Gimnastyka artykulacyjna dla dzieci 3-4 lat

Nawyk mówienia jest prawidłowo tworzony we wczesnym dzieciństwie. Dziecko, którego nauczono mówić jasno i pięknie, nie będzie miało problemów ani w przedszkolu, ani w szkole, ani w wieku dorosłym.

Niestety nie wszystkie dzieci są w wieku. 3-4 lata mają dobrą dykcję, ale można to naprawić. Terapeuci mowy i ćwiczenia domowe mogą pomóc rodzicom poprawić artykulację. Opowiemy o tym, jak robić gimnastykę artykulacyjną dla dzieci w wieku przedszkolnym w tym materiale.

Kompleks ćwiczeń artykulacyjnych - ładuje, aby wzmocnić mięśnie aparatu mowy. Jeśli są słabe, dziecko będzie miało problemy z wymową. Gdy wargi, struny głosowe, policzki i szyja stają się mocniejsze, a także języczek, łatwiej jest wymawiać różne dźwięki i ich kombinacje. I stopniowo poprawna wymowa staje się znajoma.

Gimnastyka ma cel terapeutyczny i profilaktyczny, to znaczy pomaga poprawić nienormalny nawyk mowy i może również zapobiegać defektom mowy.

W trakcie ćwiczeń poprawia się krążenie krwi w mięśniach mowy, zmniejsza się zwiększone napięcie mięśniowe, co uniemożliwia dziecku wykonywanie niezakłóconych dźwięków niektórych dźwięków. Podczas wykonywania ćwiczeń statycznych dziecko uczy się ustalać prawidłową pozycję aparatu wokalnego, a zadania dynamiczne pomogą opanować wymowę.

Taka gimnastyka mowy jest oczywiście przydatna dla wszystkich dzieci. W wieku 2-3 lat powstają podstawowe umiejętności mowy, a następnie, niestety, powstają również wady mowy. Rozpoczęcie zajęć w wieku trzech lat jest uzasadnione, a jeśli dziecko należy do kategorii osób wcześnie uczących się, to w wieku 2,5 roku.

Po trzech latach pojawiają się pewne odchylenia i nieprawidłowości w wymowie dźwięków. W tym wieku jąkanie jest wyraźnie widoczne. Wiele dzieci z powodu słabości mięśni aparatu mowy w tym wieku „żuje” połowę alfabetu, dlatego trudno jest dokładnie zrozumieć, co mówi dziecko. Jąkanie i dyzartria.

Istnieją jednak sytuacje i warunki, w których można uprawiać ten rodzaj gimnastyki tymczasowo lub całkowicie nie warto.

Wrodzone wady serca, jeśli gimnastyka jest połączona z oddychaniem, zaburzenia psychiczne, w których dziecko nie rozumie „wprowadzającego” i nie jest zorientowane na to, czego od niego chcą, są przeciwwskazaniami.

Chore zęby lub zapalenie jamy ustnej są również tymczasowym przeciwwskazaniem. Rany, stany zapalne języka, podniebienie, wewnętrzna powierzchnia policzków, ból gardła w pełnym rozkwicie - wszystko to są warunki, w których nie zaleca się gimnastyki artykulacyjnej.

Jeśli zdecydujesz się na ten rodzaj gimnastyki ze swoim dzieckiem, pamiętaj, że musisz zacząć od łatwych zadań i stopniowo przejść do bardziej złożonych.

Najłatwiejszy i najbardziej dostępny dla początkujących jest uważany za ćwiczenia statyczne, w których musisz utrzymywać mięśnie mowy w ustalonej pozycji. Z dynamicznymi ćwiczeniami bez pośpiechu. W wieku 2-4 lat ćwiczenia te są nadal uważane za dość złożone, ale w miarę poprawy grupy statycznej można dodawać zadania dynamiczne.

Potrzebna jest systematyczność - gimnastyka musi być wykonywana codziennie przez dość długi czas. Dzień może być 3-4 lekcjami przez 5 minut. Te „pięć minut” nie pozwolą dziecku się zmęczyć i stać się interesującym.

W każdym zadaniu spróbuj uwzględnić 2-3 ćwiczenia, nie więcej. Pamiętaj, aby powtórzyć wcześniej wyuczone zadania i techniki, a tylko jedno zadanie podczas zajęć, wybierz nowe, jeszcze nie znane.

Pomocne będą wydrukowane lub narysowane karty obrazkowe, które ilustrują niektóre ćwiczenia. Na przykład w ćwiczeniu „Jeż” musisz mieć zdjęcie z jasnym i kolorowym zabawnym jeżem. Umożliwi to dziecku lepszą wizualizację zadania.

Nie krzywdź dziecka, nie krytykuj, nie karć go, jeśli coś nie działa.

Niechęć i żal tylko wzmocnią zaciski mięśniowe, osłabią jego wiarę we własne siły, zacznie odmawiać pracy. Głos mamy powinien być miękki i cichy, nie wymagający.

Dla konkretnego dziecka kompleks może być przypisany do osoby ale wśród podstawowych zadań dla dzieci w określonym wieku można zauważyć:

• „Fife”. Poproś dziecko, aby rozciągnęło gąbkę słomką do przodu i trzymało ją jak najdłużej. Dzięki komplikacji ćwiczeń możesz poprosić dziecko, aby wyprodukowało coś w rodzaju „du-duuuuu”.

• „Kotek śniadaniowy”. Pokaż dziecku zdjęcie kotka, który pije mleko z miski. Poproś dziecko, aby otworzyło usta i pokazało, jak koty lakierują mleko. Skomplikuj zadanie, prosząc cię, abyś otworzył szerzej usta, jednocześnie uśmiech i udar, gdy „zwinisz” język podniebienia.

• „Jeż”. To jest aktywne ćwiczenie. Pokaż dziecku kartę z jeżem i przeczytaj wiersz: „Wygląda jak piłka, słodki, miły, miły jeż”. Dziecko wdycha na początku wersetu, a na końcu dwuwiersza musisz aktywnie wydech i wydech tak głośno, jak to możliwe, powiedz „puff-puff”.

• „Brama”. Mama czyta: „Otwieramy bramy, zapraszamy wszystkich do odwiedzenia! „ Zadaniem dziecka jest szerokie otwarcie ust, trzymanie go w tym stanie przez 5-7 sekund i płynne zamknięcie.

• „Piłki”. Poproś dziecko, aby nadmuchało policzki jak balony. Zadaniem jest utrzymanie ich w tej pozycji tak długo, jak to możliwe, a następnie gwałtowne uderzenie dłońmi w policzki, zdmuchnięcie „piłek”.

• „Oglądaj”. Mama pokazuje kartę z zegarem z wahadłem. Czyta: „Cicho oglądaj, pięć minut, siedem minut” (tymi słowami dziecko wystawia język i próbuje opisać okrąg z końcówką w powietrzu, jak wskazówki w prawo). Mama kontynuuje: „Cóż, wahadło jest wielorybem, kleszczem i kleszczem! „(Dziecko po kołowych ruchach koniuszkiem języka porusza się, aby przesunąć czubek języka w prawo i w lewo, jak wahadło).

„Szczeniak i wąż”. Poproś dziecko, aby pokazało, jak szczeniak oddycha w letni dzień - język jest zwiotczały, szeroki i rozłożony na dolnej wardze. Następnie poproś o pokazanie, jak robi się ten wąż - język staje się ruchliwy i „ostry”.

Jeśli w niektórych dźwiękach występują defekty, dodaj ćwiczenia, aby poprawić wymowę tych dźwięków „problemowych”:

• „Zoo”. Pokaż kartę z tygrysem i zapytaj dziecko, jak ryk tygrysa - „Rr-r”. Pokaż zdjęcia tych zwierząt, których imiona mają trudne brzmienie dla dziecka, i poproś je o wyrażenie imienia i pokazanie, jak bestia „rozmawia”: do wymowy dźwięku „P” - tygrys, borsuk, ryba, żyrafa, ćwiczyć dźwięk „L” - lew, husky, lis, delfin, daniel, jeleń, lemur, na „W” i „F” - chrząszcz, trzmiel, żyrafa, źrebak, szakal, na „C” - pies, sowa, słoń, lis, gopher.

„Chytyorovki”. Możesz użyć różnych wierszy. Głównym wymaganiem jest powtórzenie dźwięku „problemu”.Z niewyraźną wymową „P”, na przykład, możesz wymyślić coś w rodzaju: „Ra-ra-ru, ra-ra-ru, przejdź się po podwórku, ru-ru-ru, ru-ru-ru już wróciły! „ Podobne chistogovorki mogą komponować niezależnie od każdego dźwięku, który nie jest zbyt dobry w wymawianiu dziecka.

Pamiętaj, aby przejść do programu ćwiczeń z ćwiczeń oddechowych według metody Strelnikova. Jest uważany za bardzo skuteczny w rozwoju mowy. W szczególności możesz wziąć zwykłe pióro i poprosić dziecko, aby trzymało go w powietrzu tak długo, jak to możliwe, wykonując ostry krótki wydech. Naucz dziecko oddychać spokojnie i miarowo. Przy ostatnim wyjściu po 5-6 oddechach możesz powiedzieć krótkie sylaby „Ra”, „Sa”, „Aya” itd.

Nie zmuszaj i nie zmuszaj dziecka do kontynuowania lekcji, jeśli jest zmęczony i zaczął się rozpraszać i być kapryśny. Lepiej jest zatrzymać się i wrócić do klasy później, kiedy dziecko jest ustawione do zabawy i ćwiczeń. Nie będzie korzyści z przymusu.

Możesz dowiedzieć się o innych ciekawych ćwiczeniach artykulacyjnych dla dzieci z poniższego filmu.