Cefazolina dla dzieci: instrukcje użytkowania

Cefazolina jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy cefalosporyn, który reprezentuje pierwszą generację takich leków. Stosuje się go tylko w postaci zastrzyków, ponieważ po uwolnieniu do przewodu pokarmowego taki lek jest aktywnie niszczony, nie ma czasu na wchłonięcie go do krwi. Ma dość szeroki zakres działania przeciwdrobnoustrojowego, więc ten lek jest przepisywany na różne infekcje u dorosłych i często przepisywany jest w dzieciństwie.

„Cefazolina” jest uwalniana tylko w postaci do wstrzykiwania, dlatego tabletki, zawiesiny, kapsułki lub syrop o tej nazwie nie istnieją. Ten lek jest produkowany przez wiele firm farmaceutycznych z Rosji, Indii, Chin, Szwajcarii i Białorusi.

Cefazolin Sandoz jest produkowany w Austrii, a Cefazolin-AKOS jest produkowany przez rosyjską firmę Synthesis. Leki te, chociaż mają dodatkowe słowo w tytule, ale nie różnią się pod względem właściwości od leków nazywanych po prostu „cefazoliną”.

Lek jest hermetycznie zamkniętą szklaną fiolką z białym proszkiem, czasem z żółtawym odcieniem. Jest sprzedawany jako jedna lub 5 lub 10 butelek w jednym pudełku. Czasami do leku dodaje się rozpuszczalnik w 2 ml i 5 ml ampułkach. Roztwór przygotowany z proszku można stosować do iniekcji domięśniowych i dożylnych.

Działanie leku powoduje, że nazwa tego samego składnika występuje w proszku w postaci cefazoliny sodowej. Jedna butelka najczęściej zawiera 1 gram cefazoliny, ale wiele firm farmaceutycznych oferuje antybiotyk 500 mg w jednej butelce. Ponadto niektórzy producenci produkują dodatkowo butelki zawierające 250 mg cefazoliny. W leku nie ma innych substancji. Rozpuszczalnikiem dołączonym do niektórych butelek jest sterylna woda.

Cefazolina jest w stanie zniszczyć patogenne drobnoustroje, które spowodowały proces zakaźny, niszcząc ich ściany komórkowe. Preparat jest szkodliwy dla gronkowców złocistych i naskórkowych, paciorkowców hemolitycznych i ropotwórczych, Escherichia coli, zapalenia płuc diplokok, Salmonella, patogenów wąglika, Neisseria, Salmonella i wielu innych mikroorganizmów. Jednak ten lek jest nieskuteczny, jeśli choroba została wywołana przez wirusy, pierwotniaki, grzyby, Mycobacterium tuberculosis lub Pseudomonas aeruginosa.

Ponieważ cefazolina może niszczyć różne rodzaje bakterii, takie środki są wymagane podczas procesu zakaźnego w różnych narządach. Obecnie strzały Cefazolin są przepisywane na:

• zapalenie oskrzeli;
• bakteryjne zapalenie płuc;
• zakażone rozstrzenie oskrzeli;
• ropień płuc;
• bakteryjne zapalenie ucha środkowego;
• dusznica bolesna;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• zapalenie cewki moczowej;

• infekcje skóry;
• infekcje dróg żółciowych;
• zapalenie kości i szpiku;
• infekcje oczu;
• zapalenie wsierdzia;
• sepsa;
• infekcje miednicy;
• zapalenie otrzewnej i wiele innych chorób.

„Cefazolina” jest przeciwwskazana u noworodków, a u młodych pacjentów w wieku od 1 do 12 miesięcy przepisuje się ostrożnie (głównie w przypadku ciężkich zakażeń zagrażających życiu niemowlęcia) i tylko pod nadzorem lekarza.

„Cefazolin” nie może być przepisany na alergie na taki lek i inne antybiotyki cefalosporynowe. Jeśli pacjent wykazywał nadwrażliwość na preparaty penicylinowe, podawanie cefazoliny wymaga większej uwagi, ponieważ możliwa jest tolerancja krzyżowa.

Lek może powodować reakcje alergiczne, takie jak gorączka lekowa, świąd, skurcz dróg oddechowych, wysypka skórna, bóle stawów i inne objawy. Ponadto leczenie cefazoliną często wykazuje negatywne objawy układu pokarmowego - wymioty, zgaga, zapalenie języka, utrata apetytu, nudności, biegunka i inne.

W rzadkich przypadkach lek wywołuje kandydozę, zmniejszenie liczby krwinek, zapalenie okrężnicy, żółtaczkę zastoinową, dysbakteriozę i inne problemy. W miejscu wstrzyknięcia często występują bolesne odczucia, a pojawienie się zagęszczenia jest możliwe, a po wstrzyknięciu do żyły może rozwinąć się zapalenie żył.

Lek wstrzykuje się do tkanki mięśniowej lub do żyły. Najpierw dodaje się rozpuszczalnik do zawartości fiolki, a następnie preparat pobiera się strzykawką i wstrzykuje się. Jeśli konieczne jest wstrzyknięcie domięśniowe, lek należy wstrzyknąć w tę część ciała, w której dobrze rozwinięta jest tkanka mięśniowa, na przykład w ramię lub udo.

Po podaniu dożylnym lek można podawać powoli w strumieniu (jeśli dawka jest mniejsza niż 1 g) lub umieścić IV na 20-30 minut (w razie potrzeby wprowadzić więcej niż 1 g).

Roztwór przygotowuje się przed manipulacją, ale w rzadkich przypadkach dopuszczalne jest wcześniejsze rozcieńczenie proszku lub pozostawienie części rozcieńczonego leku do następnego wstrzyknięcia (roztwór można przechowywać w lodówce). Przed wprowadzeniem „Cefazoliny” dziecku należy upewnić się, że rozcieńczony lek jest przejrzysty i nie ma osadu, zmętnienia ani żadnych zanieczyszczeń.

W celu wprowadzenia Cefazoliny do żyły strumienia, do proszku dodaje się sterylną wodę do wstrzykiwań w objętości 10 ml. W przypadku zakraplaczy należy użyć 50-150 ml roztworu soli fizjologicznej, roztworu glukozy lub innych rozpuszczalników, które są dopuszczone do kroplówki.

W przypadku domięśniowych zastrzyków „cefazoliny” zaleca się rozcieńczenie leku sterylną wodą, ale ze względu na ból dopuszczalne jest również stosowanie „Lidokainy” lub „Novocain”. Takie środki znieczulające stosuje się w ilości 2 ml na 500 mg cefazoliny. Wstrzyknięcie jest wykonywane w ten sposób.

• Koniec ampułki z lekiem znieczulającym jest cięty i delikatnie odrywany.
• Sterylną strzykawkę otwiera się, nakłada się na nią igłę i igła jest opuszczana do otwartej ampułki Novocain lub Lidocaine.
• Zbierz odpowiednią ilość roztworu i wyjmij strzykawkę.
• Zdjąć metalową pokrywkę z butelki „Cefazolin”, przebić gumową nasadkę igłą i powoli wycisnąć płynny lek do fiolki.
• Bez wyjmowania strzykawki energicznie potrząsnąć butelką na boki, aby całkowicie rozpuścić proszek.

• Podnieś przygotowany roztwór i wyjmij strzykawkę.
• Obracając strzykawkę z igłą do góry, dotknij palcem plastikowej powierzchni, a następnie wyciśnij powstałe powietrze.
• Wykonać wstrzyknięcie domięśniowe.

Waga i ciężkość zakażenia wpływa na dawkowanie leku u dzieci:

• Jeśli chorobą jest płuco, potrzebna jest 25-50 mg cefazoliny na 1 kg masy ciała dziecka (dokładniej określona przez lekarza).Na przykład dziecko waży 12 kg, a dzienna dawka leku wynosi dla niego 300-600 mg antybiotyku, który jest podzielony na 2-4 zastrzyki.
• Przy umiarkowanym przepływie wagę małego pacjenta w kilogramach należy również pomnożyć przez 25-50. Powstała ilość leku jest stosowana w ciągu dnia - dzieli się na 2-4 zastrzyki.
• Jeśli choroba jest ciężka, dawkę „cefazoliny” zwiększa się do 100 mg / kg. Obliczona dawka dzienna jest podzielona na dwie lub trzy dawki.

Czas trwania leczenia cefazoliną określa się na podstawie ciężkości choroby, ale zazwyczaj lek jest przepisywany na okres od 7 do 14 dni. Nakłuwanie leku przez mniej niż pięć dni nie powinno być, ponieważ w tym przypadku patogen nie jest całkowicie zniszczony i może stać się odporny.

Cefazolina nie jest przepisywana z antybiotykami aminoglikozydowymi, ponieważ zwiększy to ryzyko negatywnego wpływu leczenia na nerki. Nie należy stosować tego leku z innymi lekami bakteriostatycznymi (na przykład z sulfonamidami lub tetracyklinami), ponieważ mają one antagonizm.

Ponadto tego środka przeciwbakteryjnego nie można stosować z lekami moczopędnymi i przeciwzakrzepowymi.

Aby kupić Cefazolin w aptece, musisz najpierw otrzymać receptę od swojego lekarza. Koszt leku wpływa na producenta, dawkę i liczbę butelek w opakowaniu. Jedna butelka może kosztować nawet 15-20 rubli i 90 rubli.

Okres ważności „Cefazolin” w proszku wynosi 2 lub 3 lata, a gotowy roztwór - 24 godziny. Nieotwarte fiolki z proszkiem należy przechowywać w temperaturze poniżej + 25 stopni w miejscu niedostępnym dla małych dzieci. Gotowany płynny preparat należy przechowywać w lodówce.

W sprawie leczenia dzieci „Cefazolin” reaguje głównie pozytywnie, zauważając, że jest to skuteczny środek przeciwbakteryjny. Jest często stosowany w przypadku braku pozytywnego wpływu leczenia antybiotykami penicylinowymi (na przykład preparatami amoksycyliny). Według mam zastrzyki szybko pomogły pozbyć się objawów zapalenia oskrzeli (kaszel, gorączka), zapalenia ucha, bólu gardła i innych infekcji.

Główną wadą leku jest jego postać do wstrzykiwania i ciężkie zastrzyki z bólu. Ponadto w kilku negatywnych opiniach skarżą się na wystąpienie reakcji alergicznej lub brak efektu terapeutycznego, gdy stwierdzono, że mikroorganizm jest odporny na taki antybiotyk.

Jeśli musisz zastąpić „Cefazolin”, lekarz może przepisać inny lek należący do grupy cefalosporyn, na przykład następujące.

• «Cefaleksyna». Lek ten reprezentuje również pierwszą generację i jest reprezentowany przez zawieszenie, które można stosować od urodzenia, a także kapsułki przepisywane dzieciom powyżej 3 lat.
• „Cesolin”. Taki antybiotyk wytwarzany w Indiach jest kompletnym substytutem cefazoliny, ponieważ zawiera ten sam związek aktywny w dawce 500 mg i 1 g. Jest on również dostępny w fiolkach i może być wypuszczony do dzieci w wieku powyżej 1 miesiąca.
• «Zinnat». Ten lek należy do drugiej generacji, a cefuroksym działa jako jego składnik aktywny. Lek jest dostępny w postaci granulek (przygotowanych z nich zawieszenie wypisane na niemowlęta od trzeciego miesiąca życia) i tabletki w skorupce (mogą być używane od 3 lat).

• «Cedex». Ten antybiotyk trzeciej generacji zawiera ceftibuten i może być podawany jako zawiesina dzieciom w wieku powyżej 6 miesięcy. Jest on również dostępny w kapsułkach stosowanych w leczeniu pacjentów w wieku powyżej 10 lat.
• «Pancef». Ten lek reprezentuje również trzecią generację i działa dzięki cefiksymowi. Jest produkowany w postaci granulek, z których powstaje pomarańczowa zawiesina. Jest stosowany w zakażeniach u dzieci starszych niż sześć miesięcy.
• «Ceftriakson». Taka cefalosporyna trzeciej generacji jest wytwarzana tylko w formie zastrzyku. Jest przepisywany na zapalenie płuc, posocznicę, salmonellozę, zapalenie otrzewnej i inne poważne zakażenia. Lek jest dozwolony w każdym wieku, więc jest stosowany nawet u noworodków.

Opinie lekarza o leku „Cefazolin”, jego zeznaniach, zasadach przyjęcia, skutkach ubocznych i analogach, patrz poniższy film.