Szczepienie przeciw polio

Niedawno polio było poważnym problemem na całym świecie, powodując epidemie z częstymi zgonami. Rozpoczęcie szczepień przeciwko wirusowi wywołującemu tę chorobę pomogło zmniejszyć częstość występowania chorób, więc lekarze twierdzą, że szczepionka przeciwko polio jest jedną z najważniejszych w dzieciństwie.

Najczęściej choroba pojawia się u dzieci poniżej piątego roku życia. Jedną z form polio paraliżu jest obecna forma. Dzięki temu wirus wywołujący tę infekcję atakuje rdzeń dziecka, co objawia się pojawieniem się paraliżu. Najczęściej u dzieci sparaliżowane nogi, co najmniej - kończyny górne.

W ciężkich zakażeń w wyniku narażenia na ośrodek oddechowy może być śmiertelna. Taka choroba może być leczona tylko objawowo, w wielu przypadkach dziecko nie w pełni wyzdrowieje, ale pozostaje sparaliżowane do końca życia.

Lek, który jest szczepiony przeciwko polio, przedstawił dwie opcje:

1. Inaktywowaną szczepionką polio (IPV). W tym preparacie nie ma żywego wirusa, więc jest bezpieczniejszy i praktycznie nie powoduje skutków ubocznych. Stosowanie tej szczepionki jest możliwe nawet w sytuacji niskiej odporności u dziecka. Lek podaje się domięśniowo w okolicę łopatki, w mięsień udowy lub w ramię. Wkrótce taka szczepionka nazywa się IPV.
2. Na żywo aktsinoy Polio (doustna - OPV). Obejmuje kilka rodzajów atenuowanych żywych wirusów. Ze względu na drogę podawania takiego leku (przez usta), ta szczepionka jest nazywana doustną i jest zmniejszona jako OPV. Szczepionka jest prezentowany w postaci różowej cieczy o słonym-gorzki smak. Podaje się go w dawce 2-4 kropli do migdałków podniebiennych dziecka w celu uzyskania leku na tkankę limfoidalną. Trudniej obliczyć dawkę takiego szczepienia, dlatego jego skuteczność jest niższa niż w przypadku inaktywowanego wariantu. Ponadto żywy wirus może zostać uwolniony z jelit dziecka z kałem, co stanowi zagrożenie dla nieszczepionych dzieci.

Niektóre funkcje szczepionek polio, patrz poniższy film.

Inaktywowana szczepionka jest oferowana w postaci preparatów Imovax Polio (Francja) i Poliorix (Belgia).

Szczepionkę przeciwko polio można również włączyć do preparatów szczepionek skojarzonych, w tym:

• Pentaxim;
• Tetraxim;
• Infanrix Hexa;
• Tetrakok 05.

IPV nie podaje się:

• Ostre zakażenia.
• Wysoka temperatura
• Zaostrzenia przewlekłych patologii.
• Wysypka skórna.
• Indywidualna nietolerancja, w tym reakcje na streptomycynę i neomycynę (są one stosowane do wytwarzania leku).

OPV nie jest podana, jeśli dziecko ma:

• Niedoboru odporności.
• Zakażenie wirusem HIV.
• Ostra choroba.
• Onkologiczną.
• Leczonej choroby immunosupresyjny.

Główne pozytywne właściwości szczepień przeciwko polio nazywają się:

• Szczepionka przeciwko polio ma wysoką skuteczność. Wprowadzenie IPV stymuluje oporną odporność na chorobę u 90% zaszczepionych dzieci po dwóch dawkach iu 99% dzieci po trzech szczepieniach. Stosowanie OPV powoduje powstawanie odporności u 95% dzieci po potrójnym podaniu.
• Częstość występowania działań niepożądanych po szczepieniu przeciwko polio jest bardzo niska.

Wady takich szczepień:

• Wśród leków krajowych są tylko żywe szczepionki. Wszystkie inaktywowane leki są kupowane za granicą.
• Chociaż żywa szczepionka jest rzadka, może powodować polio związane ze szczepionką przeciwko chorobie.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi przy podawaniu IPV, występującymi u 5-7% dzieci, są zmiany w miejscu wstrzyknięcia. Może to być ucisk, zaczerwienienie lub bolesność. Nie ma potrzeby traktowania takich zmian, ponieważ same przechodzą w ciągu jednego do dwóch dni.

Również wśród skutków ubocznych takiego leku w 1-4% przypadków występują reakcje ogólne - podwyższona temperatura ciała, letarg, bóle mięśni i ogólne osłabienie. Niezwykle rzadko inaktywowana szczepionka wywołuje reakcje alergiczne.

Częstość występowania działań niepożądanych w wyniku stosowania OPV jest nieco wyższa niż w przypadku wprowadzenia szczepionki w postaci iniekcji z inaktywowanym wirusem. Wśród nich są:

• Nudności
• Łamanie stołka
• Alergiczna wysypka skórna.
• Zwiększona temperatura ciała.

Jego pojawienie się jest możliwe po pierwszym wstrzyknięciu żywej szczepionki, a druga lub trzecia szczepionka może powodować tę chorobę tylko u dzieci z niedoborem odporności. Również jeden z czynników predysponujących do pojawienia się tej patologii nazywa się wrodzoną patologią przewodu pokarmowego.

Szczepienie przeciwko poliomyelitis rzadko powoduje reakcje ciała, ale u niektórych dzieci 1-2 dni po wstrzyknięciu IPV lub 5-14 dni po podaniu szczepionki OPV, temperatura ciała może wzrosnąć. Z reguły wzrasta do liczby podgorączkowej i rzadko przekracza + 37,5ºС. Podwyższona temperatura nie dotyczy powikłań szczepionki.

W sumie w dzieciństwie podaje się sześć szczepionek chroniących przed polio. Trzy z nich to szczepienia z przerwami trwającymi 45 dni, a po nich wykonuje się trzy szczepienia. Szczepienie nie jest ściśle związane z wiekiem, ale wymaga przestrzegania terminu wprowadzenia z pewnymi przerwami między szczepieniami.

OPV stosuje się do ponownego szczepienia. Pierwsze szczepienie przypominające przeprowadza się rok po trzecim szczepieniu, więc najczęściej dzieci są ponownie szczepione po 18 miesiącach. Po dwóch miesiącach ponowne szczepienie jest powtarzane, więc zwykle wykonuje się to po 20 miesiącach. Wiek trzeciego ponownego szczepienia wynosi 14 lat.

Znany lekarz podkreśla, że ​​wirus polio poważnie wpływa na układ nerwowy dzieci, z częstym rozwojem paraliżu. Komarovsky jest przekonany o wyjątkowej niezawodności szczepień profilaktycznych. Popularny pediatra twierdzi, że ich stosowanie znacznie zmniejsza zarówno częstość występowania polio, jak i ciężkość choroby.

Komarovsky przypomina rodzicom, że większość lekarzy nie spotkała się z polio w swojej praktyce, co zmniejsza prawdopodobieństwo terminowej diagnozy choroby. A nawet jeśli diagnoza zostanie postawiona prawidłowo, możliwości leczenia tej patologii nie są zbyt duże. Dlatego Komarovsky popiera szczepienia przeciwko polio, zwłaszcza że praktycznie nie ma przeciwwskazań do nich, a ogólne reakcje organizmu są niezwykle rzadkie.

O tym, czy zaszczepić dziecko, zobacz przeniesienie dr Komarovsky'ego.

• Przed szczepieniem dziecka ważne jest, aby upewnić się, że jest zdrowy i nie ma przeciwwskazań do wprowadzenia szczepionki. Dla tego dziecka musi zostać zbadany przez pediatrę.
• Zabierz ze sobą zabawkę lub inną rzecz do kliniki, która może odwrócić twoje dziecko od nieprzyjemnej procedury.
• Nie dodawaj nowych pokarmów do diety swojego dziecka kilka dni przed szczepieniem lub przez tydzień po nim.
• Staraj się nie przerywać harmonogramu szczepień, ponieważ zmniejszy to obronę organizmu przed infekcją.

Aby zapobiec infekcji u szczepionych dzieci, ważne jest przestrzeganie zasad higieny, ponieważ główną drogą przenoszenia wirusa jest kałowo-doustna.