Kiedy dzieci zaczynają spać całą noc bez przebudzenia?

Częste budzenie się w nocy z niemowlętami martwi wielu młodych rodziców. Jednakże, dowiedziawszy się więcej o cechach snu małych dzieci, staje się jasne, dlaczego okruchy tak właśnie śpią i kiedy oczekiwać, że dziecko będzie spało całą noc.

Wszystkie dzieci są inne - niektóre są spokojne z natury, inne są bardzo energiczne i aktywne, trzecie jest trudne do powstrzymania i szybko się denerwują, czwarte są niepewne i powolne. A to nie może wpływać na sen dzieci. Ale jeśli rodzice uwzględnią temperament dziecka, będą mogli lepiej zrozumieć okruchy i wpłynąć na sen niemowlęcia, a także umiejętnie skomponować rytuały układania.

W zależności od temperamentu niektóre dzieci mogą się zrelaksować przed zaśnięciem i same zasnąć, podczas gdy inne nie. Jedno z dzieci budzi się z mokrej pieluchy, podczas gdy sen innych dzieci nie jest przeszkodą. Jeśli weźmiemy pod uwagę wrażliwość dziecka na obce dźwięki, temperaturę i inne czynniki drażniące, łatwiej będzie założyć dziecko na noc.

To pytanie jest rozwiązywane indywidualnie, ponieważ istnieje wiele powodów, dla których dziecko ma się obudzić i każde ma swoje. Noworodki rzadko śpią więcej niż 3-4 godziny z rzędu, więc nie oczekują snu od takich dzieci przez całą noc. Bardzo rzadko maluchy natychmiast po urodzeniu zachwycają rodziców długim snem, ale to raczej wyjątek.

Wiele dzieci zaczyna spać dłużej w nocy od 6 miesiąca życia. Jeśli schemat dzienny jest ustawiony prawidłowo, śpią bez przebudzenia przez 5-6 godzin, budząc się rano do karmienia. Rodzice, którzy przeżyli okres kolki, różnych chorób, odstawienia od karmienia w nocy i ząbkowania, mogą w końcu spać spokojnie całą noc.

Najczęściej noworodek budzi się do jedzenia, ponieważ mleko matki jest bardzo szybko trawione. Jednak oprócz głodu małe dzieci mają takie problemy, które wpływają na ich sen:

• Kolka - często zakłóca sen dzieci poniżej 3 miesięcy;
• Cięcie zębów - taka przyczyna problemów ze snem nocnym pojawia się po 3 miesiącach;
• Mokra pielucha;
• Katar;
• Bardzo głośne dźwięki;
• Hipertonizm rąk i nóg - dziecko może się obudzić z powodu własnych ruchów;
• Choroby neurologiczne.

Sen każdej osoby dzieli się na kilka typów:

1. Szybkie. Jest aktywny, więc podczas takiego snu rodzice zauważają, jak dziecko się uśmiecha, robi miny lub marszczy brwi, a jego powieki drżą.Podczas takiego snu człowiek widzi sny, a mózg przetwarza w tym czasie informacje, które otrzymał w ciągu dnia. Budzenie się podczas szybkiego snu jest najłatwiejsze.
2. Powoli Jest spokojny i głęboki. Podczas tego snu odporność jest wzmacniana, ciało rośnie, a osoba odpoczywa i trudniej jest się obudzić. Slow sleep ma 4 etapy, wśród których jest bardziej powierzchowny sen i głębszy.

Szybki sen u noworodka zajmuje około połowy czasu - z 16 godzin snu dziennie, około 8 dzieci jest w stanie szybkiego snu. Jeśli dziecko jest przedwczesne, szybki sen może wynosić do 90% całkowitego czasu snu. To dlatego, że dzieci budzą się tak często.

Z biegiem czasu odsetek powolnego snu wzrasta, a dziecko zaczyna budzić się rzadziej. W wieku 13 godzin snu dziennie szybki sen wynosi około 4,5 godziny, a do 14 roku życia wynosi około 1 godziny.

U dorosłych czas snu REM wynosi do 20%, reszta czasu jest w fazie powolnego snu. Ponieważ tryb snu rodzica bardzo się różni od snu niemowlęcia, prowadzi to do pozbawienia snu. Ponadto w ciągu dnia dorośli często są zajęci różnymi rzeczami i nie mają okazji się zdrzemnąć. A jeśli dziecko śpi w oddzielnym pokoju, matka, która wstała do dziecka, w końcu budzi się w nocy, co narusza jej schemat snu.

Badania wykazały, że kiedy budzi się w czasie szybkiego snu (a on najczęściej zdarza się w godzinach wieczornych, kiedy cipka budzi się, aby się odświeżyć), mama jest gorsza w radzeniu sobie z codziennymi czynnościami w ciągu dnia. Trudniej jej się skoncentrować i ustalić priorytety.

• Aby dziecko mogło odróżnić sen w ciągu dnia od nocy, w ciągu dnia należy je położyć w innym miejscu. W tym samym czasie w ciągu dnia należy położyć dziecko z otwartymi oknami (bez zasłon), a nocą - w ciemności.
• Pomóż dziecku przyzwyczaić się do różnych dźwięków, a wtedy obudzi się mniej z powodu czyjejś rozmowy lub kroków.
• Jeśli dziecko jest „zmieszane dzień i noc”, pomóż mu wrócić do normalności. Nie dopuszczaj do nadmiernego pobudzenia wieczorem, a podczas kąpieli przed snem dodaj do wody zioła lecznicze (bez alergii).
• Dla dziecka niezmiernie ważne jest, aby każdego dnia wykonywać ten sam rytuał zasypiania. Dlatego staraj się wypracować porządek działania i nie naruszaj go.
• Ułożenie dziecka do snu z piersią jest bardzo wygodne dla matki, ale ten nawyk może uniemożliwić dziecku zdrowe spanie. Dziecko, które obudziło się w nocy, nie może zrozumieć, gdzie poszła pierś matki i jest bardzo zdenerwowana. Możesz ją ponownie położyć tylko za pomocą skrzyni. Aby uniknąć takich problemów, należy wziąć klatkę piersiową z ust niemowlęcia, które nie zasnęło, gdy jadł.
• Musimy starać się nie przegapić czasu, kiedy dziecko jest już wystarczająco zmęczone i chce spać. Jeśli nie pomożesz dziecku zasnąć, dziecko będzie przepracować się, zasnąć trudniej i będzie wolniejsze śpij niespokojnie.
• Dobry mikroklimat w pokoju przyczyni się do dobrego snu dziecka. Pomieszczenie musi być sprawdzone, a wilgotność ustawiona w zakresie 50-60%.
• Dla dobrego snu ważne jest pozytywne środowisko rodzinne. Jeśli relacje między rodzicami uległy pogorszeniu, nie trzeba oczekiwać od okruchów spokojnego, długiego snu.