Wypadanie pediatryczne

Wypadanie odbytnicy u dzieci jest patologią, z którą rodzice dzieci nie są tak rzadcy. Jednocześnie medycyna nie jest gotowa podać dokładnych przyczyn tego zjawiska, ale istnieją absolutnie konkretne zasady, które nie pozwolą na to. A o nich mama i tata powinni wiedzieć.

Wypadanie odbytnicy nazywa się chorobą, która objawia się pominięciem dolnego jelita i odwróceniem jego fragmentu przez odbyt. Wypadanie może być dość bolesnym stanem, który powoduje znaczny dyskomfort dziecka. Z czasem proliferacja staje się coraz częstsza, wzrasta ryzyko zmian martwiczych w jelicie, a nietrzymanie masy kałowej jest możliwe.

Wśród wszystkich problemów proktologicznych dzieciństwa diagnoza ta jest uważana za najczęstszą. Faktem jest, że dzieci mają swoje różnice wiekowe w strukturze okrężnicy i zwieraczy. A ponieważ najczęściej choroba jest diagnozowana u dzieci w wieku od 1 do 3 lat, z mniejszą częstością u dzieci w wieku przedszkolnym. U nastolatków to prawie nie ma miejsca.

Dokładne przyczyny wypadania dystalnej części odbytnicy nie są obecnie znane medycynie. Ale liczne badania tego problemu pozwoliły wykryć kilka czynników - czynników, pod wpływem których rozwija się choroba. Większość dzieci wypada z jelita, podczas gdy kilka wyzwalaczy zbiega się jednocześnie.

• Cechy anatomiczne wieku - u dzieci, na przykład, w wieku 1 lub 2 lat, odbytnica znajduje się prawie pionowo. Jeśli dziecko napina się, wtedy dolna część jelita ma wyższe ciśnienie niż u dzieci starszych niż 4-5 lat z podobnymi działaniami. Mięśnie miednicy u dzieci są słabsze niż u dorosłych. Powoduje to stratę w przypadku wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego.
• Zaburzenia jelita grubego - dolichosigmoida (wydłużenie jelita esicy, któremu towarzyszy upośledzenie wypróżniania i ruchliwości) może spowodować utratę. Udowodniono również powiązanie z megapoligosigmą (bardziej wyraźna forma wydłużenia esicy).
• Dysfunkcja jelit - tendencja do zaparć lub luźnych stolców, zapalenie jelit, infekcje jelitowe i wyczerpanie, zła dieta - wszystko to może nie tylko zakłócić proces uwalniania jelita z kału, ale także spowodować jego utratę.
• Dysbakterioza i zaburzenia układu nerwowego - zaburza to koordynację skurczów mięśniowych jelita, co prowadzi do zaparć, biegunki epizodycznej, aw rezultacie do utraty.
• Błędy rodzicielskie przy sadzeniu dziecka w doniczce - jeśli dziecko spędza bardzo dużo czasu na garnku, a mama i tata nie kontrolują czasu, który dziecko spędza na tym higienicznym urządzeniu, prawdopodobieństwo wypadnięcia z dystalnej części odbytnicy z wywróceniem na zewnątrz wzrasta.

Patologia przejawia się w taki sam sposób, jak brzmi - to znaczy wypadanie jest głównym objawem i głównym znakiem diagnostycznym. W spokojnym stanie opad może być niezauważalny. Zwykle pojawia się i staje się widoczny po wypróżnieniu. Jeśli zapytasz dziecko po tym, jak szturcha, schyla się, możesz rozważyć czerwonawy fragment błony śluzowej, który jest widoczny w świetle odbytu.

Ale z czasem choroba zawsze postępuje i wkrótce spontaniczna redukcja zaczyna wymagać coraz więcej czasu. Jelito, pozostające na zewnątrz, opuchnięte, zapalne, skarży się na ból i dyskomfort w odbycie.

Jeśli repozycja stanie się niemożliwa, a część jelita jest na zewnątrz, zwieracz odbytu jest nadmiernie rozciągnięty. Prowadzi to do tego, że dziecko nie może arbitralnie powstrzymać gazów jelitowych, wychodzą one w sposób niekontrolowany, a następnie utracona zostaje możliwość powstrzymania wypływu kału i dziecko zaczyna mimowolnie wypróżniać się.

Z biegiem czasu, jeśli dziecko nie otrzyma leczenia, upuszczona część jelita zostaje pokryta wrzodami, obserwuje się martwicę. Może to powodować zapalenie otrzewnej.

Po zauważeniu opisanych powyżej symptomów wielu rodziców nie może samodzielnie zidentyfikować choroby i zwrócić się do pediatry ze skargami, że dziecko „ma coś obcego u papieża”. Lekarz, w przeciwieństwie do matek i ojców, jest w stanie zidentyfikować patologię z najczęstszym badaniem odbytu, a także z palpacją odbytnicy (badanie cyfrowe). Dzieci w wieku przedszkolnym, które są już dobrze świadome tego, co jest od nich wymagane, mogą szczególnie naciskać na gabinet lekarski, a następnie diagnoza nie spowoduje żadnych trudności, ponieważ najjaśniejszy ze wszystkich objawów choroby pojawia się, gdy ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej wzrasta.

Aby ustalić dokładną diagnozę, lekarz może zalecić wykonanie irygacji, zrobienie zdjęcia rentgenowskiego jelita grubego za pomocą środka kontrastowego. Dzieci, które często cierpią na taką chorobę, jak wypadanie odbytnicy, na tle infekcji, muszą zostać przetestowane - przeprowadzają badanie bakteriologiczne kału.

Wszystko to daje wiele informacji o tym, czy zachodzą zmiany w jelicie, czym są, czy są zakaźne patogeny, jak ciężka jest dysbioza itp. Wszystko to pomoże przepisać właściwe leczenie.

Bez względu na to, jak straszna może być diagnoza, rodzice nie muszą wpadać w panikę i rozpacz - w 95% przypadków wypadania odbytnicy dziecko nie wymaga żadnej operacji, można leczyć chorobę metodami zachowawczymi, ale będzie to wymagało ścisłej obserwacji wszystkich zaleceń lekarza rodziny dziecka.

Jeśli test wykaże infekcję, zaleca się go najpierw leczenie lekami przeciwbakteryjnymi, czasami zalecane są inne środki, na przykład przeciwgrzybicze, jeśli zakażenie ma pochodzenie grzybowe.

Niezależnie od tego, czy występuje infekcja, czy nie, dziecko ma dietę, w której jego dieta będzie zawierać niską zawartość błonnika. Rodzice będą musieli upewnić się, że ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej nie zostanie zwiększone, dlatego lekarz przepisuje lewatywy, zanim dziecko zacznie szturchać.

W tym celu dziecko kładzie się na brzuchu, nogi proszone są o podniesienie i rozłożenie na boki. Mama kładzie rękawiczkę na dłoni, smaruje palec wazeliną. Jest on również stosowany do wytrąconej części jelita. Pierwsza część centralnej części, która „patrzy” w światło odbytu. Gdy część środkowa zostanie ponownie ustawiona, części peryferyjne są przyciągane do wewnątrz.

Czasami po repozycji jelita nie można trzymać w środku, co zwykle ma miejsce ze znacznym osłabieniem zwieracza. W takim przypadku zaleca się przechowywanie go w sposób mechaniczny, aby zapobiec kolejnej utracie. Aby to zrobić, pośladki dziecka są składane i klejone tynkiem.W pozycji leżącej dziecko zazwyczaj spędza kilka dni. Następnie w ciągu miesiąca dziecko jest opróżniane podczas leżenia na boku.

Leczenie chirurgiczne - operacja Tirsha, rzadko wykonywane. Polega na chirurgicznym zwężeniu odbytu.

W 99% przypadków proliferacji odbytnicy u dzieci prognozy medyczne są korzystne. Jeśli leczenie było prawidłowe, ryzyko nawrotu jest zminimalizowane.

Aby wyeliminować chorobę, dziecko jest ważne, aby prawidłowo sadzić w doniczce, aby zapobiec zaparcie i biegunka. Dr Komarovsky zaleca monitorowanie odżywiania dziecka, a także unikanie długich „spotkań” w garnku.

Więcej informacji na temat choroby informuje specjalistę w filmie poniżej.