Dlaczego siara jest uwalniana w czasie ciąży i kiedy występuje najczęściej?

Siara podczas ciąży u różnych kobiet pojawia się w różnym czasie. W niektórych, wcześniej, w innych, bezpośrednio przed urodzeniem. I nie zawsze przyszła matka rozumie mechanizmy swojej edukacji i celu, ponieważ przed narodzinami dziecka jest jeszcze tyle czasu.

W tym materiale będziemy mówić o tym, co stanowi siarę, kiedy normalnie się wyróżnia i czy należy ją wycisnąć.

Siara jest gęstą wydzieliną gruczołów mlecznych. Jest produkowany u wszystkich ssaków: kotów, psów, krów i kóz. Ludzie nie są wyjątkiem. Kilka dni po urodzeniu, gęsta i lepka siara zostaje zastąpiona najpierw mlekiem przejściowym, a następnie pełnotłustym mlekiem, które jest powszechnie nazywane dojrzałym w medycynie.

U kobiet w ciąży siara jest uwalniana pod wpływem zmienionego tła hormonalnego, ponieważ gruczoły sutkowe przyszłej matki zaczynają się przestawiać na przyszłe karmienie piersią. Siara jest gęstą, lepką, słonawą cieczą.

We wczesnych stadiach ciąży może być przezroczysty, nieco później jego kolor zmienia się w różne odcienie żółci, bliżej narodzin, siara zaczyna ponownie się rozjaśniać, stać się biała i nieprzejrzysta po urodzeniu, stając się mlekiem przejściowym. Zwykle trwa to od 2 do 5 dni.

Siara jest zupełnie inna niż mleko: nie mają nic wspólnego ani pod względem składu, ani konsystencji, ani właściwości. Ze względu na swoją strukturę chemiczną płyn ten przypomina bardziej skład krwi. Pomimo faktu, że w późnych okresach i bezpośrednio po urodzeniu wygląda prawie jak mleko matki, różni się kolorem i ilością.

Najważniejsza funkcja jest przypisana do natury siary - powinna zapewnić dziecku płynne przejście od karmienia przez łożysko do karmienia w tradycyjny sposób. Siara da okruchom niezbędne przeciwciała ochronne, przeciw toksynom, tak aby drobny organizm mógł przetrwać ogromny stres tak łatwo, jak to możliwe, z którym związane będą jego narodziny w tym świecie i jego adaptacja do zupełnie innych warunków istnienia.

Pod względem wartości energetycznej siara znacznie przewyższa mleko matki i wszelkie sztuczne preparaty mleczne. Jest gęsty i lepki, nie ma w nim wystarczającej ilości wody (nadmierne obciążenie słabych nerek noworodka nie przyniesie mu korzyści).

Jednak gęstość składników odżywczych jest kilkadziesiąt razy wyższa niż w mleku wysokiej jakości, które dziecko będzie karmione około tydzień po urodzeniu.

Siara nie tylko skutecznie usuwa uczucie głodu, odżywia dziecko, ale także przyczynia się do miękkiego i szybkiego ruchu jelit.. Zawiera naturalne środki przeczyszczające, które pomagają dziecku w pierwszym dniu uwolnić jelita z smółki - oryginalnego kału ciemnozielonego koloru, który nagromadził się w nim nawet w okresie prenatalnym rozwoju.

Siara łagodzi skutki niszczenia krwinek czerwonych: zmniejsza poziom bilirubiny, w wyniku czego dziecko może nie mieć żółtaczki fizjologicznej lub będzie płynąć w swojej najłagodniejszej i najprostszej postaci.

Jeśli weźmiemy pod uwagę siarę z punktu widzenia składu chemicznego, to w istocie jest to mieszanina łatwo przyswajalnych białek - albuminy i globulin. W przeciwieństwie do zwykłego mleka, siara zawiera mniej kóz, laktozy i tłuszczów, które są szybko wchłaniane.Zawiera dużą ilość naturalnych przeciwutleniaczy - witamin A i E, a także cynku i selenu.

Oprócz tego, że substancje te są zaangażowane w zapobieganie „stresowi tlenowemu” u noworodków, pomagają również w trudnych procesach niezależnej pracy odporności dzieci.

Wszyscy wiedzą, że matka z mlekiem matki podaje przeciwciała swojemu dziecku, które w pierwszych miesiącach życia tworzy pasywną (lub wrodzoną) odporność. Ale nie wszyscy wiedzą, że zawartość czynników odpornościowych jest wyższa w siarze niż w mleku. W szczególności dotyczy to substancji takich jak: immunoglobulina A, laktoferyna. Siara jest bogata w żywe makrofagi, leukocyty, neutrofile i limfocyty.

Wszyscy ci „lokatorzy” tajemnicy gruczołu mlecznego nie uczestniczą w trawieniu dziecka, nie są trawieni przez jego organizm. Dostając się do żołądka, pozostają w przewodzie pokarmowym, to właśnie one wchodzą w stan „czujności”, chroniąc dziecko przed inwazją patogennych bakterii i agresywnych wirusów, które przenikają przez usta.

Limfocyty T w składzie siary przewyższają liczbę podobnych komórek we krwi. Leukocyty z siary są w stanie pomóc dziecku w ochronie przed wirusami. Niektóre polisacharydy, które są częścią wydzielania gruczołów sutkowych, odgrywają rolę antiklei - zapobiegają przyleganiu szkodliwych mikroorganizmów do ścian jelit i błon śluzowych innych narządów.

Badania laboratoryjne wykazały interesujące fakty: Okazuje się, że siara żeńska jest unikalnym naturalnym antybiotykiem i środkiem przeciwwirusowym „w jednej butelce”. Jest aktywnie przeciwny Escherichia coli, salmonelli, patogenom cholery, pałeczce czerwonki, a także może zniszczyć strukturę wielu wirusów - rotawirusa, Koksaki, patogenu poliomyelitis, wirusa opryszczki.

Właśnie dlatego zwyczajowo nakłada się dziecko na pierś nawet w sali porodowej, aby od pierwszych minut życia w świecie wypełnionym bakteriami i wirusami był gotów dać im odpór.

Odporność dzieci, którym podano siarę, jest zawsze silniejsza niż odporność dzieci, którym podawano mleko dawcy lub sztuczne preparaty mleczne dostosowane od pierwszych dni. A to oznacza, że ​​takie dzieci są coraz mniej chore, coraz silniejsze.

Pod wpływem progesteronu od pierwszych godzin po poczęciu dziecka w ciele przyszłej matki, która w ogóle nie zdaje sobie sprawy z tego, co się naprawdę dzieje, zaczynają się zmiany na dużą skalę. Dotyczą one również gruczołów sutkowych.

Oczywiście inne hormony pomagają progesteronowi. Dlatego czasami kobieta zaczyna się domyślać o osiągniętym poczęciu jeszcze przed opóźnieniem miesiączki - z powodu charakterystycznego obrzęku piersi i bólu w okolicy brodawki sutkowej.

Przewody zlokalizowane wewnątrz gruczołu sutkowego, stopniowo rozszerzające się, tkanka gruczołowa rośnie, dlatego piersi powiększają się. Siara zaczyna być wytwarzana przez gruczoł sutkowy, gdy pozwala na to poziom hormonu prolaktyny.

Prolaktyna zwiększa się stopniowo, dlatego niektóre kobiety otrzymują siarę w pierwszym trymestrze ciąży, podczas gdy inne pojawiają się tylko kilka miesięcy przed urodzeniem. Przysadka mózgowa „zna” prolaktynę, sam proces jest pierwszym etapem laktogenezy.

Bardzo często kobieta w ciąży może usłyszeć opinię, że mała ilość siary podczas ciąży może być oznaką przyszłych problemów z ilością mleka matki. To stwierdzenie jest błędem lub profanacją.

Ani ilość, ani jakość, ani kolor siary, ani jej brak lub obecność w okresie ciąży dziecka nie wpływają na ilość mleka po urodzeniu. Po urodzeniu dziecka rozpocznie się drugi etap laktogenezy, podczas którego siara zacznie zmieniać skład chemiczny pod wpływem oksytocyny.

Nie ma jednolitych norm dotyczących okresu, w którym ciąża, w którym tygodniu powinno rozpocząć się uwalnianie siary, nie istnieje. U pierwiastek, których poziom prolaktyny jest początkowo mały, a sutki są silniejsze, siara może zacząć się wyróżniać na krótko przed porodem lub nawet po nim.

W tym przypadku klatka piersiowa boli, puchnie i we wcześniejszych okresach możliwe jest, że podczas naciskania na sutki zostanie uwolniona mała, ledwie zauważalna ilość gęstej cieczy.

Najczęściej pierwotne kobiety wskazują, że pierwsze oznaki pojawienia się siary stwierdzono u nich w około 10–12 tygodni ciąży. Częściej wskazywane daty - 16-18 tygodni. Nie wypłynął do większości i został znaleziony wyłącznie przez nacisk mechaniczny na sutek palcami po obu stronach.

Jeśli kobieta ma już doświadczenie w karmieniu piersią, urodziła się, a następnie w kolejnych ciążach siara przybędzie wcześniej. Faktem jest, że poziom prolaktyny w organizmie kobiety, która już urodziła dziecko, jest zawsze wyższy niż u kobiety, która nie urodziła się. Ponadto przewody gruczołu sutkowego są już rozszerzone po pierworodnym i dlatego siara będzie więcej, może przeciekać, powodując u kobiety niedogodności higieniczne.

Odpowiedź na to pytanie jest jednoznaczna - surowo zabrania się wyciskania siary. Dzięki mechanicznej stymulacji sutków aktywowana jest produkcja oksytocyny, hormonu, który aktywuje mięśnie gładkie macicy. Zwiększony ton powoduje zagrożenie poronieniem we wczesnych stadiach lub przedwczesnym porodzie w bardziej zauważalnym okresie ciąży.

Zwiększony ton macicy zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju niewydolności łożyska, a także przyczynia się do rozwoju głodu tlenowego płodu.

Wytłaczanie siary nie ma sensu nawet po porodzie - zazwyczaj procesy laktogenezy przebiegają niezależnie. Wyjątkiem są przypadki, gdy kobieta ma już mleko przejściowe, a jej sutki są zbyt „ciasne” i dziecko nie może „rozpuścić” ich.

Również dekantacja jest pokazana podczas przekształcania siary w mleko, przy braku możliwości pełnego karmienia dziecka (dziecko je mało, sutki mają indywidualne cechy anatomiczne, w których chwytanie przez dziecko jest trudne, a także, gdy dziecko nie jest doprowadzane do karmy (jest na intensywnej terapii lub )). Opadanie w tym przypadku będzie stymulować produkcję mleka, a następnie dziecko nie będzie potrzebowało pełnego, użytecznego i bardzo potrzebnego odżywiania.

Siara, która nieoczekiwanie zniknęła, może być pośrednim objawem zamrożonej (nie rozwijającej się) ciąży. Wraz ze zniknięciem siary znikają inne objawy „interesującej sytuacji” - toksykoza, zwiększony apetyt. W późniejszych okresach - ruchy płodu ustają, jego bicie serca nie jest słyszane.

Należy zauważyć, że w przypadku śmierci płodu siara nie znika natychmiast, ale kilka dni po tragedii. Na wczesnym etapie kobieta może nie odczuwać śmierci płodu przez długi czas. Dlatego zniknięcie siary powinno zaalarmować ciężarną. Odwiedź swojego lekarza i poddaj się pilnemu badaniu.

Jeśli kobieta w siarze zauważy różowawe zanieczyszczenia, a także fragmenty krwi, nie panikuj. Sekret gruczołów mlecznych z krwią może być wariantem normy fizjologicznej. Wynika to z ekspansji mlecznych przewodów. Czasami ten proces jest tak intensywny, że naczynia włosowate (małe naczynia krwionośne) nie wstają i nie pękają. Tak więc w siarze pojawiają się zanieczyszczenia krwi.

Ale jeśli siara stała się zielonkawa, szara, na sutkach powstają skorupy skorupowe z takiej cieczy, siara nabrała nieprzyjemnego zapachu, a to może wskazywać na zakażenie, najczęściej infekcję bakteryjną. Jednocześnie klatka piersiowa staje się bardziej bolesna, a dotknięcie jej powoduje wielki niepokój.

Takie zmiany patologiczne mogą być oznaką zapalenia sutka, zakażenia gronkowcowego, procesu nowotworowego w gruczole sutkowym. Najbardziej uważne powinny być kobiety, które wcześniej przeszły operację piersi.

Na forach internetowych kobiety ciężarne często odnoszą się do obecności lub braku siary w procesie noszenia dziecka. Jednak komentarze są tak sprzeczne, że same potwierdzają, że siara nie wpływa na ilość mleka matki.

Często kobiety w ciąży mają problem z usuwaniem suchych „wysuszonych” skorupek na sutkach. Doświadczone matki zalecają namoczenie ich ciepłą wodą i nie próbować ich w żaden sposób usuwać - zwiększa to prawdopodobieństwo zranienia sutków, pękania i mikro-gadżetów. Jeśli bakterie dostaną się do nich, nie można uniknąć ciężkiego zapalenia, ponieważ siara jest dobrą pożywką bogatą w białka.

Nawiasem mówiąc, jakość odżywiania i ilość wypijanego płynu również nie wpływają na ilość i gęstość siary. To jest odpowiedź na inne powszechne pytanie dla kobiet w ciąży.

Właściwości i przyczyny siary, patrz poniższy film.