są wysoce toksycznymi lekami. Są one zalecane w bardzo ciężkich warunkach. U dzieci stosowanie aminoglikozydów może spowodować poważne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Takie antybiotyki są przepisywane rzadko i pod ścisłym nadzorem lekarzy, na przykład w szpitalu.

Antybakteryjny leki z tej grupy są przepisywane dzieciom bardzo rzadko, ponieważ chinolony mają dużą listę działań niepożądanych. Niektóre leki w tej grupie mogą powodować głuchotę lub ślepotę u dziecka. Jednakże chinolony (w szczególności fluorochinolony) są nadal przepisywane dzieciom, ale tylko ze względów zdrowotnych, a co do zasady tylko w warunkach szpitalnych.

Wyróżniają się antybiotyki przeciwgrzybicze, leki przeciwgruźlicze. Leki te są nieliczne i są przepisywane dzieciom w każdym wieku przez lekarzy, jeśli wymagają tego zdrowie dziecka i jego potwierdzona diagnoza.

Pojęcie „antybiotyków dziecięcych” jako takie nie istnieje. Dzieci przepisane przez lekarza otrzymują takie same leki jak dorośli. Istnieją jednak formy dawkowania, które są najbardziej dostosowane dla dzieci - one Dostępne w postaci zawiesin lub suchej masy do samodzielnego przygotowania w zawiesinach domowych. Zawiesiny przeciwdrobnoustrojowe można podawać dzieciom od urodzenia. Są wygodne, dzieci chętnie je piją, ponieważ producenci zadbali o przyjemny zapach i smak leku. Jest to zazwyczaj owocowy smak.

Dzieci, które są już w stanie połknąć tabletki, zazwyczaj jest to możliwe w wieku 5-6 lat, mogą stosować stałe formy leków. Producenci zalecają kapsułki dla dzieci od 12 lat. Antybiotyki wstrzykiwane do organizmu są odpowiednie dla dzieci w każdym wieku.

Jednak rodzice, mówiąc o „antybiotykach dla dzieci”, często obejmują leki pokazywane dzieciom. Instrukcje użytkowania dla każdego leku określają limit wieku. Nie ignoruj ​​ich.

Ponadto Leki przeciwbakteryjne z dużą listą skutków ubocznych i listą przeciwwskazań praktycznie nie są odpowiednie dla dzieci.

Wiele kropli (w uszach, nosie, oku), roztworów do inhalacji, część maści i żeli zawierających antybiotyki, a także w świecach można odnieść do „lekarstw dla dzieci”. Antybiotyki są bardzo popularne wśród matek i ojców. Są łatwe do rozchlapania do gardła.

Lokalne antybiotyki mają ważną zaletę - wnikają w strefę zapalenia, nie wpływając na błony śluzowe układu pokarmowego i jelita. Prawdopodobieństwo rozwoju dysbiozy jest zmniejszone.

Są one bardzo rozpowszechnione w leczeniu niektórych zakaźnych stanów zapalnych oczu u dzieci (zapalenie spojówek, zapalenie powiek, jęczmień), z chorobami skóry wywołanymi przez mikroorganizmy, na przykład ze streptodermą.

Antybiotyki dla dzieci nie są przepisywane na choroby wirusowe, ponieważ substancje przeciwdrobnoustrojowe nie radzą sobie z wirusami. Mogą jednak poważnie zaszkodzić zdrowiu dzieci, jeśli infekcja wirusowa „podkopuje” odporność dziecka na organizm.

Antybiotyki pogarszają sytuację, niszcząc korzystną mikroflorę. Dlatego antybiotykoterapia nie jest konieczna dla:

• Grypa (wszystkie szczepy).
• SARS (z infekcjami adenowirusowymi i rotawirusowymi włącznie).
• ARI wywołany przez wirusa.
• Inne choroby, które stały się czynnikami sprawczymi wirusów (różyczka, opryszczka, ospa wietrzna, mononukleoza itp.)

Lekarz przepisze leki przeciwbakteryjne, jeśli wykryje oznaki zakażenia bakteryjnego. Analizy mogą to wiarygodnie potwierdzić, jednak laboratoria bakteriologiczne nie znajdują się w każdej klinice, a czas przeprowadzenia takich badań jest długi - od 10 do 14 dni. Zwykle lekarz i rodzice nie mają tak dużo czasu oczekiwania, a dziecku przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Muszę od razu powiedzieć, że myślący i kompetentny lekarz przyspieszy przepisywanie dziecku antybiotyków, nie przy każdej infekcji bakteryjnej. Jeśli lekarz ma pewność, że odporność okruchów jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z infekcją, zaleci jedynie leczenie objawowe. W końcu antybiotyki nie są słodkimi witaminami, a równowaga korzyści i szkód wynikających z ich przyjmowania pozostaje w delikatnej równowadze, a czasem przewyższa jedną lub drugą stronę.

Najczęściej przepisywane są antybiotyki dla dzieci:

• W wysokich temperaturach, powyżej 39 stopni iu dzieci poniżej 1 roku życia - powyżej 38 stopni. Warunek wstępny - ciepło nie ustępuje przez około trzy dni.
• Z zapalenie oskrzeli (jego formy bakteryjne).
• Z zatokę (szczególnie z ropnym, jak również z zapaleniem zatok z ciężką chorobą).
• Z adenoidami (potrzebne będą antybiotyki dla adenoidów bakteryjnych).
• Z zapalenie ucha (szczególnie często z wewnętrznym zapaleniem ucha i obfitą ropną wydzieliną).
• Z zapaleniem migdałków.
• Z kokluszem.
• Z zapaleniem płuc (jeśli udowodniono jego bakteryjną naturę).
• Z zapaleniem opon mózgowych.
• W przypadku ciężkich infekcja jelitowaspowodowane przez pręty i bakterie.
• Z dusznica bolesna (w formie bakteryjnej, z ropnym zapaleniem migdałków. Antybiotyki są wymagane, gdy szkarłatna gorączka), jak również z innymi chorobami laryngologicznymi (zapalenie gardła, tchawica, zapalenie błony śluzowej nosa i gardła itp.)
• Z zakażeniami dróg moczowych i chorobami nerek (z bakteryjnym zapaleniem pęcherza moczowego, odmiedniczkowym zapaleniem nerek, kłębuszkowym zapaleniem nerek itp.)
• Z zakażeniami jelitowymi (niezwiązanymi z wirusami lub zatruciem pokarmowym).
• W okresie pooperacyjnym.

• Antybiotyki muszą być przepisane przez lekarza. Samozaparcie i leczenie są niedopuszczalne. Od stycznia 2017 r. W rosyjskich aptekach bez recepty nie są wydawane. Decyzja ta nie była bez powodu: w ciągu ostatnich kilku lat powszechne i niekontrolowane przyjmowanie antybiotyków zwiększyło liczbę szczepów drobnoustrojów opornych na leki. A przemysł farmaceutyczny nie ma czasu na tworzenie nowych leków przeciwko nim.
• Bardzo ważne jest przestrzeganie przepisanej dawki leku. Nadmierna dawka lub zmniejszenie może spowodować przedawkowanie lub odwrotnie - brak pożądanego efektu terapeutycznego.
• Wszystkie antybiotyki powinny być przyjmowane wielokrotnie, tj. przy jednoczesnym przestrzeganiu odstępu czasu między przyjęciem kolejnej dawki. Wynika to z czasu działania leku. Aby osiągnąć ten efekt, wpływ na bakterie musi być ciągły, dlatego po zakończeniu działania poprzedniej części leku należy podjąć następujące działania.
• Wydajność ocenia się w ciągu 72 godzin od pierwszej dawki. Jeśli w tym czasie nie nastąpi poprawa stanu dziecka, należy poinformować o tym lekarza. Być może lek nie jest odpowiedni dla dziecka, wtedy lekarz przepisze nowy lek.

• Jeśli w ciągu dnia po przyjęciu pierwszej dawki antybiotyku, dziecko ma alergię - pojawiła się wysypka, świąd, alergiczny kaszel, katar, zaczęły się problemy ze stolcem, należy przerwać stosowanie leku, poinformować lekarza. On zmieni lek.
• Poprawiając samopoczucie dziecka, nie można samodzielnie anulować antybiotyków Pozytywne zmiany były możliwe dzięki temu, że lek był w stanie zniszczyć większość patogennych bakterii. Ale żywe patogeny pozostaną w ciele. Jeśli zrezygnujesz z lekarstwa, będą one uzależnieniem i odpornością na lek przeciwbakteryjny. Następnym razem lekarz będzie musiał przepisać dziecku silniejsze narzędzie o większej ilości skutków ubocznych i droższe w cenie. Wyznaczony kurs, zwykle trwający od 7 do 14 dni, powinien zostać przeprowadzony do końca.
• Instrukcje użycia każdego leku wskazują dokładnie, jak należy go przyjmować. Niektórzy piją przed posiłkami, inni - na czas, a inni - kilka godzin po posiłkach. Wynika to z charakterystyki absorpcji substancji. Nie bądź leniwy i przeczytaj instrukcje do końca. To ważne.
• Nie można łączyć leków przeciwgorączkowych z antybiotykami. Nawet w wysokich temperaturach.Faktem jest, że gorączka jest kolejnym wskaźnikiem skuteczności terapii antybiotykowej. Jeśli wszystko zostanie wykonane i wybrane prawidłowo, sama temperatura zacznie spadać w ciągu jednego dnia po rozpoczęciu odbioru. Leki przeciwgorączkowe mogą zaburzać schemat leczenia.
• Podczas przyjmowania antybiotyków w organizmie zaburza się równowaga przyjaznych bakterii, które również umierają podczas antybiotykoterapii. Może to powodować dysbiozę, pleśniawki. Jednocześnie ze środkami przeciwdrobnoustrojowymi do zapobiegania nieprzyjemnym konsekwencjom pożądane jest przyjmowanie prebiotyków i probiotyków, które będą wspierać mikroflorę jelitową. Najbardziej znanymi lekami, które pokonują dysbakteriozę, są Linex, Bifidumbacterin, Bifiform i inne, powinieneś także przyjmować Linex i inne podobne leki, zgodnie z dawkowaniem i zaleceniami lekarza, zamiast polegać na doświadczonych użytkownikach z Internetu. .

• Konieczne będzie dokonanie przeglądu zarówno diety, jak i diety dziecka, aby można było jak najszybciej przywrócić florę jelitową. Podczas przyjmowania antybiotyków nie zaleca się kwaśnych soków i owoców, obfitości smażonych i tłustych potraw, które mogą dodatkowo obciążać wątrobę. Podczas terapii bakteryjnej dziecko musi otrzymywać obfite picie, aby przyspieszyć proces usuwania toksyn z organizmu. Toksyny wydzielają bakterie chorobotwórcze. Zatruwa dziecko. Do picia nie nadają się napoje gazowane, mleko. Lepiej podawać dziecku herbatę, herbatę ziołową, kompoty, galaretkę, zwykłą wodę.
• Jeśli w jamie ustnej występuje pleśniawka lub zapalenie jamy ustnej Zalecane miejscowe leczenie środkami antyseptycznymi za pomocą środków przeciwgrzybiczych.
• Jeśli wymioty się otworzyły lub biegunka po zażyciu lekulub odwrotnie, zaparcia zaczęły się, dziecko skarży się na ból brzucha, ma zwiększone tworzenie się gazu, wszystko to będzie wymagało dodatkowego leczenia. Koniecznie zgłoś konsekwencje lekarzowi. Podejmie testy w celu wyeliminowania innych przyczyn nieprzyjemnych objawów i zaleci terapię, która obejmie witaminy, które są bardzo mile widziane po antybiotykach, przeciwbiegunkach (lub środkach przeczyszczających), lekach normalizujących równowagę woda-sól i lekach przywracających mikroflorę, taki jak „Atsipol».

Najczęstsze pytania i skargi związane z leczeniem:

• „Po zastrzyku jest guz”. Dzieje się tak z powodu niewłaściwego podania antybiotyku domięśniowo dziecku lub samego antybiotyku. Istnieją leki, które trzeba nakłuć dziecko tylko raz w tygodniu lub nawet raz w miesiącu. Mają długi i silny efekt, ale na początkowym etapie naprawdę gromadzą się pod skórą, co może wyjaśnić sam efekt „wstrząsu” po wstrzyknięciu. Z reguły nie musisz nic z tym robić, sam się rozwiąże. Ale jeśli problem jest kłopotliwy, możesz zrobić siateczkę jodu.
• „Jest wiele antybiotyków, który jest najlepszy?” Najlepszym lekiem dla twojego dziecka jest ten, który jest dla niego odpowiedni dla danej choroby. Ani cena, ani opinie innych pacjentów nie mogą się poruszać. Co pomogło innym nie pomóc. Co pić i czy w ogóle warto stosować antybiotyki, wie tylko lekarz.
• „W aptekach nie ma antybiotyków dla dzieci w syropie”. Rzeczywiście nie. Ponieważ w tej formie nie są wydawane. Rodzice często nazywają syropy roztworami, które można spożywać. Na przykład można je otrzymać, jeśli rozcieńczone tabletki dyspergowalne („Flemoxin”) w niewielkiej ilości wody. Nie myl ich z zawieszeniami!
• „Dziecko wypluwa pigułki!” Zwykle nie są smaczne, więc nie ma nic dziwnego w tym zachowaniu. Aby nie przegapić następnej dawki leku, a nie przekonać kapryśnego do wypicia pigułki, lepiej natychmiast podać mu przepisany antybiotyk w zawiesinie. Formularz jest dozwolony dla noworodków i niemowląt.

• „Dziecko ma brązowy język po zażyciu antybiotyków”. Efekt ten występuje po zażyciu antybiotyków i po lekach do leczenia wątroby i żołądka. Dziwny kolor języka dziecka przejdzie sam, zaraz po zakończeniu leczenia.
• „Czy powinienem podawać antybiotyki z topnikiem?”. Topnik jest pewnym znakiem ropnego procesu zapalnego w ustach, który się rozpoczął. Oczywiście antybiotyki mogą go powstrzymać. Ale wyeliminowanie przyczyny tego stanu zapalnego jest mało prawdopodobne. Lepiej wysłać dziecko do dentysty.
• „Jak przygotować zawieszenie?”. Granulki do wytwarzania zawiesin lub proszku do zawiesin są najczęściej sprzedawane w butelkach ze specjalnym znakiem. To zależy od tego, czy trzeba doładować schłodzoną przegotowaną wodę, dobrze wstrząsnąć i podać ją do miejsca przeznaczenia. Wstrząsająca zawiesina powinna być za każdym razem przed zażyciem, aby na dnie butelki nie było osadu. Konieczne jest przechowywanie przygotowanej zawiesiny w lodówce nie dłużej niż 15-25 dni (dla każdego preparatu jest to własny okres przechowywania).
• „Czy istnieją alternatywne metody leczenia bez zastrzyków i tabletek?” Jest. Na choroby górnych dróg oddechowych, na przykład, można uzyskać przez inhalację z fluimutsilom. A w przypadku zapalenia ucha środkowego krople z antybiotykami pomogą na wczesnym etapie. Jednak lekarz często poleca takie metody leczenia nie jako podstawowe, ale w postaci dodatkowych do kursu głównego. Najbezpieczniejszą opcją jest skonsultowanie się z lekarzem.
• „Czy wskazane jest przepisywanie antybiotyków dziecku?” Nie zawsze. Jewgienij Komarowski, pediatra szanowany przez matki, często dużo o tym mówi. Ponad 90% wszystkich chorób u dzieci, według lekarza, jest spowodowanych przez wirusy. A antybiotyki są niepraktyczne. Mogą być szkodliwe i niebezpieczne dla dziecka. Ale jeśli lekarz zaleci rozpoczęcie leczenia antybiotykami, posłuchaj tego. W końcu pozostałe 10% chorób może prowadzić do dość smutnych komplikacji, jeśli nie podasz dziecku takiego leku na czas.

Z drugiej strony - mianowanie takich leków „na wszelki wypadek”. Lekarze, reasekurujący, natychmiast przypisywani antybiotykom. Ma to na celu ochronę prawną przed ewentualnymi roszczeniami prawnymi ze strony rodziców. Niestety, praktyka ta jest wszechobecna i prowadzi do osłabienia odporności dzieci.

Troskliwi i uważni rodzice nie muszą zapamiętywać złożonych i licznych nazw leków, trzeba się tylko nauczyć - antybiotyki nie powinny być pierwszą pomocą. Mają wiele przeciwwskazań. Tanie środki nie zawsze są złe, a drogie nie zawsze służą Twojemu dziecku w dobrej pozycji. Eksperymentowanie z własnymi dziećmi jest zbrodnią przeciwko przyszłości. Zaoszczędź na okruchach główną wartość, taką jak zdrowie.

W poniższym filmie popularny lekarz dziecięcy Komarovsky szczegółowo opowiada o antybiotykach, ich przeznaczeniu i czasie ich stosowania.

Zobacz także program „Żyj zdrowo”, w którym szczegółowo opisano wszystko.