Dr Komarovsky o tym, co zrobić, jeśli dziecko nie mówi po 3 latach

Niektórzy rodzice marzą, że dziecko milczało przez co najmniej pięć minut, ale niespokojna osoba zawsze komentuje coś. A niektóre matki i ojcowie marzą, że dziecko przynajmniej coś powiedziało. Ale dziecko uparcie milczy.

W wieku 1 roku z reguły zaczynają się martwić o milczenie dzieci, w wieku 2 lat są już gotowi do pracy z cichym dzieckiem dla lekarzy i psychologów. Jeśli dziecko nie mówi po 3 latach, jest to powód do poważnego niepokoju.

Znany pediatra Jewgienij Komarowski pomaga rodzicom radzić sobie z warunkami formowania mowy dzieci.

Jeśli dziecko nie rozwija mowy, nie będzie mówić. Moment rozpoczęcia znaczącego przemawiania jest raczej indywidualną koncepcją. Niektóre dzieci przechodzą od sylab do wymawiania słów przed rokiem, inne próbują to zrobić tylko o 2 lata.

Są średnie okresy, z silnym opóźnieniem, z którego można podejrzewać dziecko z opóźnieniem rozwoju mowy:

• Po 3 miesiącach dzieci zaczynają ryczeć;
• W ciągu 6-8 miesięcy mogą paplać;
• Dziewczęta w wieku 10 miesięcy zazwyczaj wypowiadają swoje pierwsze słowo. Chłopcy zbliżają się do 12 miesięcy.
• W wieku 1,5 roku dziecko jest w stanie wypowiedzieć kilkanaście słów.
• Przez 2 lata zwykle zna zaimki, liczba słów w leksykonie zwykle szybko wzrasta.
• W wieku 3 lat zdrowe, rozwinięte dziecko może łatwo wymawiać około 350 słów, swobodnie operować nimi, przekonywać i wyrażać swoje emocje.
• W ciągu 4 lat słownictwo dziecka ma ponad tysiąc słów;
• W ciągu pięciu lat leksykon jest podwojony, dziecko wie i mówi ponad 3000 słów.

Umiejętność mówienia bez możliwości słuchania nie może istnieć, a zatem dla rozwoju danych mowy z dzieckiem i przy nim trzeba dużo rozmawiać.

Eksperci radzą zacząć od okresu prenatalnego - rozmowa między matką a nienarodzonym dzieckiem jest korzystna dla obu. Na późnych warunkach ciąży płód jest już dobrze postrzegany jako wibracje dźwiękowe.

Po urodzeniu komunikacja z dzieckiem powinna być ciągła. Przypuśćmy, że nie rozumie słowa tego, co mówisz, ale musi koniecznie często i często słuchać ludzkiej mowy.

Bardzo ważne jest, aby niemowlęta do sześciu miesięcy obserwowały aparat artykulacyjny mamy i taty, w tym wieku zacznie on dostrzegać związek między dźwiękiem a ruchem warg. Sam rzadki próbuje naśladować to, co słyszy. Najpierw jest chrząknięcie, a potem bełkotanie.

Przy odpowiedniej cierpliwości rodziców i regularnych czynnościach opartych na powtarzaniu nowych słów, na łączeniu słów z obrazami, dzieci uczą się tego z przyjemnością, ich słownictwo rośnie prawie codziennie.

Nawet jeśli dziecko nie spieszy się z samodzielnym mówieniem, przy odpowiednim rozwoju, bierną mowę należy rozwijać o 2 lata. Taki maluch może zostać poproszony o wykonanie dwóch następujących po sobie czynności - zabranie obiektu i przekazanie go jednemu z członków rodziny.

W ciągu trzech lat zwykle nawet słabo mówiące dzieci powinny być w stanie wytrzymać łańcuch trzech następujących po sobie działań opartych na zrozumieniu biernej mowy.

Jeśli dziecko nie mówi 1-2 lat, jest zbyt wcześnie, aby się martwić, mówi Jewgienij Komarowski.

Wiek, w którym należy poważnie potraktować brak mowy, wynosi 3 lata.Jednocześnie rodzice powinni wyraźnie sformułować dla siebie i lekarza dokładnie, jak dziecko milczy: nie rozumie dorosłych lub nie mówi, ale rozumie wszystko.

Często okruchy mówią, ale dorośli go nie rozumieją, bo mu coś niezrozumiałego, nie zapamiętuje nazw przedmiotów, nazywając je na swój sposób w swoim, niedostępnym dla dorosłych, języku.

O tym, co zrobić, jeśli dziecko nie mówi, można znaleźć odpowiedź w następnym filmie dr Komarowskiego.

Czasami trzyletnie dzieci mówią, ale są ograniczone do pojedynczych słów, które nie mogą być połączone w zdaniach, a nawet frazach.

Po tym, jak mama i tata opisują istotę problemu tak dokładnie, jak to możliwe, możesz zacząć szukać przyczyn tej maleńkiej ciszy.

Według statystyk medycznych, opóźnienie mowy jest ustalone u 7-10% dzieci w wieku 3 lat, a chłopcy są znacznie cichsi niż dziewczęta - dla jednej nie mówiącej dziewczyny jest 4 milczących chłopców.

Najbardziej podstawową i najczęstszą przyczyną, która uniemożliwia trzyletnie dziecko mówienie, są problemy ze słuchem. Mogą być wrodzone lub nabyte.

Słuch może być zmniejszony nieznacznie lub znacząco, aż do głuchoty. Dziecko powinno być pokazane otolaryngologowi. Przeprowadzi wizualne badanie narządów słuchu, sprawdzi zdolność dziecka do postrzegania dźwięków.

Jeśli nie występują problemy ze słuchem, rodzice będą musieli odwiedzić neurologa dziecięcego. W niektórych zaburzeniach neurologicznych cierpi ośrodek mowy, więc lekarz będzie musiał dowiedzieć się, czy dziecko ma takie patologie. Być może będziesz musiał wykonać rezonans magnetyczny, aby wykluczyć możliwość powstawania guzów lub defektów w strukturze mózgu.

Komarowski twierdzi, że anomalie i choroby mózgu rzadko są przyczyną opóźnienia mowy, ale nie można całkowicie wykluczyć tego prawdopodobieństwa.

Jeśli dziecko jest badane przez ekspertów, a wszyscy twierdzą, że dziecko jest całkowicie zdrowe, milczenie może mieć podłoże pedagogiczne i psychologiczne.

Czasami okruchy mogą odmówić mówienia po doświadczeniu silnego stresu, strachu i silnego strachu. Znacznie częściej powodem milczenia jest niewłaściwe podejście do edukacji mamy i taty: jeśli wieczorami rodzice komunikują się więcej z wirtualnymi przyjaciółmi w Internecie niż z dzieckiem, które kręci się obok siebie, dziecko po prostu nie ma gdzie uzyskać wystarczających umiejętności komunikacyjnych. W tych pytaniach możesz skontaktować się z psychologiem dziecięcym, psychiatrą.

Często występują problemy z mówieniem w wieku trzech lat. dwujęzyczne dzieci których rodziny mówią jednocześnie dwoma językami.

Czasami przyczyną braku mowy może być choroba psychiczna zwykle wrodzone (autyzm itp.). W 10% przypadków opóźnionego rozwoju mowy w ciągu 3 lat nie można ustalić prawdziwej przyczyny.

A jeśli dziecko rozumie wszystko, ale odpowiada całkowicie niezrozumiałymi zestawami dźwięków z zachowaniem intonacji charakterystycznych dla normalnej mowy, wymaga obowiązkowego Konsultacja terapeuty mowy.

Istnieje kilka okresów, w których tworzenie mowy jest najbardziej intensywne, a wszelkie negatywne czynniki mogą mieć wpływ na szybkość tych procesów (zarówno w celu przyspieszenia, jak i spowolnienia):

• 6 miesięcy. Jeśli w tym wieku dziecko ma mało komunikacji, nie tworzy potrzeby mówienia, naśladowania dźwięków, gaworzenia.
• 1-2 lata. W tym wieku następuje aktywny rozwój korowych stref mowy. Silny stres, częste choroby, brak komunikacji, uraz mogą prowadzić do spowolnienia metamorfozy korowej.
• 3 lata. W tym wieku powstaje spójna mowa. Czynniki egzogenne mogą hamować ten proces.
• 6-7 lat. Gdy dziecko jest narażone na negatywny czynnik w tym wieku, jest mało prawdopodobne, aby całkowicie się zamknęło, ale jest całkiem możliwe, że funkcje mowy są osłabione (jąkanie).

Jeśli przyczyną opóźnienia rozwoju mowy jest organiczna (choroby słuchu, zaburzenia neurologiczne, patologie aparatu mowy lub centrum mowy w mózgu), wówczas Komarowski radzi rozpocząć od wyeliminowania tej przyczyny.

Dziecko powinno otrzymać odpowiednie leczenie w zależności od diagnozy. Równolegle lekarz wyda zalecenia dotyczące prowadzenia zajęć dla rozwoju mowy.

Jeśli przyczyną milczenia dziecka są problemy społeczne, pedagogiczne lub psychologiczne, powinieneś również wyeliminować czynniki, które uniemożliwiają dziecku wyrażanie myśli poprzez mowę.

Dr Komarovsky powie ci, jak pomóc dziecku nauczyć się mówić w następnym filmie.

Jewgienij Komarowski twierdzi, że czasami wystarczy dać trzyletniemu z poważnym brakiem komunikacji w rodzinie w przedszkole. W zespole dziecięcym wielu chłopców i dziewcząt uczy się mówić znacznie szybciej niż w towarzystwie dorosłych.

Rodzice, którzy decydują się na rozwinięcie mowy trzyletniego dziecka przy braku chorób, które spowodowały ciszę, powinni niezależnie przygotować się do powolnego i pracochłonnego procesu. Psycholog dziecięcy lub psychoterapeuta dziecięcy może im w tym pomóc, jeśli w twoim mieście jest taki specjalista. Kluczem do sukcesu o 70% są właśnie wysiłki i wysiłki rodziców.

Pomyśl o swoim dziecku jako osobnej osobie, równie ważnej i ważnej jak każdy dorosły w twojej rodzinie. Porozmawiaj z nim, omów ważne kwestie i codziennie, gospodarstwo domowe (co gotować na obiad, gdzie iść na weekend na spacer itp.). Nawet jeśli dziecko nie zareaguje na początku, dobry nawyk zacznie się formować - komunikować. Równolegle rozpocznie się rozwój mowy wewnętrznej, lepsze zrozumienie mowy biernej.

Przeoczenie rodziców może spowodować brak motywacji do mówienia. Jeśli matka pyta, czego chce dziecko - zielone lub czerwone, a ona sama jest za to odpowiedzialna (czerwone, ponieważ smakuje lepiej), dziecko po prostu nie ma możliwości wybrania słów i odpowiedzi.

Jeśli takie sytuacje powtarzają się regularnie, okruchy stają się nawykiem ciszy. Jeśli ta sytuacja się powtórzy, zmień swoje nastawienie do dziecka i uwolnij go od nadmiernej opieki.

Nie zachęcaj do rozmowy i gaworzenia dziecka. Jeśli matka, podążając za dzieckiem, wywołuje obiekty w swoim własnym języku, używa wielu drobnych przyrostków domowych (maszyna do pisania, owsianka, tatuś, syn itp.), Wówczas dziecko nie utworzy prawidłowej funkcji mowy.

Dołącz muzykę dla dzieci. Pieśni, imitacje naśladownictwa, muzyka klasyczna - wszystko to korzystnie wpływa na zdolność postrzegania świata, dźwięków, mowy.

Zawody mogą być dowolnym czasem wolnym. Używaj każdej godziny spędzanej z dzieckiem. W drodze do sklepu lub apteki opisz i omów z nim wszystko, co dzieje się na ulicy: samochód jedzie - jest czerwony, duży, pies idzie - jest mały, miły, piękny.

Podczas gotowania matka może pokazać dziecku przybory kuchenne i wywołać ją na głos (łyżkę, patelnię), a także produkty (jabłko, marchew, kapusta, orzech).

Jeśli w rodzinie jest kilka dzieci, to z reguły młodsi mają problemy z rozwojem mowy. Psychologowie uważają, że w ten sposób wpływa na częstą komunikację z innymi dziećmi, ponieważ komunikacja z dorosłymi jest uważana za optymalną dla rozwoju mowy.

Młodsze dzieci z dużych rodzin często po prostu zbyt leniwe, by rozmawiać tak, jak powinny i we właściwej ilości.

Zadaj dziecku więcej pytań. Nawet jeśli nie może na nie odpowiedzieć, nie przestawaj pytać. Prędzej czy później syn lub córka muszą odpowiedzieć.

• Dr Komarovsky podkreśla, że ​​jeśli dziecko nie mówi mniej lub bardziej spójnie w ciągu 3 lat, jest to wyraźny powód, aby pójść do lekarza.
• Oceniając zdolności mowy swojego dziecka, rodzice powinni brać pod uwagę nie tylko to, co mówi i co mówi, ale także postępować zgodnie z dynamiką mowy: jeśli dziecko mówi określoną liczbę słów w ciągu 2 i 3 lat, a jego słownictwo praktycznie nie wzrasta, Komarovsky nazywa to niebezpieczną tendencją.
• Jeśli dziecko ma trzy lata za standardami i zna tylko tuzin lub dwa słowa, w ciągu kilku miesięcy leksykon wzrośnie o kolejne dziesięć nowych słów, jest to normalne. Chociaż dziecko pozostaje w tyle pod względem standardów, ma pozytywną dynamikę w swoim rozwoju osobistym.
• Dziecko z opóźnieniem mowy nie powinno mieć gadżetów przez długi czas.
• Zamiast długo grać w gry komputerowe i oglądać bajki, zorganizuj wspólny spacer, baw się z dzieckiem, przeczytaj mu książkę.
• Nie ma potrzeby porównywania dziecka z innymi dziećmi. Twoja osoba jest wyjątkowa, nie ma innej osoby, dlatego jakiekolwiek porównania są nieistotne.

Jeśli rodzice dołożyli wszelkich starań, aby rozpocząć rozwój funkcji mowy trzyletniego dziecka, przyciągnęli do tego specjalistów, dziecko otrzymało leczenie w razie potrzeby, a następnie prognozy są całkiem korzystne. 85-90% dzieci całkowicie „dogania” swoich rówieśników o 6-7 lat.