Agresja u 7-letniego dziecka: porady psychologa

Czasami rodzice dziecka, które zaczęło chodzić do szkoły lub nadal chce zapisać się do pierwszej klasy, staną przed problemem ataków agresji u dziecka. Jak zachować się w tym kryzysie wieku i co robić, jeśli nie jest posłuszny rodzicom i nauczycielom?

Agresja u dzieci jest negatywną reakcją na różne działania lub komentarze innych.. Jeśli dziecko jest niepoprawnie wychowywane, reakcja tymczasowa może przekształcić się w stałą i stać się cechą jego charakteru.

W tym czasie dzieci zaczynają realizować się jako uczniowie i jest to dla nich nowa rola. Przyczynia się to do pojawienia się dziecka o nowej jakości psychologicznej - poczucia własnej wartości.

Obejrzyj film o przyczynach kryzysu u dzieci w wieku siedmiu lat i metodach jego przezwyciężenia:

Odtąd nie jest to już małe dziecko, ale prawdziwy dorosły mężczyzna, który usiłuje stać się niezależny. W wieku 6-7 lat dzieci tracą naturalną dziecinność, dlatego zaczynają się specjalnie wykręcać i zachowywać nierozsądnie. Powodem tego jest to, że dzieci zaczynają oddzielać wewnętrzne „ja” od zachowania zewnętrznego. Są świadomi, że ich zachowanie może wywołać reakcję innych. Nienaturalne zachowanie pokazuje, że jest to tylko eksperyment dla dzieci, chociaż z powodu takich doświadczeń dziecka rodzice są bardzo zmartwieni i zmartwieni. Ponadto dziecku trudno jest położyć się do łóżka lub wysłać do prania, pojawia się niezwykła reakcja:

• zaniedbywanie próśb;
• myśląc o tym, co to zrobić;
• zaprzeczanie;
• sprzeczności i kłótnie.

Dzieci w tym okresie jawnie naruszają zakaz rodziców. Krytykują wszelkie zasady, które nie są ustalone, mają tendencję do zajmowania pozycji dorosłych. Istniejące zasady są rozumiane przez dziecko jako dziecinny obraz, który należy pokonać.

Zdarzają się przypadki, gdy dzieci zaczynają emitować różne dźwięki: rechotanie, nucenie, tweetowanie i tym podobne. To może być tylko kontynuacja ich eksperymentów, ale tym razem z dźwiękami i słowami. Jeśli Twoje dziecko nie ma problemów z mową, nie ma powodów do obaw. Jeśli są jakieś wady lub jąkanie, musisz skonsultować się z lekarzem.

• Wyraźną zgodę na niezależne działania Twojego dziecka, pozostaw je autonomiczne;
• Spróbuj zostać doradcą, a nie zakazującym. Utrzymuj się w trudnych chwilach;
• Porozmawiaj z dzieckiem na tematy dla dorosłych;
• Dowiedz się, co myśli na ten temat, posłuchaj go, to jest znacznie lepsze niż krytyka;
• Pozwól dziecku wyrazić swoją opinię, a jeśli się myli, delikatnie go skoryguj;
• Pozwól sobie potwierdzić swoje poglądy i wyrazić zgodę - twoja władza nie jest zagrożona, a szacunek dla twojego potomstwa zostanie wzmocniony;
• Pozwól dziecku zrozumieć, że jest przez ciebie doceniane, szanujemy i rozumiemy, że z jego błędem zawsze się budzisz i pomagasz;
• Zademonstruj dziecku możliwość osiągnięcia celu. Chwalcie go za sukces;
• Spróbuj udzielić odpowiedzi na wszystkie pytania dziecka.Nawet jeśli pytania są powtarzane, cierpliwie powtarzaj odpowiedź.

Zmniejsz nie stymulowaną agresję dziecka, aby wspomóc działania, które pokażą mu, że istnieją inne możliwości przyciągnięcia uwagi i pokazania siły. Aby wyglądać jak dorosły, nie musisz akceptować kosztem słabszych i używać złych słów do irytacji. W przypadku absolutorium emocjonalnego zalecane są następujące metody:

1. Rozerwij na kawałki papier, który ciągle musisz mieć przy sobie;
2. Krzycz głośno w specjalnym miejscu;
3. Ćwicz, biegaj i skacz;
4. Przydadzą się wybijanie dywanów i poduszek;
5. Ćwicz uderzanie w worek treningowy;
6. Gry z wodą bardzo pomagają (kontemplacja wody i jej mieszkańców w akwariach, łowienie ryb, rzucanie kamieniami w staw itp.)

Bezwarunkowa miłość jest najlepszym sposobem radzenia sobie z agresywnością. Mamy i ojcowie dobrze wiedzą o swoich dzieciach i są w stanie zapobiec niespodziewanym wybuchom gniewu. Ograniczenie agresji fizycznej jest łatwiejsze niż manifestacja werbalna. W czasie toczących się emocji, gdy dziecko sapie, mruży oczy lub w inny sposób demonstruje swoje niezadowolenie, powinieneś spróbować skierować swoją uwagę na inny obiekt, aktywność lub po prostu trzymać się. Jeśli agresji nie można zatrzymać na czas, konieczne jest przekonanie dziecka, że ​​nie należy tego robić, jest to bardzo złe.

Ponadto w wieku 7 lat dzieci zaczynają zwracać uwagę na swój wygląd i ubranie. Wyglądają jak dorośli. Dziecko po raz pierwszy krytycznie ocenia swoje zachowanie. W tym okresie nieśmiałość może się bardzo łatwo rozwijać, dziecko nie zawsze jest w stanie odpowiednio ocenić opinie innych. Nieprawidłowa ocena tego, co się dzieje, może przerazić dziecko, sprawić, że boją się przyciągnąć uwagę do siebie. Mogą wystąpić trudności w nawiązaniu kontaktów. Ale czasami dzieci są po prostu nieśmiałe.

Nieśmiałe dziecko jest bardziej podatne, często inni nie są w stanie go zrozumieć. Mamy i tatusiowie są zachęcani do częstszego podkreślania dobrych cech swoich dzieci. W związku z tym musisz kultywować swoją pewność siebie. W żadnym wypadku nie musisz być zły na swoje dziecko za jego nieśmiałość. Czuje się w czymś wadliwym, innym niż reszta. Może to źle wpłynąć na kształtowanie się jego postaci. Jako osoba dorosła, osoba będzie pamiętać swoją dziecięcą obrazę. Dziecko nie stanie się odważne i zdecydowane z ciągłych wyrzutów, ale może się z tego wycofać.

Oto trzy proste sposoby pomocy dziecku:

1. Zgłoś, jak ludzie się zachowują.
2. Pokaż, jak się czują ludzie.
3. Nie inspiruj negatywnie.

Mam nadzieję, że jasno zrozumiem istotę, jeśli potrzebuję dodatkowych wyjaśnień, jestem gotów odpowiedzieć na twoje pytania.

Zalecenia psychologa dotyczące manifestacji agresji u dziecka, patrz poniższy film.

Opinia dr Komarovsky'ego o działaniach rodziców można dowiedzieć się oglądając poniższy film.