Wąska miednica podczas ciąży i jej forma kliniczna

Treść

Wąska miednica u ciężarnej kobiety jest jednym z najobszerniejszych tematów położnictwa. Sukces porodu w obecności takiej patologii jest w dużej mierze uzależniony od stopnia wykształcenia specjalisty w tej dziedzinie, a także jego doświadczenia we wspomaganiu opieki położniczej nad kobietami cierpiącymi na to zaburzenie.

Jeśli istnieją jakieś parametry anatomiczne, miednica kobiety w ciąży jest uważana za wąską? Jakie są jej odmiany i co powinna wiedzieć kobieta, która otrzymała podobną diagnozę? Zrozumiemy bardziej szczegółowo.

Czym jest „wąska miednica”?

Statystyki pokazują, że około 5% kobiet porodowych ma różne skurcze miednicy. Aby jasno przedstawić wszystkie cechy tej patologii, konieczne jest zrozumienie, w jaki sposób niewystarczająca ilość niektórych rozmiarów miednicy może mieć wpływ na normalny przebieg procesu pracy.

W drugim etapie porodu, gdy wydalenie płodu następuje bezpośrednio, miękisz musi przejść przez jamę miednicy.

Jeśli kształt, wielkość lub konfiguracja niektórych kości w stosunku do innych nie odpowiadają normie, to stanowią przeszkodę dla normalnej ogólnej drożności dziecka, co prowadzi do nieuniknionego występowania problemów podczas porodu.

Mała miednica kobiety jest strukturą kostną składającą się z czterech elementów:

  • 2 kości miednicy, które powstają z jelita krętego, kulszowego i łonowego;
  • sacrum;
  • kość ogonowa.

Wszystkie te elementy kości są ze sobą połączone za pomocą tkanki chrzęstnej i więzadeł.

U kobiet rozmiar i kształt miednicy nie jest taki sam, jak rozmiar silniejszej płci. U kobiet jest szerszy, ale ma mniejszą głębię. Takie cechy płciowe są wyjaśnione przez funkcję rozrodczą kobiety.

Warunkowo zwężenie miednicy dzieli się na dwa typy:

  • zwężenie anatomiczne - wymiary jednej lub kilku kości nie odpowiadają normalnym rozmiarom);
  • Zwężenie kliniczne (lub funkcjonalne) jest względną koncepcją, według której rozmiar miednicy nie odpowiada wielkości głowy płodu.

Nawet w przypadku zdiagnozowanego zwężenia anatomicznego, nie wszystkie przypadki mają miednicę klinicznie wąską - na przykład, jeśli płód ma stosunkowo niewielką masę lub, przeciwnie, anatomicznie normalny rozmiar miednicy może mieć kliniczną rozbieżność z dużym rozmiarem dziecka.

Przyczyny zwężenia

Przyczyny rozwoju tej patologii różnią się w zależności od rodzaju zwężenia: albo jest to wada anatomiczna, albo wielkość płodu nie odpowiada rozmiarowi kanału rodnego.

Następujące czynniki przyczyniają się do powstania anatomicznego zwężenia miednicy:

  • różne dysfunkcje rozrodcze;
  • wszelkie nieprawidłowości miesiączkowe lub zbyt późny początek miesiączki;
  • brak równowagi hormonalnej;
  • choroby zakaźne;
  • nieproporcjonalne ćwiczenia w dzieciństwie lub okresie dojrzewania, a także zła dieta.

Powyższe czynniki mogą mieć negatywny wpływ na powstawanie rozmiaru miednicy.

Porozmawiajmy teraz o chorobach, które są bezpośrednio przyczynami takiej patologii, jak zwężenie anatomiczne.

Obejmują one:

  • infantylizm seksualny (niedorozwój kobiecego układu rozrodczego);
  • opóźniony rozwój seksualny, wywołany przez różne czynniki: zaburzenia neuroendokrynne, choroby dziedziczne, procesy autoimmunologiczne, choroby zapalne o charakterze zakaźnym, guzy przysadki itd .;
  • krzywica (choroba głównie niemowląt związana z niedostatecznym spożyciem witaminy D, powodująca niedostateczną mineralizację kości);
  • osteomalacja, dzięki której tkanka kostna staje się zbyt elastyczna;
  • złośliwe formacje kości;
  • różne formy skrzywienia kręgosłupa (kifoza, lordoza, skolioza);
  • naruszenie integralności kości miednicy z powodu urazów;
  • Porażenie mózgowe;
  • wrodzone cechy struktury ciała związane z czynnikiem dziedzicznym;
  • polio;
  • exostoses (łagodny nowotwór kości i natury chrzęstnej, który powstaje na powierzchni kości);
  • uraz porodowy lub uszkodzenie spowodowane w okresie prenatalnym rozwoju;
  • przyspieszenie (szybki wzrost długości ciała, ze znacznym opóźnieniem w tworzeniu rozmiaru miednicy);
  • silny stres psycho-emocjonalny (może wywołać rozwój „kompensacyjnej nadczynności ciała”, w wyniku której może powstać skurczona miednica);
  • intensywne sporty w dzieciństwie i młodości;
  • naruszenie procesów metabolicznych;
  • niewystarczająca lub nadmierna produkcja żeńskich hormonów płciowych;
  • nadmierna zawartość męskich hormonów płciowych.

Zapobieganie lub terminowe leczenie tych patologii zmniejsza ryzyko różnych zaburzeń w strukturze miednicy.

Klasyfikacja

W medycynie klinicznej istnieje kilka klasyfikacji anatomicznego zwężenia miednicy. Główna opiera się na cechach morfotenologicznych.

Przyjrzyjmy się więcej odmianom takich ograniczeń.

  • Typ gynecoidalny. Kobiety o takiej strukturze miednicy stanowią ponad połowę całkowitej liczby kobiet w ciąży. Ten typ jest wariantem normy. Kobiety tego typu mają jasne cechy płciowe: cienka talia, szerokie biodra, masa ciała i wzrost wahają się w granicach średnich.
  • Typ Androida. Ten rodzaj patologicznego zwężenia występuje u co piątej porodu. Z nazwy wynika, że ​​w tym przypadku tworzenie się miednicy małej następuje w typie męskim. Charakteryzuje się obecnością trójkątnego wlotu i nieco mniejszym wylotem. Właściciel o podobnym kształcie miednicy jest nieodłącznie związany ze strukturą ciała, podobnie jak mężczyzna: niewypełniona talia, masywne ramiona, wąskie biodra itp.
  • Typ antropoidalny. Charakterystyczną cechą tego ograniczenia jest wielkość bezpośredniego wejścia i rozmiar poprzeczny większy niż wartości normalne. Przyszłe matki z podobną wadą mają wysoką sylwetkę, cienką sylwetkę, wąskie biodra i masywne ramiona.
  • Typ platypeloidów. Ta forma zwężenia jest mniej powszechna. W tym przypadku miednica ma spłaszczony kształt od góry do dołu. Również sacrum jest nieco odchylone od tyłu. Kobiety o takim zwężeniu wyróżniają się wysoką posturą i chudością. Mają słabo rozwinięte mięśnie i słabą elastyczność skóry.

Rodzaje Krassovsky'ego

Oprócz tej klasyfikacji istnieją odmiany zwężonej miednicy „według Krassowskiego”. Wyróżnia się następujące typy:

  • Ogólne jednolicie ograniczone. Kształt miednicy jest normalny, ale wszystkie rozmiary kości są zmniejszone w tych samych proporcjach o około 1,5 cm Ta forma skurczu jest nieodłączna u kobiet o średnim wzroście i normalnej budowie ciała.
  • Cross-coned (Robertovsky). Ten rodzaj zwężenia charakteryzuje się skróceniem wymiarów poprzecznych o około 1 cm, a także względnym zmniejszeniem lub zwiększeniem średnicy prostej wejścia. Ten typ miednicy występuje w płci pięknej, złożonej przez typ męski, często cierpiąc na hiperandrogenizm - zwiększoną produkcję męskich hormonów płciowych.
  • Płaska miednica. Istnieją następujące typy:
  1. proste płaskie - w tym przypadku następuje spadek wartości średnic prostych, a średnica poprzeczna wejścia jest natomiast większa niż norma kliniczna;
  2. flatrakhitichesky - charakteryzujący się zwężeniem bezpośredniej średnicy wejścia i wzrostem wszystkich innych bezpośrednich średnic, a sacrum w tym przypadku ma płaski kształt;
  • Przesunięcie (asymetryczne). Powstawanie tej raczej rzadkiej formy zwężenia następuje z powodu choroby lub choroby w dzieciństwie lub okresie dojrzewania, lub z powodu urazów takich jak krzywica, zwichnięcie stawu biodrowego, nieprawidłowo wyrwane złamanie kości udowej.
  • Deformacja guzów. Uszkodzenie miednicy może być spowodowane występowaniem guzów, exostoses, czyli łagodnym wzrostem tkanki kostnej i chrząstki.
  • W kształcie lejka - Podobne naruszenie występuje na tle niektórych zaburzeń hormonalnych. Główną cechą jest zwężenie wyjścia od góry do dołu w postaci lejka).
  • Kifotyczny. Odnosi się do typu lejka. Z powodu deformacji kręgosłupa środek ciężkości ciała przesuwa się nieznacznie do przodu.
  • Spondylolistyczny. Bezpośredni rozmiar wejścia jest niewystarczający ze względu na przemieszczenie kręgu lędźwiowego V od podstawy kości krzyżowej.
  • Osteomalaktyczny. Ten typ skurczu powstaje stopniowo u kobiet w wieku rozrodczym. Odkształcenie tkanki kostnej spowodowane osteomalacją prowadzi do wyraźnej krzywizny miednicy. Najpierw atakuje się kręgosłup, po czym proces patologiczny rozprzestrzenia się na miednicę, klatkę piersiową i kończyny.

Stopnie skurczu i pomiaru

Diagnoza „wąska miednica” jest wykonywana przez ginekologa położnika na podstawie wyników pomiaru głównych parametrów położniczych miednicy kobiety ciężarnej.

Jeśli którykolwiek z tych parametrów nie odpowiada wskaźnikom przyjętym przez specjalistów dla przeciętnej normy statystycznej, to będzie to mówić o pewnej formie zawężenia, która jest postrzegana jako patologia.

Przy obiektywnej ocenie miednicy lekarz mierzy następujące parametry.

Romb lumbosacral lub romb Michaelisa

Kiedy kobieta stoi, ten diament staje się wyraźnie widoczny w dolnej części pleców. Położnik mierzy odległość między przeciwległymi punktami skrajnymi. Odległość między punktami pionowymi w normie nie powinna być mniejsza niż 11 cm, a między poziomą - nie mniejsza niż 10 cm.

Rozmiar międzykostny

Aby określić ten wskaźnik, kobieta musi leżeć na kanapie. W tej pozycji położnik określa odległość między dwoma guzkami kości biodrowych. Normalnie rozmiar ten powinien wynosić co najmniej 25 cm:

  • Maksymalna odległość między kośćmi biodrowymi. Pomiar odbywa się w pozycji leżącej. Określa się odległość między najbardziej odległymi punktami kości biodrowej. Ten rozmiar musi wynosić co najmniej 28 cm.
  • Odległość między dużymi szpikulcami. Aby wykonać pomiar, kobieta musi położyć się na kanapie i zgiąć nogi. Tutaj określa się odległość między górnymi końcami kości udowych. Zwykle liczba ta wynosi 30 cm.

Sprzężenie zewnętrzne

Aby określić ten wskaźnik, kobieta musi leżeć na boku, podczas gdy górna część nogi musi być prosta, a dolna noga musi być zgięta.

Położna mierzy odległość między wierzchołkiem rombu Michaelisa a górnym pobliskim punktem spojenia łonowego. Zwykle zewnętrzny koniugat powinien mieć co najmniej 20 cm.

Strona sprzężona

Zmierzone, gdy kobieta leży na boku. W tym przypadku końce tazomeru są przykładane do przednich i tylnych punktów górnej strefy Ilium, lewej i prawej. Zwykle wartość ta nie powinna być mniejsza niż 14 cm.

Prawdziwy koniugat

Wskaźnik ten można zmierzyć tylko podczas badania pochwy. Obecnie definicja prawdziwych koniugatów nie jest obowiązkowa dla wszystkich przyszłych matek.Na podstawie pomiaru tej wielkości można ocenić stopień zwężenia miednicy. Zwykle prawdziwy koniugat powinien mieć 11 cm.

Jeśli którykolwiek z wymienionych wskaźników nie jest zgodny z ogólnie przyjętą normą, położnik diagnozuje anatomicznie wąską miednicę kobiecie w ciąży. Statystyki wskazują na to różne rodzaje zwężenia występują u 10% kobiet, które zarejestrowały się na ciążę.

Jak już wspomniano, stopień zawężenia można określić przez zmianę prawdziwych koniugatów. Eksperci wyróżniają się kilka stopni zwężenia miednicy (w zależności od tego, jak krótki jest rozmiar), które są wyświetlane poniżej:

  • 1 stopień - IP = 10 cm;
  • 2 stopnie - IP = 8,5 - 9,9 cm;
  • 3 stopnie - IP = 5 - 8,4 cm;
  • 4 stopnie - IP = mniej niż 5 cm.

W praktyce klinicznej ograniczenie 1 i 2 stopni uważa się za warunkowe, ponieważ nie ma gwarancji, że takie patologiczne odchylenie utrudni je w czasie ciąży lub podczas porodu.

Stopnie 3 i 4 zwężenia są rzadkim zjawiskiem w praktyce położniczej, zwykle u kobiet, które doznały poważnych obrażeń lub chorób układu mięśniowo-szkieletowego.

Diagnostyka

Ocenę miednicy kobiety ciężarnej przeprowadza się w dniu jej rejestracji w poradni przedporodowej. W celu zidentyfikowania możliwych naruszeń normalnej struktury miednicy, Ginekolog powinien przeprowadzić następujące procedury diagnostyczne:

  • przyjmowanie historii;
  • Obiektywne badanie pacjenta, które obejmuje antropometrię, kontrolę, pomiar wielkości miednicy i, jeśli to konieczne, badanie pochwy.

W szczególnych przypadkach specjalista może skorzystać z dodatkowych metod diagnostycznych, w tym ultradźwięków i rentgenografii rentgenowskiej.

Podczas procedury przyjmowania wywiadu konieczne jest zwrócenie uwagi na choroby i warunki życia cierpiące na kobietę, w której była w dzieciństwie i młodości. Informacje te mogą wskazywać przyczynę naruszenia struktury miednicy.

Ponadto ginekolog może uzyskać informacje, które będą bardzo przydatne w radzeniu sobie z tą ciążą - na przykład, gdy kobieta ma cykl miesiączkowy, jak to miało miejsce w poprzednich porodach, były one skomplikowane przez jakiekolwiek patologie, które spowodowały itp.

Obiektywne badanie kobiety w ciąży rozpoczyna się od badania zewnętrznego. Specjalista zwraca uwagę na budowę ciała. Istnieje kilka warunkowych kryteriów dla cech antropometrycznych pacjenta, które mogą wskazywać na prawdopodobne skurcze. Wśród nich są:

  • niski wzrost (mniej niż 160 cm);
  • mały rozmiar stopy (mniej niż 36);
  • palec wskazujący jest krótszy niż 8 cm, a długość pędzla jest mniejsza niż 16 cm;
  • obwód bioder mniejszy niż 85 cm;
  • Indeks Sołowjowa - zmierzony obwód nadgarstka na poziomie wystającego kłykcia przedramienia. Oceniając tę ​​liczbę, specjalista może ocenić stopień grubości kości. Normalnie wskaźnik Sołowjowa powinien wynosić 14,5-15 cm;
  • zewnętrzne oznaki hiperandrogenizmu: nadmierne owłosienie ciała, jak również wzrost włosów typu męskiego, niewyrażone biodra i talia, szerokie ramiona i szyja, małe piersi itp.

Ponadto ginekologa można badać na brzuchu, którego kształt może również wskazywać na pewne odchylenia od normy.

Lekarz powinien zwracać uwagę na charakter chodu, którego zmiany mogą wskazywać na różnego rodzaju zaburzenia w układzie ruchowym kobiety w ciąży.

Kluczową rolę w ustaleniu diagnozy ma pomiar jej podstawowych wymiarów za pomocą specjalnego urządzenia - tazomeru. Dzięki swojej konstrukcji przypomina kompas z zaokrąglonymi końcami i jest używany wyłącznie w położnictwie.

Opelwiometria rentgenowska przeprowadzana jest zgodnie ze specjalnymi wskazaniami przez okres nie wcześniejszy niż 37 tygodni ciąży. Ponadto to badanie diagnostyczne można przeprowadzić podczas porodu.

Oblicz czas trwania ciąży
Wskazać pierwszy dzień ostatniej miesiączki.

Diopiometria rentgenowska umożliwia określenie morfologii ścian miednicy, kształtu wejścia, stopnia nachylenia ścian miednicy, cech strukturalnych i położenia kości kulszowych oraz krzywizny kości krzyżowej. Ponadto podobna metoda diagnostyki instrumentalnej pozwala obliczyć wszystkie średnice miednicy, wykrywając obecność guzów, określając wielkość głowy dziecka i jego pozycję przestrzenną.

Korzystając z ultradźwięków, można obliczyć wartość prawdziwych koniugatów, pozycję i rozmiar głowy płodu, a także charakter jego wprowadzenia do wejścia.

Zastosowanie sondy przezpochwowej umożliwia pomiar wszystkich średnic miednicy kobiety.

Taktyka ciąży

Jeśli u ciężarnej rozpoznana zostanie wąska miednica, dalsze działania lekarza ciążowego sugerują podjęcie następujących działań.

Przy ustalonym zwężeniu mechanizm dostarczania określa się biorąc pod uwagę stopień zwężenia i wielkość płodu. Najczęściej lekarze wolą grać bezpiecznie i wybrać cięcie cesarskie w tym przypadku.

Biorąc pod uwagę fakt, że kobiety ze zwężeniem miednicy dość często rodzą przed datą zamierzonego porodu, Wskazane jest wcześniejsze hospitalizowanie takiego pacjenta, aby uniknąć rozwoju różnych powikłań.

Poród w sposób naturalny jest dopuszczalny dla kobiet w okresie porodu z 1 stopniem zwężenia oraz z wagą płodu nieprzekraczającą 3 kg 500g.

We wszystkich innych przypadkach ginekolodzy, opierając się na doświadczeniu klinicznym, nie zalecają kobietom samodzielnego porodu. Dlatego ich pilne zalecenia będą związane z planowanym cięciem cesarskim po osiągnięciu przez płód normalnego rozwoju ciążowego. Ta taktyka umożliwia znaczne zmniejszenie ryzyka poważnego uszkodzenia kanału rodnego kobiety i urazu płodu podczas naturalnego porodu.

Przeczytaj więcej o wielkości miednicy żeńskiej w następnym filmie.

Dowiedz się, co dzieje się z matką i dzieckiem w każdym tygodniu ciąży.
Informacje podane w celach informacyjnych. Nie należy samoleczyć. Przy pierwszych objawach choroby skonsultuj się z lekarzem.

Ciąża

Rozwój

Zdrowie