Jaka jest niedojrzałość mózgu u noworodków i jakie to oznaki?

Rodziców noworodka może zniechęcić zdanie, że pediatra podczas pierwszego badania po wypisie ze szpitala może „rzucić” mimochodem - „niedojrzałość mózgu”. Burzliwa fantazja nowo powstałej mamy natychmiast zaczyna malować okropne obrazy niesamowitego cierpienia dziecka, którego mózg z jakiegoś powodu okazał się niedojrzały. Co to jest i czy się martwić, powiemy w tym artykule.

Musisz zacząć od tego, że nie znajdziesz odpowiedniej diagnozy w podręcznikach medycznych, podręcznikach i encyklopediach, bez względu na to, jak bardzo się starasz. Taka diagnoza nie istnieje. Zrozumiemy, o czym mówi powiatowy pediatra.

Lekarz odnosi się do całkowicie fizjologicznego stanu, który jest uważany za całkiem normalny dla noworodków: niedojrzałość kory mózgowej jest charakterystyczna dla 100% dzieci, które ledwo się urodziły. Problemy na poziomie naukowców i lekarzy na ogół nie istnieją, tylko w głowach młodych matek niektórzy lekarze (pediatra lub specjalista ultradźwięków w obowiązkowym kompleksowym badaniu przesiewowym po 1 miesiącu) mówią, że dziecko ma „objawy” niedojrzałość mózgu.

Mama, która słyszała podobnie, lepiej pominąć to wszystko poza uchem, nie stwarzając problemów psychologicznych dla siebie i dziecka, ponieważ dziecko nie zyskuje spokoju i spokoju od nerwowej i znęcanej się matki. Niedojrzała kora mózgowa jest tylko jednym z objawów ogólnej niedojrzałości noworodka.

Ma niedojrzały układ trawienny i układ nerwowy, niedojrzałą tkankę mięśniową i narządy zmysłów. Mózgu wraz z innymi narządami noworodka nie można nazwać dojrzałym.

Kora mózgowa jest sama w sobie wyjątkowa. Dzięki niej człowiek ma tak charakterystyczną cechę zwierząt jak świadomość. Kora jest „odpowiedzialna” za emocje, uczucia, zdolności umysłowe i intelektualne, za myślenie figuratywne, za zdolności komunikacyjne, mowę i leksykon, za zdolność analizowania, zapamiętywania, porównywania, rozpoznawania. To właśnie ta część mózgu jest „sławna” ze względu na swoje zwoje i rowki, jest całkowicie odpowiedzialna za indywidualne cechy, charakter i temperament osoby. Cora czyni go wyjątkową osobowością.

Kora powstaje podczas rozwoju płodowego, ale wraz z narodzinami dziecka procesy formowania się nie kończą. Dlatego wniosek lekarza o niedojrzałości kory dla noworodka jest niczym innym, jak rozpoznaniem naturalnego faktu, całkiem normalnego. Teraz, jeśli taki wniosek zostanie wyciągnięty w odniesieniu do osoby w wieku 25-30 lat, jego krewni będą mieli dobry powód do podniecenia. Ale to zupełnie inna historia, która nie ma nic wspólnego z dziećmi.

Warto zauważyć, że w żadnym kraju na świecie taka diagnoza nie jest zasadniczo przedstawiana dzieciom, uznając to za szczyt nieprofesjonalizmu. I tylko w rosyjskiej pediatrii z jakiegoś powodu straszą nowe matki, które są już dość trudne i pragną żyć na tym świecie.

Najczęściej lekarz mówi o niedojrzałości neurofizjologicznej mózgu dziecka, ponieważ lekarz naprawdę musi powiedzieć przynajmniej coś, aby wyjaśnić rodzicom, dlaczego dziecko nie koordynuje ruchów rąk i nóg, dlaczego bardzo płacze i nie śpi zbyt wiele, dlaczego zwraca i cierpi na kolkę.

Odpowiedź na wszystkie pytania jest uniwersalna i prosta - kora mózgowa nie jest wystarczająco dojrzała. Czy to niebezpieczne? Nie, jeśli lekarz odnosi się do dokładnie funkcjonalnej niedojrzałości.

Jeśli lekarz mówi o niedojrzałości morfologicznej mózgu dziecka w kontekście niektórych zaburzeń, które stwierdza podczas badania, bardziej właściwe jest postawienie konkretnej diagnozy neurologicznej, której wielu lekarzy próbuje uniknąć: neurologia dziecięca jest bardzo skomplikowana i nie zawsze oczywista nawet dla lekarza, ale wzięcie odpowiedzialności za nikt nie chce błędu.

Częściej niż inni rodzice wcześniaków słyszą werdykt o obecności niedojrzałego mózgu. Po raz kolejny zaleca się ponowne przeczytanie artykułu od samego początku, co stanowi istotną zmianę w tym, że wszystkie narządy i układy wcześniaka są jeszcze bardziej niedojrzałe niż organy pełnoletniego dziecka.

Często ten wniosek jest słyszany przez młode matki, które w czasie ciąży przechodziły różne patologie, żyły na obszarach o niekorzystnych warunkach środowiskowych (chociaż teraz każdą kobietę w ciąży można bezpiecznie przypisać do tej grupy ryzyka, z wyjątkiem matek, które mieszkają w odległych osadach w głębi tajgi) .

Jeśli neurolog widzi takie zapisy jako „wewnątrzmaciczne niedotlenienie”, „konflikt rezusowy”, „przedłużająca się praca” (alternatywnie „szybka dostawa”) na karcie dziecka, z pewnością znajdzie hipertonię, letarg, senność, głośność lub inne objawy dziecka najbardziej tajemnicza „choroba” - niedojrzałość mózgu.

Niewątpliwie są sytuacje, w których dzieci mają anomalie w rozwoju mózgu, które w żaden sposób nie są związane z jego cechami wieku: wrodzonymi wadami rozwojowymi oddziałów i obszarów kory, niedorozwojem lub brakiem płatów, wygładzaniem zwojów i bruzd. Ale takie stany mają nazwy medyczne, które istnieją w podręcznikach, które lekarz powinien ogłosić po szczegółowym i dokładnym zbadaniu stanu dziecka (przeprowadzane są badania, takie jak USG, MRI, CT).

Jeśli sformułowania i powody są mniej lub bardziej jasne, nadszedł czas, aby porozmawiać o tym, na czym najbardziej zależy matkom - jakie mogą być konsekwencje. Absolutnie nic, jeśli mówimy o najczęstszej fizjologicznej niedojrzałości. Do 5 lat kora mózgowa dziecka zakończy formację, a pod koniec okresu dojrzewania zostanie oficjalnie uznana za dojrzałą. Nie jest wymagane żadne leczenie: dziecko otoczone opieką i miłością dorośnie i „dojrzeje” w całkowicie naturalny sposób.

W większości przypadków masaż, gimnastyka przyczyniają się do usunięcia wielu przejawów neurologicznych bez szkody dla dziecka w przyszłości. W przypadku wrodzonych wad rozwojowych mózgu prognozy zależą od stopnia upośledzenia czynnościowego, ale to znowu nie ma nic wspólnego z niedojrzałością.

Znany pediatra Jewgienij Komarowski twierdzi, że niedojrzałość kory mózgowej noworodka jest diagnozą, której nigdy nie zrobi szanujący się lekarz. To niedojrzałość mózgu jest ważna dla dziecka w pierwszych 3-4 miesiącach życia, ponieważ powoduje wrodzone odruchy - chwytne, pełzające, odruchowe, automatyczne chodzenie i wiele innych. Według nich lekarze oceniają normalny rozwój dziecka, a zatem zjawisko, które jest ich podstawą i warunkiem, nie może być uważane za chorobę. Chyba że nie chodzi o dziecko w wieku szkolnym.

Neurolog dziecięcy opowie ci o tym, jak pomóc dziecku, jeśli pozostanie w tyle w następnym filmie.