Zapalenie sromu u dziewcząt

Ginekologia dziecięca - pytanie jest bardzo intymne i często dość zamknięte. Choroby żeńskich narządów płciowych mogą wystąpić nawet u noworodków dziewcząt i niemowląt w bardzo młodym wieku.

Zapalenia zewnętrznych żeńskich narządów płciowych nazywane są zapaleniem sromu. Należą do nich: próg pochwy, małe i duże wargi sromowe, łechtaczka i zewnętrzna część cewki moczowej. Zapalenie sromu występuje najczęściej u dzieci do 10 lat. Choroba u niemowląt jest znacznie mniejsza. U młodzieży, po okresie dojrzewania, zapalenie sromu powstaje również dość rzadko.

Wpływ hormonów na układ rozrodczy jest bardzo istotny. Wszelkie wibracje wpływają na komórki nabłonkowe żeńskich narządów płciowych. Przy długotrwałej ekspozycji może to wywołać rozwój zapalenia sromu. Zapalenia żeńskich narządów płciowych są bardzo zależne od podstawowego poziomu hormonów. Choroby układu hormonalnego przyczyniają się do rozwoju zapalenia sromu.

Przed rozpoczęciem miesiączki niemowlęta nie mają praktycznie żadnej odporności miejscowej. Wszelkie infekcje, które osadzają się na ścianach zewnętrznych narządów płciowych, mogą prowadzić do rozwoju miejscowego zapalenia. Przy zmniejszonej ogólnej odporności prowadzi to do szybkiego postępu choroby.

Różne przyczyny mogą prowadzić do rozwoju chorób zapalnych żeńskich narządów płciowych. Zgodnie z pierwotnym początkiem objawów, wszystkie zapalenie sromu może być ostre i przewlekłe. Gdy proces jest chroniczny, niekorzystne objawy choroby mogą być powtarzane przez wiele lat. W przypadku przewlekłego zapalenia sromu wymaga wyboru właściwego leczenia i regularnego monitorowania przez ginekologa dziecięcego.

Następujące prowokujące powody mogą prowadzić do rozwoju zapalenia sromu u niemowląt:

• Cecha strefy anatomicznej. Duże wargi sromowe u dziewcząt są bardziej otwarte niż w starszym wieku. Zmniejszona ilość pałeczek kwasu mlekowego prowadzi do zmiany pH środowiska pochwy. Dość luźne i łatwo urazowe błony śluzowe narządów płciowych są nadmiernie podatne na wszelkie zakaźne i niezakaźne wpływy.
• Słaba jakość opieki osobistej. Nadmierna pasja do płukania może prowadzić do jeszcze większej zmiany pH pochwy. Przyczynia się to do rozwoju stanu zapalnego w okolicy narządów płciowych. Jeśli harmonogram higieny osobistej jest stale naruszany, może również przyczyniać się do pojawienia się zapalenia sromu.

• Niepoprawnie wybrane pieluchy. Ich długotrwałe noszenie może prowadzić do trwałego wpływu na zewnętrzne narządy płciowe. Stosowanie pieluszek u dziewcząt przez długi czas może spowodować zmianę pH u niemowląt.Ponadto dziewczęta mogą doświadczać różnych podrażnień i wysypek w okolicy narządów płciowych.

• Zaraza helmintów. Najczęściej zapalenie sromu występuje w przypadku zakażenia ascaris lub owsikami. W procesie aktywności życiowej pasożyty wydzielają różne toksyczne produkty. Powodują poważne podrażnienia i zaczerwienienia w okolicy narządów płciowych. Również jaja robaków mogą wpaść w strefę anogenitalną, powodując u dziecka silne alergiczne warianty zapalenia sromu.

• Różne infekcje. Zakażenie wirusami, bakteriami lub zakażeniami grzybiczymi może wywołać zapalenie sromu. Zwykle temu zapaleniu sromu towarzyszy pojawienie się dużej liczby niekorzystnych objawów. Aby je wyeliminować, wymagane jest kompleksowe leczenie.
• Uszkodzenia mechaniczne. We wczesnym dzieciństwie rozwój zapalenia sromu powoduje, że do małych narządów płciowych wchodzą różne małe przedmioty. Niemowlęta pierwszych trzech lat życia uwielbiają aktywnie badać swoje ciała. Przypadkowo mogą powodować różne urazy, które wywołują rozwój zapalenia sromu.
• Choroby przewlekłe. Różne infekcje występujące w różnych narządach wewnętrznych prowadzą do rozwoju stanu zapalnego w żeńskich narządach płciowych. Dzięki dodatkowemu zmniejszeniu odporności proces może przybrać dość ciężki przebieg.
• Naruszenie higieny osobistej podczas stosunku płciowego. Właściwie dla dziewcząt w okresie dojrzewania.
• Zakażenie wewnątrzmaciczne. Występuje tylko w 1% przypadków. Zakażenie narządów płciowych niemowląt występuje w wyniku różnych zakażeń krwiobiegu od matki do dziecka. Pierwsze objawy zapalenia sromu występują po urodzeniu. Aby je wyeliminować, wymagane jest odwołanie się do ginekologa dziecięcego w pierwszych dniach po wypisaniu dziecka ze szpitala położniczego.

Biorąc pod uwagę prowokujące powody, istnieje kilka rodzajów zapalenia sromu:

• Bakteryjny Występuje w wyniku zakażenia różnymi rodzajami bakterii. Gronkowce, paciorkowce i mikroorganizmy beztlenowe prowadzą do rozwoju ropnych postaci zapalenia sromu u młodych dziewcząt. Szczytowa częstość występowania występuje w wieku od 3 do 7 lat. Do leczenia wymaga różnych form antybiotyków.
• Wirusowe. Prowokowane przez różne wirusy. Najczęściej rozwój wirusowego zapalenia sromu jest spowodowany zakażeniem wirusami opryszczki różnych podtypów. Z reguły postępują w wariantach ostrych i podostrej. Towarzyszy temu pojawienie się objawów dyskomfortu. Do leczenia stosuje się środki przeciwwirusowe, a także leczenie miejscowe.
• Alergiczny. Występują u dziewcząt z indywidualną nadwrażliwością na różne alergeny. W niektórych przypadkach może wystąpić z atopowym zapaleniem skóry. Aby wyeliminować niekorzystne objawy, należy wyznaczyć leki przeciwhistaminowe i kąpiele z antyseptykami.

• Pasożytniczy. Występują z powodu inwazji różnych robaków. Pasożyty emitują różne substancje toksyczne, które działają drażniąco na zewnętrzne narządy płciowe. Przy długim przebiegu choroby zapalenie może stać się przewlekłe. Do leczenia mogą być wymagane leki przeciwpasożytnicze.
• Traumatyczne. Te niespecyficzne warianty zapalenia sromu są wynikiem łagodnego urazu błon śluzowych zewnętrznych narządów płciowych. Są najbardziej wrażliwe i łatwo traumatyzowane u dzieci w pierwszym roku życia. Aby wyeliminować niepożądane objawy, konieczne jest podawanie maści o działaniu regenerującym.
• Drugorzędny. Występują u dziewcząt z przewlekłymi chorobami narządów wewnętrznych. Najczęściej zapalenie sromu występuje w patologiach endokrynologicznych, a także w chorobach alergicznych. Aby wyeliminować niepożądane objawy zapalenia sromu, najpierw należy leczyć chorobę podstawową i wzmacniać układ odpornościowy.

Nasilenie objawów niepożądanych zależy od ciężkości choroby. Przy lekkim kursie dziecko może wydawać tylko lekkie swędzenie i zaczerwienienie w okolicy narządów płciowych. Te niekorzystne objawy można łatwo wyeliminować. Ostre zapalenie sromu, występujące w łagodnej postaci, praktycznie nie staje się przewlekłe.

Wśród objawów zapalenia w obszarze zewnętrznych narządów płciowych, zauważono:

• Ciężki obrzęk błon śluzowych. W ciężkich przypadkach wargi sromowe stają się większe. Nadmiernie obrzęk błony śluzowej cewki moczowej prowadzi do zwiększonego oddawania moczu. Jednocześnie ilość wydzielanego moczu nie zmienia się, tylko popędy stają się częstsze.
• Pojawienie się świądu lub pieczenia. Przy łagodnym przebiegu tego objawu prawie nie przynosi dziecku dyskomfortu. Ciężkie postacie choroby znacząco zakłócają ogólny stan dziecka. Dziecko zaczyna nieustannie czesać strefę anogenitalną. W miejscach drapania często dochodzi do infekcji bakteryjnej, co może prowadzić do rozwoju wtórnej infekcji.

• Obecność wyładowania. Mogą być różnych typów i tekstur. W przypadku zakażeń bakteryjnych wydzielina z pochwy jest żółtawa i zielona. W wirusowym zapaleniu sromu wydzielina staje się szara lub biaława. Zakażeniom grzybiczym towarzyszy pojawienie się łatwo wydzielanych wydzielin.
• Wygląd cuchnącego zapachu. Zazwyczaj objaw ten występuje w bakteryjnych postaciach zapalenia sromu.

• Bolesność Dotykanie zewnętrznych narządów płciowych prowadzi do pojawienia się bólu. W ciężkich przypadkach ból jest znacznie zwiększony.
• Zaczerwienienie skóry w strefie anogenitalnej. Zapalona skóra staje się jasnoczerwona. Zewnętrzne narządy płciowe stają się gorące w dotyku. W przypadku robaków i alergicznego zapalenia sromu na skórze pojawiają się ślady zadrapań.

• Zaburzone oddawanie moczu Obrzęk zapalnych narządów płciowych prowadzi do umiarkowanego ucisku przewodu moczowego. Ponadto zapalenie może przenosić się do cewki moczowej i wstępującej ścieżki z pochwy. Dziecko prosi do toalety znacznie częściej. Porcje stają się małe, ale częste. Całkowita ilość moczu dziennie nie zmienia się.
• Wzrost temperatury, w niektórych przypadkach - gorączka. Wraz z rozwojem zakaźnego zapalenia sromu nasilają się objawy zatrucia. Z niewielką obecną temperaturą ciała wzrasta do liczby podgorączkowej. Cięższym postaciom choroby towarzyszy pojawienie się gorączki.

• Zmiana zachowania. Niemowlęta stają się coraz bardziej przygnębione. Często są niegrzeczni, mają nastrój depresyjny. Ciężkie swędzenie w strefie anogenitalnej przyczynia się do zwiększonej drażliwości i nerwowości. U niemowląt zaburzony jest sen, pojawia się bezsenność.

• Przy długim przebiegu choroby pojawiają się zrosty lub zrosty. Ich matki zwykle znajdują się u niemowląt podczas codziennych procedur higienicznych.

Lekarz przeprowadzi niezbędne badanie, a także wszystkie dodatkowe badania i badania. Pamiętaj, aby wykonać pełną morfologię krwi. Pojawienie się leukocytozy z podwyższonym ESR wskazuje na obecność chorób zakaźnych.

W przypadku wtórnego zapalenia sromu należy wykonać biochemiczne badanie krwi. W tym celu zbadano poziomy bilirubiny, kreatyniny i transaminaz wątrobowych.Wzrost tych wskaźników wskazuje na obecność zmian w przewodzie pokarmowym. Przewlekłe choroby układu pokarmowego często powodują zapalenie sromu.

Ginekolog z pewnością przeprowadzi kolposkopię.

Za pomocą specjalnych instrumentów medycznych może dobrze zbadać zewnętrzne narządy płciowe i określić przyczynę choroby. Podczas konsultacji lekarz weźmie również biomateriał do przeprowadzenia wydzielania bakposev. Ta analiza pomoże zidentyfikować czynnik sprawczy choroby, a także jej wrażliwość na antybiotyki.

Leczenie przewlekłego zapalenia narządów płciowych jest niemożliwe bez ustanowienia i eliminacji choroby podstawowej, co doprowadziło do pojawienia się objawów niepożądanych.

Leczenie ostrego zapalenia sromu musi koniecznie być wybrane na podstawie przyczyny, która przyczyniła się do rozwoju choroby. Zazwyczaj leczenie choroby trwa około 2-3 tygodni. Cel leczenia jest wykonywany przez ginekologa po zbadaniu dziecka i przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych badań. Nazwy leków mogą się różnić w zależności od zawartych w nich substancji czynnych.

W leczeniu zapalenia sromu wyznaczono:

• Leki przeciwzapalne. Zastosuj lokalnie. Kąpiele, płyny i zabiegi higieniczne są odpowiednie dla substancji łagodzących stany zapalne w okolicy odbytowo-płciowej. Należą do nich Miramistin, furatsilin, maść hydrokortyzon, bepanten i inne środki. Są one przypisane do zajęć, zwykle 10-14 dni.
• Leki przeciwbakteryjne. Mianowany ropnym zapaleniem sromu. Zwolniony przez lekarza. Są zwykle przepisywane na 7-14 dni. Antybiotyki o szerokim spektrum działania są odpowiednie do leczenia ropnego zapalenia sromu: makrolidy, różne postacie cefalosporyn, a także fluorochinolony.

• Antywirusowy. Służy do eliminacji wirusowych postaci zapalenia sromu. Powołany na 5-7 dni. Rozładowywane w postaci maści i pigułek.
• Odbudowa. Zastosowanie kompleksów multiwitaminowych pomaga poprawić układ odpornościowy. W przewlekłych postaciach choroby zaleca się regularne podawanie witamin. Zwykle są wypisywani wiosną i jesienią przez 1 miesiąc przyjęcia.
• Stymulowanie odporności. Przypisany jako czopki doodbytnicze. Z powodzeniem stosowany w leczeniu przewlekłych postaci zapalenia sromu. Stosuje się preparaty na bazie interferonu. Zwykle mianowany na 10-14 dni.
• Powołanie środków przeciwgrzybiczych do leczenia grzybiczych postaci zapalenia sromu. Skutecznie stosowany: intrakonazol, flukanozol, klotrimazol i inne. W ciężkim i często postępującym zapaleniu sromu stosuje się tabletki. Gdy po raz pierwszy pojawia się zapalenie sromu, stosuje się miejscowe preparaty przeciwgrzybicze, które są wytwarzane w postaci maści i kremów dopochwowych.

Możliwe jest również wyeliminowanie swędzenia i pieczenia w strefie anogenitalnej za pomocą roślin leczniczych. Narzędzia te są zwykle zawsze w każdej domowej apteczce. Rośliny lecznicze mają dobre spektrum tolerancji i są praktycznie niezdolne do wywoływania różnych reakcji ubocznych u niemowląt. Powinien być ostrożny przy ich stosowaniu, ponieważ mogą one nadal wywoływać reakcje alergiczne w obecności indywidualnej podatności.

Do najskuteczniejszych środków domowych należą wywary z rumianku, nagietka, kory dębu. Rośliny te mają wyraźne działanie antyseptyczne. Pomagają wyeliminować swędzenie i pieczenie w strefie anogenitalnej, a także eliminują stany zapalne z podrażnionych narządów płciowych.

Gotowe domowe lekarstwo można dodać do kąpieli siedzącej lub strefę anogenitalną można potraktować serwetkami z gazy.

Aby osiągnąć dobry efekt, należy stosować infuzję leczniczą co najmniej 2-3 razy dziennie. Przebieg leczenia jest przewidziany na dwa do trzech tygodni. Po 5-6 dniach znacznie poprawia się samopoczucie. U niemowląt zmniejsza się wydzielanie zapalne z narządów płciowych, a swędzenie i pieczenie stopniowo zanikają. W przewlekłym zapaleniu sromu te procedury higieniczne można stosować 2 razy w roku, aby zapobiec nowym zaostrzeniom.

Utrzymanie zdrowia reprodukcyjnego przez wiele lat wymaga regularnego monitorowania stanu narządów płciowych. Od najmłodszych lat należy uczyć dziecko prawidłowego prowadzenia toalety i codziennej higieny. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych dziecko należy zabrać do ginekologa dziecięcego. Bardzo ważne jest, aby dziewczynka nie bała się odwiedzić tego lekarza. Stworzy to pozytywne nastawienie na przyszłość.

Leczenie infekcji dróg oddechowych i przeziębień, a także wzmacnianie układu odpornościowego pomoże zapobiec rozwojowi zapalnego zapalenia sromu. Dziecko powinno unikać poważnej hipotermii, a także nosić bieliznę dobrej jakości, która jest wykonana z naturalnych materiałów. W dzieciństwie pieluszki nie powinny być noszone przez długi czas. Ten prosty środek pomoże zapobiec rozwojowi zapalenia sromu w przyszłości.

Więcej informacji na temat tej choroby można znaleźć w filmie poniżej.