Jak uczyć liczby dzieci?

Aby uczyć liczby dzieci, nie wolno jej chronić przed nimi i pozwolić mu być zainteresowanym ze względu na jego wiek, zawsze odpowiadając na jego pytania.

Każde dziecko jest indywidualnością, dlatego niemożliwe jest zmierzenie wszystkich dzieci za pomocą jednej miary. Zawsze lepiej jest oceniać działania i działania dowolnej osoby. Nie można porównywać dzieci ze sobą, musisz porównać dziecko z nim: czym był wczoraj i jak stał się dzisiaj.

Odpowiedzią na to pytanie jest osobiste doświadczenie i unikalny program autora rozwoju dziecka, Masaru Ibuka, znany japoński biznesmen, założyciel i główny inżynier Sony Corporation. Nazwa jego publikacji mówi sama za siebie kategorycznie: „Po trzech latach jest już za późno”.

Wszyscy psychologowie i pedagodzy zgadzają się z nim: do trzech lat mózg dziecka jest tak plastyczny, wolny, giętki, dociekliwy i skuteczny, że niewykorzystywanie jego możliwości w tym okresie jest po prostu przestępstwem.

Jeśli okruchy nie mają problemów z systemem znakowym, a rodzice interesują się tym, jak i jak ich dziecko żyje, mogą opanować liczby, a nawet litery dziecka, nawet za trzy lub nawet dwa lata.

Z dziećmi wszystko jest proste: jasne, zabawne, telefon komórkowy zawsze ich przyciąga:

• Dlatego używamy miękkich zabawek, figur, wierszy o nich i partytury, a dziecko nieświadomie zainteresuje się nieznanymi mu postaciami.
• Tapeta w pokoju dziecięcym z numerami (pociąg z numerowanymi samochodami, domy zwierząt na leśnej ulicy) działa pod tym względem dobrze.
• Dzieci uwielbiają rzeźbić, co oznacza, że ​​bawimy się gliną i ciastem i robimy cyfrowe znaki. Z ciasta można nawet upiec ciasteczka.

Badanie liczb dla małego „Einsteina” - bardzo interesująca działalność. Dzieci mogą łatwo awansować na lekcje rozwoju w każdym wieku, jeśli ten proces nie narusza psychiki dziecka. To dzieci najbardziej interesują się postaciami, a jeśli dorośli są w najlepszym razie obojętni, bolesne dla znajomości dziecka z liczbami będą opóźnione, dopóki nie skończy pięciu lub sześciu lat. Dorośli powinni o tym pamiętać nauczyć dziecko wszystkiego, czego potrzebujesz na czas: łyżki na kolację.

Dziecko w wieku 4 lat jest już najmłodszym przedszkolakiem, więc jest znacznie więcej wymagań dla jego rozwoju umysłowego niż wcześniej.

Nadszedł czas na aktywną pracę nad umiejętnościami motorycznymi ręki. Najłatwiej to zrobić w trakcie wszystkich ulubionych zajęć dzieci - rysowania.

Rysunek pozwoli ci optymalnie przygotować dziecko do listu dzięki:

• rozwój małych mięśni ręki;
• aktywne tworzenie obrazów wizualnych i motorycznych każdej z postaci.

Etapy rysowania:

1. kilka razy cipka rysuje dużą figurę;
2. rysuje mniejsze obrazy.

Rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej ułatwiają takie zadania jak „ścieżki”:

• Z kolorowymi kredkami dziecko mija tor wyścigowy narysowany na papierze, splątany i kręty. Konieczne jest, aby nie wylecieć z drogi na zakręcie.
• Wycinaj skomplikowane drogi z kartonu lub grubego papieru i organizuj zawody Formuły 1, uruchamiając na torze małe samochodziki.

Wskazane jest wybranie zadań, które są skonstruowane w taki sposób, aby zapewnić rozwój uwagi i początek logicznego myślenia, a także sprowokować go do niestandardowych rozwiązań:

• Patrzymy na figurkę z dzieckiem i próbujemy znaleźć wokół obiektów, przynajmniej w jakiś sposób związanych z postacią w wyglądzie (formie).
• Rzeźbimy postać z ciasta solnego, plasteliny, układamy z makarosem, zapałkami, piszemy na asfalcie, na piasku, na śniegu.
• Czytamy S. Ya, Marshak „Poznajmy się”, próbując nauczyć się tego, który nam się podobał.

Dorośli powinni zwracać uwagę na następujące działania dzieci:

• czy dziecko siedzi prawidłowo (dbając o swoją postawę i utrzymując wzrok);
• trzymanie pędzla, ołówka, kredki woskowej, pisaka;
• dziecko powinno zawsze mieć wystarczającą ilość materiałów do swojej ukochanej pracy: albumy, ołówki, kredki, kolorowanki, szablony;
• Wszystkie zajęcia powinny być prowadzone wyłącznie w formie gry i tylko wtedy, gdy dziecko sobie tego życzy.

Po etapie zapoznawania dziecka z procesem edukacji dowolnej liczby, możesz zacząć ściśle komunikować się z dzieckiem za pomocą liczb.

Będzie też znał drukowaną wersję, którą widzi w gazecie, czasopiśmie, książce i odręcznie w zeszycie starszych dzieci w rodzinie.

Możliwe jest bardziej staranne i celowe kształcenie dziecka w wieku 5-6 lat, ponieważ jest to średni wiek przedszkolny. i wymaga bardziej ostrożnego podejścia dorosłych do wiedzy i umiejętności okruchów:

• Jeśli dziecko nie ma problemów z systemem znakowym, spokojnie pamięta i szybko uczy się rozpoznawać i rozpoznawać graficzny obraz wszystkich dziesięciu cyfr, a jeśli tak, trudno jest zapamiętać niektóre liczby i się mylić.
• U dzieci z logopedią istnieje lustrzane postrzeganie liczb, a częściej dzieje się to przy liczbach: 1, 3, 4, 5, 6, 7.

Niektóre znaki numeryczne wymagają specjalnej uwagi:

• 3 - jest podobny do litery „Z” dla przedszkolaków, którzy już rozumieli rosyjski alfabet.
• 4 - wydrukowany obraz jest postrzegany na dwa sposoby ze względu na zmienność druku, a napisany jest podobny do litery „H”.
• 6 i 9 - trudno jest im pomieszać, ponieważ graficzne obrazy tych figur różnią się tylko obrotem wokół własnej osi o 180 °.

Zanim wyjaśnimy dziecku cokolwiek o liczbach i liczbach, dorośli powinni jasno zrozumieć różnicę między tymi dwoma pojęciami:

• Ważne jest, aby nie mylić: cyfra jest znakiem używanym do oznaczenia liczby, liczba to wartość, przy której konto jest tworzone.
• Możesz narysować paralelę z dźwiękami i literami: dźwięki są tym, co słyszymy i wymawiamy, a litery są symbolami (ikonami) oznaczającymi dźwięki na liście.
• Tak więc litery tworzą alfabet, a więc liczby - to także rodzaj „alfabetu”, za pomocą symboli, których można napisać dowolną liczbę.

Liczby (ich zapis) składają się z liczb w taki sam sposób, jak słowa w rekordzie składają się z liter.

W alfabecie rosyjskim jest tylko 33 litery i możesz z nich zrobić nieskończoną liczbę słów.

Mamy tylko dziesięć liczb: 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9, ale można z nich zrobić nieskończenie wiele liczb. Za każdym razem dodając do liczby 1, otrzymujemy następujący numer.

Każda cyfra w wersji solo (sama) wskazuje jednocyfrową liczbę w rekordzie. W zapisie liczb dwucyfrowych - dwie ikony (liczby) oraz w zapisie liczb trzycyfrowych - trzy znaki (liczby) i tak dalej.

Liczby, w których używamy więcej niż jednej cyfry, nazywane są wielowartościowymi.

Aby uniknąć nieporozumień, dzieci muszą wyjaśnić:

• Wśród liczb od 1 do 20 są dwie grupy: jednocyfrowa i dwucyfrowa.
• Liczby po 10 powstają w ten sposób: kładziemy jeden na „dwadzieścia” (dziesięć) i dostajemy 11, kładziemy dwa na „dwadzieścia” i dostajemy 12, i tak dalej.
• Badamy 2,3,7,6,10 jako demonstrację różnicy między liczbami jednocyfrowymi i dwucyfrowymi, podkreślając, że 10 jest najmniejszą liczbą dwucyfrową, a 9 jest największą liczbą jednocyfrową.
• Liczby od 1 do 100 tworzą pierwszą „setkę”, ale 100 to najmniejsza liczba trzycyfrowa.

Zastosowanie jasnych kolorów i odcieni ma korzystny wpływ na psychikę dziecka i służy jako rodzaj terapii kolorami:

• jasne kolory zawsze podnoszą nastrój i witalność;
• pudełko z 18 lub 24 kredkami pozwoli dziecku poczuć się pewniej - będzie miał wielu kolorowych pomocników;
• jasne kolory mają pozytywny wpływ na psychikę nieformowanego dziecka, znika strach dziecka przed nowymi i nieznanymi.

W jaki sposób różnorodność kolorów można zobaczyć w przykładach:

• Dziecko z przyjemnością pokoloruje zarówno dużą liczbę, jak i rysunek. Na przykład do „siódemki” - malowanej tęczy, do „trójki” - fantastycznej rodziny niedźwiedzi.
• Po przestudiowaniu nowej figury spróbujemy użyć kolorowych ołówków do pokolorowania ubrań postaci w kolorystyce dziecięcej, umieszczając na niej „druk cyfrowy”.

W zależności od tego, który analizator (wizualny lub słuchowy) ma dana osoba, jest lepiej rozwinięty, zależeć będzie od formy i metody prezentowanych informacji.

Dzieci są wyjątkową publicznością, wymagającą żywych wrażeń, niezwykłych technik, niezapomnianych przedmiotów. Wszystkie ich procesy umysłowe są często mimowolne. Wymaga dorosłych gruntowne przygotowanie do zajęć z dzieckiem.

Spokojne wyjaśnianie dziecku nie jest łatwym zadaniem. W tym procesie ważne jest, aby nie osiąść na poziomie dziecka, ale spróbować podnieść okruchy o jeden stopień wyżej niż ich poprzednia pozycja, zbliżając je do siebie.

Po zapoznaniu się z nową postacią i ćwiczeniach powinieneś spróbować zdobyć zdobytą wiedzę: z dzieckiem znaleźć znajome liczby na otaczających przedmiotach - na stronach ulubionych książek, numerów domów, drzwi mieszkań, ale skrzynek pocztowych na numerach samochody i tak dalej.

Jeśli dziecko nie rozumie w pełni badanego materiału, należy dodatkowo wykonać z nim podobne zadania, a po pewnym czasie należy powrócić do łatwego tematu i powtórzyć go. Materiał jest badany od prostych do złożonych. Nie możesz iść naprzód bez poznania poprzedniego materiału, ponieważ jest to podstawa, podstawa do studiowania kolejnych tematów.

Nauczanie dzieci w wieku przedszkolnym wymaga ciągłej zabawy:

• „Znajdź właściwe zdjęcia”. Student jest proszony o połączenie ołówkiem wszystkich zdjęć z odpowiednią liczbą przedmiotów.
• „Każda figura obrazkowa”. Dla każdego zdjęcia wybierz liczbę odpowiadającą liczbie elementów na nim.
• „Podnieś kartę”. Do okładek popularnych książek, aby odebrać kartę z numerem. Na przykład: „Trzy niedźwiedzie”, „Kwiat-siedem-kwiat”.

• „Figury artysty” - rysujemy ciągły łańcuch „ósemek” - okazuje się okrągły taniec lalek, losowo rozrzucone „trójki” - trzepoczące ptaki, linia „jednostek” - płot.
• „Narysuj portret liczb”. Dorośli czytają opis liczby w wierszu, a dziecko musi ją narysować.
• „Postać z tajemnicą”. Łącząc kropki z kolejnym numerem kodu (na przykład „sześć”), dziecko otrzyma rysunek (na przykład słoniątka).

• „Śmieszne liczby”. Dzieciak odgaduje liczby na nietypowych rysunkach, gdzie są ukryte w zabawnej fabule.
• „Mówiące liczby”. Według opowieści o sobie, żwir powinien odgadnąć, kto to jest. Na przykład, jaki numer podam na światłach. Lub ja - ulubiona ocena wszystkich uczniów. Albo wszyscy próżniacy boją się mnie.

Po nauce szybkiego liczenia od 1 do 9 dziecko będzie mogło wizualnie zapamiętać kolejność liczb w serii liczb, co pomoże mu kontrolować się, przypominając sobie, jak wygląda graficzny obraz cyfry.

Aby upewnić się, że dziecko nauczyło się liczb i ich obrazów, możesz napisać z nim „dyktando matematyczne”:

• zaznacz największą pojedynczą cyfrę;
• jaki numer oznacza „pusty” i „nic”;
• napisz liczbę, która „żyje” od 4 do 6 w serii liczb;
• Numer odpowiedzi: trzy razy 2.

Na etapie konsolidacji można stosować kształty geometryczne: trzy trójkąty, trzy kwadraty i trzy owale, z których każdy jest powtarzany w trzech kolorach: żółtym, czerwonym i niebieskim.

Na trójkątach piszemy 1, na kwadratach-2, na owalach-3. Prosimy dziecko, aby zgrupowało dane według dowolnej znanej mu metody. O wyborze decyduje sam: kolor, forma, liczba zapisana.

Aby dowiedzieć się, jak uczyć numery dzieci, zobacz następny film.