Wirus Epsteina-Barra u dzieci: wszystko od objawów do leczenia

95% ludzi na Ziemi żyje i nawet nie podejrzewa, że ​​są nosicielami wirusa Epsteina-Barr. Jest to jeden z najczęstszych, ale niestety mało zbadanych wirusów, ponieważ odkryli go nie tak dawno temu i zaczęli szczegółowo studiować całkiem niedawno.

Wirus, nazwany na cześć naukowców Epsteina i Barra, jest bezpośrednio powiązany z dużą rodziną wirusów opryszczki. On reprezentuje Typ 4 zakażenia opryszczkąi najczęściej wpływa na komórki limfocytów i niektóre inne komórki ludzkiego układu odpornościowego. Ponadto wirus świetnie czuje się w komórkach strukturalnych błon śluzowych górnych dróg oddechowych, w neuronach centralnego układu nerwowego, jest w stanie zamieszkiwać i rozmnażać się w komórkach każdego wewnętrznego narządu ludzkiego.

Po obliczeniu przez WHO dokładnej liczby zakażonych (do 95% całkowitej populacji) stało się jasne, że Wirus Epsteina-Barr absolutna większość dzieci ulega zakażeniu nawet w okresie niemowlęcymponieważ nowo narodzony organizm koniecznie napotyka jednego z dorosłych nosicieli (mogą to być zarówno rodzice, jak i pediatra z kliniki i niania).

Małe dzieci często cierpią na ARVI, choroby pochodzenia bakteryjnego, zapalenie jamy ustnej, zapalenie migdałków. Często można założyć EBV u dziecka z przewlekłym nieżytem nosa lub zapaleniem zatok.

Ponieważ badania nad wirusem wciąż trwają, lekarze ściśle monitorują, co otrzymują nowi naukowcy. I całkiem niedawno ustalono związek między EBV a nieuleczalnymi chorobami przewlekłymi: uważa się, że Ten wirus opryszczki tworzy podatny grunt dla takich chorób jak cukrzyca, autoimmunologiczne reumatoidalne zapalenie stawów. Naturalnie, to nie cząstka wirusa powoduje poważną chorobę, ale jej oddziaływanie z innymi wirusami i niektórymi bakteriami.

Sam wirus Epsteina-Barra jest wyposażony w dwuniciowy DNA. Istnieje naukowa hipoteza, że ​​struktura wirusa może stworzyć warunki do rozwoju różnych nowotworów w organizmie ludzkim, ale jak dotąd te stwierdzenia pozostają na poziomie hipotezy - dowody kliniczne nie wystarczą.

Jeśli wszystkie inne wirusy stopniowo powodują śmierć zajmowanej przez nie komórki ludzkiego ciała, wówczas EBV działa odwrotnie: zachowuje i utrzymuje schwytaną komórkę iw każdy możliwy sposób promuje jej podział.

Pierwszy wirus został odkryty przez wirusologa z Wielkiej Brytanii, profesora Michaela Anthony'ego Epsteina. Zdarzyło się to całkiem przypadkowo, kiedy lekarz wyizolował cząstkę wirusa w badaniu innych organizmów. Za datę odkrycia wirusa uważa się rok 1964. Absolwentka Yvonne Barr pomogła profesorowi w badaniu, dlatego nazwa wirusa zawiera dwie nazwy. Opryszczka czwartego typu została nazwana tylko w 1979 r., Aw 2016 r. Prefiks „gamma” został dodany do nazwy - tak VEB stał się ludzkim wirusem opryszczki gamma czwartego typu.

Zgodnie z międzynarodowymi badaniami obecność czwartego wirusa opryszczki jest określana we krwi około 80% dzieci poniżej piątego roku życia, aw 90-95% przypadków u dorosłych i starszych dzieci. Oznacza to, że patogen jest wysoce zaraźliwy, to znaczy bardzo zakaźny.

Źródłem zakażenia jest chory z ostrą postacią choroby, który staje się zakaźny pod koniec okresu inkubacji. Zaraźliwy, pozostaje przez sześć miesięcy po zakażeniu, a następnie staje się nosicielem. Ale tutaj wszystko nie jest takie proste - według statystyk medycznych do 20% wszystkich nosicieli jest zakaźnych.

Istnieje kilka sposobów infekcji.

• Kontakt - Zdrowe dziecko jest zarażone od dorosłego lub innego dziecka, zwykle przez kontakt z błonami śluzowymi, na przykład przez pocałunek. Teoretycznie można się zarazić przez artykuły gospodarstwa domowego, zabawki, bieliznę, naczynia, ale ta ścieżka jest mniej powszechna, ponieważ w środowisku poza ciałem ludzkim VEB szybko umiera.

• W powietrzu - Patogen przechodzi od pacjenta do osoby zdrowej podczas mówienia, kaszlu, kichania. Jednocześnie małe cząstki śliny z cząstkami wirusowymi są emitowane w powietrze. Jeśli dostaną się na błony śluzowe zdrowego dziecka, następuje zakażenie.

• Przenikliwy - to jest transmisja przez krew. Zdrowe dziecko może zostać zainfekowane podczas procedury transfuzji krwi, podczas operacji przeszczepu ryzyko infekcji przez instrumenty medyczne nie jest wykluczone.

• Macierzyński - zakażenie dziecka pochodzi od matki podczas ciąży (wewnątrzmaciczne) lub podczas zapalenia wątroby typu B z mlekiem matki.

Po przedostaniu się cząsteczki wirusa na błonę śluzową, próbuje natychmiast znaleźć optymalne środowisko dla swojego siedliska i najczęściej atakuje gardło, migdałki, gruczoły wytwarzające ślinę. Wirus szybko się rozmnaża i bardzo szybko cząsteczki wirusa przenikają do krwi przez małe naczynia włosowate i zaczynają rozwijać duże obszary ciała.

Wśród wszystkich komórek układu odpornościowego, których zadaniem jest odpieranie ataków z zewnątrz w celu zapewnienia dobrego samopoczucia wewnątrz, wirus Epsteina-Barra preferuje limfocyty B. Ale nie niszczy ich, wręcz przeciwnie, liczba takich ochronnych komórek zaczyna gwałtownie rosnąć. „Koledzy” limfocytów B - limfocyty T, tracąc to zachowanie komórek typu B, zaczynają niszczyć część nadmiaru limfocytów B. Można to porównać do wojny domowej, gdy komórka jednego systemu niszczy swój własny rodzaj, ale nie taki jak oni. Węzły chłonne natychmiast reagują na tę wojnę - rosną.

Jeśli z jakiegoś powodu odporność dziecka jest słaba i nie ma wymaganej liczby limfocytów T, rozwija się przewlekła infekcja opryszczkowa czwartego typu. W tej postaci uszkodzenie całego organizmu nie jest wykluczone, najbardziej dotyczy to OUN, wątroby i serca. Przy zdrowym i normalnym stanie odporności, dziecko czasami nie ma żadnych objawów. Czasami rozwija się mononukleoza zakaźna. Podczas choroby układ odpornościowy tworzy przeciwciała przeciwko wirusowi, pamięć odporności na EBV utrzymuje się przez dziesięciolecia.

Opisy możliwych chorób wywołanych zakażeniem wirusem Epsteina-Barra mogą przerazić nawet osobę ze stalowymi nerwami, ale spieszymy się uspokoić - u dzieci ze zdrową odpornością nic takiego zwykle się nie dzieje. Nawet niemowlęta, które mają ochronę w postaci wrodzonej (matczynej) odporności, są dobrze chronione przed uogólnionym zakażeniem wirusem opryszczki. Dlatego Z dużym prawdopodobieństwem dziecko po prostu będzie miało infekcję wirusową, a rodzice mogą nawet nie wiedzieć, że przypadek był w czwartym wirusie opryszczki.

Dość często EBV powoduje mononukleozę zakaźną, tak zwaną chorobę Filatowa. Ponownie, dla dziecka o zdrowej odporności, nie stanowi to poważnego zagrożenia. Okres inkubacji trwa od 5 dni do 1,5 miesiąca. Symptomatologia przypomina każdą infekcję wirusową - temperatura wzrasta, zaczyna boleć w gardle, może zacząć się katar. Podczas badania widoczne są powiększone migdałki. Dziecko aktywnie się poci, skarży się na ból głowy i bóle mięśni. Po kilku dniach objawy stają się jeszcze jaśniejsze - można rozpocząć ból gardła.

Węzły chłonne powiększają się. Nie powinieneś nazywać tego stanem zapalnym. Węzły są powiększone, ale nie zapalne, jeśli zostaną dotknięte, będą grube, ale bezbolesne.

U wielu dzieci wątroba, śledziona, białka oczu stają się żółtawe, powłoki nabierają również delikatnego woskowego odcienia, mocz staje się ciemny. Wysypka może pojawić się na ciele, ale w większości przypadków wszystko idzie bez niego.

Choroba trwa ponad pół księżyca, objawy stopniowo ustępują, wątroba, śledziona powracają do normalnych parametrów, gardło przestaje boleć.

Dzieje się tak, gdy uszkodzone są cząstki wirusowe neuronów wegetatywnego układu nerwowego, a także komórki ośrodkowego układu nerwowego. Najczęściej objawia się bezsenność - nawet zmęczone dziecko nie może zasnąć w odpowiednim czasie, powierzchowny sen, płytki, przerywany. Dzieciak często narzeka na nocne koszmary i lęki, bojąc się ciemności.

Gdy na układ nerwowy wpływa wirus Epsteina-Barra dziecko jest często nękane bólami głowy z uczuciem pulsacji w skroniach. Dzieciak jest szybszy niż jego rówieśnicy, jego wydajność i uwaga są ograniczone, cierpi na tym umiejętność uczenia się i opanowania nowego materiału. Mogą wystąpić zaburzenia emocjonalne i psychiczne, depresja, agresja, drażliwość.

Ponieważ EBV częściej infekuje limfocyty, ich niekontrolowany podział może prowadzić do takich złośliwych stanów, jak limfogranulomatoza, chłoniak, chłoniak Burkitta, nowotwory złośliwe w nosogardzieli, złośliwy wzrost tkanki limfatycznej migdałków. Nie wykluczono również raka przełyku, żołądka.

Naukowcy to odkryli W badaniu materiału biopsyjnego wirus Epsteina-Barr jest obecny w 50% tkanek dotkniętych przez nowotwór złośliwy. Dlatego stwierdzenie na pewno, czy istnieje połączenie, nie jest jeszcze możliwe.

Szczególną rolę odgrywa wirus w tworzeniu autoimmunologicznych chorób nieuleczalnych. Bezpośrednio, wirus Epsteina-Barra nie powoduje tocznia rumieniowatego układowego ani reumatoidalnego zapalenia stawów, ale obecność wirusa dostosowuje niektóre odpowiedzi immunologiczne, gdy są one dotknięte innymi bakteriami lub wirusami. Na przykład dziecko ma EBV i zostaje zakażone paciorkowcami hemolizującymi. Jednocześnie komórki układu odpornościowego zaczynają uważać się za obcych i walczyć ze sobą z całej siły. Objawia się to chorobą autoimmunologiczną.

Eksperci mają tendencję do izolowania kilku innych chorób, których pochodzenie i rozwój najprawdopodobniej najbardziej aktywnie wiąże się z wirusem Epsteina-Barra. Wśród nich są zmienne niedobory odporności i częste choroby zapalenia jamy ustnej, opryszczki zwykłej z bolesnymi wysypkami na ustach, podbródku itp.

Istnieją bardzo nietypowe choroby związane z EBV, na przykład, Syndrom Alice w Krainie Czarów - W przypadku tej choroby dziecko zaczyna dostrzegać wartości i proporcje wszystkiego dookoła i własnego ciała, albo mniejszego, albo zwiększonego w stosunku do rzeczywistości. Zaburzenie rozwija się w mózgu z powodu porażenia błon przez cząstki wirusowe lub wywołane przez nie guzy.

Wirus Epsteina-Barra jest zwykle odkryciem, to znaczy jest wykrywany całkiem przypadkowo, gdy zostanie zbadany pod kątem innej patologii. Ale jeśli dziecko ma czwartego wirusa opryszczki, lekarz może przepisać serologiczne badanie krwi i jest to jedyna wiarygodna diagnoza do tej pory.

Przeciwciała przeciwko krwi dziecka pojawiają się w ostrej fazie choroby wywołanej przez EBV. Takie przeciwciała są nazywane IgM i są obecne nie tylko u chorych, ale także u dzieci w ciągu sześciu miesięcy po chorobie. Po tym okresie zaczynają powstawać inne przeciwciała IgG, które stopniowo się zwiększają i są obecne we krwi pacjenta, który miał czwarte zakażenie wirusem opryszczki przez całe życie.

Technik laboratoryjny określa również czas choroby, ustalając dokładną klasę przeciwciał, na przykład IgG są wczesne, to znaczy wytwarzane w przebiegu ostrej dolegliwości (zwanej EA), a później - po wyzdrowieniu (EBNA).

Jeśli lekarz powie, że dziecko otrzymało pozytywny wynik na przeciwciała przeciwko EBV, należy wyjaśnić, jaka klasa przeciwciał zostanie wykryta, powie, że dziecko ma infekcję opryszczkową w ostrej fazie lub że infekcja taka miała miejsce w przeszłości (gdy wykryto IgG).

Aby zrozumieć, co jest wskazane w formie analizy dla przeciwciał przeciwko EBV, należy rozumieć, że będą tam dokładnie wskazane cztery cechy, które opisano powyżej - IgM, IgG, EA, EBNA.

Czasami w wyniku analizy rodzice mogą zobaczyć liczby i wartości procentowe obok nich. Oznacza to, że badali dalej żywotność przeciwciał - ile mogą wytrzymać nowego kontaktu z wirusem Epsteina-Barra. Zazwyczaj taka charakterystyka jest potrzebna, aby zrozumieć, dlaczego dziecko ma długo powiększone węzły chłonne lub gorączkę.

Jasne jest, że 90% jest zawsze lepsze niż 15%. Jeśli jednak podejrzewa się zaostrzenie przewlekłej infekcji opryszczki czwartego typu iw wyniku analizy awidności przeciwciała, napisano w 100%, lekarz uzna, że ​​u dziecka rozwinęła się inna infekcja opryszczka lub innego typu, a wirus Epsteina-Barra nie .

Bez wyjątku wszystkie wirusy z rodziny herpesvirus, w tym wirus Epsteina-Barr, który rozważamy, osiedlają się w ludzkim ciele raz na zawsze. Jeśli wystąpiła infekcja, nie można całkowicie wyleczyć. W stanie uśpienia wirus zawsze będzie z osobą. Cierpliwie będzie czekał w skrzydłach, gdy odporność z jakiegoś powodu osłabnie, a potem choroba się pogorszy.

Ponieważ zasadniczo nie można pozbyć się wirusa, nie ma jednego podejścia do leczenia. Leki przeciwwirusowe, które są zwykle stosowane w zakażeniach wirusowych, ostatnio w ramach licznych badań międzynarodowych, w większości nie wykazały żadnej skuteczności ani dla tego wirusa, ani dla innych. Wszelkie specyficzne leki, które byłyby aktywne przeciwko wirusowi Epsteina-Barra, nie istnieją w naturze.

Jednak nie ma wielkiej potrzeby leczenia choroby, chyba że, oczywiście, dziecko nie ma zakażenia HIV lub innej poważnej patologii odporności.

W innych przypadkach czwarta infekcja herpetyczna przebiega jako ARVI i chociaż wymaga specjalnej kontroli, nie wymaga specjalnego leczenia.

Po ustaleniu rozpoznania „mononukleozy zakaźnej” dzieci są hospitalizowane, dzieci w wieku powyżej 3 lat mogą leczyć się w domu. W ostrej fazie dziecko jest pokazywane w stanie spoczynku, obficie ciepły napój, na etapie powrotu do zdrowia - odpoczynek w łóżku, ograniczenia ćwiczeń fizycznych. Dziecko powinno otrzymać leczenie objawowe - w wysokich temperaturach zaleca się podawanie mu leków przeciwgorączkowych, w przypadku bólu gardła - antybiotyków przepisanych przez lekarza.

Ogólnie rzecz biorąc, konieczne jest leczenie EBV jako dowolnego SARS - odpoczynek, obfity napój, płukanie gardła, nos. Konieczne jest częstsze wietrzenie pomieszczenia, aby czyścić na mokro.

W ciężkich przypadkach lekarz może przepisać leki przeciwhistaminowe w celu zmniejszenia obrzęku nosa i krtani, aw ciężkich przypadkach do pierwszej pomocy stosuje się hormony glikokortykosteroidowe.

Jeśli obecność wirusa w ciele dziecka objawia się syndromem chronicznego zmęczenia, reżim dziecka powinien zostać poddany przeglądowi, więcej czasu należy przeznaczyć na sen, odpoczynek musi być zapewniony w codziennej rutynie dziecka, zatrzymuje się, gdy może to zrobić dosłownie. Preparaty witaminowe są przepisywane dziecku, rodzice dowiadują się o zasadach prawidłowej zrównoważonej diety i zdecydowanie zaleca się pokazanie dziecka psychologowi - Gdy tylko u dzieci z przewlekłym zmęczeniem pojawiają się pozytywne emocje i motywacja, objawy zwykle ustępują.

O wiele trudniej jest wyleczyć choroby związane z EBV. Choroby autoimmunologiczne są dziś uważane za nieuleczalne, ale istnieje wiele sposobów na złagodzenie objawów i oznak, aby wyeliminować poważne konsekwencje, niepełnosprawność, jeśli dziecko otrzyma leczenie wspomagające. W przypadku chorób onkologicznych, niezależnie od tego, czy w organizmie występuje wirus EBV, onkolog wykonuje leczenie wszystkimi dostępnymi i niezbędnymi środkami w danej sytuacji.Zespół Alice w Krainie Czarów jest leczony przez psychiatrę, a leki stosowane w tym celu wcale nie są przeciwwirusowe.

Większość dzieci bez konsekwencji zdrowotnych wirusa Epsteina-Barr i nawet nie zdaje sobie z tego sprawy. Nie ma szczepionki na tego wirusa, ale ostatnio doniesiono, że jest on opracowywany, a pierwsze prototypy przechodzą obecnie testy laboratoryjne. Kolejnym krokiem będą próby kliniczne i możliwe jest, że ludzkość wkrótce znajdzie sposób na pokonanie tego wirusa.

Dla większości matek wiadomość o pozytywnym badaniu na obecność przeciwciał przeciwko EBV okazuje się szokująca. Czy to przerażająca nazwa wirusa, czy w przypadku braku świadomości, ale wielu rodziców postrzega tę wiadomość jako tragedię, o czym świadczą liczne recenzje pozostawione przez nich na forach tematycznych.

Wiele matek, które leczyły dziecko za radą lekarza z lekami przeciwwirusowymi, i tych, które odmówiły leczenia, wskazują na to stan dziecka powrócił do normy prawie w tym samym czasie.

Warto również podjąć wszelkie środki w celu poprawy ochrony immunologicznej dziecka - częściej i dłużej chodzić w powietrzu, uprawiać sport, grać w gry na ulicy, hartować dziecko i dawać mu więcej witamin.