Kiedy noworodek zaczyna widzieć i skupiać się?

Wizja jest jedną z głównych funkcji poznawania świata. Dzięki obrazom wizualnym dziecko otrzymuje do 90% informacji o tym, co dzieje się wokół niego. Istnieje wiele przypuszczeń dotyczących widoku noworodków: ktoś twierdzi, że dziecko widzi wszystko do góry nogami, do góry nogami, ktoś jest pewien, że maluchy nie są w stanie odróżnić kolorów.

W tym artykule przyjrzymy się, jak widzimy nasz świat. noworodkaa także dowiedzieć się, kiedy dziecko zaczyna skupiać wzrok i jak pomóc dziecku rozwijać funkcje wizualne.

Wizualne analizatory w płodzie pochodzą z drugiego tygodnia ciąży. Mama nadal nie podejrzewa jej „interesującej pozycji”, a embrion ma już pęcherzyki oka, które stają się jego oczami. Soczewki rodzą się do końca pierwszego miesiąca ciąży. Pod koniec trzeciego miesiąca dziecko miało uformowane naczynia krwionośne, a dopływ krwi do oczu był regulowany.

Tworzenie twardówki występuje w 4-5 miesiącu ciąży, w tym samym czasie dziecko ma w pełni uformowane powieki.

W pełnym zrozumieniu tego słowa, płód nie może zobaczyć płodu w przestrzeni macicy, dopóki tworzenie centrum widzenia w mózgu nie zostanie zakończone. W trzecim trymestrze ciąży dziecko, poprzez zamknięte powieki, zaczyna definiować i różnicować światło i ciemność poza matczynym brzuchem.

Po urodzeniu oczy dziecka mają strukturę identyczną jak u dorosłego, ale wszystkie wydziały nie są dojrzałe fizjologicznie, są mniejsze, funkcjonalnie opóźnione w stosunku do analizatorów dorosłych.

Wzrok rozwija się po urodzeniu, dojrzewają oczy i nerwy. Proces ten idzie w parze z rozwojem i tworzeniem funkcji mózgu.

Po urodzeniu dzieci mają słaby wzrok, nie mogą się pochwalić ostrością. Duży i jasny (w porównaniu z łonem matki) świat jest wielkim stresem dla dziecka, które również nie może tak naprawdę myśleć o tym, co się dzieje wokół. To, co widzimy dla dziecka w pierwszym miesiącu życia, to „patchworkowa kołdra” - grupa wielokolorowych plam, które nie mają wyraźnych granic.

Ale proces powstawania narządów wzroku i połączeń nerwowych w mózgu zachodzi w sposób ciągły i bardzo intensywny, dlatego już miesiąc dziecko może ogólnie odróżnić pewne formy, zbliżając przedmiot do oczu.

Nadal jednak bardzo trudno jest mieć oko na kropkowane niemowlę w tym wieku, mięśnie odpowiedzialne za ruch gałek ocznych i utrwalenie oka są nadal bardzo słabe.

Czy dzieci widzą wszystko na czarno-białym widmie? Odpowiedź na to pytanie jest raczej negatywna, ale nowo narodzone dziecko nie dostrzega specjalnej różnorodności kolorów. Jest to raczej zestaw punktów rastrowych. Zarzuty, że dzieci postrzegają wszystko do góry nogami, są generalnie dalekie od rzeczywistości. Twój noworodek widzi wszystko we właściwej projekcji, tylko bardzo niejasno.

Ponieważ gałki oczne są znacznie mniejsze od dorosłych (16 mm u noworodków w porównaniu z 24 mm u dorosłych), obraz powstaje nie na siatkówce oka, ale bezpośrednio za nim, dlatego niektóre fizjologiczne dalekowzroczności są charakterystyczne dla wszystkich noworodków.

Spójrzmy na główne etapy tworzenia zdolności wzrokowych u niemowląt.

W pierwszych dniach po urodzeniu dziecko rozróżnia tylko światło i ciemność. Ani jego matka, ani jego ojciec, ani nawet babcia nie mogą rozważyć, niezależnie od tego, jak jego krewni próbowali udowodnić coś przeciwnego.

Jeśli wyślesz dziecku zbyt jasne światło, może on płakać, nagła zmiana oświetlenia (z ciemności na światło) powoduje łzy i zrozumiałe oburzenie małego człowieka. Zdolności te należą do kategorii wizualnych reakcji odruchowych, są oceniane w domu macierzystym po urodzeniu dziecka. Jeśli są reakcje, uważa się, że dziecko jest zauważone.

Okres pierwotnej adaptacji mija, dziecko dostosowuje się do nowych warunków swojego siedliska. Po 21 dniach widzenie kolorów zaczyna się formować, dziecko zaczyna dostrzegać niektóre plamy jako mniej lub bardziej jasne.

W odległości około 40 centymetrów od twarzy widzi je najlepiej. Ale ani nie rozumiem, ani nie analizuję tego, co widzieli, że dziecko nie jest w stanie. Nie rozróżnia twarzy, nie widzi matki, ale może ją wyczuć - przez zapach, głos, przez zwykły dotyk.

Po pierwszym miesiącu niemowlę zaczyna na krótko trzymać wzrok na obiekcie, który jest oddalony od niego nie więcej niż 50-60 centymetrów. Ale okazuje się, że nadal jest źle, ale ponieważ rodzice zaczynają bić wszystkie dzwony - „dziecko mruży oczy”, „jego oczy patrzą w różnych kierunkach”, „jeden uczeń drży”.

Pod koniec drugiego miesiąca dziecko może skupić się trochę dłużej na dużej zabawce. Ale nadal bardzo trudno jest ją zobaczyć.

Dzieciak zaczyna rozpoznawać mamę i jest to niekwestionowany przełom. Pojawiają się początki różnicowania kolorów - dziecko odbiera kolor czerwony.

W tym wieku organy widzenia dziecka „wkroczyły” daleko do przodu. Teraz może nie tylko podążać za statycznym obiektem, ale także starać się nie spuszczać wzroku z poruszającego się obiektu, pod warunkiem, że obiekt porusza się płynnie i płynnie.

Oczy dziecka mogą już poruszać się w prawo iw lewo, w górę iw dół. Poprawia się zdolność odróżniania kolorów - dziecko zaczyna widzieć żółty kolor.

Pod koniec piątego miesiąca dziecko rozróżnia kolor niebieski i zielony, a także wszystkie podstawowe kolory widma, ale półtony nie są jeszcze dostępne dla niego.

Nauczy się je widzieć przez 7-8 miesięcy. Dziecko rozpoznaje krewnych, rozróżnia twarze, całkiem wyraźnie widzi przedmioty oddalone od niego o metr.

W ciągu sześciu miesięcy wyraz twarzy dziecka zaczyna nabierać „żywego” wyglądu, całkiem świadomego i rozsądnego. Oczy nie patrzą już w różnych kierunkach, nie biegają tam iz powrotem, dziecko może wyraźnie widzieć twarze, zabawki w odległości do trzech metrów, wpatrywać się w nie.

Wizja staje się stereoskopowa. Oznacza to, że dziecko zaczyna widzieć świat nie płaski, jak poprzednio, ale trójwymiarowy, trójwymiarowy, jak my, dorośli, widzimy. Bez pracy dziecko może zobaczyć zabawkę, dotrzeć do niej, podnieść ją.

W wieku 7 miesięcy, a następnie, wizja tworzy się w jej podstawie. Ale to nie znaczy, że procesy poprawy narządów wzroku i mózgu zatrzymują się. Analizatory wizualne będą się rozwijać do 3 lat włącznie, ale baza została już położona.

Dziecko zaczyna wpatrywać się w odległe przedmioty, szybko „przełączać” spojrzenie z odległych obiektów na sąsiadów i odwrotnie. Po 8-9 miesiącach dziecko może oszacować odległość między obiektami.

Wcześniaki są nieco opóźnione na etapie formowania się wzroku. Wszystko zależy od tego, jak szybko urodzi się dziecko. Dojrzewanie oczu dzieci urodzonych przedwcześnie będzie trochę dłuższe, a to jest całkiem naturalne.

Aby zapewnić normalne widzenie dziecka, rodzice powinni od pierwszych dni. Pokój, w którym ma być dziecko, nie powinien być zbyt ciemny. O zmierzchu wszystkie etapy rozwoju widzenia będą opóźnione. Ale pokój też nie powinien być jasno oświetlony: w pierwszych miesiącach jasne światło denerwuje dziecko, powodując zauważalną niedogodność.

Wyeliminuj źródło światła w pobliżu łóżka. Niepożądane jest również posiadanie dużych luster w pokoju.

Mobile, grzechotki i inne „łaski i rozkosze”, które matki przygotowują na okruchy podczas ciąży, lepiej zacząć używać, gdy dziecko osiągnie jeden miesiąc życia. Wcześniej po prostu ich nie widział i nie doceniał. Po miesiącu zabawki są zawieszane w odległości co najmniej 50 centymetrów od twarzy dziecka.

Zawody związane z rozwojem wzroku będą przydatne dla twojej karapuziki od półtora miesiąca. Na początek pokaż swoje czarno-białe obrazy geometryczne.

Od trzeciego miesiąca życia rozpocznij naukę z dzieckiem za pomocą kolorowych przedmiotów i zabawek. Jednocześnie pamiętaj, że najpierw musisz oferować obiekty w kolorze czerwonym i żółtym, a tylko przez pół roku - niebieski i zielony.

Podczas odkrywania przestrzeni za pomocą własnych piór i kolan, dziecko także rozumie prawa odległości i głośności, nie zapomnij o tym.

Koniecznie chodź z dzieckiem. Promienie słoneczne przyczyniają się do rozwoju siatkówki, a poza tym dziecko otrzymuje doskonałe szkolenie w śledzeniu poruszających się obiektów, z którymi jeszcze się nie przejmował, w przeciwieństwie do zwierząt domowych, biegów psów, przejażdżek samochodem, kwiatów kołyszących się na wietrze itp.

Patrząc na kojące i tępe oczy dziecka (a są to prawie wszystkie dzieci do pewnego wieku), rodzice nie mają i zaczynają się zastanawiać, czy wszystko jest w porządku z widokiem dziecka. Oczywiście tylko okulista może udzielić ostatecznej odpowiedzi na to pytanie, ale rodzice dziecka mogą dobrze określić pewne objawy i niepokojące objawy własnych problemów, aby natychmiast odwiedzić tego samego okulistę. Problemy najczęściej występują u dzieci, które:

• urodzili się przedwcześnie, z wyprzedzeniem;
• urodzili się w rodzinie, w której bliscy krewni mają problemy ze wzrokiem (problemy okulistyczne są często dziedziczone);
• miesięcznie nie należy wykazywać reakcji ucznia na światło (źrenica nie zmniejsza się w odpowiedzi na jasne światło);
• po trzech miesiącach nie skupiają oczu na dużych przedmiotach, które nie wydają dźwięków, wykazują zainteresowanie jedynie zabawkami, które mogą wytwarzać dźwięki;
• po czterech miesiącach nie podążaj za ruchomymi obiektami;
• za pół roku nie rozpoznają twarzy krewnych, nie odróżniają ich od obcych;
• w ciągu pół roku wykazują mimowolny oczopląs (drżenie i spontaniczny ruch źrenic z boku na bok lub z góry na dół);
• pół roku wykazuje wyraźny jednostronny zez;
• w wieku jednego roku nie zwracają uwagi na psy, ptaki lub koty na ulicy, nie są zainteresowane poruszaniem obiektów.

Nie tylko rodzice, których zadaniem jest zapobieganie urazom oczu, oparzenia chemiczne, ale także specjaliści, powinni monitorować wzrok niemowląt.

Pierwsze badanie fizyczne na temat widoku dziecka przeprowadza się na oddziale położniczym dla dzieci. Już na tym etapie lekarze są w stanie zidentyfikować poważne wady rozwojowe i choroby, na przykład retinopatię noworodków, jaskrę i zaćmę.

Pierwszą taką wizytę należy zgłosić do okulisty, gdy dziecko ma 1 miesiąc. Wcześniaki muszą ponownie odwiedzić lekarza po trzech miesiącach, a następnie po 6 miesiącach. Jeśli dziecko urodziło się na czas, to po badaniu w 1 miesiącu powinien powtórzyć diagnozę po pół roku.

Wymagana jest również wizyta u okulisty w ciągu 1 roku. Następnie powinieneś pokazywać dziecko odpowiedniemu lekarzowi co sześć miesięcy.

• Zabawki do kontroli wzrokowej powinny być bezpieczne, ponieważ prędzej czy później dziecko zacznie wyciągać do nich ręce i wciągać do ust. Wszystkie te działania są normalne dla niemowląt.
• Nie oddalaj się od dziecka w trakcie gry z bańkami mydlanymi lub w piaskownicy: bardzo często obrażenia oczu powstają w wyniku kontaktu ze składem chemicznym roztworu mydła, a także ziaren piasku.
• Noworodek nie powinien drapać się po twarzy przynajmniej dlatego, że może zranić oczy ostrymi, jak ostrza, paznokcie. Używaj specjalnych podkoszulków z szytymi rękami, rękawiczek na długopisach, kopert, z których dziecko nie będzie arbitralnie wyciągać rąk.

Sposób, w jaki dziecko widzi w pierwszym roku życia, można znaleźć w poniższym filmie.