Nieobecności u dzieci: od objawów do leczenia

Krótkotrwała utrata związku z rzeczywistością, utrata przytomności bez drgawek u dzieci jest postrzegana przez rodziców jako coś nieznanego i dziwnego. Były czasy, kiedy takie zjawiska uważano za oznaki obsesji i niezwykłych zdolności paranormalnych. W rzeczywistości mówimy o absansji.

Tytuł nadano absansom piękną francuską nieobecność, co oznacza „nieobecność”. Odnosi się to do braku świadomości przez jakiś czas. Absans w medycynie jest niewielkim napadem, bardzo podobnym do padaczki, ale nie towarzyszą mu drgawki. Objawy kliniczne o takim napięciu bez drgawek nazywane są absanami.

Taka epilepsja bez drgawek była znana nawet lekarzom starożytności, w szczególności została opisana przez Hipokratesa, który nazwał chorobę „świętą chorobą”. Po wielkim doktorze Hipokratesie dziwna epilepsja, która nie jest związana z drgawkami, ale objawia się jedynie utratą przytomności i drżeniem oczu, została opisana przez szwajcarskiego lekarza Samuela Tissota w XVIII wieku. Sto lat później nieobecności były badane przez francuskiego psychiatrę Esquirola i jego uczniów.

Takie napady bez napadów występują zwykle. u dzieci po 4 latach, najczęściej w wieku 4-7 lat, nieco rzadziej w wieku 7-14 lat, ropnie bardzo rzadko zaczynają się po 15 latach. Częściej u dziewcząt i dziewcząt niż u chłopców i młodych mężczyzn. U niemowląt do roku takie zjawisko praktycznie nie występuje ze względu na niedojrzałość kory mózgowej (faktem jest, że absansancja wymaga pewnego stopnia dojrzałości mózgu i układu nerwowego).

Lekarze wciąż kłócą się o prawdziwą przyczynę nieobecności. Jak dotąd uważa się, że winę ponosi brak równowagi między procesami hamowania i wzbudzania komórek nerwowych kory mózgowej. Hipokrates podejrzewał taki powód, a badania jego zwolenników nie wniosły niczego zasadniczo nowego do pochodzenia nieobecności.

Następujące czynniki mogą prowadzić do braku równowagi między impulsami hamowania i wzbudzenia w neuronach.

• Organiczne uszkodzenie mózgu: przenoszone zapalenie mózgu, ropnie mózgu, a także guzy i nowotwory. Takie nieobecności nazywane są wtórnymi, to znaczy występowały jako powikłanie leżącej u podstaw patologii.
• Przyczyny, medycyna i nauka nieznane i niezrozumiałe - To są idiopatyczne absansy. Istnieje wersja, która zależy od informacji genetycznej i zwykle występuje u dzieci, w których rodzinie występowały przypadki padaczki. Istnieje również wersja, w której podobne ropnie mogą rozwinąć się u dzieci, które doświadczyły epizodów drgawek gorączkowych we wczesnym wieku (na tle wysokiej temperatury), ale to połączenie nie zostało jeszcze udowodnione.

Absansy zaczynają się pod wpływem pewnych czynników wyzwalających, które również nie są ustalone przez naukę medyczną. Uważa się, że zbyt częste i głębokie oddychanie, które w szczególności prowadzi do hiperwersji płuc, może spowodować atak. Prowokować także paroksyzm może błyskać światło, na przykład błysk lub jasne fajerwerki.

Absansy można słusznie uznać za najbardziej tajemniczą patologię, ponieważ mechanizmy rozwoju napadów są sekretem siedmiu pieczęci. Wielu naukowców w to wierzy Sercem takiego napadu bez drgawek jest przewaga hamowania w korze mózgowej, podczas gdy drgawki drgawkowe są zwykle związane z nadmiernym pobudzeniem nerwowym. Wersja znaczenia takich napadów, aby zrekompensować pewne procesy w mózgu dzieci, wygląda również bardzo wiarygodnie, dlatego w większości przypadków nie ma śladów nieobecności w dorosłości - mózg dojrzewa całkowicie.

Ropnie same w sobie dzielą się na proste i nietypowe. Proste (są typowe) występują w krótkich odcinkach zaciemnienia - dosłownie pół minuty. Brak innych objawów typowej nieobecności. W większości przypadków dziecko podczas takiego napadu może kontynuować pracę, którą rozpoczął przed atakiem, ale jego działania są bardzo powolne i hamowane. Trudne absansy (są też nietypowe) występują ze zmianą stanu napięcia mięśniowego. Atak trwa od 5 do 20 sekund, zwykle towarzyszy napadom padaczkowym.

Typowe i nietypowe ropnie występują na różne sposoby. Proste, jak już wspomniano, towarzyszy tylko krótkotrwała utrata przytomności. Atak następuje nagle, nic go nie przepowiada, nie ma zwiastunów. Po prostu dziecko, które bawiło się lub było zaangażowane w rozmowę nagle przestało poruszać się szybko, „zamienia się w kamień”, wygląda dokładnie przed nim, mięśnie mimiczne nie kurczą się, dlatego Mimika dziecka nie zmienia się podczas napadu. Dziecko może brak reakcji na bodźce zewnętrzne - głosy, dźwięki, światło. Po około pół minucie stan normalizuje się. Dziecko nie pamięta ataku, dla niego ta pół minuty wydaje się wypadać z życia.

Takie napady mogą być powtarzane kilka razy dziennie i kilka razy w miesiącu. Przy wysokich częstotliwościach typowe ataki osiągają częstotliwość kilkudziesięciu dziennie. Każdy trwa nie dłużej niż pół minuty, dziecko z otwartymi oczami jest w stanie odłączonym, bodźce zewnętrzne nie usuwają go z ataku. Takie typowe ataki na elektroencefalogram są oznaczone jako fala szczytowa o określonej częstotliwości - 3 Hz.

Przy nietypowych nieobecnościach dziecko nie tylko traci świadomość na czas ataku, ale zachodzą inne zjawiska, dla danego dziecka za każdym razem to samo. Na przykład z tymi samymi ruchami warg, języka, jakiegoś specyficznego powtarzającego się gestu, stałej fryzury korekcyjnej. Oznacza to, że dziecko nadal działa, nawet gdy jest nieprzytomne, dlatego takie paroksyzmy często pozostają niezauważone przez długi czas.

Bardzo często na tle zmian napięcia mięśniowego pojawia się nietypowy absansja. Dziecko może poruszać głową do tyłu, tocząc oczy, albo może się pochylić i jednocześnie zachować równowagę kosztem odłożonej nogi. Jeśli ton zmienia się w kierunku hipotonii, upadek jest nieunikniony, ponieważ mięśnie, niezależnie od postawy, szybko się osłabiają.

Często takim atakom towarzyszą halucynacje smakowe, słuchowe lub wzrokowe. Dziecko pamięta sam atak, ale uważa za coś niezwykłego, co mu się właśnie przydarzyło i którego nie potrafi wyjaśnić.

Jeśli rodzice zauważą takie „dziwactwa” dla dziecka, ważne jest, aby zwrócić się do neurologa dziecięcego, który pomoże ustalić, czy istnieją ropnie i jaki jest ich powód. Neurolog bada dziecko, ale z nie-epileptycznymi nieobecnościami (idiopatycznymi), żadne nieprawidłowości neurologiczne nie są zwykle wykrywane przez badanie.

Zaleca się dziecku poddanie EEG (elektroencefalogram), w niektórych przypadkach zaleca się wykonanie badania MRI mózgu w celu wykluczenia guzów i zmian organicznych.

Leczenie przepisuje się dopiero po ustaleniu przez lekarza, czy dziecko ma poważne choroby, czy nie. Z tego w rzeczywistości zależy od terapii. Dzieci z prostymi nieobecnościami zaleca się przyjmowanie leków walproinowych - w około 75% przypadków leczenie jest skuteczne.

Skomplikowane nieobecności wymagają stosowania leków przeciwdrgawkowych. Terapia przeciwpadaczkowa trwa tak długo, jak lekarz uzna to za konieczne, a następnie dawka stopniowo się zmniejsza. Zwykle do zniesienia potrzeby leku wskazania, na przykład, brak ataków przez 2-3 lata.

W większości przypadków prognozy są korzystne: ropnie pozostają w przeszłości, gdy dziecko rośnie do wieku 18-20 lat. Jeśli pierwsze ataki pojawiły się w okresie dojrzewania, prawdopodobieństwo, że dana osoba „weźmie” je ze sobą w dorosłość, szacuje się na około 25–30%. Niestety, prognozy nie są zbyt korzystne, jeśli nieobecności przejawiają się zbyt wcześnie, powtarzają się, jeśli postępują z opóźnieniem w rozwoju umysłowym, upośledzonej pamięci, myśleniu.

O dziecku absansa mówi bardziej specjalista w filmie poniżej.