Kiedy dziecko zaczyna się uśmiechać świadomie?

Każda mama i tata chcieliby zobaczyć uśmiech dziecka skierowany do niego. Ale czas świadomych uśmiechów dopiero nadejdzie, a dzieje się tak nie natychmiast po wypisaniu ze szpitala. W tym artykule opowiemy o tym, kiedy mała mumia zaczyna się uśmiechać świadomie i jak zrozumieć, że ten czas nadszedł.

Właśnie urodzony mężczyzna się uśmiecha. Ale robi to nieświadomie. Takie mimowolne uśmiechy są związane z szybkim tworzeniem się i „debugowaniem” układu nerwowego, który rozpoczął się w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego i trwa przez pierwsze lata życia dziecka. Przelotny, nieprzytomny uśmiech pojawia się na twarzy noworodka w dowolnym momencie, gdy jego ciało jest całkiem zrelaksowane - we śnie, podczas zabiegów wodnych, po karmieniu. Ten pierwszy fizjologiczny uśmiech nie jest skierowany do nikogo - ani do mamy, ani do taty, ani nawet do babci, bez względu na to, jak bardzo chce tego ostatni.

Mama lub inny dorosły opiekujący się dzieckiem, komunikujący się z nim może się uśmiechać, dziecko może zacząć się dopiero po spełnieniu wielu ważnych warunków w jego ciele:

• mięśnie twarzy są gotowe i „dojrzałe”;
• z powodzeniem rozwija się psycho-emocjonalna sfera dziecka;
• układ nerwowy jest gotowy do aktywacji mięśni mimicznych dziecka;
• słuch staje się bardziej ostry;
• Wzrok się rozwija, a dziecko może już zobaczyć twarz, skupić się na niej, jest rozpoznawanie twarzy.

Noworodek nie posiada wszystkich tych umiejętności. Ma inne, głośniejsze narzędzie do komunikacji - krzyk. Z okrzykiem pokazuje, że jest głodny, że jest mokry lub cierpi. Nie można powiedzieć, że noworodek jest pozbawiony emocjonalności, nie jest. Ma jednak inny charakter i ma na celu zapewnienie pierwszych i najbardziej naturalnych potrzeb - żywienia, bezpieczeństwa, przetrwania.

Emocjonalny świadomy uśmiech pojawia się zwykle w wieku 2-3 miesięcy. Dziecko może nie tylko szeroko i bezzębnie uśmiechać się do taty lub mamy w odpowiedzi na czuły apel i wejście do przedszkola, ale także pokazuje żywy znak dojrzałości emocjonalnej - kompleks rewitalizacji. Z ożywieniem machał rękami i nogami, próbując zgiąć plecy.

Jeśli dziecko się nie uśmiecha, wcale nie musi mieć problemów ze zdrowiem. Dość często powodem jest elementarny brak wyraźnego przykładu. Jeśli w rodzinie nie ma zwyczaju jasnego wyrażania emocji, gospodarstwo domowe jest niezwykle poważne, skupione i powściągliwe, wtedy dziecko skopiuje taki właśnie wzór zachowania.

Dzieci, z którymi rozmawiają niewiele, które nie widzą uśmiechów od swojej matki i widzą matkę tylko podczas następnego karmienia, zazwyczaj pozostają daleko w tyle za swoimi rówieśnikami w ich rozwoju psycho-emocjonalnym. Po prostu nie mają gdzie brać przykładów emocji.

Inne powody braku uśmiechu dziecka są następujące.

• Dziecko urodziło się przedwcześnie. Te dzieci potrzebują więcej czasu, nie tylko na rozwój fizyczny, ale także emocjonalny.
• Ciąża przebiegała ciężko. Wszelkie negatywne skutki dla płodu w czasie ciąży mogą spowolnić jego rozwój po urodzeniu. Głównymi czynnikami są konflikt rezusowy między matką a płodem, wewnątrzmaciczne przewlekłe niedotlenienie.
• Ciężka praca. Urazy porodowe, krwotok mózgowy, niedokrwienie, ostre niedotlenienie są niebezpieczne.
• Choroby neurologiczne, zaburzenia psychiczne, autyzm, demencja.

Po dodaniu dodatkowej zdolności do uśmiechu do zwykłego krzyku dziecka użyje uśmiechów, aby wyrazić różne emocje. Oczywiście, przede wszystkim, aby zademonstrować radość bliskich. Ponadto dziecko zaczyna wyrażać przyjemność od 2,5 do 3 miesięcy. Dobrze odżywione, suche, zdrowe dziecko może kontemplować komórkę nad łóżeczkiem lub sufitem przez dłuższy czas i uśmiechać się błogo.

Po sześciu miesiącach wiele dzieci zaczyna wysyłać uśmiechy nie tylko do matki i ulubionych zabawek, ale także do nieznajomych, którzy się do nich zwracają - pediatry w klinice, masażysty i sąsiada na podeście.

Dziecko z pewnością nauczy się uśmiechać i zrobi to z nieskrywaną przyjemnością, jeśli od pierwszych dni życia będzie otoczony uwagą i miłością dorosłych członków rodziny. Im częściej widzi uśmiechy, tym szybciej opanuje tę niesamowitą umiejętność. Dzieci naśladują wiele rzeczy, a ich rodzice są najlepszym nauczycielem. Ponadto uśmiech jest oznaką dobrej natury i bezpieczeństwa, a noworodki wiedzą, jak się czuć intuicyjnie.

Im bardziej szczery będzie uśmiech rodzicielski, tym szybciej dziecko zrozumie, że ten wyraz twarzy jest bardzo dobry i spróbuje go powtórzyć. Rozwój uśmiechu promowany jest przez masaż dłoni i palców dziecka, codzienny masaż wzmacniający, zabawne ćwiczenia, które będą nie tylko siłownią do rozwijania mięśni, ale także treningiem emocji dziecka.

Z tego powodu zaleca się, aby zawsze towarzyszyć masażowi pieśniami i rymowankami, zabawnymi dowcipami i liczeniem. Dziecko pierwszych miesięcy życia nie dostrzega słów dorosłego, nie obchodzi go, co dokładnie mówią - wiersze dla dzieci czy tabliczka mnożenia, najważniejsza jest ton, intonacja, emocjonalna kolorystyka mowy.

Znany i popularny wśród matek lekarz dziecięcy i prezenter telewizyjny Jewgienij Komarowski twierdzi, że dziecko potrzebuje czasu i zaangażowania rodziców. To właśnie te dwa czynniki decydują o rozwoju psycho-emocjonalnym malucha.

Jeśli matka ma tylko skargi na brak świadomego uśmiechu, a pod każdym innym względem dziecko jest zdrowe i rozwija się zgodnie z wiekiem, dobrze je, śpi, chodzi z przyjemnością, interesuje się otaczającymi przedmiotami, zabawkami, rodzice nie mają powodu się martwić, uważa Komarovsky. Ale brak uśmiechu połączony z brakiem prób podniesienia głowy w pozycji leżącej, brakiem kontaktu wzrokowego (dziecko nie patrzy na matkę), bladą skórą, osłabieniem, słabym apetytem, ​​częstą niedomykalnością, objawami neurologicznymi - powód do pokazania dziecka lekarzowi do neurologa.

O tym, kiedy dziecko zaczyna się uśmiechać świadomie, zobacz następny film.